Οι επικρατέστερες απόψεις είναι τέσσερις.
Η πρώτη άποψη λοιπόν είναι ότι ο άνθρωπος κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην Αφρική και πιο συγκεκριμένα στην ευρύτερη περιοχή του Νείλου απ’ όπου κι ακολούθησε την ροή του έτσι ώστε να φτάσει να εξαπλωθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Η δεύτερη εκδοχή είναι ότι ο άνθρωπος κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην Ευρώπη, αφορμή γι’ αυτήν εδώ την εκδοχή μας δίνουν τα ευρήματα του σκελετού του Νεάντερνταλ ηλικίας 100.000 ετών περίπου.
Η τρίτη άποψη- εκδοχή είναι αυτή των Ινδοευρωπαίων που έφτασαν στην Ευρώπη, κατά τους τιμητές αυτής της άποψης, από τα βάθη της Κεντρικής Ασίας και το Παμίρ καθώς επίσης και από τις στέπες της Ρωσίας γύρω στο 3.000 π.Χ., εκ των οποίων ένα μέρος αυτών έφτασε στην Ελλάδα περί τα 2.000 π.Χ.
Η τέταρτη εκδοχή είναι ότι στην Ελλάδα κατοικούσαν οι Προέλληνες, οι οποίοι εν μέρει εξοντώθηκαν από τους Έλληνες που ήρθαν έξωθεν και κατά το υπόλοιπο αφομοιώθηκαν με αυτούς τους Αυτόχθονες. Στηριζόμενοι δε στον ήδη υπάρχοντα πολιτισμό των Αυτοχθόνων Προελλήνων ανέπτυξαν τον δικό τους πολιτισμό. Αλλά όμως όπως θα δούμε πιο κάτω στο βιβλίο, όλοι οι Έλληνες είναι Αυτόχθονες και καμία μα καμία εντελώς είσοδος άλλων φύλων δεν έγινε, αντιθέτως εδώ υπήρξε μόνον μια Παλιννόστηση και τίποτε άλλο.
Ας ρίξουμε λοιπόν μια καλύτερη ματιά στα προαναφερθέντα.
Α) Ο ισχυρισμός ότι ο άνθρωπος πρωτοεμφανίστηκε, όπως ισχυρίζονται διάφοροι δήθεν επιστημονικοί κύκλοι, στην Αφρική, βασίζεται στο ότι εκεί κατά μερικούς θεωρούμενα παλαιότερα υπολείμματα και υπέθεσαν ότι ο πρόγονος του ανθρώπου δεν μπορεί να είναι παρά άλλος από τον Αυστραλοπίθηκο τον Αφρικανό, ο οποίος και πρωτοεμφανίζεται στην ευρύτερη περιοχή του Ισημερινού πριν από 6 εκατομμύρια χρόνια. Όμως στην Ελλάδα αγαπητοί αναγνώστες έχουμε την εμφάνιση του Πεντελικού Μεσοπιθήκου, ηλικίας άνω των 10 εκατομμυρίων ετών.
α. Στην Βόρεια Ελλάδα έχουμε το ανθρωποειδές, ηλικίας 9-11 εκατομμυρίων ετών.
β. Στο Πικέρμι τον ανθρωπόμορφο πίθηκο ηλικίας πέραν των 13 εκατομμυρίων ετών.
γ. Στα Λιόσια Αττικής τον Γραιγοπίθηκο, ηλικίας άνω των 90 εκατομμυρίων ετών.
δ. Στο Αλιβέρι Ευβοίας ο Ελλαδοπίθηκος homo-erectus βάδιζε στα δυο (ημιόρθιος), ηλικίας 9-10 εκατομμυρίων ετών ο οποίος και θεωρήθηκε ως ο πλησιέστερος προς τον σημερινό άνθρωπο.
ε. Στην αρχαία αγορά της Αθήνας που ξεκινάει στην Νεολιθική Εποχή, βρέθηκαν 7.500 επιγραφές περίπου (νόμοι, τιμητικά ψηφίσματα, συνθήκες, κατάλογοι ιερών σκευών, αγάλματα, νομίσματα κ.α.).
στ. Στην Σητεία της Κρήτης βρέθηκαν οστά ελέφαντα ηλικίας 7-9 εκατομμυρίων ετών. Στο Ηράκλειο της Κρήτης επίσης βρέθηκε θηλαστικό 12 εκατομμυρίων ετών.
Από τον Αφρικανοπίθηκο λέγεται ότι προήρθε ο επιδέξιος άνθρωπος (homo habilis) πριν από 3,7 εκατομμύρια χρόνια, κι αυτόν ακολούθησε ο όρθιος άνθρωπος (homo erectus) ηλικίας 1,5 εκατομμυρίων ετών και στην συνέχεια αυτού εμφανίζεται ο Ροδεσιανός και ο άνθρωπος του Μπόσκοτ (Ν. Αφρική) από τον οποίον τελικά προέκυψε ο σύγχρονος εχέφρων άνθρωπος (homo sapiens), πριν από περίπου 100.000 χρόνια, πλην όμως στην Ελλάδα έχουμε ευρήματα εχέφρονος ανθρώπου που η ηλικία του υπερβαίνει τα 11 εκατομμύρια χρόνια.
Αξίζει εδώ να αναφέρω ότι ο Leacky (1903-1972) βρήκε στην Τανζανία λείψανα κάποιου ανθρωποειδούς που έζησε πριν από 1,5-2 εκατομμύρια έτη. Την Lucy που την θεώρησε ως τον πρώτο άνθρωπο, μέχρι και πέλεκεις ηλικίας 1 εκατομμυρίου ετών.
Ας σημειωθεί εδώ ότι ο Αυστραλοπίθηκος ο Αφρικανός δεν είναι άνθρωπος αλλά ανθρωποειδής πίθηκος κι ως εκ τούτου τίποτα δεν αποδεικνύει ότι αυτός ήταν ο πρόγονος του ανθρώπου. Άλλωστε την ίδια ηλικία με τον Αυστραλοπίθηκο έχουν και οι λεγόμενοι αρχάνθρωποι της Ασίας και που αμφισβητείται από πάρα πολλούς επιστήμονες ότι αυτοί αποτέλεσαν ένα ιδιαίτερο γένος. Επίσης την ίδια ηλικία με τα εργαλεία που βρέθηκαν στην Αφρική έχουν και τα εργαλεία του σπηλαίου Βαλλόνε της Γαλλίας.
Μια ομάδα Αμερικανών και Αιθιόπων επιστημόνων του πανεπιστημίου της Καλιφορνίας τον Δεκέμβρη του 1997 ανακάλυψαν έναν σκελετό χιμπατζή ύψος 1,22 και ηλικίας 5,2-5,8 εκατομμυρίων ετών, πάρα πολύ κοντά στην εποχή εκείνη όπου οι άνθρωποι και οι χιμπατζήδες ανέπτυξαν τους χωριστούς-διαφορετικούς δρόμους της εξέλιξής των. Πιθανολογήθηκε δε πως λόγω της μεγάλης όξυνσης των κυνοδόντων καθώς επίσης και το μεγαλύτερο μέγεθος των οπισθίων οδόντων, ότι ανήκουν στα ανθρωποειδή και τους έδωσαν την ονομασία Ardipithecus Ramidus Kadabba, αποφασίζοντας να τον ταξινομήσουν ως πρόγονο του ανθρώπου και ποικιλία του Ardipithecus Ramidus που έζησε πριν από 4,4 εκατομμύρια χρόνια και βρέθηκε στο 1990.
Πιθανολόγησαν επίσης και όρθια στάση από το μεγαλύτερο μέγεθος των δακτύλων των ποδών και την προς τα κάτω κάμψη τους (κύρτωση) μιας και πάντα πιέζεται το μπροστινό μέρος του ποδιού για να σηκωθεί η φτέρνα όταν σηκωνόμαστε στην όρθια στάση. Ας μην ξεχνάμε βέβαια πως και οι πρώτοι άνθρωποι ζούσαν στα δάση επίσης και όχι στα λιβάδια για να δικαιολογούνται οι χαρακτήρες των ποδιών καθώς επίσης και η ορθή στάση.
Στα δυο πόδια βέβαια έρχεται να μας τονίσει ο καθηγητής του πανεπιστημίου George Washington, o Bernard Wood στηρίζονται και περπατούν και τα πτηνά, και όπως απέδειξε εκτενέστερη μελέτη-έρευνα το μέγεθος του εγκεφάλου καθώς επίσης και οι αναλογίες των βραχιόνων και των άκρων είναι παρόμοια με εκείνα των χιμπατζήδων.
Μια άλλη ομάδα επίσης Γαλλοκενυατών ερευνητών, οι Brigite Senat και Martin Picford, τον Δεκέμβρη του 2.000 ανακάλυψαν σκελετό ηλικίας 6 εκατομμυρίων ετών και τον ονόμασαν Orrorin Tugenensis, τον οποίο θεωρούν και αυτοί πραγματικό πρόγονο του ανθρώπου, καθ’ ότι τα δόντια του μοιάζουν περισσότερο με αυτά του ανθρώπου παρά με του πιθήκου.
Παρ’ αυτά ο καθηγητής Stringer, επικεφαλής του τμήματος Ανθρώπινης Προέλευσης του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου καθώς επίσης και ο καθηγητής κ. Κοτταρίδης συνιστούν να μην προτρέχουμε διότι είναι πάρα πολλά ακόμη που χρίζουν επισταμένη μελέτη κι έρευνα, καθ’ ότι και το DNA της Lucy που θεωρήθηκε ως η Εύα του ανθρωπίνου γένους αποδείχτηκε κατά πολύ διαφορετικότερο από εκείνο του ανθρωπίνου γένους ως σήμερα γνωρίζουμε. Αλλά ανάλογα αρκετά ευρήματα εκτός από αυτά της Αφρικής βρέθηκαν και στην Ασία, Ευρώπη, Ελλάδα, Αμερική, Μεξικό και πολύ μεγαλύτερης ηλικίας κ.τ.λ. και δεν πρόκειται περί ανθρώπων και το DNA των είναι επίσης διαφορετικότερο από αυτό του ανθρώπου.
Αλλά και στην Ελλάδα βρέθηκαν εργαλεία στην περιοχή Περδίκα της Πτολεμαΐδας 2,7-3,6 εκατομμυρίων ετών και είναι τα αρχαιότερα που έχουν βρεθεί σε όλη την γη μέχρι σήμερα.
Το 1996 ο Klark Howell βρήκε στην Αιθιοπία υπολείμματα εχέφρονος ανθρώπου (homo sapiens) ηλικίας 2 εκατομμυρίων ετών. Άρα αυτός προϋπήρξε του όρθιου ανθρώπου και του Ροδεσιανού και του Μπόσκοτ και δεν είναι μετεξέλιξης του.
Ο άνθρωπος της Ελλάδας (σπήλαιο Πετραλώνων) του Άρη Πουλιανού έχει ηλικία 750.000 ετών. Υπολογίζεται δε ότι η πρώτη φωτιά από άνθρωπο συνέβηκε πριν από περίπου 1 εκατομμύριο χρόνια στην Αιγαιΐτιδα, και πιο συγκεκριμένα στο σπήλαιο των Πετραλώνων όπου βρέθηκαν ίχνη φωτιάς ηλικίας πέραν του 1 εκατομμυρίου ετών, η αρχαιότερη στον κόσμο. Επιπλέον βρέθηκαν εργαλεία καθώς και κρανίο ανθρώπου (pro-homo sapiens) ηλικίας 550.000-700.000 ετών, κι απ’ ότι δείχνουν οι έρευνες αυτός ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε εργαλεία, μαχαίρια από βωξίτη, ξέστρα, πριόνια, όπλα από βωξίτη, χαλαζία, σταλαγμίτη κ.τ.λ.
Στο ίδιο σπήλαιο αποκαλύφθηκαν δυο ανθρώπινοι σκελετοί 800.000 ετών. Τον άνθρωπο των Πετραλώνων βάφτισε ο Πουλιανός ως Αρχαιάνθρωπο και μάλιστα πρόκειται για τον αρχαιότερο άνθρωπο που έχει βρεθεί ποτέ. Στην Ευρώπη έχουν καταγραφή παλαιάνθρωποι, όπως αυτοί της Αιδελβέργης ηλικίας 200-250.000 ετών.
Ο Αρχαιάνθρωπος του Πουλιανού έχει ηλικία άνω των 750.000 ετών και καμία σχέση δεν έχει με τον Ροδεσιανό, είναι Αυτόχθονας. Στον Αρχαιάνθρωπο βρέθηκαν ίχνη φωτιάς 1 εκατομμυρίου ετών και βεβαίως πρόκειται για την αρχαιότερη φωτιά που άναψε ποτέ ο άνθρωπος, δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι μόνο οι Έλληνες έχουν προϊστορία με την ανακάλυψη της φωτιάς, βλέπε (Προμηθέας Δεσμώτης). Προκύπτει λοιπόν από τα προ-αναφερθέντα ότι ο άνθρωπος της Αιγαιίδος κατασκεύαζε και χρησιμοποιούσε εργαλεία, και συνεπώς γνώριζε την φωτιά. Στην Περδίκα βρέθηκε σκελετός ελέφαντα ηλικίας 2,7-3 εκατομμυρίων ετών και δίπλα του τα εργαλεία με τα οποία τον διαμέλισαν.
