Όταν ο Φρανκ Σινάτρα υποχρέωσε τον αρχιτέκτονα του να ετοιμάσει τη βίλα του 4.500 τμ ως τα Χριστούγεννα

Ο αρχιτέκτονας του Twin Palms, Ε. Stewart Williams θυμάται τον Φράνκο να ορμάει μέσα στο γραφείο του, στο Παλμ Σπρινγκς – άσπρο, ναυτικό καπέλο στο κεφάλι, παγωτό χωνάκι στο χέρι.


«Θέλω αυτό το σπίτι μέχρι τα Χριστούγεννα» του είπε. «Αυτό», σήμαινε μια επιβλητική γεωργιανή έπαυλη με κολόνες.



Ο σταρ είχε μόλις υπογράψει ένα «χρυσό» συμβόλαιο με τη MGM και ήθελε να το γιορτάσει, με ένα εξωφρενικό χριστουγεννιάτικο πάρτι, the Sinatra way.



O «Οl’Blue Eyes» είχε μόλις ανακαλύψει την έρημο. O άνθρωπος που τον πήγε εκεί ήταν ο συνθέτης Jimmy Van Heusen. Ο Van Heusen, ο οποίος ήταν και πιλότος, είχε σταματήσει μια νύχτα στο Palm Springs για να «φουλάρει» το ρεζερβουάρ του μικρού του μονοκινητήριου. Αργότερα, στη διάρκεια ενός δείπνου με τον Σινάτρα, του μίλησε για το άγριο τοπίο, τo ξάστερο νυχτερινό φως, τους πανύψηλους φοίνικες που έμοιαζε να τρυπάνε τον ουρανό.

Το ίδιο κιόλας βράδυ, ο Φράνκι προσγειώθηκε στο Παλμ Σπρινγκς.Eρωτεύτηκε τον τόπο, με την πρώτη ματιά. Ήταν ιδανικός για το εξοχικό σπίτι που ονειρευόταν, ένα μέρος ζεστό, ήσυχο, δύο ώρες μόλις με το αυτοκίνητο από τα studios, προφυλαγμένο από τους paparazzi. Μια «φωλιά» που θα ικανοποιούσε την αγωνία του να φεύγει διαρκώς, να φεύγει μακριά, απ’όλους και απ’όλα. Αλλά όχι και τόσο μακριά, αναφέρει το madamefigaro.gr




ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ



Ενεργώντας σοφά, ο Γουίλιαμς (σ.σ. ο οποίος σήμερα θεωρείται ένας από τους εμβληματικούς αρχιτέκτονες του αμερικάνικου κινήματος του μοντερνισμού) παρέδωσε στον Σινάτρα δύο σχέδια: ένα της έπαυλης που είχε ζητήσει, κι ένα ακόμα για ένα κομψό, χαμηλό, «ελαφρύ» σπίτι της ερήμου, στο λιτό ύφος των μεγάλων μετρ του Bauhaus. Ο Φράνκο επέλεξε το δεύτερο.

Οι εργάτες δούλεψαν μέρα νύχτα –με εξωφρενικό κόστος– για να παραδώσουν το έργο στην ώρα του και την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του ’48, το Twin Palms ήταν έτοιμο. Μια έπαυλη 4.500 τετραγωνικών, με μια τεράστια πισίνα σε σχήμα πιάνου και τα δύο πανύψηλα trademark δέντρα της, μια αρχιτεκτονική αβανγκαρντία «καθισμένη» στο 1148 της Εast Alejo Road, δίπλα στην περίφημη Μοvie Colony, όπου είχαν –ή θα αποκτούσαν σύντομα– σπίτια κι άλλοι σταρ όπως ο Μπομπ Χόουπ, o Μπιγκ Γκόσμπι, o Aλ Τζόλσον, o Τζακ Μπένι, ο Γκάρι Γκραντ κ.ά.

Αλλά ο θρύλος λέει πως οι «Δίδυμοι Φοίνικες» του Φράνκι ήταν οι ψηλότεροι στην κοιλάδα. Και εκείνος συνήθιζε τα βράδια να κρεμάει ανάμεσά τους μια σημαία με το σήμα του Jack Daniels – σημάδι για τους διάσημους γείτονές του πως στο Twin Palms τα cocktails είχαν κιόλας σερβιριστεί. Και πως όλοι ήταν καλοδεχούμενοι.


Το σπίτι διέθετε τέσσερα υπνοδωμάτια– ένα master bedroom, και μία για κάθε ένα από τα παιδιά του Φράνκο και της Νάνσι Μπαρμπάτο: την Νάνσι, τον Φρανκ Τζ και την Τίνα. Είχε, επίσης, εφτά μπάνια, ένα μεγάλο σαλόνι, μια ολόλευκη κουζίνα, μπουντουάρ, βοηθητικούς χώρους, χωριστό pool house.

Μια διακριτική, χωνεμένη στο τοπίο είσοδος, οδηγούσε στην αλέα που έτρεχε κατά μήκος της πισίνας σκεπασμένη από ένα στέγαστρο με γυάλινα διάκενα – ένα εύρημα που, στη διάρκεια της ημέρας, ανάλογα με τη θέση του ήλιου ή τα παιχνίδια του φυσικού φωτός, δημιουργούσε την ασπρόμαυρη ψευδαίσθηση των πλήκτρων του πιάνου.

Το δρομάκι κατέληγε, στο κυρίως οίκημα, με τις τεράστιες από τοίχο-σε-τοίχο τζαμαρίες και τα «διάφανα» δωμάτια που έβλεπαν στο καταπράσινο αίθριο. Η θέα από και προς όλα τα σημεία του σπιτιού ήταν πανοραμική, συντηρώντας την ψευδαίσθηση ενός οικήματος, ανοιχτού, ευρύχωρου, παλλόμενου, ενός όγκου που «ζούσε» κάτω από τον ήλιο της ερήμου.

Άλλες μικρές πολυτέλειες ήταν το ερκοντίσιον σε κάθε δωμάτιο, το εξαιρετικό στερεοφωνικό σύστημα Valentino Electronics (σ.σ. ο Φράνκο είχε εξοπλίσει το Τwin Palms με τα απαραίτητα, ώστε να μπορεί να ακούει διαρκώς μουσική, αλλά και να ηχογραφεί) και το τεράστιο πιάνο του ιδιοκτήτη που δεσπόζει μέχρι και σήμερα στο κεντρικό σαλόνι της βίλας. Εκεί, όπου μετά από δύο, τρία ή πέντε Jack on the rocks, ο Ol Blue Eyes θα καθόταν, θα έπαιζε και θα τραγουδούσε για το γαλάζιο φεγγάρι. Για έρωτα, απώλεια, μοναξιά και μαγεία…



*Σήμερα ενοικιάζεται προς 2.600 δολάρια την ημέρα

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΤWIN PALMS
Στα 1940s και στις αρχές των 1950s, o Σινάτρα ήταν ακόμα Hollywood royalty - όταν έμπαινε στα εστιατόρια του Παλμ Σπρινγκς, ο κόσμος σταματούσε να μιλάει και κρατούσε την ανάσα του. Η «απόβασή» του στην περιοχή, αρκούσε για να την κάνει προορισμό των jet setters, των σοσιαλιτέ, των πολιτικών, των στάρλετ, των παραγωγών του Χόλιγουντ, που κατέφθαναν με τις λιμουζίνες τους κάθε weekend για τα διάσημα ολονύχτια πάρτι του Rat-Pack.

Oι καλεσμένοι εναλλάσσονταν: οι Ρίγκαν, οι Μπόγκαρτ, η Μέριλιν, η Λιζ και ο Ντικ, ο Μάρτιν και ο Ντέιβις, η μαφία του Σικάγο, ο Σαμ Τζιανκάνα και τα «πρωτοπαλίκαρά» του. Το Twin Palms δεν κοιμόταν ποτέ.



Mόνο που, κάτω από την ανάλαφρη επιφάνεια, την ελευθερία της ερήμου, την μποέμικη χαρά της βίλας, τα πάθη έβραζαν. Οι απιστίες του Φράνκι –απιστίες που πια δεν έμπαινε ούτε στον κόπο να κρύψει– προκάλεσαν το ναυάγιο του γάμου του με τη Νάνσι Μπαρμπάτο.

To ζευγάρι ανακοίνωσε τον χωρισμό του το Φεβρουάριο του 1950 και η Νάνσι εγκατέλειψε το Twin Palms για να αντικατασταθεί, σχεδόν αμέσως από την ερωμένη, το πάθος, την δεύτερη σύζυγο του Φράνκι: την Άβα Γκάρντνερ. Λίγους μήνες μετά και το δεύτερο διαζύγιό του το 1957, ο Σινάτρα πούλησε το Twin Palms –και oτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να του θυμίζει την Άβα– και μετακόμισε, λίγο βαθύτερα στην έρημο, στο Rancho Mirage Compound.



Στη βιογραφία της, η Γκάρντνερ θα έλεγε για το Twin Palms πως ήταν «το σκηνικό για μερικούς από τους –πιθανότατα– πιο θεαματικούς καβγάδες μας με τον Φράνκι, την εποχή που ήμασταν ακόμα νιόπαντροι (….) Αυτό το σπίτι –το μοναδικό ίσως που μπορούσαμε να αποκαλέσουμε «σπίτι μας»–, υπήρξε μάρτυρας σε μερικά πολύ «θερμά» επεισόδια». Τα σημάδια τους είναι ακόμα εκεί: ένας λεκές, ένα ράγισμα στον νιπτήρα του μεγάλου μπάνιου, από κάποιο μπουκάλι σαμπάνιας, που εκσφενδονίστηκε, με στόχο το κεφάλι της Άβα. Άλλη μια φορά, στη διάρκεια ενός καβγά, που εκείνη –τρελή από ζήλια– ούρλιαζε πως ο Φρανκ την απατούσε με τη Λάνα Τάρνερ, εκείνος πέταξε όλα της τα ρούχα στο δρομάκι του πάρκινγκ και τη διέταξε να τον ξεφορτωθεί.



Όλες αυτές οι ιστορίες από σέπια, μαζί με αναμνηστικά, κάρτες, αφίσες, memorabilia, τη φωνή του Σινάτρα στα ηχεία και πολλά από τα πρώτα, αυθεντικά έπιπλα της βίλας «ζουν» ακόμα στο Τwin Palms.

Πλήρως ανακαινισμένη, η έπαυλη, θεωρείται πλέον «μνημείο μοντέρνας αρχιτεκτονικής» και διατίθεται για ξεναγήσεις, φωτογραφήσεις, πάρτι ή για ενοικίαση σε ευκατάστατους τουρίστες προς 2.600 δολάρια τη βραδιά.

Ο Φρανκ Σινάτρα άφησε την τελευταία του πνοή το 1988. Τάφηκε στο Desert Cemetery στο Παλμ Σπρινγκ, δίπλα στην έρημο που λάτρεψε. Στον τάφο του γράφει απλώς «Τhe best is yet to come».