Το ταπεράκι της γιαπωνέζας μαμάς

Από όλες τις εθνικές κουζίνες, αυτή που περισσότερο πετυχαίνει το συνδυασμό γευστικού και υγιεινού φαγητού είναι η γιαπωνέζικη, με διαφορά.


Αλλά το ο,τιδήποτε γιαπωνέζικο δεν νοείται χωρίς απόλυτη, ανατριχιαστική, ψυχαναγκαστική προσοχή στη λεπτομέρεια και στο design. Σε αυτό το πνεύμα έγκειται και η πρακτική του bento.

Tα bento ή obento δεν είναι άλλο από τα γνωστά μας lunch boxes – αλλά σε τίποτα δεν μοιάζουν με τα ελληνικά ταπεράκια με το φαγητό. Βασίζονται σε τρεις αρχές:

•οι μερίδες είναι τόσες ακριβώς όσο χωράνε τα παραδοσιακά (μικρά και πανέμορφα) κουτιά bento

•η αισθητική πρέπει να είναι αντίστοιχη της νοστιμιάς

•ο χρόνος προετοιμασίας πρέπει να είναι λίγος, π.χ. 20 λεπτά

Η ομορφιά τους δηλαδή είναι η ομορφιά του εφήμερου, αυτού που χαίρεσαι στο lunch break σου για λίγα δευτερόλεπτα πριν το καταβροχθίσεις.

http://modusvivendipilates.wordpress.com/2011/02/03/%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CF%89-bento/