Ωρες ώρες απορώ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κοτζάμ καθηγητής ο κ. Δουζίνας και αρνείται να συζητήσει στην επιτροπή στην οποία προεδρεύει το πρόβλημα της Βενεζουέλας;
https://left.gr/news/nea-
Κλέαρχος Τσαουσίδης
Ωρες ώρες απορώ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κοτζάμ καθηγητής ο κ. Δουζίνας και αρνείται να συζητήσει στην επιτροπή στην οποία προεδρεύει το πρόβλημα της Βενεζουέλας;
Ομολογώ ότι έμεινα άναυδος. Δεν θα μάθουμε τι γίνεται στη γειτονική Βενεζουέλα όπου ο ομοϊδεάτης Μαδούρο τα έκανε σκατά, σύμφωνα με τους υπερδημοκράτες της Νέας Δημοκρατίας; Δεν θα συζητήσουμε επ’ ευκαιρία για το πώς ήρθε ο νόμος και η τάξη στη γειτονική Παραγουάη ή αυτό δεν ενδιαφέρει τον κ. Κούλη; Εκεί οι νεκροί στις διαδηλώσεις είναι …συριζαίοι;
Αλίμονο. Κοιμόμαστε και ξυπνάμε με τις διαδηλώσεις στο Καράκας κι η επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών δεν συγκαλείται από τον κ. Δουζίνα, για να μη συζητηθεί π.χ. τι διάολο γύρευε εκεί ο κ. Παππάς το 2013. Ούτε ένα σμήνος δεν έστειλε εκεί ο κ. Καμμένος, ούτε μια φρεγάτα, κάτι τελοσπάντων.
Όταν κυβερνούσε το δίδυμο Σαμαρά – Βενιζέλου, μέρα παρά μέρα συζητιόταν στη Βουλή τι γινόταν στην Κολομβία (είχαμε ξεμείνει από κόκα;), τι γινόταν στη Μιανμάρ με την ειδικού τύπου «δημοκρατία» όπου η νικήτρια των εκλογών παρέμεινε σε κατ’ οίκον περιορισμό με τις ευλογίες της Ουάσινγκτον, τι γινόταν στο Μεξικό όπου όποιος αντιδρά στην κυβερνητική κλίκα βρίσκεται αποκεφαλισμένος ή απλούστατα εξαφανίζεται όπως έγινε με 30 φοιτητές που ζητούσαν Δημοκρατία, ή τι γίνεται στο επίσης γειτονικό Ιράκ με τα χημικά του Σαντάμ και στο Αφγανιστάν με τους ομοϊδεάτες τους, τους ταλιμπάν.
Το μοντέλο Ερντοάν ή η Χιλή;
Εντάξει δεν συζητήθηκε ακόμη τι συμβαίνει στις υπερπόντιες χώρες όπως η Τουρκία, ή στη μακρινή Βουλγαρία όπου καταφεύγουν όλοι οι μπαταξήδες έλληνες επιχειρηματίες, στην απόμακρη πΓΔΜ όπου η κυβέρνηση βγαίνει με θεία φώτιση, ή στην πολική Ουγγαρία, όπου υπάρχουν ακόμη κάποιοι απροσάρμοστοι οι οποίοι δεν εννοούν να καταλάβουν ότι η κυβέρνηση των νεοχιτλερικών είναι δώρο θεού.
Θυμάμαι πόσους μήνες συζητούσαν οι νεοδημοκράτες βουλευτές αυτά που συνέβαιναν στη Χιλή από το 1974 (που εδώ αποκαταστάθηκε η έννομη τάξη της δεξιάς) ώς το 1990 που έπεσε η θεόσταλτη δικτατορία του Πινοτσέτ, αφού ξέσκισαν τη χώρα οι διάφοροι οικονομολόγοι της σχολής του Σικάγου του Μίλτον Φρίντμαν (είχαμε και μια ελληνίδα εκεί που την κράτησε κι ο κ. Βαρουφάκης στο επιτελείο του). Το πείραμα της Χιλής είναι το μοντέλο των διαφόρων μεγάλων ελληνικών οικονομικών εγκεφάλων, του κ. Στουρνάρα, του κ. Βενιζέλου, του κ. Χατζηδάκη, του κ. Προβόπουλου και του τεθνεώτος Βγενόπουλου.
Νομίζω ότι ο κ. Δουζίνας πρέπει να παραιτηθεί από τη θέση του προέδρου της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών και οι βουλευτές της πλειοψηφίας, σε ένδειξη αναγνώρισης στις εγνωσμένες πολεμικές ικανότητες του κ. Α. Γεωργιάδη ή στις τσεκουράτες απόψεις του κ. Μ. Βορίδη, να ψηφίσουν έναν από τους δυο στη θέση αυτήν για να αρχίσουμε επιτέλους να συζητάμε.
Τώρα που το ξανασκέφτηκα, δεν απαιτείται συζήτηση για το τι συμβαίνει στην Τουρκία του κουμπάρου Ερντοάν. Ο νόμος και η τάξη έχουν αποκατασταθεί και οσονούπω θα θεσπιστεί και η θανατική ποινή για τους πολιτικούς αντιπάλους του μεγάλου Σουλτάνου. Από τώρα τρέχουν τα σάλια κάποιων υμνητών της ελληνικής χούντας, προέδρων της φασιστικής νεολαίας, υμνητών του Παττακού και του Ιωάννη Μεταξά. Λέτε να αναρωτιέται ο εξαμηνίτης αντιστασιακός ποιοι είναι αυτοί;
Η απόσταση από τη βλακεία στη γελοιοποίηση είναι ένα τσιγάρο δρόμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου