Γιατί οι Αιγύπτιοι τρώνε αυτό το θανατηφόρο, σχεδόν σάπιο ψάρι;

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που γνωρίζουν το πόσο επιβαρυντικά είναι για την υγεία τους ορισμένα τρόφιμα, όμως συνεχίζουν να τα καταναλώνουν.
Οι περισσότεροι ωστόσο θα απέφευγαν ένα πιάτο που θα ήξεραν εκ των προτέρων ότι θα τους βλάψει άμεσα, ιδιαίτερα εάν δεν έχει και την καλύτερη γεύση. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει στην Αίγυπτο, καθώς, εκεί, οι ντόπιοι έχουν μια σχέση αγάπης και μίσους με το feseekh, δηλαδή τον αποξηραμένο και ζυμωμένο κέφαλο που, εάν δεν συντηρηθεί σωστά, μπορεί να προκαλέσει μέχρι και θάνατο.

Σύμφωνα με το BBC, κάθε χρόνο τέτοια εποχή, το Υπουργείο Υγείας της Αιγύπτου εκδίδει μια προειδοποιητική ανακοίνωση σχετικά με την κατανάλωση του συγκεκριμένου πιάτου, το οποίο προτιμούν κυρίως όσοι νηστεύουν. Στο Κάιρο θα βρει κανείς δεκάδες καταστήματα που πωλούν το ψάρι, όμως δεν ειδικεύονται όλα στην παραγωγή του, ούτε τηρούν όλους τους κανόνες ασφαλείας. Μόνο που στην περίπτωση του feseekh, μια μικρή παράλειψη δεν θα προκαλέσει απλώς λίγο πονόκοιλο, αλλά αλλαντίαση.

Η αλλαντίαση είναι μια βαριά τοξική δηλητηρίαση που προκαλείται από το κλωστηρίδιο της αλλαντίασης και που προκαλεί παράλυση των μυών των οφθαλμών του προσώπου, του φάρυγγα, των αναπνευστικών μυών και του μυοκαρδίου. Εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, τότε ο άνθρωπος θα παρουσιάσει αναπνευστικά προβλήματα και θα πεθάνει.

Το 1991 ήταν ίσως η «μαύρη χρονιά» του feseekh, με 18 ανθρώπους στην Αίγυπτο να χάνουν την ζωή τους. Τα τελευταία χρόνια, οι θάνατοι μπορεί να μην είναι τόσοι πολλοί, όμως δεν θεωρούνται σπάνιοι. Αυτό που προκαλεί όμως περισσότερο εντύπωση είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι ρισκάρουν την ζωή τους, έστω και εάν οι πιθανότητες είναι λίγες, για να καταναλώσουν ένα πιάτο που δεν τους αρέσει.

Η μυρωδιά σαπίλας που διαχέεται πάνω από το feseekh δεν ανοίγει την όρεξη, μάλλον το αντίθετο. Σαν να μην έφτανε αυτό, αυτή «κάθεται» στον χώρο στον οποίο παρασκευάζεται ή καταναλώνεται το ψάρι για αρκετές ημέρες. Η γεύση του και η υφή του είναι επίσης απαίσιες. Ο κέφαλος, ο οποίος έχει παραμείνει επί 45 ημέρες σε αλατισμένο νερό, είναι τόσο αλμυρός, που αφήνει μια άσχημη γεύση στο στόμα. Ακόμα, το ψαχνό του ψαριού μοιάζει να έχει σαπίσει – και δηλαδή θα είχε σαπίσει, εάν το αλάτι στο νερό δεν παρεμπόδιζε την φυσική αυτή διαδικασία-.

Η ιδέα του feseekh προέρχεται από τους αρχαίους Αιγύπτιους, οι οποίοι, σε περιόδους που στέρευαν οι προμήθειες, συγκέντρωναν τα νεκρά ψάρια που ξέβραζε στις όχθες του ο Νείλος και έβρισκαν τρόπους να τα διατηρήσουν όσο πιο φρέσκα μπορούσαν για μερικές ημέρες. Οι μοντέρνοι Αιγύπτιοι διατηρούν αυτό το έθιμο γιατί είναι κάτι που τους θυμίζει τις ρίζες τους. Το οικογενειακό τραπέζι την άνοιξη δεν είναι ίδιο χωρίς το feseekh. Αν και απεχθάνονται την μυρωδιά και την γεύση του, οι ντόπιοι συνεχίζουν να το καταναλώνουν.