Γιατί τα φαντάσματα φοράνε ρούχα;

Κορυφαίοι ερευνητές του παραφυσικού απαντούνε σε μια κλασική ερώτηση

Μια ερώτηση η οποία έχει απασχολήσει πολλές φορές τους ερευνητές φαντασμάτων αναφέρεται στο γεγονός ότι στις περισσότερες φορές που έχουν αναφερθεί θεάσεις φαντασμάτων, τα φαντάσματα φορούσαν ρούχα. Αποτελεί επίσης και μια ερώτηση που εγείρουν οι σκεπτικιστές ώστε να υποστηρίξουν το επιχείρημά τους ότι τα φαντάσματα αποτελούν επινοήματα της φαντασίας.


Η παραπάνω ερώτηση όμως είναι καθόλα εύλογη. Εάν τα φαντάσματα είναι η ενέργεια ανθρωπίνων πνευμάτων, γιατί οι υλοποιήσεις τους περιλαμβάνουν την βιομηχανικά κατασκευασμένη σύμβαση του ντυσίματος; Άλλωστε, τα ρούχα δεν είναι τμήματα του σώματός μας, του πνεύματοςή της ψυχής μας. Ή μήπως είναι; Η ερώτηση τέθηκε σε έναν αριθμό από γνωστούς ερευνητές του παραφυσικού.

Troy Taylor, από την Αμερικάνικη Εταιρία Φαντασμάτων (American Ghost Society)
Γιατί χρειάζονται τα φαντάσματα ρούχα; Κανένας δε φαίνεται να ξέρει, αλλά είναι πιθανό το ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, τα φαντάσματα που έχουν θεαθεί να φοράνε ρούχα είναι απλώς υπολειμματικές εικόνες, αποτυπώματα ή μνήμες που παραμένουν στην ατμόσφαιρα ενός χώρου σαν καταγραφές.

Ένα φάντασμα τέτοιου είδους δε θα πρέπει να φέρει προσωπικότητα και θα μοιάζει περισσότερο σα μια παλιά ταινία που συνεχίζει να παίζεται.Αλλά τι γίνεται με τα φαντάσματα που δεν είναι αποτυπώσεις; Τι γίνεται με εκείνα που είναι αληθινά παραδοσιακά πνεύματα που πέθαναν και έμειναν πίσω; Πολλοί ερευνητές θεωρούν ότι τα φαντάσματα αποτελούνται από ηλεκτρομαγνητική ενέργεια. Αυτή η ενέργεια, μέσα στο σώμα, σχηματίζει αυτό που αποκαλούμε πνεύμα,ψυχή ή προσωπικότητα.

Τώρα, η επιστήμη δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η ενέργεια ή η προσωπικότητα υπάρχει πράγματι, αλλά νιώθουμε ότι υπάρχει. Εάν μπορεί να υπάρχει μέσα στο σώμα μας, γιατί να μην υπάρχει έξω από αυτό, από τη στιγμή που το ίδιο το σώμα πάψει να λειτουργεί; Εάν ισχύουν οι παραπάνω υποθέσεις για την ύπαρξη ενός άυλου τμήματος του εαυτού μας, τότε είναι πιθανό το τμήμα αυτό να αποτελείται από ηλεκτρομαγνητική ενέργεια και να ταυτίζεται με αυτό που αποκαλούμε πνεύμα.

Έχει δειχθεί μέσω επιστημονικών πειραμάτων ότι η έκθεση σε υψηλά επίπεδα ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας μπορεί να προκαλέσει σε ανθρώπους ζωντανά όνειρα, εφιάλτες ή ακόμα και παραισθήσεις. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι μοιάζει να βλέπουν πράγματα εξαιτίας της έκθεσής τους στην ενέργεια. Εάν τα φαντάσματα έχουν κάποιου είδους έλεγχο στην ενέργεια από την οποία αποτελούνται, τότε θα ήταν ίσως πιθανό για έναν μάρτυρα να δει το φάντασμα με τον τρόπο που το φάντασμα βλέπει τον εαυτό του. Εάν η προσωπικότητα όντως παραμένει, το πνεύμα θα συλλάμβανε νοερά τον εαυτό του με τη μορφή που είχε όταν ήταν εν ζωή, εμφανιζόμενο ως ένα ζωντανό άτομο και φορώντας ρούχα.

Αυτό θα μπορούσε να είναι μια πλήρως μη συνειδητή επίδραση της ενέργειας στο ζωντανό άτομο, ή θα μπορούσε να αποτελεί χειρισμό από την πλευρά του ίδιου του πνεύματος, πιθανόν στην προσπάθειά του να κάνει τον θεατή να δει συγκεκριμένα πράγματα. Για να το καταλάβει κανείς αυτό θα μπορούσε να κλείσει τα μάτια του για λίγο και να προσπαθήσει να δει νοερά τον εαυτό του. Ποια εμφάνιση θα έχει; Το πιο πιθανό είναι πως ο νοερός μας εαυτός θα είναι ντυμένος. Με τη σκέψη ότι ένα φάντασμα θα εμφανιστεί με τη μορφή με την οποία βλέπει νοερά τον εαυτό του, αυτό μπορεί να εξηγεί το γιατί τα περισσότερα φαντάσματα εμφανίζονται ντυμένα, συχνά δε, κρατώντας και διάφορα πράγματα.

