Ψητές Αγκινάρες με Μακαρόνια

Το καθάρισμα της αγκινάρας, αυτό είναι κάτι που αποθαρρύνει πολλούς απ’ το να τη μαγειρέψουν με αποτέλεσμα να την αποκλείουν
σχεδόν τελείως απ’ τη διατροφή τους. Σίγουρα είναι λίγο βαρετό να πρέπει να μπούμε σε όλο αυτόν τον κόπο για μία μπουκιά φαΐ, πρέπει όμως να ξέρουμε ότι όσο πιο πολύ προστατεύει η φύση ένα τρόφιμο τόσο πιο θρεπτικό είναι.

Η καταγωγή των μακαρονιών είναι γεμάτη μύθους και αντιφάσεις.

Από τον ευρύτατα διαδεδομένο θρύλο, ότι τα μακαρόνια τα έφερε στην Ιταλία στον 13ο αιώνα ο Μάρκο Πόλο από την Άπω Ανατολή, έως την αναφορά για ύπαρξη ζυμαρικών στα 1000 π.κ.ε, στην αρχαία Ελλάδα. Σύμφωνα με την τελευταία, η λέξη «λάγανον» περιέγραφε μία φαρδιά πλακωτή ζύμη από νερό και αλεύρι, την οποία οι Έλληνες έκοβαν σε λωρίδες. Αυτή η μέθοδος φαίνεται πως μεταφέρθηκε στην Ιταλία στον 8ο αιώνα π.κ.ε. και στα λατινικά έγινε «laganum». Εικάζεται ότι η λέξη «λαζάνια» έχει τη ρίζα της σε αυτή την λέξη. Αυτή η ιστορία πιστοποιείται από Λατίνους συγγραφείς όπως ο Κικέρων, ο Οράτιος και ο Απίκιος.

Ένας άλλος μύθος με ενδείξεις για την ύπαρξη των ζυμαρικών αναφέρεται σε ευρήματα που ανακαλύφθηκαν σε τοιχογραφίες του 4ου αιώνα π.κ.ε., σε οικισμό των Ετρούσκων βόρεια της Ρώμης, όπου αναπαριστώνται διάφορα σκεύη για το βράσιμο νερού, μία επιφάνεια για την ανάμιξη νερού με αλεύρι, ένας κυλινδρικός πλάστης και ένα εργαλείο κοπής. Τα ζυμαρικά υπήρχαν χωρίς αμφιβολία και στην αρχαία Κίνα, καθώς και στον Αραβικό κόσμο, αφού υπάρχουν γραπτές αναφορές σε μεσαιωνικά κείμενα του Ισλάμ για κάποια ζυμαρικά με την ονομασία «rishta». Αυτό που παραμένει άγνωστο είναι το κατά πόσον αυτά προϋπήρχαν της Ελληνικής εκδοχής, ότι οι Αρχαίοι Έλληνες έφτιαχναν ένα είδος ζυμαρικού με μεγάλο μάκρος για να μακαρίζουν τους νεκρούς τους – από εκεί προήλθε το όνομα μακαρόνι.

Οι ιστορίες για τα μακαρόνια συνεχίζονται στη Σικελία και τους Σαρακηνούς, στο Παλέρμο, στο βιβλίο του μάγειρα Martino da Como, στα κείμενα του Bartolomeo Sacchi, στα κείμενα του Βοκκάκιου. Από τον 15ο αιώνα και μετά τα μακαρόνια αρχίζουν να κατασκευάζονται και σε εμπορική βάση αλλά είναι τον 18ο αιώνα που τα μακαρόνια γνώρισαν την μεγάλη τους άνθηση. Το 1700 υπήρχαν στην Νάπολη κάπου 60 καταστήματα που πουλούσαν ζυμαρικά, τα οποία έφτασαν τα 280 το 1785. Το κλίμα της Νάπολης ήταν ιδανικό για την σωστή αποξήρανση των μακαρονιών τα οποία άπλωναν σε ξύλινες βέργες στον ήλιο να στεγνώσουν σε κάθε γωνιά της πόλης.

Η ανάμιξη της ζύμης μέχρι τότε γινόταν με τα πόδια, όπως το πάτημα των σταφυλιών, μέχρι που ο Βασιλιάς Φερδινάρδος ο 2ος ανάθεσε στον Cesare Spadaccini να κατασκευάσει τον πρώτο μηχανικό πατητήρι από χαλκό. Σύντομα αρχίζουν να λειτουργούν και τα πρώτα εργοστάσια μακαρονιών. Τα μακαρόνια μέχρι τότε συνδυάζονταν κυρίως με πιπέρι και τυρί και τρώγονταν με τα δάκτυλα. Με την εισαγωγή της ντομάτας από τον Νέο Κόσμο αρχίζουν γύρω στο 1800 να εμφανίζονται και οι πρώτες σάλτσες ντομάτας για μακαρόνια, που ήταν κυρίως ντομάτες που βράζονταν με αλάτι και βασιλικό και σύντομα αρχίζει να χρησιμοποιείται το πηρούνι με τα 4 δόντια το οποίο μπορεί να μεταφέρει με λιγότερες απώλειες τα σπαγγέτι από το πιάτο στο στόμα.

Αγκινάρες: Αιθέρια γεύση κι ερωτική αισθητική

Μελέτες αποδεικνύουν ότι η αγκινάρα είναι μία από τις πιο θρεπτικές και υγιεινές τροφές και ότι εκτός από ένα νόστιμο λαχανικό, αποτελεί επίσης και ένα πολύτιμο φάρμακο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αποκομίσουμε τα εκπληκτικά οφέλη για την υγεία μας που προσφέρουν οι αγκινάρες. Αν και το πιο νόστιμο μέρος τους για τους περισσότερους είναι το εσωτερικό τους, τα φύλλα είναι εκείνα που προσφέρουν τα πιο σημαντικά οφέλη για την υγεία μας. Μπορούμε να μαγειρέψουμε και να φάμε τις αγκινάρες στον ατμό, στο φούρνο ή στην κατσαρόλα, με τα φύλλα τους ή όχι. Δείτε 8 λόγους για να συμπεριλάβετε τις αγκινάρες στη διατροφή σας: Πλούσιες σε αντιοξειδωτικά, Αντικαρκινική δράση, Αυξημένη ροή χολής, Ωφέλιμες για το συκώτι, Καλύτερη πέψη, Προστασία των οστών, Μείωση της χοληστερόλης, Υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες. Μια μεγάλη αγκινάρα περιέχει το ένα τέταρτο της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης φυτικών ινών. Μια μεσαία αγκινάρα έχει περισσότερες φυτικές ίνες από ό, τι ένα φλιτζάνι αποξηραμένα δαμάσκηνα.

Το καθάρισμα της αγκινάρας, αυτό είναι κάτι που αποθαρρύνει πολλούς απ’ το να τη μαγειρέψουν με αποτέλεσμα να την αποκλείουν σχεδόν τελείως απ’ τη διατροφή τους. Σίγουρα είναι λίγο βαρετό να πρέπει να μπούμε σε όλο αυτόν τον κόπο για μία μπουκιά φαΐ, πρέπει όμως να ξέρουμε ότι όσο πιο πολύ προστατεύει η φύση ένα τρόφιμο τόσο πιο θρεπτικό είναι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι αποκαλείται η βασίλισσα των λαχανικών. Ας δώσουμε λοιπόν λίγο από τον χρόνο μας στην φρέσκια αγκινάρα, θα μας το ανταποδώσει σε γεύση, αρώματα κι απόλαυση ! Άλλωστε είναι ένα λαχανικό που μπορούμε να το καταναλώσουμε μόνον 2-3 μήνες τον χρόνο.

Δείτε το βίντεο προσεκτικά για να μάθετε πως να τις καθαρίζετε








Ψητές Αγκινάρες με Μακαρόνια κι Αρωματικά


Υλικά:
1 πακέτο μακαρόνια βιολογικά ή όποιο άλλο ζυμαρικό
4 -5 αγκινάρες
150 γρμ. μπιζέλια φρέσκα ή κουκιά καθαρισμένα
χυμός από 1 λεμόνι
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο (φρέσκο και ξερό)
4 κ.σ. ελαιόλαδο
μια χούφτα μάραθο
μανούρι τριμένο
1 κουταλιά κουρκουμά
1 πορτοκάλι
καγιέν σε σκόνη
μαϊντανό ή κόλιαντρο ψιλοκομμένο
ανθό αλατιού
φρεσκοτριμμένο πράσινο πιπέρι

Εκτέλεση: Καθαρίζετε τις αγκινάρες αφαιρώντας τα εξωτερικά σκληρά φύλλα και το εσωτερικό χνούδι. Τις κόβετε σε λεπτές φέτες, στο φάρδος και τις βάζετε σε νερό στο οποίο θα προσθέσετε τον χυμό λεμονιού. Τσιγαρίζετε το κρεμμύδι στο λάδι, προσθέτετε τις αγκινάρες στραγγισμένες, με τα κουκιά ή τα μπιζέλια, ύστερα από λίγα λεπτά προσθέτετε τον ανθό αλατιού, το πιπέρι, το καγιέν και τον μάραθο. Ανακατεύετε συνεχώς μέχρι να πιούν τα υγρά τους περίπου 10 λεπτά, σε δυνατή φωτιά. Σβήνετε με λίγο κρασί, προσθέτετε τον χυμό ενός πορτοκαλιού και 2 κουταλιές πετιμέζι, όταν εξατμιστούν τα υγρά είναι έτοιμα τα λαζανικά σας. Προσοχή δεν τα βράζετε αλλά τα ψήνετε σε δυνατή φωτιά και τα αρωματίζετε.

Βράζετε το σπαγγέτι σε λίγο αλατισμένο νερό με τον κουρκουμά και λίγο ελαιόλαδο. Να μείνει με ελάχιστο νερό και να μην το στραγγίξετε. Σερβίρετε ρίχνοντας την σάλτσα με τις αγγινάρες και προσθέτετε τρίμματα φέτας ή μανούρι. Γαρνίρετε με μπόλικο μαϊντανό ή κόλιντρο ψιλοκομμένο.

Συνοδεύεται με καλό λευκό κρασί και καλή παρέα.

Καλή απόλαυση

Φωτογραφίες Eos Aurora