Οι δικοί μας άνθρωποι

Έβλεπα στην Δημόσια Τηλεόραση μια πολύ παλιά ασπρόμαυρη Ελληνική Ταινία"γλέντι-λεφτά και αγάπη"με τον Βασίλη Αυλωνίτη τον Ντίνο Ηλιόπουλο
τον Νίκο Ρίζο την Σπεράντζα Βρανά τον Καμπανέλη την Μπέμπα Κυριακίδου
με την υπέροχη φωνή....
τους δικούς μας ανθρώπους δηλαδή όπως τους βλέπαμε τότε.
Ουρές στα σινεμά να τους δείς και να τους ξαναδείς και να προσπαθείς
να μάθεις και τις ατάκες τους.
Αλλά και πόσο τυχερός αισθανόσουνα όταν γνώριζες από κοντά κάποιους
από αυτούς και μπορούσες να τους μιλάς να τους χαιρετάς
και να πηγαίνεις στο σχολείο
την άλλη μέρα και να καυχιέσε στους συμμαθητές σου.
Σε μια από τις γειτονιές που έμεινα ο περιπλανώμενος Ιουδαίος...
έμενε ο Βασίλης Αυλωνίτης...ο κυρ Βασίλης όπως τον λέγαμε.
Πόσο χαιρότανε όταν περνούσε από τον δρόμο όπου η τσακαλοπαρέα
έπαιζε ποδόσφαιρο με το τόπι με το καρούμπαλο λόγω της συνεχούς χρήσης.
" ...ο κυρ Βασίλης..."και τρέχαμε κοντά του και αυτός με το χαμόγελο
πάντα μας έδινε χαρτζιλίκι.
Απέναντι ο ψιλικατζής έτριβε τα χέρια του γιατί εκεί θα πηγαίναμε
να το εξαργυρώσουμε σε χαπαχούπες...καραμέλες με την αγελάδα...τσάρλεστον...
Σε μεγαλύτερη ηλικία έβλεπα την Σπεράντζα Βρανά σε ένα καφενεδάκι
κοντά στο ΠΕΡΟΚΕ...όρθιοι γύρω από το τραπεζάκι που έπινε τον καφέ της
έλεγε ιστορίες από το σινεμά.
Ο Φίλιος Φιλιππίδης ο θρυλικός Αγκόπ ...τον είχε φέρει στο σπίτι κάποιες
γιορτές ένας οικογενειακός φίλος...το αδιαχώρητο από τους γειτόνους...
άλλοι προσπαθούσαν να τον δούν από έξω από τα τζάμια.
Πόσο κοντά μας νοιώθαμε αυτούς τους ανθρώπους!

πηγη