Richard και Debbie Senate, από το ghost-stalker.com
Τα φαντάσματα και τα ρούχα είναι μια ερώτηση που βρίσκεται στο μετόπισθεν της σκέψης μας για τα φαινόμενα αυτά, εδώ και πολύ καιρό. Είναι μια ασύμβατη ερώτηση που συχνά χρησιμοποιούν οι απομυθοποιητές και έχει να κάνει περισσότερο με το πώς ερμηνεύονται τα φαντάσματα και όχι με το τι είναι πραγματικά. Τα φαντάσματα εμφανίζονται φορώντας ρούχα γιατί έτσι είναι ο τρόπος εμφάνισής τους σε εμάς. Στην εποχή μας, τα ρούχα αποτελούν κομμάτι του τι είμαστε. Αποτελούν κομμάτι του πώς βλέπουμε τον εαυτό μας και αυτή η νοητική εικόνα είναι αυτή που προβάλλεται και προσλαμβάνεται. Στην πραγματικότητα, συχνά τα ρούχα μπορούν να μας παρέχουν πληροφορίες για την ταυτότητα ενός φαντάσματος και για το τι είδους ζωή είχε. Συνήθως τα φαντάσματα εμφανίζονται με τον ρουχισμό που φορούσαν όταν πέθαναν. Με πολλούς τρόπους τα ρούχα μας βοηθούνε να αναγνωρίσουμε την ταυτότητά τους.

Jeff Belanger, ιδρυτής του ghostvillage.com και συγγραφέας του 'The Ghost Files'
Σε πολλές περιπτώσεις, ένα φάντασμα αποτελεί την προβολή ενός ατόμου. Το εάν η προβολή αυτή προέρχεται από τον ίδιο μας το νου ή εάν κάποια ενέργεια με νοημοσύνη πλανιέται δίπλα μας, ή έχει αποτυπωθεί στον χώρο, είναι κάτι που δεν το γνωρίζω. Σκεφτείτε το παρακάτω: εάν επρόκειτο να απεικονίσετε τον εαυτό σας κάπου, θα ήταν πιθανό ότι θα απεικονίζατε νοερά τον εαυτό σας ντυμένο, σε μια άνετη κατάσταση, παρουσιάσιμο και πιθανότατα θα κάνατε και μερικές μικρές βελτιώσεις στην εικόνα αυτή ώστε να φαίνεστε με καλύτερο παρουσιαστικό.

Πολύ λίγοι άνθρωποι θα απεικόνιζαν τον εαυτό τους γυμνό (αν και συνήθως υπάρχει ένας επιδειξίας σε κάθε πλήθος ατόμων). Εάν μπορούσατε να προβάλλετε μια εικόνα του εαυτού σας, πιθανόν θα προβάλλατε τον εαυτό σας να αιμορραγεί από τον πυροβολισμό που δεχτήκατε τις τελευταίες στιγμές της ζωής σας, ώστε να δείξετε το συγκεκριμένο συμβάν σε οποιονδήποτε λάβει την προβολή. Η εμφάνιση είναι πάντα μια αναπαράσταση από κάτι ή κάποιον άλλο. Δεν αποτελεί η ίδια μια οντότητα, γι' αυτό και είναι συνήθως τόσο προσωρινή.

Stacey Jones από το Central New York Ghost Hunters
Θεωρώ πως τα φαντάσματα μπορούν να δείξουν τον εαυτό τους με όποια μορφή θέλουν. Εάν κάποιο πνεύμα νιώθει πιο άνετο σε μια συγκεκριμένη ηλικία, θα μπορούσε να υιοθετήσει αυτή τη μορφή. Δε γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που θα ένιωθαν άνετα να δείξουν τον εαυτό τους ολόγυμνο, έτσι δεν πιστεύω πως θα ήθελαν να δείξουν τον εαυτό τους όπως τους γέννησε η φύση στην περίπτωση που ήταν φαντάσματα.

Όλες οι παραπάνω είναι αρκετά ενδιαφέρουσες απόψεις. Εάν τα φαντάσματα αποτελούν υλοποιήσεις της ενέργειας της ανθρώπινης συνείδησης, τότε αυτή η συνείδηση θα περιλάμβανε και ρούχα εφόσον, όπως σημειώθηκε πιο πάνω, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε τον εαυτό μας. Ή αλλιώς, όπως το θέτει η συγγραφέας εσωτερισμού Richelle Hawks, εάν θεωρήσουμε ότι οι άνθρωποι είναι κάτι πολύ περισσότερο από τα σώματά τους, γιατί να μη φοράνε και ρούχα;