Όλα τα άνωθεν λοιπόν ανατρέπουν περίτρανα την υπόθεση-φαντασία ότι ο άνθρωπος πρωτοεμφανίστηκε στην Αφρική καθ’ ότι ο άνθρωπος των Πετραλώνων θεωρείται εχέφρων (homo sapiens archaic) και είναι ηλικίας 750.000 ετών, ανάλογο ηλικιακά εύρημα δεν εντοπίστηκε ποτέ στην Αφρική. Στην κοιλάδα του ποταμού Αξιού το 1989 βρέθηκε κρανίο εξελιγμένου πιθήκου ο οποίος ονομάστηκε Ουρανοπίθηκος ο Μακεδονικός, ηλικίας 9-10 εκατομμυρίων ετών και δεν είναι λίγοι αυτοί (παλαιοντολόγοι: Γ. Κουφός κι ο Γάλλος Λουί Μπονίς)133 που έθεσαν το ερώτημα, γιατί ο άνθρωπος να μην προήρθε από τον Ουρανοπίθηκο; Και βεβαίως θα αναρωτηθεί κανείς πως ο πιθηκάνθρωπος από τις εκβολές του Νείλου πέρασε στην Ευρώπη αφού ούτε ναυσιπλοΐα και πολύ περισσότερο μήτε ναυπηγική γνώριζε και βεβαίως πουθενά δεν έχουν βρεθεί πολιτιστικά του υπολείμματα στο ελάχιστο.
Ο Μπερνάλ εξέφρασε την άποψη ότι η Αίγυπτος προηγήθηκε του Αιγαίου και μάλιστα πιθανολογεί επιδρομή των Αιγυπτίων στην Ελλάδα γύρω στο 6.000 π.Χ. και ότι η Μαύρη Αθηνά αντιστοιχεί στην Μαύρη Αιγύπτια θεά Ναΐθ. Μόνο που το όνομα Ναΐθ (Αθυνόη ή Αθόνη, αντιστοιχεί στο όνομα της ελληνίδας θεάς Αθηνάς σ’ ανάστροφη γραφή 144-145, 161). Η συγγραφέας Μ. Λέφκοβιτς στο βιβλίο της «Μαύρη Μυθική Πραγματικότητα» έρχεται να απορρίψει παντελώς την άποψη του Μπερνάλ όπως ακριβώς το ομολογεί και αυτός ο ίδιος ο Αιγύπτιος ιερέας της Ελληνικής πόλης Σαΐδος, Σόγρις κατά τον Σόλωνα, ότι ο ελληνικός λαός είναι κατά πολύ αρχαιότερος του αιγυπτιακού, τουλάχιστον κατά 9.000 χρόνια, και οι Έλληνες λάτρευαν τους Θεούς που περιγράφονται στην Θεογονία αρκετά πριν την εμφάνιση των κειμένων της Ανατολής.
Την χαριστική βολή έρχονται να δώσουν τα καταπληκτικά ευρήματα των 40 και πλέον ετών έρευνας του Άρη Πουλιανού που δείχνουν αδιάσειστα την ύπαρξη πολιτισμού στην Ελλάδα ηλικίας 12 εκατομμυρίων ετών όπου παντελώς ανατρέπουν όχι απλά την άποψη του Αφροκεντρισμού, αλλά επιπλέον εντοπίζουν και την πρωτοεμφάνιση του ανθρώπου στη Γη, στο Αιγαίο. Ο άνθρωπος κινήθηκε και λειτούργησε στο Β. Αιγαίο πριν από 11-12 εκατομμύρια χρόνια, όπως ακριβώς επιβεβαιώνουν τα πλέον πρόσφατα ευρήματα της Χαλκιδικής-Καλαύρου και Τρίγλιας όπου βρέθηκαν οστά ορθίου ανθρώπου, κνήμη, ωλένη, κερκίδα, εργαλεία λίθινα, οστέινα, οστά ζώων και σκελετοί φυτών και δέντρων που δηλώνουν ξεκάθαρα ότι ο εχέφρων άνθρωπος έχει ηλικία μεγαλύτερη του 1 εκατομμυρίου ετών και άρα στο Αιγαίο πρωτοεμφανίστηκε ο αρχαιότερος πολιτισμός. Εδώ ακριβώς βρίσκονται οι ρίζες του λαού μας και από αυτό εδώ το σημείο ο πολιτισμός επεκτάθηκε κι εξαπλώθηκε στην Μ. Ανατολή-Αίγυπτο-Ινδία-Κίνα κ.τ.λ. Η Αίγυπτος όσο κι αν δεν βρίσκει πολλούς σύμφωνους ή δεν αρέσει υπήρξε αποικία Ελλήνων, των Αττιδών από το Άργος (σας λέει κάτι η Πυραμίδα στην Αργολίδα; 150-200 χρόνια παλαιότερη αυτών της Αιγύπτου), και των Μινύων από τον Ορχομενό. Τα αντίστοιχα, αν θέλετε, ευρήματα της Αφρικής έχουν ηλικία 500.000 ετών.
Από τα ευρήματά μας έρχεται έμμεσα κι αποδεικνύεται ότι υπήρχε έναρθρος λόγος, καθώς βλέπουμε πως υπήρξε δεξιοχειρία από το είδος των εργαλείων που κατασκεύασαν και χρησιμοποίησαν.
Στο νησί της Χίου βρέθηκε απολιθωμένος σκορπιός ηλικίας 200 εκατομμυρίων ετών.
Και τέλος θα έπρεπε όλος ο κόσμος να είναι Μαύροι. Ο ίδιος ο παλαιοντολόγος Leacky, που ανακάλυψε την Lucy, υποστηρίζει ότι η Ελλάδα υπήρξε κοιτίδα ανθρωπογενέσεως.
Αλλά αν υποθέσουμε χάριν ιστορίας ότι έγινε μετάλλαξη των γονιδίων τους και άρχισαν να γεννιούνται και λευκοί, αυτό έπρεπε όμως να συνεχίζεται. Άρα η Αφρικανική προέλευση του ανθρώπου απορρίπτεται παντελώς και ισχύει η παλιγένεση, δηλαδή ότι οι άνθρωποι γεννήθηκαν κατά πάσαν πιθανότητα σε 5 διαφορετικά σημεία της γης, όσες είναι και οι ανθρώπινες φυλές όταν οι κλιματολογικές συνθήκες των διαφόρων τόπων-περιοχών το επέτρεψαν. Άρα η Αφροκεντρική άποψη της Μαύρης Αθηνάς επίσης απορρίπτεται. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως είναι διαφορετικό και το DNA.
B) Τώρα όσον αφορά την πρωτοεμφάνιση του ανθρώπου στην Ευρώπη,1-3 είναι τρομερά δύσκολο να εμφανιστεί πρωταρχικά στον βορρά, κι αυτό διότι ήταν πλήρως καλυμμένος από παγετώνες, εκτός από μέρος των νοτίων τμημάτων του, επομένως όποιος πληθυσμός και αν υπήρχε θα βρισκόταν σε μια κατάσταση αντίστοιχη ή ανάλογη αυτής των σημερινών Εσκιμώων.
Η διεργασία της τήξης των πάγων άρχισε περίπου 25.000 χρόνια πριν και διήρκησε αρκετές χιλιετίες. Οι παγετώνες πιθανόν να είναι και η κύρια αιτία της απότομης εξαφάνισης του Νεάντερνταλ που έζησε πριν από 100.000 χρόνια, και που φυσικά δεν έχει καμία σχέση με τον σημερινό άνθρωπο όπως απέδειξαν και οι μελέτες του DNA (Stringer, 20-7-1997).
Ελβετοί επιστήμονες του πανεπιστημίου της Ζυρίχης με ηλεκτρονικό υπολογιστή ανέπλασαν, οικοδόμησαν το πρόσωπο παιδιού του Νεάντερνταλ από απολιθωμένο κρανίο και έκαναν σύγκριση αυτού του προσώπου με πρόσωπο σημερινού ανθρώπινου παιδιού. Το συμπέρασμα ήταν ότι ο άνθρωπος του Νεάντερνταλ είναι αδελφό είδος και μάλιστα ότι δεν υπήρξαν αναμεταξύ τους διασταυρώσεις, με διαφορετικό DNA κι ότι αποτελεί παρακλάδι της εξέλιξης του ανθρώπου. Ο άνθρωπος του Νεάντερνταλ ζούσε πριν από 100.000 χρόνια στην Ευρώπη, Μ. Ασία, Κεντρική Ασία, και ξαφνικά προ 30.000 χρόνια μυστηριωδώς εξαφανίστηκε.
Τους πάγους στην Ευρώπη διαδέχτηκαν στην συνέχεια τεράστιου μεγέθους έλη, λίμνες, ποτάμια, πυκνή βλάστηση, πυκνά δάση και ζωή, οπότε ο άνθρωπος άρχισε να ανακτά την ήπειρο ορμώμενος από τα νότια τμήματά της γιατί μόνο εκεί ήταν εφικτό να υπάρχουν αξιόλογες ανθρώπινες κοινότητες που να μπορούσαν να αναπτυχθούν πολιτιστικά εξ αιτίας των κατάλληλων κλιματολογικών συνθηκών που επικρατούσαν.
Στην Ευρώπη βρέθηκαν προϊστορικά ίχνη πολιτισμών όπως ο Ωρινάκιος (320.000 χρόνια), ο Σολουτράϊος (20.000 χρόνια), ο Μαγδαλινάϊος (16.000 χρόνια) και ο Αζιλάϊος (12.000 χρόνια) π.Χ. Στην Ευρώπη και στην Αμερική το κλίμα πήρε την σημερινή του μορφή γύρω στα 11.000-4.000 π.Χ. όπου έγινε θερμότερο και μεγάλες εκτάσεις που ήταν καλυμμένες με πάγους άρχισαν να απελευθερώνονται για φυτά, ζώα και ανθρώπους. Αντίθετα την ίδια εποχή σε μεγάλα γεωγραφικά τμήματα της Ασίας το κλίμα επιδεινώθηκε τραγικά.
Γύρω στο 9.500 π.Χ. το Παμίρ πάγωσε, πιθανότατα από μια απότομη άνοδο του φλοιού της Γης που ίσως να συνδέεται με τον καταποντισμό της Ατλαντίδας, πράγμα που εξηγεί και την αιφνίδια εξαφάνιση των μαμούθ και άλλων μεγάλων θηρίων στην Σιβηρία και άρα η ανάκτηση της Ευρώπης από τον άνθρωπο έγινε από τα νότια τμήματά της καθότι ήταν παγωμένη.
Ως προς την εξαφάνιση των Μαμούθ – Δεινοσαύρων και λοιπόν μεγαθηρίων ευλόγως ενοχοποιείται και η πρόσκρουση ενός υπερμεγέθους αστεροειδούς πάνω στην Γη σε πιθανή χρονολογία περί των 65 εκατομμυρίων ετών. Κάπως έτσι εξηγείται και ο καταποντισμός και αφανισμός της Ατλαντίδας.
Αυστραλοί ερευνητές του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας Πέρο, ανάλυσαν τους πυρήνες ιζημάτων που συνέλεξαν από τις ακτές της Αυστραλίας και της Κίνας και διαπίστωσαν ότι ο Ωκεανός είχε περιορισμένη συγκέντρωση οξυγόνου, ενώ είχε δυσανάλογα μεγάλο αριθμό βακτηριδίων που προσελκύονται από το θείο και καταλήγουν βάση της μελέτης τους αυτής ότι η ατμόσφαιρα αναλόγως της εποχής είχε έλλειψη οξυγόνου ακριβώς επειδή είχε δηλητηριαστεί από τις θερμές εκπομπές θείου, από αέρια προερχόμενα από εκρήξεις ηφαιστείων. Αυτό έγινε περί τα 250 εκατομμύρια χρόνια πριν (Μέγας Θάνατος) ο οποίος και εξάλειψε το 90% περίπου των έμβιων όντων της θάλασσας καθώς επίσης και το 75% των φυτών και ζώων της στεριάς. Επίσης η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον μελέτησε εκτενώς απολιθώματα που βρέθηκαν κυρίως στην Ν. Αφρική (126 απολιθώματα κρανίων από αμφίβια και ερπετά) για να καταλήξουν στο συμπέρασμα και να διαπιστώσουν ότι ο αφανισμός των ειδών ήταν σταδιακός από την εποχή της Τριασίου Περιόδου πριν από 250 εκατομμύρια χρόνια. Το περιβάλλον ήταν υπερβολικά θερμό και το οξυγόνο εξ’ ίσου λίγο (Science, 22-1-2000).
Υπολογίζεται ότι αστεροειδής με διάμετρο μεγαλύτερη των 200 μέτρων θα έχει μάζα 6 τρισεκατομμυρίων τόνων περίπου και η σύγκρουσή του εύκολα θα μπορούσε να εξοντώσει το ¼ του παγκόσμιου πολιτισμού σε μόλις 1΄από την εξαέρωση της μάζας του όταν πλησιάζει την Γη λόγω υπερθέρμανσης. Προ 65 εκατομμύρια χρόνια ένας μετεωρίτης διαμέτρου 9,5 χιλιομέτρων που έπεσε στον κόλπο του Μεξικού, εξαφάνισε το 70% της έμβιας ζωής στον πλανήτη.
Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού και της Αριζόνας υπολόγισαν ότι ο μετεωρίτης 2001 VB5 με διάμετρο 300 μέτρα ο οποίος υπήρξε έντονος φόβος να πλήξει την γη στις 7-1-2002, αν έπεφτε στην Αγγλία, τότε, Βρετανία, Γαλλία και Ολλανδία θα εξαφανίζονταν από το πρόσωπο της Γης.
Πάντως διαπιστώνουμε πως υπάρχουν αρκετά νεώτεροι πολιτισμοί στην Ευρώπη που δεν έχουν ίχνος ναυπηγικής και ναυσιπλοΐας και το κυριότερο χωρίς τα χαρακτηριστικά του Μεσογειακού τύπου, ενώ αντιθέτως οι ντόπιοι της Αιγαιΐδος χρονολογούνται πολλών χιλιάδων ετών νωρίτερα.
Τέλος αν η Ανθρωπογένεση γινόταν μόνο στην Ευρώπη, τότε όλοι οι πληθυσμοί της Γης θα ήταν λευκοί και δεν θα υπήρχαν άλλες φυλές.
Γ) ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΠΟΨΗ (ΙΕ)
Το παραμύθι και το φάντασμα της ΙΕ εκδοχής, ο μύθος ότι εκεί πρωτοεμφανίστηκε ο άνθρωπος και ότι οι Έλληνες είναι απόγονοί τους, δημιουργήθηκε κατ’ εξοχήν από τους Δυτικούς που ζούσαν στις αποικίες ως ιεραπόστολοι, έμποροι, δικαστικοί και υπάλληλοι που πολύ θα ήθελαν να δικαιώσουν την παρουσία τους εκεί, χωρίς να έχουν την ελάχιστη ιστορική, αρχαιολογική και ανθρωπολογική γνώση-κατάρτιση, αλλά απλά στηριζόμενοι σε γλωσσολογικές ομοιότητες, κατ’ αρχήν με την Ιταλική (Filippo Sasseti), την Γαλλική (Couedouso), την Αγγλική (Hehed 1978), την Λατινική και Ελληνική (W. Jones1786) και ακόμη την Γερμανική-Ινδογερμανική γλώσσα (F. Bopp 1850).
Το 1813 ο Άγγλος ιατρός Τ. Young προτείνει την όρο «Ινδοευρωπαϊκές Γλώσσες» ως φιλοφρόνηση σ’ έναν αξιωματούχο.
Ξεκινώντας από τα προαναφερθέντα, διάφοροι γλωσσολόγοι διατύπωσαν την υπόθεση ότι η αρχική μητρική γλώσσα ήταν η Ινδοευρωπαϊκή (W. Jones). Οι Ινδοευρωπαίοι κατέβηκαν στην Ελλάδα το 2.000 π.Χ. κατά τους Ινδοευρωπαϊστές και για πρώτη φορά αντικρίζουν θάλασσα το 1.800 π.Χ. (Kitto).10 Φτάνουν δε στο απίστευτο σημείο οι Ινδοευρωπαίοι να αμφισβητήσουν τον τεράστιο και μοναδικό στο είδος του Μινωϊκοκυκλαδικό Πολιτισμό καθώς επίσης και τον Μυκηναϊκό και τον Τρωικό, αφού κατά τις αντιλήψεις τους ούτε Αγαμέμνονας, ούτε Αχιλλέας, ούτε Οδυσσέας και κατ’ επέκταση κι ο Όμηρος ως Προδωριείς υπήρξαν Έλληνες και θα αναρωτηθεί κανείς έστω και στοιχειωδώς πως όλα αυτά τα ανωτέρω εκτεθέντα βρίσκονται μόνο στην ελληνική γραφή.
Φτάνουν επίσης στο ακραίο σημείο αυτοί ας μου επιτραπεί ο όρος, οι μισέλληνες να αγνοούν παντελώς τα ήθη κι έθιμα, τις παραδόσεις, την γλώσσα, την θρησκεία, τα ανθρωπολογικά ευρήματα γενικότερα και το ότι οι Έλληνες ζούσαν στην Ελλάδα πολλές χιλιάδες χρόνια πρίν από την δήθεν φανταστική κάθοδο των Ινδοευρωπαίων.
Ούτε μια πηγή, συγγραφή, παράδοση ή μυθολογία υπάρχει που να βεβαιώνει ή έστω και να συνηγορεί για την κάθοδό τους στην Ελλάδα, αντιθέτως μάλιστα γίνεται ευρύτατος λόγος με απολύτως θετικές αποδείξεις, με αρχαιολογικά και ανθρωπολογικά ευρήματα για εκστρατείες, αποικισμούς Ελλήνων από τον Αιγαιακό χώρο προς την Ινδία, τον Καύκασο, την Λιβύη, την Αίγυπτο, την Ιταλία, το Γιβραλτάρ (Ηράκλειες στήλες), την Βόρειο και Νότιο Αμερική, την Καραϊβική, την Αφρική κ.τ.λ.. Πάρα πολλά δε ονόματα πόλεων στις προαναφερθέντες χώρες είναι αμιγώς Ελληνικά από Έλληνες μετανάστες, χιλιάδες χρόνια πριν από την δήθεν κάθοδο των Ινδοευρωπαίων.
Στο νεότερο εγκυκλοπαιδικό λεξικό του Ήλιου, και συγκεκριμένα στο τόμο «Λαοί της Ανατολής», τονίζεται ότι στης πανάρχαιες τους παραδόσεις δεν γίνεται καμία εντελώς αναφορά-μνεία σχετική με την Ινδοευρωπαϊκή φυλή.
Ο Ινδός αρχαιολόγος Chattery δέχεται ότι τα πολιτιστικά στοιχεία του Μοχάντζο Ντόρο (3η χιλιετία π.Χ.) προήρθαν από το Αιγαίο. Ο σοφός Κινέζος Λάο στο 17ο κεφάλαιο του αρχαίου Κινέζικου κειμένου «Τάο-τε-κινγκ» γράφει ότι οι Θεοί και ο πολιτισμός ήρθαν από την Δύση με επικεφαλής τον Λάο ο οποίος ταξίδεψε σε ολόκληρη την οικουμένη όντας τέλειος δάσκαλος. (Ermatica Walters Scott p. 84).
Ας σημειωθεί εδώ ότι οι δήθεν πρόγονοι των Ινδοευρωπαίων οι Δραβίδες ή Δράβας όπως τους αποκαλούν, ο ίδιος ο Ινδός αρχαιολόγος και ανατολιστής Chattery τονίζει στο έργο του «History Culture of Indian People» είναι το όνομα Δραβίδες που προήρθε από τους Έλληνες της Μ. Ασίας, ενώ οι Έλληνες της ηπειρωτικής χώρας τους αποκαλούσαν Τερμίλες.
Ο Ηρόδοτος δε στο έργο του (Α. Κλειώ, 173) αναφέρει ότι οι Δραβίδες ή Τερμίλες ήταν Κρήτες που εγκαταστάθηκαν στην Μιλιάδα της Μ. Ασίας και οι οποίοι αργότερα ονομάστηκαν Λύκιοι επειδή η Μιλιάδα μετονομάστηκε Λυκία και βασιλιάς τους ήταν ο Έλληνας Βελλεροφόντης. Επίσης ο βασιλιάς του Άργους Δαναός τυγχάνει να είναι δίδυμος βασιλιάς της Αιγύπτου. Τον Οκτώβρη του 2000 δόθηκε ομιλία στα Τρίκαλα με θέμα «Δραβίδες, οι προέλληνες του Αιγαίου».
Ο Demisel μας λέει πως δεν υπάρχει ούτε μια λέξη, ούτε ένα όνομα κοινού Θεού ή κοινής θυσίας ή έστω κάποια ιεροτελεστία, όλα τα ανθρωπολογικά ευρήματα του Αίμου είναι καθαρά Μεσογειακού φύλου από το 5.000 π.Χ. και πλέον. Ο ίδιος τονίζει κι επισημάνει πως «δεν νοείται Εθνολογία χωρίς ανθρωπολογία, αυτό είναι αδιανόητο».
Στους τάφους της εποχής της υποτιθέμενης αφίξεως των βορείων δεν βρέθηκαν ανθρωπολογικά τους ευρήματα, αντιθέτως όλα τα οστεολυτικά χαρακτηριστικά είναι του μεσογειακού τύπου. Ο καθηγητής της ανθρωπολογίας Ι. Κούμαρης τονίζει πως οι κρανιολογικές έρευνες δεν έδειξαν Βορείους αλλά Έλληνες.
Ο παγκοσμίου φήμης Αμερικανός ανθρωπολόγος Angel κατόπιν ενδελεχούς μελέτης σκελετών της αρχαίας Ελλάδας, των Αχαιών, της Μινωικής εποχής, της Κλασσικής και Βυζαντινής κατέληξε στο αδιάσειστο συμπέρασμα ότι πρόκειται πάντα για τον ίδιο σταθερό μεσογειακό αναλλοίωτο τύπο στο πέρασμα των αιώνων. Ο Άγγλος ανθρωπολόγος G. Huxley, απέδειξε με αδιαφιλονίκητα στοιχεία ότι η ύπαρξη των Ινδοευρωπαίων αποτελεί αποκύημα της φαντασίας και είναι εντελώς αντίθετος προς την επιστήμη της ανθρωπολογίας.
Ο William Durant στο έργο του «Παγκόσμια Ιστορία του Πολιτισμού» καθώς επίσης και ο Γερμανός Κίρχοφ στο έργο του «Μελέτη της Ιστορίας του Ελληνικού Αλφάβητου», τονίζουν ότι η ελληνική γραφή είναι αυτόχθων. Οι πρώτοι Φοίνικες ήταν Έλληνες προερχόμενοι από την Κρήτη (Κρητοφοίνικες), είναι ο Σαρπηδόνας ο αδελφός του Μίνωα που μετά την αποτυχία της ανταρσίας του για την εξουσία, κατέφυγε με τους ομοϊδεάτες του στην Τύρο του Λιβάνου από την πολίχνη των Σφακιών της Κρήτης, την Φοινίκη απ’ όπου προέρχεται το όνομα Φοινίκη και Φοίνικες (6η χιλιετία π.Χ.). Γύρω στο 1.100 π.Χ. ήρθαν στον Λίβανο οι Σημιτοφοίνικες Εβραίοι μετά την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας το 1.450 π.Χ.
Τα χαρακτηριζόμενα ως Ινδοευρωπαϊκά γλωσσικά στοιχεία υπήρχαν στην Ελλάδα πολύ πριν από την υποτιθέμενη άφιξη των Ινδοευρωπαίων, είναι Πελασγικά. Στην αποκρυπτογράφηση της Μυκηνομινωϊκής Γραμμικής Γραφής Β, από τον Άγγλο αρχιτέκτονα Βέντρις και τον γλωσσολόγο Τσάντγουϊκ, αποδείχτηκε η ύπαρξη Δωρισμών στην προ-ομηρική Ελληνική αιώνες πριν από την κάθοδο των Δωριέων που δηλώνει τον επαναπατρισμό τους.
Λέγεται δε ότι η κάθοδος των Δωριέων είναι η σύγκρουση Ρουμελιωτών και Πελοποννησίων.
Ο φιλόλογος Γεωργούντζος, πρόεδρος των Ελλήνων φιλολόγων, μας πληροφορεί ότι στην Ιθάκη 1.600 χρόνια πριν τον Οδυσσέα οι κάτοικοι μιλούσαν Ελληνικά.
Ο διάσημος καθηγητής του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, Renfrew, τονίζει ότι οι αρχαίοι έλληνες ήταν Αυτόχθονες. Το Αλφάβητο – η γραφή των Ελλήνων που βρέθηκε στην βυθισμένη υποβρύχια πόλη των Ινδιών Gambay 9.500 ετών, δίνει ένα ισχυρό χτύπημα σε αυτούς που ψεύδονται.
Το 1925 στο Γκλοζέλ της Γαλλίας βρέθηκαν εκατοντάδες αγάλματα και πινακίδες με ποικίλες παραστάσεις ηλικίας πέραν των 7.000 ετών, στις οποίες διαφαίνονται ξεκάθαρα πολλά γράμματα του Ελληνικού Αλφάβητου όπως π.χ. Γ-Η-Κ-Μ-Χ κ.τ.λ. Αλλά και στις επιγραφές του Γκρατίβ-Κρηκ στην Δ. Βιρτζίνια των Η.Π.Α. φαίνονται καθαρά τα γράμματα Κ-Λ-Τ-Χ κ.α. Το ίδιο συμβαίνει στην Β. Ινδία όπου η γραφή Χαράπα περιλαμβάνει ελληνικά σύμβολα ηλικίας άνω των 5.500 ετών. Στον Ελλαδικό χώρο υπάρχει γραφή χιλιάδες χρόνια πριν της δήθεν άφιξης των Ινδοευρωπαίων (1.800-2.000 π.Χ.). Όπως στο: α) Δισπηλιό Καστοριάς, γραφή του 5.200 π.Χ., β) Γιαννιτσά, λίθινη επιγραφή του 7.000 π.Χ., γ) σπήλαιο Κυκλώπων στα Γιούρα, του 4.000 π.Χ., δ) Κρήτη, του 5.230 π.Χ., ε) Ελάτεια Κεραμικού, του 6.400 π.Χ., στ) Μακεδονία, βραχογραφίες του 4.500 π.Χ., ζ) Φαιστός, Δίσκος, ηλικίας άνω των 1.700 ετών π.Χ., η) Πύλος, το ανάκτορο του Νέστορα, γραφή άνω των 3.000 ετών π.Χ., θ) Πηλικάτα, Ιθάκης, ενεπίγραφα όστρακα του 2.600-3.000 π.Χ.,
Ο Πιτθέας, ο εγγονός του Τάνταλου και παππούς του Θησέα, γνώριζε και δίδασκε γραφή προ 45.000 χρόνων περίπου. («Ενταύθα Πιτθέα δίδαξτι λόγον, τέχνην φασί, και τι βιβλίον Πιτθέως δη σύγγραμμα υπό ανδρός εκδοθέν επιδαυρίου και αυτός επελεξάμην»), έτσι ο Πιτθέας δίδαξε την τέχνη του λόγου και βιβλίο συνέγραψε.
Αλλά και πολλά ακόμη ερωτήματα μένουν αναπάντητα όπως για παράδειγμα:
Ποια είναι η πρώτη κοιτίδα των Ινδοευρωπαίων; Τίποτε δεν μας το αποσαφηνίζει αυτό.
Πότε και γιατί εγκατέλειψαν την γή τους; Αδιευκρίνιστο και αυτό.
Ποια πορεία ακολούθησαν αφού κάθε Ινδοευρωπαϊστής υποδεικνύει και διαφορετική οδό;
Πως αποδεικνύεται ότι εγκαταστάθηκαν στην Ουγγαρία και γιατί να εγκαταλείψουν τις εύφορες κοιλάδες και να εγκατασταθούν σε ορεινές άγονες περιοχές; Κι εδώ κανένα ίχνος.
Που ακριβώς βρίσκονται τα πολιτιστικά, ανθρωπολογικά και παλαιοντολογικά ευρήματά τους αφού όπως ανέφερε ο Ούγγρος συγγραφέας-μελετητής Kiszely ο πολιτισμός του Κερέζ (Ουγγαρία) έφτασε εκεί από την Μεσόγειο;
Πως τελικά να είναι δυνατόν να έφτασαν οι Έλληνες στην Ελλάδα το 2.000 π.Χ., αφού προϋπήρχαν σ’ αυτήν χιλιάδες χρόνια πριν1-2,5,11,16-17,21,28-31 και είχαν ήδη διαπλεύσει τους ωκεανούς και είχαν γνωρίσει την οικουμένη ως φαίνεται πιο κάτω από την παλαιολιθική ήδη εποχή;
Σαφέστατα τονίζει ο Γκρότι και προσφάτως ο Άγγλος Wace ότι ο Ελληνικός πολιτισμός είναι απόλυτα Αυτόχθων. Ο Ελληνιστής John Linton τονίζει με έμφαση και βεβαιότητα ότι η κοιτίδα των Ελλήνων είναι το Αρχιπέλαγος (ΑΙΓΑΙΟΝ).
Ο Curtious λέει ότι καμία παράδοση, μύθος ή ανάμνηση δεν αναφέρει μετανάστευση λαών προς τις περιοχές κατοικίες ελληνικών φύλων, όπως οι Ίωνες, Δωριείς κ.α. Κανείς αρχαίος συγγραφέας δεν μίλησε για κάθοδο λαών στον Περιαιγαιακό χώρο, ούτε Ελλήνων από τον Βορρά (Θουκυδίδης, Σόλων, Ηρόδοτος, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Διόδωρος)1-3,10,12,47 και θεωρούν τους Έλληνες αυτόχθονες και για την πολυθρύλητη κάθοδο των Δωριέων δεν ήταν παρά μια οικειοθελής παλιννόστηση.
Ο Ησίοδος, ο Ηρόδοτος και ο Ισοκράτης τονίζουν ότι οι Έλληνες είναι αυτόχθονες πολιτιστικά από εδώ και 3.500 χρόνια π.Χ. «Είναι φασί τας αυτόχθονας κλεινάς Αθήνας ου επείσεκτον γένος» (Ευριπίδης, Ίων.).
Ο Ισοκράτης στον Πανηγυρικό του λόγο τονίζει:
«Είμεθα γνήσιοι, ευγενές γένος αυτής της γης, που μας εγέννησεν από τα σπλάχνα της και εις αυτήν εξακολουθώμεν άνευ διακοπής να κατοικώμεν διότι είμεθα Αυτόχθονες».
Οι Αρκάδες θεωρούσαν τους εαυτούς τους «ΠΡΟΣΕΛΗΝΟΥΣ», ότι υπήρξαν πριν να υπάρξει η Σελήνη και ο Όμηρος τονίζει ότι οι Έλληνες κατάγονται από τρανή γενιά.
Ο Περικλής στον Επιτάφιό του μιλάει για το αυτόχθονο των Ελλήνων: «Άρξομαι δε από των προγόνων πρώτον δίκαιον γαρ αυτοίς και πρέπον δε άμα εν των τοιώδες την τιμήν ταύτην της μνήμης δίδοσθαι. Την γαρ χώραν οι αυτοί αεί οικούντες διαδοχήν των επιγιγνωμένων μέχρι τούδε ελευθέραν δι’ αρετήν παρέδωσαν».
Ο Στράβων στα «Γεωγραφικά» (τ. Α΄) αναφέρει: «Οι Πελασγοί ήτο αρχαίο φύλο πάσαν επιπολάσαν… παρά τοις Αιολώσι και κατά Θετταλίαν και της Κρήτης έποικοι γεγόνασιν… και Πελασγικόν Άργος ή Θετταλία λέγεται, πολλοί δε και τα Ηπειρωτικά Έθνη Πελασγικά ειρήκασι…τον δε Δία τον Δωδωναίον αυτός ο ποιητής Όμηρος ονομάζει Πελασγικόν».
Ο Θουκυδίδης (Α΄) λέει: «Την γουν Αττικήν… άνθρωποι ώκουν οι αυτοί».
Η αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Γραφής Β΄ έδωσε την δυνατότητα ανάγνωσης, ερμηνείας, των αρχείων της Πύλου, Μυκόνου, Κρήτης, των προϊστορικών οικισμών Διμήνι, Σέσκλου, Τσαγκλί, Φθία, Λιανοκλάδι, Φράγχθι κ.α. και να αποδείξει την ύπαρξη οργανωμένων οικισμών εκατοντάδων χιλιάδων ετών.
Μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα (9.700 π.Χ.) και καταβύθιση της Αιγηίδος οι Πελασγοί φαίνεται να είναι οι μόνοι επιζήσαντες στον ελλαδικό χώρο. Πελασγοί είναι και οι Αιολείς, Δωριείς και Ίωνες. Ο Αισχύλος στις Ικέτιδες παραθέτει: «Του γηγενούς γαρ ειμί παλαίχθων ίνις Πελασγός, της δε γης Αρχηγέτης». Ο γενάρχης του Πελασγικού φύλου είναι ο γιός του Δία και της Νιόβης. Σύμφωνα με την λακωνική παράδοση ο γηγενής και αυτόχθων γενάρχης και πρώτος βασιλιάς των Λακώνων, ήταν ο Λέλεξ, απ’ όπου και οι κάτοικοι της περιοχής πήραν το όνομά τους, Λέλεγες, «ως δε αυτοί Λακεδαιμόνιοι λέγουσι, Λέλεξ αυτόχθων ων εβασίλευσε πρώτος εν τη γη ταύτη και από τούτου Λέλεγες ωνομάσθησαν», (Παυσανίας). Τελικά Λέλεγες, Κάρες, Λύκιοι, Πελασγοί και Δόλοπες, όλοι ανήκουν στον προϊστορικό πλαίσιο της Αιγηΐδος.
Ο Ι. Κορδάτος τονίζει ότι οι μετακινήσεις δεν έγιναν από πάνω προς τα κάτω αλλά αντιστρόφως, από κάτω προς τα πάνω. Οι ανθρωπολόγοι Rotteck-Linton-Muckie κ.α. έρχονται να επιβεβαιώσουν το αυτόχθονο των Ελλήνων και ότι η Ελληνική γλώσσα ομιλείτο πριν από το 1.700 π.Χ.
Ο καθηγητής Bayer, ιδρυτής της συγκριτικής γλωσσολογίας στην Πετρούπολη, επιμένει ότι οι γλωσσικές ομοιότητες έχουν προέλευση Ελληνική.
Ο Γιουγκοσλάβος Gavela Branco υπογραμμίζει ότι η Ινδοευρωπαϊκή φυλή είναι μια άκρως φανταστική εθνότητα.
Ο Σέλλεϋ και ο Χίτλερ θεωρούν προγόνους τους τούς Έλληνες. Ο προαναφερθείς καθηγητής του Cambridge, o C. Renfrew τονίζει ότι η μεταναστευτική θεωρία για την προέλευση του Αιγαιακού πολιτισμού είναι αστήρικτη και ότι οι Μεσογειακοί έφτασαν στα Βρετανικά νησιά γύρω στο 4.000 π.Χ. Στο μεγαλιθικό κτίσμα στο Stonehenge στην Αγγλία (2.500 π.Χ.) υπάρχει απεικόνιση Μινωικού Εγχειριδίου, ο δε Γάλλος αρχαιολόγος J. Capitan τονίζει ότι όλα τα διάσπαρτα μεγαλιθικά κτίσματα στην Ευρώπη είναι Αιγαιϊκά, όπως το σπήλαιο Menga στην επαρχία Malaga της Ισπανίας – το Καρνάκ στην Βρετάνη της Γαλλίας με περισσότερους από 1.000 μονήρεις γιγαντιαίους ογκόλιθους – το Τρίλιθον του Stonehenge στο Salisbury της Αγγλίας που φέρει χαραγμένους μινωικούς διπλούς πέλεκεις καθώς επίσης και μυκηναϊκά ξίφη. Το συγκεκριμένο μνημείο ήταν χώρος τελετών των Δρυΐδων (Druids), παιδιά-απόγονοι της Δρυός, του ιερού δένδρου του Δία. Οι Δρυΐδες ήταν οι κυβερνήτες της Ευρώπης ως και την εποχή του Ιουλίου Καίσαρα όπως μας αναφέρει στο έργο του ο De Bello Gallico και μάλιστα κατέγραφαν τα απόρρητα και δημόσια έγγραφα στα Ελληνικά – τα Μενίρ της Ισπανίας περίπου 30 σήμερα σώζονται στο νησί Μινόρκα (Ελαχίστη) σε σχήμα Ταύλων δηλ, Τραπεζιών, και είναι απόλυτα ελληνικής αρχιτεκτονικής –τα Dolmen Steintisch, λίθινα τραπέζια στην Βαρκελώνη, στην Σκανδιναβία, στην Β. Αφρική, είναι όλα ελληνικής δόμησης και τεχνοτροπίας, στην Μάλτα, στην Σικελία, στην Σαρδηνία κ.τ.λ.
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης προσθέτει ότι στην Βρετανία υπήρχε ένα τεράστιο μεγαλοπρεπές τέμενος προς τιμή του Θεού Απόλλωνα. Ο V. Miloijcic επισημάνει ότι η Ινδοευρωπαϊκή φυλή γεννήθηκε από μια υπόθεση αμύητων γλωσσολόγων στην αρχαιολογία και την ανθρωπολογία, αξίζει δε να σημειωθεί ότι η ομοιογλωσσία των Αρίων Λαών μητρική γλώσσα έχουν την Πρωτοελληνική.
Επιτρέψτε μου ανεπιφύλακτα να πιστεύω ότι οι λεγόμενοι Ινδοευρωπαίοι δεν είναι τίποτε άλλο από το συνονθύλευμα των Ελληνικών Φυλών.
Πιστεύω ακράδαντα ότι δεν πρέπει καν να γίνεται μνεία από την στιγμή που έχουμε τόσο στην ηπειρωτική όσο και στην νησιωτική Ελλάδα πολλές δεκάδες χιλιάδες μέχρι τώρα ελληνικούς οικισμούς από την παλαιολιθική εποχή και μετέπειτα. Επίσης ας ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι έχουμε ελληνική γραφή χιλιάδων ετών προ της φανταστικής αφίξεως των Ινδοευρωπαίων που η δήθεν άφιξή τους κατ’ αυτούς είναι το 2.000 π.Χ. όπως παρακάτω θα γίνει αναφορά.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Παναγιωτάρα, καθηγητή Πανεπιστημίου με τίτλο “ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου