Σιγά την αποκάλυψη που έκανε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λασιθίου, σε τηλεοπτικό σταθμό της περιοχής του στην οποία ανέφερε ότι εργοδότες ζητούν ερωτικά ανταλλάγματα από κοπέλες για να τις προσλάβουν ή να τις κρατήσουν στη δουλειά.Ο πρόεδρος του ΕΚΛ μας λέει ότι αυτές οι περιπτώσεις αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα. Αυτό έλειπε. Να είχε παγιωθεί μια τέτοια κατάσταση. Δηλαδή μια κοπέλα για να βρει εργασία ή για να διατηρήσει την δουλειά της να είναι αναγκασμένη εκτός απ’ το να πουλάει σε εξευτελιστικές τιμές την εργατική της δύναμη να είναι υποχρεωμένη να είναι και «σκεύος ηδονής» για τα γούστα κάθε αφεντικού.
Για μας το εντυπωσιακό δεν είναι ότι στην σημερινή εργασιακή ζούγκλα η εργοδοτική ασυδοσία έχει φτάσει στο σημείο να δείχνει το πιο ελεεινό-απάνθρωπο πρόσωπο της. Το ότι δηλαδή το «για ένα κομμάτι ψωμί, δεν φτάνει μόνο η δουλειά», ειδικά όταν είσαι γυναίκα, που μας τραγουδούσαν πριν 20 χρόνια οι Κατσιμιχαίοι έχει πάρει πρωτοφανείς διαστάσεις. Το αξιοσημείωτο είναι ότι υπήρξαν δυο γυναίκες που βρήκαν το κουράγιο να καταγγείλουν την αποκρουστική συμπεριφορά που δέχτηκαν από εργοδότες.
Το τονίζουμε αυτό γιατί σαν μπλοκ μας ζητήθηκε δυο φορές βοήθεια από κοπέλες που τους τέθηκε το δίλημμα: Ή θα ικανοποιήσεις τα «σεξουαλικά γούστα» του αφεντικού ή απολύεσαι. Και στις δυο αυτές περιπτώσεις η παρέμβαση μας αποδείχτηκε αποτελεσματική. Την μια φορά δεν χρειάστηκε παρά μια ανάρτηση του μπλοκ μας στις 22 Ιούλη 2011:
Ρητορική ερώτηση
Να κάνουμε μια ρητορική ερώτηση. Αν κάποιος έχει μια διευθυντική θέση σε κάποια εταιρεία, π.χ σε μια αλυσίδα σούπερ μάρκετ πολυεθνικής εταιρείας, και εκβιάζει εργαζόμενες ότι αν δεν υποκύψουν στις σεξουαλικές ορέξεις του θα «αναγκαστεί να τις περιλάβει στο πρόγραμμα περικοπής προσωπικού που είναι αναγκασμένη να προχωρήσει η εταιρεία» και ο τύπος αντιμετωπίσει την ανάλογη συμπεριφορά που του αξίζει αυτό θα είναι ποινικά κολάσιμο ή όχι;
Με το ποινικό αστικό δίκαιο φυσικά είναι, αφού τυπικά δίνει την δυνατότητα στο θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης να κάνει καταγγελία –να εξευτελιστεί δηλαδή στα δικαστήρια χωρίς ουσιαστικά να μπορέσει να αποδείξει τίποτα. Ουσιαστικά όμως;
Εξυπακούεται ότι δεν κάνουμε τυχαία αυτή την ανάρτηση και ελπίζουμε να μην περάσει απαρατήρητη εκεί που απευθύνεται.
Την δεύτερη φορά χρειάστηκε να κάνουμε ποιο ... δυναμική παρέμβαση. Σε κάθε περίπτωση πάντως η σεξουαλική παρενόχληση που υπάρχει στους χώρους της δουλειάς, την σημερινή μνημονική, βάρβαρα ταξική εποχή, έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και οι περιπτώσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου