Η Ιατρική ιδέα στη Ελλάδα από την προ Ομηρική εποχή βρισκόταν σε περίοπτη θέση και ο ΠΡΩΤΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΦΟΙΒΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ – ΠΑΙΗΩΝ – Ή ΠΑΙΑΝ (ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ) ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
Έφθασε σε υψηλό σημείο ανάπτυξης, ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΤΟΝ ΑΣΚΛΗΠΙΟ ΠΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΕ- ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ – ΑΛΛΑ ΑΝΑΣΤΑΙΝΕ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΥΣ.
Η επίκληση ίασης του ασθενή στους θεούς αποτελούσε μεγάλη θεραπευτική βοήθεια και σύμφωνα με την πίστη της εποχής εκείνης, ότι ο Θεός στέλνει τις ασθένειες και ο Θεός τις θεραπεύει, δημιουργούνταν όλοι εκείνοι οι ψυχολογικοί συνειρμοί για την αποκατάσταση της υγείας.
Τον θεό η σύγχρονη ιατρική τον αντικατέστησε με την ψυχική δύναμη του ανθρώπου.
Όταν ο ασθενής εισερχόταν στο Ασκληπιείο, του εφάρμοζαν σε καθημερινή βάση ψυχοθεραπεία. Προσπαθούσαν να του ανεβάσουν το ηθικό και να του ενισχύσουν την πίστη ότι οπωσδήποτε θα θεραπευόταν από τον Θεό.
Γινόταν ψυχική και πνευματική ενδυνάμωση αυτού μέσω του θεάτρου και της μελέτης στη βιβλιοθήκη του κάθε Ασκληπιείου.
ΣΗΜΕΡΑ σε πολλά μεγάλα πανεπιστήμια του κόσμου ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΑΥΤΗ Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΜΕ ΑΠΙΘΑΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ – τέτοια που επηρεάζουν τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών και παρεμποδίζουν την εξάπλωση των ασθενειών.
Οι γιατροί εκείνων των χρόνων, γνώριζαν πολλές νευρολογικές παθήσεις τις «φρενίτιδες» όπως τις αποκαλούσαν π.χ. επιληψία, καθώς και ψυχικές ασθένειες, όπως η μανία, η παραφροσύνη, η μελαγχολία και πολλές άλλες παρόμοιες διαταραχές και ΤΙΣ ΘΕΡΑΠΕΥΑΝ ΜΕ ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ.
Κοντολογίς η Ιατρική των Ασκληπιείων δεν είχε να ζηλέψει τίποτε από τις σύγχρονες κλινικές ψυχοθεραπείας, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΥΤΕΣ ΔΙΔΑΧΤΗΚΑΝ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΠΑΙΗΟΝΕΣ.
Σε αρκετές ψυχιατρικές κλινικές του κόσμου χρησιμοποιείται σήμερα σαν ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ Η ΜΟΥΣΙΚΗ που παρήγαγαν τα μουσικά όργανα της Ελληνικής αρχαιότητας.
Σήμερα όλο και μεγαλύτερος αριθμός ψυχιάτρων αλλά και ερευνητών της ηχητικής επιστήμης έχουν ΕΝΣΚΗΨΕΙ με μεγάλη προσοχή ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΠΥΘΑΓΟΡΑ και τη συμβολή του, τόσο στην εξέλιξη του ήχου, όσο και στη συστηματοποίηση της μαθηματικής βάσης της μουσικής κλίμακας και τις ψυχικές επιδράσεις της μουσικής.
«ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΚΟΥΓΕ ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΗΧΩΝ ΤΗΣ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΜΥΗΜΕΝΟΣ ΣΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ – ΑΠΟ ΑΓΑΘΗ ΤΥΧΗ Ή ΛΟΓΩ ΧΡΗΣΤΗΣ ΖΩΗΣ ΄Η ΜΕΣΩ ΚΑΠΟΙΑΣ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΙΕΡΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ – ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕ ΤΟ ΓΗΙΝΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ – ΕΞΑΓΝΙΖΕ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΥΡΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΙΟ ΦΩΤΕΙΝΗ.
ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΑΟΡΑΤΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΥΓΕ ΑΝΗΚΟΥΣΤΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ Ν` ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ». (Αριστοτέλης: Περί Ουρανού).
Οι Πυθαγόρειοι δίδασκαν ότι η μουσική, που διαδραμάτιζε πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή τους,
οδηγεί στην ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗΣ.
Κοιμόντουσαν ακούγοντας ένα είδος μουσικής, που τους βύθιζε σε βαθύ ύπνο και ξύπναγαν στο άκουσμα μιας μουσικής, που τους έδινε ενέργεια και ζωτικότητα. Όλες αυτές οι συνήθειες και πεποιθήσεις των Αρχαίων Ελλήνων δείχνουν ότι κατείχαν αρκετά σημαντικές γνώσεις γύρω από την επιστήμη της Ψυχο - Ακουστικής.
Η επιβεβαίωση όλων αυτών έρχεται μέσω της σημερινής επιστήμης, με την εφαρμογή των παραπάνω μεθόδων σε πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Η γενεσιουργός αιτία των δομών της ύλης είναι η ΔΟΝΗΣΗ.
Η μουσικοθεραπεία βασίζεται στην επιστήμη των δονήσεων, σύμφωνα με την οποία κάθε υγιές όργανο εκπέμπει μια συγκεκριμένη δόνηση και η μεταβολή της προκαλεί την εμφάνιση της ασθένειας.
Στα αρχαία Ελληνικά Ασκληπιεία υπήρχε η θεραπεία ασθενειών με τη χρήση μουσικών ήχων.
Η επίδραση του ήχου στη ζωή μας είναι πολυεπίπεδη και πολυποίκιλη.
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ 2.600 χρόνια ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ – τον οποίον ο ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΘΥΒΡΙΖΕ ΩΣ ΣΑΤΑΝΑ – ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΣ ΜΗΠΩΣ ΘΑΜΠΩΣΕΙ ΤΟ ΚΟΣΜΟΕΙΔΩΛΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
ΑΠΟ «ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ» ΤΟΥ Κ. ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗ
.
Πηγή:Grigoris Makrinitsas
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου