Ένα σπάνιο μνημείο, μία άγνωστη φυλή, ένας πανέμορφος και περίτεχνος τάφος, μία μαγική ιστορία με Χάριτες, νερά και μύθους…
Στο βασίλειο των Μινυών, στα χώματα του ιερού τάφου του μεγίστου των βασιλέων τους, Μινύα…
Ορχομενός: πανάρχαια πόλη της Βοιωτίας, κτισμένη σε επαφή σχεδόν με την λίμνη της Κωπαΐδας και πρωτεύουσα του βασιλείου των Μινυών (προϊστορικό ελληνικό έθνος). Ο βασιλεύς Ετεοκλής ήταν αυτός που καθιέρωσε την λατρεία των Χαρίτων για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ο θρυλικός βασιλεύς Μινύας έκτισε τον θησαυρό του Ορχομενού και έδωσε το όνομά του στην μυθική φυλή των Μινυών. Ο υιός του, Ορχομενός, έδωσε το όνομά του στην πόλη του Ορχομενού.
Την πόλη που ο πλούτος της ήταν αντίστοιχος της Θήβας της Αιγύπτου (Όμηρος)… Η συνεχής διαμάχη της πόλης με την Θήβα οδήγησε στην καταστροφή και ερήμωσή της το 367 πχ και το 346 πχ…
"…ο Θησαυρός του Μινύα, σωστό θαύμα, δεν υστερεί από κανένα άλλο πράγμα απ' όσα είναι μέσα ή έξω από την Ελλάδα…"
Παυσανίας
Στο βασίλειο των Μινυών, στα χώματα του ιερού τάφου του μεγίστου των βασιλέων τους, Μινύα…
Ορχομενός: πανάρχαια πόλη της Βοιωτίας, κτισμένη σε επαφή σχεδόν με την λίμνη της Κωπαΐδας και πρωτεύουσα του βασιλείου των Μινυών (προϊστορικό ελληνικό έθνος). Ο βασιλεύς Ετεοκλής ήταν αυτός που καθιέρωσε την λατρεία των Χαρίτων για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ο θρυλικός βασιλεύς Μινύας έκτισε τον θησαυρό του Ορχομενού και έδωσε το όνομά του στην μυθική φυλή των Μινυών. Ο υιός του, Ορχομενός, έδωσε το όνομά του στην πόλη του Ορχομενού.
Την πόλη που ο πλούτος της ήταν αντίστοιχος της Θήβας της Αιγύπτου (Όμηρος)… Η συνεχής διαμάχη της πόλης με την Θήβα οδήγησε στην καταστροφή και ερήμωσή της το 367 πχ και το 346 πχ…
"…ο Θησαυρός του Μινύα, σωστό θαύμα, δεν υστερεί από κανένα άλλο πράγμα απ' όσα είναι μέσα ή έξω από την Ελλάδα…"
Παυσανίας
Το 1880-86, ο Σλήμαν ανακαλύπτει τον Θησαυρό (κατά Παυσανία) του Μινύου ήτοι τον τάφο του θρυλικού βασιλιά των Μινυών και ιδρυτή του Μινυείου Ορχομενού. Πρόκειται για ένα μεγάλο και εντυπωσιακό, μυκηναϊκό, θολωτό, κυψελοειδή τάφο του 13ου αιώνα πχ, του οποίου δυστυχώς η οροφή έχει καταπέσει…
Το κτίσμα δεσπόζει στην περιοχή με την μεγαλοπρέπεια του και θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα του Ελληνικού χώρου, τόσο για την μεγαλοπρέπεια της κατασκευής του όσο για την καταγωγή του από το μυθικό και μυστηριακό πολιτισμό των υπέρ-εξελιγμένων τεχνολογικώς Μινυών (οι οποίοι δημιούργησαν τα τεραστίων διαστάσεων και εύρους αποστραγγιστικά έργα της Κωπαΐδας και κυριάρχησαν στον Ελλαδικό χώρο από το 1500 έως το 1200 πχ περίπου)…
Στα δεξιά του τάφου, υπάρχει ο τετραγωνικός νεκρικός θάλαμος, ο οποίος είναι λαξευμένος στον βράχο και έχει την οροφή του επενδεδυμένη με σχιστολίθινες πρασινωπές πλάκες διακοσμημένες με ανάγλυφες σπείρες, ανθέμια και ρόδακες… Το εντυπωσιακό πέραν της σπανιότητας του ευρήματος είναι η τέλεια κατάσταση στην οποία διατηρούνται όλα αυτά τα έργα τέχνης στο πέρασμα των αιώνων…
Ο Θησαυρός του Μινύου, τόσο για την τεχνική του τελειότητα, όσο και για την εσωτερική του διακόσμηση, θεωρείται ανώτερος του τάφου του Ατρέως των Μυκηνών κι ένα από τα πιο έξοχα μνημεία της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής…
Στην περιοχή του Θησαυρού, υπάρχει και ο περίφημος Ναός των Χαρίτων. Μπορεί να μην έχει βρεθεί το ακριβές σημείο στο οποίο ήταν κτισμένος, αλλά οι ενδείξεις για το που μπορεί να βρίσκεται είναι πολλές και πλούσιες (διαβάστε την έρευνα του Εν Αθήναις για το θέμα αυτό, σε επόμενα άρθρα μας)…
Ο ναός των Χαρίτων ήταν αφιερωμένος στις Χάριτες, τις οποίες λάτρευαν οι Ορχομένιοι με τις εορτές που αποκαλούνταν Χαριτήσια, στις οποίες διεξάγονταν και μουσικοί αγώνες…
Ένα σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα, σημάδι ενός πανάρχαιου πολιτισμού. Ένας τάφος, μεγαλοπρεπής και μοναδικός. Δίπλα μας, στον Ορχομενό της Βοιωτίας, ήδη ανασκαμμένος και προσβάσιμος εδώ και εκατοντάδες χρόνια…
Ένας τόπος εξίσου σημαντικός, κατά πάσα πιθανότητα, με αυτόν της, εν ενεργεία, ανασκαφής της Αμφίπολης.
Πριν ετοιμάσετε λοιπόν τα πράγματα σας για εξόρμηση στην Αμφίπολη με αμφίβολη επιτυχία, επισκεφθείτε τον μυστηριακό χώρο του Θησαυρού του Μινύου…
Δεν θα απογοητευθείτε.
Φωτογραφίες, έρευνα, κείμενο: dimdom για το Εν Αθήναις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου