Λουκρητία Βοργία: Η γυναίκα που χρησιμοποιήθηκε ως πιόνι στα παιχνίδια εξουσίας του παπισμού της Αναγέννησης

Η μικρή Λουκρητία γεννήθηκε μία εποχή στην οποία καλλιτέχνες της Αναγέννησης, έφταναν σε νέα επίπεδα ολοκλήρωσης, μετασχηματίζοντας τον κόσμο. Μία εποχή στην οποία μεγάλα πνεύματα όπως ο Λεονάρντο ντα Βίντσι καινοτομούσε, βγάζοντας από το σκοτάδι του Μεσαίωνα ολόκληρη τη γνωστή γη.


Αλλά και σε μία εποχή που η οικογένειά της, διψασμένη για εξουσία, προσπαθούσε με κάθε τρόπο να ελέγξει μεγάλα τμήματα της Ιταλίας. Η Λουκρητία Βοργία γεννήθηκε στις 18 Απριλίου του 1480 στην επαρχία της Ρώμης, στην Ιταλία. Αν βάλετε το όνομά της στο Google θα βρείτε περιγραφές όπως «μοιραία γυναίκα», και λέξεις όπως «διαβόητη» και «δολοπλοκίες». Όλα αυτά μαζί με το «νόθο παιδί του Πάπα».

Οι παθιασμένες ερωτικές σχέσεις που είχε, ενώ ήταν παντρεμένη με τον Alfonso, θα μπορούσαν ίσως να δικαιολογήσουν την περιγραφή της ως μια «μοιραία γυναίκα», αλλά τα υπόλοιπα σκάνδαλα είναι είτε φήμες (όπως οι ιστορίες ότι συχνά δηλητηρίαζε ανθρώπους σε πάρτι) είτε θα μπορούσαν να αποδοθούν στην πεινασμένη για εξουσία οικογένειά της και όχι στην ίδια

Η ιστορία θέλει τη Λουκρητία να υπερασπίζεται το ρόλο της «μοιραίας γυναίκας», ωστόσο αν κάποιος ερμηνεύσει τη ζωή και τις δράσεις της με διαφορετικό τρόπο, πρόκειται μάλλον για ένα κορίτσι που χρησιμοποιήθηκε ως πιόνι στα παιχνίδια εξουσίας του παπισμού της Αναγέννησης.

Φαίνεται ότι ο πατέρας της Λουκρητίας, ο Πάπας Αλέξανδρος VI (Rodrigo Borgia), και τα αδέλφια της Cesare, Giovanni και Gioffre, κανόνιζαν τους γάμους της με σκοπό τις πολιτικές φιλοδοξίες τους. Ερευνητές αναφέρουν πως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εκμεταλλεύτηκαν την εμφάνισή της για να πετύχουν πολιτικούς στόχους.



Ο χαρακτήρας της Λουκρητίας Βοργία στο Assassin’s Creed

Την εξανάγκασαν σε αρραβώνα όταν ήταν 10 ετών και την πάντρεψαν στα 13, στη Ρώμη με τον Giovanni Sforza. Όταν η πολιτική επιρροή του Sforza αποδείχθηκε ανεπαρκής, ο πατέρας της Λουκρητίας έκανε ό, τι μπορούσε για να καταστρέψει το γάμο. Αρχικά προσπάθησε να δολοφονήσει το σύζυγο της κόρης του, και στη συνέχεια (αφού δεν τα κατάφερε), να τον πιέσει να ζητήσει διαζύγιο.


Τότε ο Giovanni έφυγε από τη Ρώμη, και ισχυρίστηκε ότι η Λουκρητία είχε πέσει θύμα αδελφικής και πατρικής αιμομιξίας, ενώ στη συνέχεια, υπέγραψε έγγραφα που επιβεβαίωναν ότι ήταν ανίκανος (λόγος για τον οποίο θα μπορούσε να ακυρωθεί ένας γάμος).

Κάποιες ιστορίες λένε ότι την στιγμή που γινόταν η ακύρωση του γάμου της, η Λουκρητία ήταν έγκυος. Αποσύρθηκε σε ένα μοναστήρι για να γεννήσει το μωρό της. Ο πατέρας του παιδιού ήταν πιθανότατα ο παπικός ακόλουθος του πατέρα της, Pedro «Perotto» Calderon, ο οποίος μαχαιρώθηκε και αργότερα βρέθηκε στον Τίβερη, με τα χέρια και τα πόδια του δεμένα, έγκλημα που αποδόθηκε στους Βοργίες.

Στην ηλικία των 18, παντρεύτηκε ξανά. Αυτή τη φορά, τον 17χρονο Δούκα Alfonso d’Aragon από τη Νάπολη. Το ζευγάρι έκανε ένα γιο, τον Rodrigo, αλλά πέρασε λιγότερο από δύο χρόνια μαζί, επειδή ο Alfonso δολοφονήθηκε το 1500. Για το θάνατο του νεαρού θεωρήθηκε υπεύθυνος ένας από τους αδελφούς της.



Λουκρητία Βοργία, Bartolomeo Veneziano (1510)

Η Λουκρητία μετρούσε δύο συζύγους και δύο παιδιά στα 20 χρόνια της. Για τις περισσότερες γυναίκες εκείνη την εποχή αυτό θα ήταν αρκετό. Η οικογένειά της όμως δεν σταμάτησε εκεί. Δύο χρόνια μετά, ο Πάπας Αλέξανδρος VI κανόνισε και τρίτο γάμο για την κόρη του.

Με έναν άλλο Alfonso αυτή τη φορά, τον Alfonso I d’Este, Δούκα της Φεράρα. Αυτός ο γάμος έφερε επτά παιδιά και διήρκεσε για το υπόλοιπο της ζωής της (ίσως επειδή ο πατέρας της πέθανε το 1503 και μαζί του πολλές δολοπλοκίες της οικογένειας) Και οι δύο ωστόσο διατηρούσαν (αρκετές) εξωσυζυγικές σχέσεις.

Δημιούργησε μία λαμπρή αυλή, που προσέλκυσε τους επιφανέστερους καλλιτέχνες, συγγραφείς και λόγιους της εποχής εκείνης, κερδίζοντας την εκτίμησή τους με την ομορφιά και την ευγένειά της.\





Οι παθιασμένες ερωτικές σχέσεις που είχε, ενώ ήταν παντρεμένη με τον Alfonso θα μπορούσαν ίσως να δικαιολογήσουν την περιγραφή της ως μια «μοιραία γυναίκα», αλλά τα υπόλοιπα σκάνδαλα είναι είτε φήμες (όπως οι ιστορίες ότι συχνά δηλητηρίαζε ανθρώπους σε πάρτι) είτε θα μπορούσαν να αποδοθούν στην πεινασμένη για εξουσία οικογένειά της και όχι στην ίδια.

Μακριά από την «οικογενειακή ζωή», η Λουκρητία έγινε προστάτιδα των τεχνών στη Φεράρα, όπου η καλλιτεχνική κοινότητα ανθούσε.

Ωστόσο, το 1512 στράφηκε προς τη θρησκεία, πιθανώς ως απάντηση στο θάνατο του γιου της, Rodrigo. Η Λουκρητία πέθανε, κατά τη διάρκεια ενός νέου τοκετού, στις 24 Ιουνίου του 1519. Ήταν 39 ετών.



Η οικογένεια Βοργία, Dante Gabriel Rossetti (1863)