Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να σε πιάσει συνεχής λόξιγκας. Είναι εκείνος που ό,τι και να κάνεις δεν σταματάει.
Τι νερό ήπιες, τι έφαγες ψωμί, τι έκλεισες τη μύτη και το στόμα, τι άρχισες να κάνεις πηδηματάκια και να γυρνάς γύρω από τον εαυτό σου, τίποτα. Αυτός εκεί, επιμένει.
Το πιο άσχημο βέβαια είναι να σε πιάσει όταν βρίσκεσαι σε συνέντευξη για δουλειά ή μέσα στο σινεμά τη στιγμή που η ταινία κορυφώνεται.
Λοιπόν, για διώξεις τον λόξιγκα μακριά η λύση είναι μία και δοκιμασμένη. Σκέψου τον επόμενο λόξιγκα. Δηλαδή, όταν σε πιάνει σκέψου το επόμενο «ξέσπασμα» και επικεντρώσου σε αυτό. Σκέψου το λίγο ακόμα και… πάει.
Γιατί δουλεύει: Γιατί αποσπάς την προσοχή σου και το αναγκάζεις να «φύγει μακριά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου