Ήταν μεγάλο μου λάθος εκείνο το τηλεφώνημα, ένιωσα τόσο σκουπίδι που το' χω μετανιώσει. Μετά από τη βοήθεια, τη στήριξη, το ενδιαφέρον όλα αυτά τα χρόνια, το μόνο που άξιζα ήταν μια στιγμή υπεκφυγής τύπου "Θα σε πάρω αργότερα" λες κι ήμουν κανένα χαιβάνι που δεν ήξερε ότι το "αργότερα" σήμαινε "ποτέ". Κι αν με ρωτήσει κανείς τί είναι αυτό το τόσο τρομερό που σου έχω κάνει, ειλικρινά δεν ξέρω. Τα κριτήριά σου με έχουν μπερδέψει. Κρατάς επαφή με ανθρώπους που υποτίθεται πως αντιπαθείς. Μιλάς ακόμη και σε εκείνη τη "φίλη" που τα
έφτιαξε μ' αυτόν που σου προξένευε. Κι εμένα που απλά παραπονέθηκα ότι με βγάζεις απ' τη ζωή σου επειδή εξαφανιζόσουν για μεγάλα διαστήματα χωρίς λόγο, με έβαλες ίσα κι όμοια με αυτές που μπροστά σου χαμογελούσαν και πίσω σου, σε έθαβαν στο σύμπαν. Κι όχι μόνο με τσουβάλιασες, όχι μόνο δεν καταδέχτηκες να ευχηθείς ούτε ένα "Με το καλό" αλλά ακόμη και την ώρα που πήρα απλά να δω τί κάνεις χωρίς να θέλω να αρπάξω κάτι από σένα, κοίταξες να αποκαταστήσεις την εικόνα σου με την υπεκφυγή "Θα σε πάρω αργότερα". Για να με κοροιδεύεις μέχρι και σήμερα στην κατάστασή μου, μάλλον πρέπει να με μισείς. Καμιά φορά σκέφτομαι πως αν σου φερόμουν κι εγώ το ίδιο, θα είχα περισσότερες ελπίδες να με εκτιμήσεις. Αλλά σε αντίθεση με εκείνους, εγώ σ' αγαπούσα!
Κάποτε μου είχες πει πως δεν υπάρχουν εξηγήσεις για όλα. Εγώ νομίζω πως υπάρχουν απλά κάποιες δεν συμφέρουν.Ποιός είναι αυτός που έχει τ' άντερα να πει "Σε εκμεταλλεύτηκα"; Δυστυχώς "καθαρή εκμετάλλευση" είναι η μόνη απάντηση που δίνω στον εαυτό μου, όταν κρίνεις πως δεν δικαιούμαι να γνωρίζω ποιό είναι αυτό το τόσο τρομερό έγκλημα που έχω διαπράξει απέναντί σου. Απ' ότι θυμάμαι ούτε τη μάνα σου σκότωσα, ούτε τον γκόμενο σου πήρα, ούτε αρνήθηκα να σε βοηθήσω κι ότι κι αν συνέβαινε στη ζωή μου-καλό ή κακό-δεν απουσίασα ποτέ από τη δική σου. Πίστευα πάντα πως ακόμη κι οι μεγαλύτερες παρεξηγήσεις δεν είναι αρκετές για να κλονίσουν μια αληθινή φιλία. Κρίμα που σ' αυτές τις περιπτώσεις η αλήθεια και το ψέμμα είναι δυο όψεις που εμφανίζονται στο κέρμα, παίζοντας μόνο κορώνα-γράμματα....κρίμα γενικώς!
Κάθε χαρακτήρας είναι διαφορετικός.Έχω πολλά ελαττώματα σαν άνθρωπος δεν το αρνούμαι.Και οξύθυμη είμαι και παράξενη και ιδιότροπη και drama queen και πολλές φορές στον κόσμο μου. Αλλά πάντα έκλαιγα με το δάκρυ σου και γελούσα με τη χαρά σου.Κι αν ακόμη ήμουν εγώ η θιγμένη αλλά μάθαινα ότι γίνεσαι μητέρα, θα έτρεχα να σε βρώ όπως όλες τις φορές που έτρεξα ακόμη κι όταν είχα σοβαρούς λόγους να μην το κάνω. Δεν ξεχνώ πόσο με στήριξες. Μόνο που δεν έλαβα υπόψιν πως όταν το έκανες, οι συνθήκες της ζωής σου ήταν δύσκολες γιατί στα εύκολα όταν πια δεν με χρειαζόσουν, την έκανες. Και κάπως έτσι, με άσχημο τρόπο, κατάλαβα τελικά πως στις σχέσεις αυτό που μετράει δεν είναι το χέρι του φίλου αλλά η χρονική στιγμή που θα στο απλώσει.
Σου υπόσχομαι λοιπόν πως το ξεκίνημα αυτής της χρονιάς, θα' ναι και η τελευταία φορά που γράφω για σένα.... μετά από εκείνο το τηλεφώνημα τελικά με έπεισες πως δεν υπήρχες. Εύχομαι να είσαι πάντα καλά κι όταν κάποτε έρθεις στη δική μου θέση, ελπίζω να είμαι κι εγώ πολλή ευτυχισμένη για να ασχοληθώ με την περίπτωσή σου.Η διαφορά μας είναι πως αν εσύ με πάρεις τηλέφωνο, εγώ θα σου το πώ κατάμουτρα. Μήπως τελικά αυτό "πληρώνω" σήμερα;!
Όταν πρέπει να περάσουν δύο δεκαετίες για να μάθεις ότι για κάποιον δεν ήσουν ποτέ τίποτα.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου