Μία ιδιαίτερη πρόταση σχετικά με τις έρευνες για τον εντοπισμό μορφών ή ιχνών ζωής στον Άρη αποτελεί το πρόγραμμα Exolance, που αποτελεί πρόταση της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Explore Mars.
Καθώς θεωρείται ότι τα όποια ίχνη μικροβιακής ζωής στον «Κόκκινο Πλανήτη» ενδεχομένως να βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, για να προστατεύονται από την κοσμική ακτινοβολία, εκτιμάται ότι οι έρευνες θα πρέπει να κοιτάξουν σε μεγαλύτερο βάθος από αυτό στο οποίο μπορούν να φτάσουν τα όργανα των μη επανδρωμένων οχημάτων όπως το Curiosity.
Το Exolance ουσιαστικά είναι η εκτόξευση βλημάτων προς τον πλανήτη, που θα φέρουν αισθητήρες και συστήματα έρευνας και εντοπισμού πιθανών ιχνών μικροβίων.
Τα «βέλη» (Arrows) θα χτυπούν στην επιφάνεια του πλανήτη και θα αποθέτουν τον εν λόγω εξοπλισμό στους κρατήρες τους οποίους θα ανοίγουν με την πρόσκρουσή τους, βάθους πέντε και άνω μέτρων. Τα δεδομένα θα μεταδίδονται σε σκάφος που βρίσκεται σε τροχιά.
Η εν λόγω ιδέα συνδυάζει γνωστές υπάρχουσες διαστημικές τεχνολογίες, όπως αυτές οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν στις αποστολές «Viking» της δεκαετίας του 1970, με στρατιωτική τεχνολογία κατασκευής καταφυγίων (bunker-buster).
«Σκοπεύουμε να κατασκευάσουμε το Exolance και να το δοκιμάσουμε σε χώρο δοκιμών στην έρημο Μοχάβε το 2014.
Πολλές περιοχές της ερήμου έχουν χαρακτηριστικά που παραπέμπουν στον Άρη. Θα είμαστε σε θέση να δοκιμάσουμε τόσο το σύστημα εκτόξευσης (από αεροσκάφος) όσο και τα διατρητικά ʽβέληʼ» αναφέρεται στη σχετική ιστοσελίδα.
Όταν ολοκληρωθούν οι δοκιμές και αποδειχθεί η βιωσιμότητα του όλου concept, οι υποστηρικτές του προγράμματος θα ζητήσουν από τη NASA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες, καθώς και από ιδιωτικές εταιρείες, να ενσωματώσουν το Exolance σε μελλοντικές αποστολές στον «Κόκκινο Πλανήτη».
Την ομάδα του προγράμματος Exolance αποτελούν οι δόκτορες Κρις Μακέι, Τζιλ Λεβίν, Στιβ ΜακΝτάνιελ και ο Τζο Κάσαντι.
Το Exolance ουσιαστικά είναι η εκτόξευση βλημάτων προς τον πλανήτη, που θα φέρουν αισθητήρες και συστήματα έρευνας και εντοπισμού πιθανών ιχνών μικροβίων.
Τα «βέλη» (Arrows) θα χτυπούν στην επιφάνεια του πλανήτη και θα αποθέτουν τον εν λόγω εξοπλισμό στους κρατήρες τους οποίους θα ανοίγουν με την πρόσκρουσή τους, βάθους πέντε και άνω μέτρων. Τα δεδομένα θα μεταδίδονται σε σκάφος που βρίσκεται σε τροχιά.
Η εν λόγω ιδέα συνδυάζει γνωστές υπάρχουσες διαστημικές τεχνολογίες, όπως αυτές οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν στις αποστολές «Viking» της δεκαετίας του 1970, με στρατιωτική τεχνολογία κατασκευής καταφυγίων (bunker-buster).
«Σκοπεύουμε να κατασκευάσουμε το Exolance και να το δοκιμάσουμε σε χώρο δοκιμών στην έρημο Μοχάβε το 2014.
Πολλές περιοχές της ερήμου έχουν χαρακτηριστικά που παραπέμπουν στον Άρη. Θα είμαστε σε θέση να δοκιμάσουμε τόσο το σύστημα εκτόξευσης (από αεροσκάφος) όσο και τα διατρητικά ʽβέληʼ» αναφέρεται στη σχετική ιστοσελίδα.
Όταν ολοκληρωθούν οι δοκιμές και αποδειχθεί η βιωσιμότητα του όλου concept, οι υποστηρικτές του προγράμματος θα ζητήσουν από τη NASA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες, καθώς και από ιδιωτικές εταιρείες, να ενσωματώσουν το Exolance σε μελλοντικές αποστολές στον «Κόκκινο Πλανήτη».
Την ομάδα του προγράμματος Exolance αποτελούν οι δόκτορες Κρις Μακέι, Τζιλ Λεβίν, Στιβ ΜακΝτάνιελ και ο Τζο Κάσαντι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου