Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων -Τα δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν τους συγγραφείς.

Μαΐου 24, 2018

Ιταλία: Giuseppe Conte... και τώρα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Νίκος Κλειτσίκας

Ο Giuseppe Conte θα είναι πρωθυπουργός της Ιταλίας παρά τις επιθέσεις από την ιταλική
αριστερά και δεξιά, το Βατικανό, τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων Ιταλίας (Confindustria) και το ευρωπαϊκό διευθυντήριο (αριστεράς και δεξιάς), ακόμη κι από τον Jean-Claude Juncker .
Ο Giuseppe Conte έλαβε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Μοτσαρέλα (Sergio Mattarella), τον δεξιό πρόεδρο της Δημοκρατίας κατόπιν επιλογής της ιταλικής αριστεράς και εντός των ημερών θα καταθέσει τη σύνθεση της πολιτικής κυβέρνησης των δύο κομμάτων που διαθέτουν τόσο την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά κυρίως την εκλογική πλειοψηφία στο εκλογικό σώμα (για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 30 χρόνια θα έχει η Ιταλία κυβέρνηση με απόλυτη πλειοψηφία στο εκλογικό σώμα κι όχι απλή κοινοβουλευτική πλειοψηφία).
Μετά την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ο καθηγητής ήταν απόλυτα σαφής: «Είμαι συνήγορος και καθηγητής, θα είμαι συνήγορος του λαού... Υπάρχει ένα "Κυβερνητικό Σύμφωνο" και με βάση αυτό προχωρούμε...»..
Τώρα οι επιθέσεις προσανατολίζονται στους... υποψήφιους υπουργούς που έχουν σαφή τοποθέτηση εναντίον της γερμανικής Ευρώπης, του ευρώ και προτάσσουν το "Πρώτα οι Ιταλοί".

Ο καθηγητής Paolo Savona,προσωπική επιλογή του Matteo Salvini ακόμη και για τη θέση του πρωθυπουργού, θα είναι από τα πρόσωπα που θα δείξουν τις αντοχές υλοποίησης αυτού του φιλόδοξου κυβερνητικού προγράμματος.
Ο Paolo Savona είναι το "κόκκινο πανί" για τον Mattarella και τους ευρωκράτες. Το επιβεβαίωσε ο ίδιος με δήλωση αντάξια της παγκόσμιας φήμης του στην εφημερίδα Affari Italiani: «Δεν επιθυμώ να υπεισέλθω στην ένταση. Είμαι διαθέσιμος για τη χώρα, όπως πάντα, αλλά δεν υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες και σε συγκρούσεις. Ας το δουν οι πολιτικοί».
Η αριστερή εφημερίδα La Stampa δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από το υπό έκδοση νέο του βιβλίο, ώστε να καταδείξει ότι είναι αντιευρωπαϊστής:
«Η Γερμανία δεν άλλαξε ποτέ την αντίληψη για τον ρόλο της στην Ευρώπη μετά το τέλος του ναζισμού, παρότι εγκατέλειψε την ιδέα στρατιωτικής επιβολής.
Τρεις φορές η Ιταλία έπεσε θύμα της σαγηνευτικής γερμανικής κουλτούρας που καθόρισε την ιστορία κι όχι μόνον την οικονομία. Με την Τριπλή Συμμαχία του 1882, με το Χαλύβδινο Σύμφωνο του 1939 [Γερμανο-Ιταλικό Σύμφωνο Φιλίας και Συμμαχίας] και με την Ευρωπαϊκή Ένωση του 1992.
Όπως επίσης είναι αλήθεια πως ήταν δική μας επιλογή. Είναι δυνατόν να μην διδασκόμαστε ποτέ από τα λάθη;».
Ο Paolo Savona είναι ξεκάθαρος: «Αυτοί που σήμερα δηλώνουν ευρωπαϊστές, στην πραγματικότητα είναι εναντίον των Ιταλών... Δεν υπάρχει μία Ευρώπη, αλλά μία Γερμανία που περιβάλλεται από φοβισμένους».
Στο μεταξύ συνεχίζονται οι επιθέσεις σε ένα "Κυβερνητικό Σύμφωνο". Επιθ΄'εσεις που είναι πρωτόγνωρες για το αστικοδημοκρατικό πολίτευμα που υποτίθεται εκπροσωπεί η Ευρώπη και δείχνει τον απόλυτο πανικό απέναντι σε μια Ιταλία που μπορεί να αποτελέσει το "πολιτικό εργαστήρι" βαθιών ανακατατάξεων και ρωγμών στη Γερμανική Ευρωπαϊκή Ένωση του 4ου Ράιχ.
Σήμερα ήταν η σειρά του Jean-Claude Juncker με μια ανεπίτρεπτη επίθεση: "θα διαφυλάξουμε τα δικαιώματα των Αφρικανών στην Ιταλία"!
Επίσης επίθεση εξαπέλυσε η Σουηδή δεξιά επίτροπος Cecilia Malmström, που πήρε κι αυτή πληρωμένη απάντηση από τον Matteo Salvini:
«Καθημερινές επιθέσεις. Η ευρωπαία επίτροπος Cecilia Malmström: “Στο κυβερνητικό σύμφωνο υπάρχουν θέματα ανησυχητικά για το εμπόριο”.
Ανησυχητικά; Σίγουρα για εσάς και τις πολυεθνικές που παράγουν σε τρίτες χώρες κι ανταγωνίζονται αθέμιτα τους δικούς μας εμπόρους, βιοτέχνες κι επιχειρηματίες!».

Απειλές κι από τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων Ιταλίας με τις δηλώσεις του προέδρου του Vincenzo Boccia: «Μην ακουμπάτε τις Jobs act»!
Ο ιταλικός ΣΕΒ είναι μια χαρά βολεμένος με τις "εργασιακές σχέσεις" δουλειάς που έχει νομοθετήσει η προηγούμενη αριστερή κυβέρνηση κατόπιν εντολών του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου και δεν ανησυχεί, αλλά απειλεί.
Στα "κάγκελα" κι η καθηγήτρια πανεπιστημίου Elsa Fornero, η αριστερή υπουργός Εργασίας της κυβέρνησης Μόντι, που προχώρησε στη μεταρρύθμιση του Συνταξιοδοτικού συστήματος της Ιταλίας με αλλαγές υπολογισμού συντάξεων, νέα ποσοστά αναπλήρωσης, ειδική προσωπική διαφορά και
μόνιμο μηχανισμό εγκλωβισμού των νέων συνταξιούχων με αύξηση ορίων ηλικίας.
"Έχει εμμονή μαζί μου ο Salvini που στο πρόγραμμα του θέλει να αλλάξει τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού. Δεν θα του το επιτρέψουν στην Ευρώπη γιατί ήταν δική τους πρόταση"... δηλώνει.
Κι η απάντηση από τον Matteo Salvini:
«"Αυτή η ΕΜΜΟΝΗ" του Salvini για το νόμο Fornero, λέει.
Ακόμη έχει το κουράγιο να μιλάει για δογματισμούς;
"Εμμονικοί" είναι τα εκατομμύρια των Ιταλών στους οποίους αυτός ο νόμος κατέστρεψε τη ζωή!
Μόλις γίνουμε κυβέρνηση θα υπάρξει αμέσως stop fornero!».
Ανάμεσα σε όλα αυτά και πολλά άλλα να κι η Σύνοδος των Επισκόπων της καθολικής εκκλησίας -ανησυχούν βαθύτατα για τα κονδύλια διαχείρισης της παράνομης μετανάστευσης- που επισημαίνουν: “Δεν αρκεί να έχουμε μια κυβέρνηση για να οδηγούμε τη Χώρα”.

Τεράστιο ενδιαφέρον η αποκαλυπτική δήλωση του "αριστερού" -καυχιέται πως θήτευσε στην επαναστατική αριστερά "Προλεταριακή Δημοκρατία" και πιστού Μερκελιστή όταν συνάντησε από κοντά την Μέρκελ κι εκτίμησε το ενδιαφέρον της για την Ευρώπη-, πρώην πρωθυπουργού Paolo Gentiloni, στην προσπάθεια υπεράσπισης της Νατοϊκής του εξωτερικής πολιτικής κι αποφυγή των σχέσεων με τη Ρωσία:
«Γίναμε μια στρατιωτική παρουσία ιδιαιτέρως εκτιμώμενη για την προσφορά μας στην ειρήνευση, ανοικοδόμηση θεσμών, διπλωματία, γνώση περιοχών. Η ιταλική προσφορά στο Ιράκ, μαζί με την εκπαίδευση των κουρδικών δυνάμεων, μας έδωσε διεθνή αναγνωρισιμότητα για τις ένοπλες δυνάμεις μας και για τους Καραμπινιέρους που συνείσφεραν στην ήττα της Daesh».
Μάθαμε τώρα πως Ιταλοί εκπαίδευσαν του Κούρδους για να πέσει ο Άσαντ, αλλά και πως Ιταλοί πολέμησαν τους τρομοκράτες της Daesh στη Συρία.
Θα μπορέσει η Ιταλία να προκαλέσει τη Γερμανική Ευρώπη και να έχει ευνοϊκά ανταλλάγματα για τα εθνικά της συμφέροντα;
Μέχρι τώρα, πριν καν το σχηματισμό κυβέρνησης στην Ιταλία, ο πανικός των ευρωκρατών είναι δεδομένος.
Μέχρι τώρα η Γερμανική Ευρώπη σε επίπεδο όλων των κυβερνήσεων τάσσεται εναντίον της Ιταλίας. Η Μέρκελ διατηρεί ενότητα όλων των κρατών υπηκόων της.
Ας αναμένουμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου