Γιώργος Χατζιδάκης(εμπνευσμένο από ένα ποίημα του Μπ.Μπρεχτ)
Πρώτα ήρθαν οι Αλβανοί
Και πήραν τις δουλειές των χτιστών και των εργατών της γης
Κι εγώ, που δεν ήμουν τίποτα από τα δυό, είπα: Καλά είναι
Γίνονται και οι δουλειές φθηνότερα
Και μετά άρχισαν να κλέβουν τα σπίτια στα χωριά
Αλλά εγώ, που δεν έχω σπίτι σε χωριό, είπα δεν πειράζει
Τι κι αν μας μισούν, κι αν δεν συνυπογράφουν ΑΟΖ,
Τι κι αν έδωσαν τον Αυλώνα ΜΑΣ στον προαιώνιο εχθρό για να ελλιμενίζει το Στόλο του στα νώτα μας και να μας χτυπήσει πισώπλατα; Ας είμαστε ανοιχτόμυαλοι
Κι αυτά το ΟΥΚ και το Λιμενικό, όλοι Φασίστες είναι. Μα συνθήματα ήταν αυτά στην παρέλαση; Εκθέτουν τη χώρα διεθνώς! Πώς; Οι Αλβανοί γράφουν στα σχολικά τους βιβλία για Τσαμουριά και Μεγάλη (Φυσική) Αλβανία; Σιγά μην πέσουμε στο επίπεδό τους! Εμείς είμαστε Ελευθεριακοί!!!
Μετά ήρθαν οι Μαύροι
Και άρχισαν πουλώντας CDs και DVDs πειρατικά, καταστρέφοντας τα μαγαζιά
Κι εγώ, που δεν είχα videoclub ή δισκοπωλείο, είπα: Δεν πειράζει
Αγόραζα και κανένα πειρατικό που και που
Κι έκανα και το μάγκα στην παρέα παζαρεύοντας (άσχετα που τα μισά δεν «παίζανε»)
Και φέρανε πρέζα με AIDS και εξαπλασιάστηκαν τα κρούσματα στους εξαρτημένους
Αλλά εγώ, που εξαρτώμαι μόνο από τα λεφτά, είπα και τι έγινε
Βγαίνουν από τη μέση τα πρεζόνια
Αργότερα ήρθαν οι Κινέζοι
Και έφεραν ρούχα φτηνά και παράνομα και ρήμαξαν τις βιοτεχνίες και τα μαγαζιά
Κι εγώ, που φοράω μόνο ξένα επώνυμα, είπα άσε τη φτωχολογιά να ντυθεί φτηνά
Και τι με νοιάζει που η Ιταλική Μαφία είναι από πίσω
Ή μπας κι έχω φυτείες βαμβάκι και θα χάσω έσοδα;
Κάπου τότε ήρθαν οι Ρουμάνοι
Κλέφτες με ακροβατική δεινότητα που έμπαιναν και στα πιο ψηλά σπίτια
Αλλά αγόρασα συναγερμούς και πόρτες ασφαλείας και χρηματοκιβώτιο
Και είπα: Άσε τους χαζούς να ανησυχούν
Και θαύμαζα πώς σκαρφαλώνανε τόσο ψηλά κάθε που έκλεβαν γνωστό μου
Μαζί ήρθαν και οι Ανατολικιές
Και οι νέες κι όμορφες έγιναν πουτάνες και οι γριες γηροκομούσαν
Και γαμήσαμε, εγώ κι οι φίλοι μου, μουνιά που δεν βλέπαμε ούτε στα όνειρά μας
Και οι συνταξιούχοι χήροι παντρεύτηκαν με δέλεαρ τη σύνταξή τους
Και οι αναλογιστικές μελέτες των ταμείων τινάχτηκαν στον αέρα
Αλλά είπα: Ας είναι καλά η ιδιωτική ασφάλεια, δεν έχω ν’ανησυχώ
Κι αντί να υπάρχουν οργανωμένα και νόμιμα γηροκομεία,
Όπου οι γέροι θα ζούσαν παρέα με επιστημονική φροντίδα
Οι φίλοι μου τους άφησαν απομονωμένους με γηροκόμες που τους κλέβουν
Και είπα: Καλύτερα, ας μείνουν στα σπίτια τους
Ήρθαν όμως και οι Γεωργιανοί κι οι Ρώσοι
Ανήλεοι εγκληματίες, για τους οποίους η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμμιά αξία
Και πρώτα πήραν τον έλεγχο της νύχτας και την προστασία
Και οι φυλακές έγιναν το φέουδό τους και τα Καλάσνικωφ καθημερινότητα
Αλλά εμένα τι με νοιάζει; Μήπως έχω νυχτομάγαζο;
Ας φροντίσει η Αστυνομία, τζάμπα (δεν) πληρώνω φόρους;;;
Και οι Πολωνές και οι Ουκρανές
Γίναν καθαρίστριες και υπηρέτριες και ξέμαθα να βάζω πλυντήριο και να σιδερώνω
Και η γυναίκα μου κάνει μανικιούρ κάθε εβδομάδα, οπότε γιατί να τα χαλάει;
Ούτως ή άλλως άμα δεν της έχω «γυναίκα» να καθαρίζει, κουράζεται και τσαντίζεται
Ενώ τώρα είναι ξεκούραστη από το άραγμα όλη μέρα στον καναπέ
Πώς πληρώνω; Εννοείται μαύρα, τρελός είμαι να μου βάλουν τεκμήριο;
Και η Ελλάδα έγινε ένα απέραντο Εργοτάξιο
Κι αντί να ανακαινιστούν τα παλιά, ωραία κτήρια, χτίζονταν ολοένα καινούρια
Και η Αθήνα απλώθηκε σα ροχάλα στο πρόσωπο της Αττικής
Και τινάχτηκε στον αέρα κάθε αστικός προγραμματισμός
Και χρειάστηκαν νέες γραμμές ΜιΜιΜι και ηλεκτροδότησης και υδροδότησης και αποχέτευσης και ΟΤΕ
Αλλά έχουμε μεγαλύτερα σπίτια και επιτέλους γίναμε «Όπως Αμερική»
Και κονομήσανε χοντρά οι εργολάβοι που χρησιμοποιούσαν ανασφάλιστο προσωπικό και φοροδιέφευγαν
Πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου