Και τα Κολλητήρια πείνασαν
Μια βραδιά, μια κυρία που ερχότανε τακτκά με δύο παιδάκια στον Καραγκιόζη, μας φέρνει μια κουραμάνα, μέχρι μισή οκά τυρί και δύο πακέτα, το” να ζάχαρη και τ” άλλο μαρμελάδα, και μας παρακάλεσε να πουνε τα Κολλητήρια στην παράσταση «Σήμερα μπαμπάκα δεν πεινάμε, γιατί φάγαμε, ψωμί, τυρί, και μαρμελάδα»,
Όπως έμαθα αργότερα τα δυο παιδάκια ήτανε του πρεσβευτού της Γερμανίας και επειδή στην προηγούμενη παράσταση ακούσανε τα Κολλητήρια να λένε «πεινάμε», κλαιγανε όλη την ημέρα και παρακαλούσαν να φέρουνε στα παιδιά του Καραγκιόζη να φάνε. Μετά την παράσταση, βέβαια, τα φάγαμε εμείς και οι οικογένειές μας και έτσι κάναμε κι εμείς Πάσχα…
Από τις αναμνήσεις του Σωτήρη Σπαθάρη , εφ. Καθημερινή, 14.6.1992
Η πείνα τρελαίνει…
Περπατάω στην λεωφόρο Αμαλίας, απέναντι από την Πύλη του Ανδριανού, και είναι κόσμος μαζεμένος. Και είναι ένας άνθρωπος πεσμένος κάτω και τον κοιτάνε. Και ακούω να του λένε: «Οχι ρε απο κεί, απο τ” “αλλο ρε.» Και σκύβω κι εγώ. Ηταν ένας άνθρωπος που του είχανε πετάξει ανάμεσα στα πόδια του μακαρόνια. Αλλά αυτός ειχε τρελαθεί πια από την πείνα κι έτρωγε το χώμα και δεν έτρωγε τα μακαρόνια.
Προφορική μαρτυρία Έρσης Χατζημιχάλη.
Πρωτομαγιάτικη τραγωδία
Ηταν πρωτομαγιά του 1944. Βγήκα στο Σύνταγμα κατά τις 7 1/2 το πρωί. Όχι για λουλούδια, ούτε γι στεφάνι. Βγήκα να δω αν κυκλοφορεί εφημερίδα. Μόλις βγήκα από την Ερμού, βλέπω σειρά γερμανικών αυτοκινήτων με σκοπούς οπλοφορούντας. Σταματάω και βλέπω. Από το αυτοκίνητο, όχι έσταζε, αλλά έτρεχεν αίμα. Το είδα και από κοντά. Τους 100 εκτελέσανε – τους 100 ομήρους του Χαϊδαρίου- και μέσα σ΄αυτούς και τον ήρωα Ναπολέοντα (Σουκατζίδη). Και διαδόθη τούτο. Στη μεταφορά του, στο σκοπευτήριο Καισαριανής, που ήταν τόσος εκτελέσεως, ένας μελλοθάνατος πήδησε από το αμάξι και τους διέφυγε. Κι ο λοχίας Ναζί, για να παραδώσει σωστό αριθμό αρπάζει τον πρώτο τυχόντα και τον ανέβασε στο αυτοκίνητο, προς εκτέλεση. Έναν αθώον.
Περικλής Παπαχατζιδάκης.
Tα κείμενα βρίσκονται στα βιβλία ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ 41-44 Η Αθήνα της Κατοχής τόμος Α- και τόμος Β, των Κ.Ν. Χατζηπατέρα, Μ. Φαφαλιού- Δραγώνα, από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου