απαράδεκτο να ακούγονται τουρκικά στην ελληνική τηλεόραση, ενώ για τη γειτονική χώρα επικαλείται τη φράση του Χατζιδάκι «προτιμώ να αισθάνομαι τον Τούρκο εχθρό μου, αισθάνομαι πιο ασφαλής έτσι». Τέλος, στη συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ», δεν παραλείπει να δώσει την άποψη του τόσο για τους πολιτικούς καθώς και το κίνημα των Αγανακτισμένων. Ακολουθούν ορισμένες από τις απαντήσεις που έδωσε:
-Η τηλεόραση αλλάζει; «Νομίζω πως ναι. Ας πάρουμε την πρωινή ζώνη. Μόνο στην Ελλάδα από ολόκληρο τον κόσμο η ζώνη επτά το πρωί με μία το μεσημέρι στοιχίζει στα κανάλια τόσο ακριβά. Ακούγονται κάτι μισθοί των 100.000 ευρώ το μήνα για τους παρουσιαστές της πρωινής ζώνης. Αν τα άκουγαν αυτά στο εξωτερικό δεν θα γελούσαν απλώς μαζί μας, αλλά θα μας έκοβαν και την έκτη δόση. Δεν μπορώ να καταλάβω πως η πρωινή ζώνη με την πιο μικρή τηλεθέαση παγκοσμίως έχει γίνει στην Ελλάδα ένα φοβερό «μήλον της Έριδος» ανάμεσα σε διάφορους που θέλουν να υπερτονίσουν το εγώ τους. Φταίνε ωστόσο και εκείνοι που τα δίνουν αυτά τα λεφτά. Είναι προκλητικό ο κόσμος να ακούει για 100.000 το μήνα μισθό σε μια εποχή με ουρές ανέργων».
-Σας πειράζουν αυτές οι αμοιβές; «Με πειράζει η γενικότερη στάση αυτών που τα παίρνουν. Κάποιοι σε αυτό το χώρο, είτε μπρος είτε πίσω από τις κάμερες, αντί να δείξουν τουλάχιστον έστω και ψέματα λίγη σεμνότητα δημοσίως, εξακολουθούν να παίζουν το παιχνίδι της μεγάλης ζωής. Δηλαδή δεν καταλαβαίνουν ότι οι κανονικοί άνθρωποι έχουν σταματήσει προ πολλού να τους θαυμάζουν, ακόμη και να τους ζηλεύουν, και έχουν αρχίσει να τους σιχαίνονται; Από τη μία, ακούγονται πολλά λεφτά να κυκλοφορούν, που μπορεί και να μην ισχύουν, αλλά σίγουρα αυτό που ισχύει είναι ένας προκλητικός τρόπος ζωής που αποτυπώνεται σε εφημερίδες, περιοδικά, εφημερίδες κ.λπ. Ο χειμώνας που θα ‘ρθει θα είναι σίγουρα χειρότερος από τον προηγούμενο και κάποιοι κάνουν το λάθος να πιστεύουν πως ο κόσμος «ξεχνιέται» χαζεύοντας τη μεγάλη ζωή μιας κάστας «εκλεκτών ανόητων». Όταν καταλάβουν την αλήθεια θα είναι πολύ αργά. Η κατάρρευση των μπουζουκιών, του σκυλάδικου, που αποθεώθηκε τα τελευταία είκοσι χρόνια και όλου αυτού του τρόπου διασκέδασης θα επεκταθεί και αλλού. Δεν μπορεί να βασίζεσαι στα σκουπίδια σε μια εποχή κρίσης, όταν υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν στα σκουπίδια για να φάνε…»
-Η καταγωγή σας είναι από τη Σμύρνη και την Πόλη. Όταν βλέπετε τούρκικα σίριαλ πώς νιώθετε; «Εγώ θυμάμαι μικρό παιδάκι πέντε χρονών, στα τέλη του ’60, που έτρεχαν οι επιζώντες πρόσφυγες να δουν στα συνοικιακά σινεμά τούρκικες ταινίες με τη Χούλια. Η Τουρκία ήταν πολύ καλή στη διπλωματία και ακόμη και τα σίριαλ της είναι ένας τρόπος για να πει σε εμάς στην Ευρώπη «κοιτάξτε, Ευρώπη έχουμε γίνει». Αλλά βέβαια δεν έχουν γίνει ούτε Ευρώπη, ούτε τίποτα. Πρόκειται για ακριβά δε, πλην φτηνιάρικα σίριαλ με γοητευτικούς πρωταγωνιστές και πρωταγωνίστριες. Θεωρώ δε τόσο απαράδεκτο να ακούω στη τηλεόραση τούρκικα όσο οι γαλλικές αποικίες της Βορείου Αφρικής, που ενώ έχουν αγωνιστεί για την ανεξαρτησία τους, εξακολουθούν να ακούνε γαλλικά. Γιατί εν πάση περιπτώσει, δεν μιλάμε για έργα τέχνης αλλά για πραγματάκια της σειράς. Και όπως είχε πει και ο Μάνος Χατζιδάκις, “προτιμώ να αισθάνομαι τον Τούρκο εχθρό μου. Αισθάνομαι πιο ασφαλής έτσι”».
-Θα βγούμε από το τούνελ; Δεν νομίζω ότι αυτή η κρίση θα κρατήσει είκοσι χρόνια. Η κρίση θα τελειώσει πολύ πιο γρήγορα μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, γιατί όλα τρέχουν γρήγορα. Ούτε η περίφημη κρίση του ’29 δεν κράτησε είκοσι χρόνια. Συμφωνώ με αυτό που λέει ο Πάγκαλος ότι μαζί τα φάγαμε, αλλά αυτή τη στιγμή μόνο εγώ πληρώνω το λογαριασμό, γι’ αυτό είναι καλό να προσέχουν τι λένε όλου τους… Όπως ο κύριος Πετσάλνικος, ο Πρόεδρος της Βουλής, ας προσέχει τι προτείνει. Μου φαίνεται αδιανόητο να έχει φτιάξει ένα λογαριασμό για να στέλνουν τον οβολό τους οι Έλληνες, ώστε να σωθεί η Ελλάδα. Αυτό είναι εντελώς λαϊκίστικο, όταν ειδικά στη Βουλή από ρουσφέτια και παχυλούς μισθούς, τα σκάνδαλα χορεύουν τον τρελό χορό τους… Στο σπίτι του κρεμασμένου καλό είναι να προσέχουν τα λόγια τους…»
-Το κίνημα των «Αγανακτισμένων» έσβησε; Το κίνημα των «Αγανακτισμένων» μπορεί να ξεκίνησε από αγανάκτηση αλλά συνεχίστηκε ως κίνημα του χαβαλέ. Με ειρηνικές διαμαρτυρίες, ανεξάρτητους και χωρίς κοινές ιδεολογικές γραμμές, δεν καταφέρνεις τίποτα. Με τα τσαντίρια στο Σύνταγμα ούτε η Βαστίλη θα έπεφτε ποτέ, ούτε τα χειμερινά ανάκτορα. Όχι πως είναι καιρός για επανάσταση, αλλά επειδή είναι καιρός για αγανάκτηση, καλό θα ήταν αυτή η αγανάκτηση να μην ακολουθεί το δρόμο του χαβαλέ. Στην Ελλάδα, έχουμε μια μανία. Να οδηγούμε τα πάντα στο χαβαλέ. Ακόμη και αυτοί που κάνουν βόλτα με ποδήλατο στην Ελλάδα, στην πλειοψηφία τους το θεωρούν ως εκδίκηση για αυτούς που έχουν αυτοκίνητο ως μέσο μεταφοράς»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου