Ας φιλοσοφήσουμε ...σεναριακά

Φιλοσοφώντας...
Επιλεχθείσα κατάσταση: "Τι να διαλέξω ; το καθήκον ή το χρέος μου ;"

Το σαλόνι των Δημητρίου έσφυζε από ζωή. Το
τραπέζι επιδείκνυε λαχταριστά εδέσματα και οι καναπέδες φιλοξενούσαν φίλους που διασκέδαζαν.
Οι καλεσμένοι τρώγοντας και πίνοντας, είχαν χωριστεί σε ομάδες. Συζητήσεις και γέλια ομόρφαιναν τη βραδιά.
Σε μια παρέα που ήταν παρών και ο Δημητρίου κουτσομπόλευαν.
-Μάθατε ότι ο γιος του Παπαγεωργίου απαλλάχτηκε από τη στράτευση;
-Γιατί; Τι έχει; είπε ο Καραμήτρου
-Α...ψυχοπροβλήματα, απάντησε χαιρέκακα η κ Θάνου
- Πω πω τον καημένο τον Παπαγεωργίου και τον έχει μοναχογιό, τι τον βρήκε!!
-Σιγά που το πιστέψατε, βρήκε τρόπο να γλυτώσει το φανταριλίκι. Δικαστής ο πατέρας του ξέρει μέσες και άκρες. Μια χαρά είναι .
-Πάντως, αυτό με το στρατό πώς το βλέπετε; Μιλώ για τον εξαναγκασμό να στρατευθείς, αλλιώς είσαι λιποτάκτης.
-Και τι ήθελες να κάνει το κράτος; Να το αφήσει στη εθελουσία κατάταξη των νέων; Δεν θα εκπαιδεύονταν πολλοί και να μας δω σε μια σύρραξη...
-Ναι συμφωνώ. Όμως δεν κατανοώ γιατί σε μια μάχη λέμε ότι ''πολέμησαν σαν ήρωες'' εκείνοι που υποχρεώθηκαν να πολεμήσουν.
-Γιατί, ευτυχώς, πολλοί πολέμησαν γενναία και δεν κρύφτηκαν, γι αυτό είναι ήρωες.
-Το θέμα είναι, αν δεν ήταν υποχρεωτικό το φανταριλίκι, τι λέτε ότι θα επέλεγαν οι νέοι; ρώτησε ο κ. Κούκος
-Στην πλειοψηφία τους δεν θα επέλεγαν να καταταγούν πιστεύω, είπε ο Δημητρίου. Γι αυτό και το κράτος επιβάλλει δια νόμου αυτό που οφείλει να κάνει ο καθένας προς την πατρίδα
-Όμως αν είχες δικαίωμα επιλογής, εσύ ας πούμε Δημητρίου, θα προτιμούσες να πεθάνεις στην μάχη ή να κάνεις τα πάντα για να γλυτώσεις εσένα και την οικογένειά σου;
-Μα αν δεν πολεμήσεις, πώς θα γλυτώσεις; Αιχμάλωτοι θα είμαστε...
-Θα φύγεις σε άλλο κράτος, δες τους πρόσφυγες, πόλεμο έχουν κι όμως φεύγουν. Γι αυτό ερωτώ, αν είχες επιλογή ποια υποχρέωση είναι μεγαλύτερη, προς την πατρίδα σου ή προς την οικογένειά σου και τον εαυτό σου;
-Προς την πατρίδα είπαν όλοι εν χορώ
-Τότε προς τι η αυτοσυντήρηση που υπάρχει μέσα μας; Το να προστατεύουμε τον εαυτό μας προστάζεται από τη φύση. Αν λοιπόν άλλαζαν τα πράγματα και υπήρχε επιλογή, τι βαραίνει περισσότερο για τον καθένα; Το τι οφείλει στην πατρίδα ή τι οφείλει στον εαυτό του;
-Μα υπάρχουν και οι αξίες που σε χαρακτηρίζουν ως άνθρωπο με ιδανικά. Φυσικά γι αυτές τις αξίες θυσιάζει κάποιος τη ζωή του. Η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, η τιμή, η αγάπη για την πατρίδα, η οικογένεια. Τι θα ήμασταν χωρίς αξίες; είπε ο Δημητρίου
-Ακόμη κι αν είναι μάταιη η θυσία αυτή; έπεσε μια άλλη ερώτηση
-Ακόμη και τότε! Εξάλλου πολεμώντας για την πατρίδα πολεμάς και για την οικογένεια, μην το ξεχνάς
-Να πω τι πιστεύω; Επειδή η αυτοσυντήρηση είναι έντονη στον άνθρωπο, η υποχρεωτική στράτευση και επιστράτευση, γίνεται ακριβώς για να υπερνικηθεί ο εαυτός που φωνάζει ''σώσε με''!
-Συμφωνώ, είπε ο απέναντι κύριος που δεν είχε μιλήσει ως τώρα. Κι έτσι δεν χρειάζεται να αναρωτηθείς τι να επιλέξεις σε στιγμές κινδύνου για τη χώρα σου, την υποχρέωση προς την πατρίδα ή προς την οικογένεια!




πηγή