Οι κίναιδοι στην Αρχαία Ελλάδα

Γραφουν η Κίττυ Παπαδοπούλου και η Μαρία Κομνηνού

Η ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Ελλάδα παραμένει πάντοτε ένα επίκαιρο θεμα.

Οι διάφορες αναφορές στα έργα αρχαίων συγγραφέων "περί τῶν παιδικῶν" καθώς και οι αναπαραστάσεις ομοφυλοφιλικών σκηνών σε αρχαίους αμφορείς έδωσαν λαβή σε όσους επιθυμούσαν να κατηγορήσουν συλλήβδην τους αρχαίους Έλληνες ως ομοφυλόφιλους.


Οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν λάβει μία σειρά από μέτρα για να προστατεύσουν τους νεαρούς Αθηναίους από επίδοξους εραστές, όπως μας πληροφορεί ο Αισχίνης. (1)

Στον λόγο του «Κατά Τιμάρχου» ο περιφανής ρήτορας αναφέρει διεξοδικά όλα τα μέτρα που είχε λάβει ο αρχαίος νομοθέτης για να περιφρουρήσει την αρετή των νεαρών αρρένων.


Αρχικά, μνημονεύει την πρόβλεψη να μην ανοίγουν τα σχολεία πριν την ανατολή του ηλίου αλλά ούτε να παραμένουν ανοικτά μετά τη δύση του, καθώς το σκοτάδι αποτελεί σύμμαχο όσων εποφθαλμιούν τα νεαρά αγόρια (Κατά Τιμάρχου 9-10). Επίσης,τίθενται περιορισμοί στους επισκέπτες στα γυμναστήρια, όπου οι νεαροί Αθηναίοι προπονούνταν γυμνοί.



Σε περίπτωση που ο νόμιμος κηδεμόνας ενός νεαρού αγοριού το εξέδιδε έναντι χρημάτων, οποιοσδήποτε Αθηναίος πολίτης μπορούσε να τον καταγγείλει δημοσίως, αξιοποιώντας το θεσμό της «γραφής». Ως ποινή για ένα τέτοιο αδίκημα προβλεπόταν η απαλλαγή του παιδιού από την υποχρέωση να φροντίζει στα γηρατειά του τον κηδεμόνα του, ο οποίος το είχε εκδώσει έναντι χρημάτων (Κατά Τιμάρχου 13).


Ο νόμος, όμως, ήταν πολύ πιο σκληρός έναντι των προαγωγών. Όσοι ασκούσαν αυτό το επάγγελμα τιμωρούνταν με θάνατο σε περίπτωση που εξέδιδαν σεξουαλικά τέκνα ελεύθερων πολιτών (Κατά Τιμάρχου 14, 184).
Οι Νόμοι κατά των εραστών

Οι Αθηναίοι, επιδεικνύοντας την ευαισθησία τους για το σοβαρό αυτό θέμα, είχαν προβλέψει μια σειρά από ποινές για όλα σχεδόν τα αδικήματα που άπτονται των ομοφυλοφιλικών σχέσεων: Σε περίπτωση που κάποιος δούλος παρενοχλεί ένα ελεύθερο αγόρι, τότε τιμωρείται με δημόσιο μαστίγωμα με πενήντα βουρδουλιές, (Κατά Τιμάρχου 139).

Σε περίπτωση βιασμού το θύμα μπορεί να καταγγείλει το δράστη για βιαιοπραγία και τιμωρείται με χρηματικό πρόστιμο, το οποίο καταβάλλει τόσο στο θύμα όσο και στο κράτο

Για θεματα ασέλγειας, έναντι αγοριών οποιοσδήποτε Αθηναίος πολίτης μπορούσε να υποβάλλει μήνυση δημοσίως έναντι του δράστη και το δικαστήριο, κρίνοντας ανά περίπτωση, επέβαλλε την αρμόζουσα ποινή (Κατά Τιμάρχου 15).

Η ξεκάθαρη διατύπωση του Αισχίνη δεν αφήνει περιθώρια για παρανοήσεις. Οι Αθηναίοι όχι μόνο δεν αποδέχονταν ως φυσιολογικές τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις αλλά αντίθετα είχαν θεσπίσει βαρύτατες κυρώσεις για όσους έρχονταν σε επαφή με ομόφυλους.

Επικαλούμενος νομικές διατάξεις που αποδίδονται στον αρχαίο νομοθέτη Σολωνα, ο Αισχίνης καταρρίπτει τον μύθο περί ομοφυλοφιλίας στην αρχαία Αθήνα!

Επομένως η απόδοση του χαρακτηρισμού "ομοφυλόφιλοι" συλλήβδην στους αρχαίους Αθηναίους όχι μόνο δε συνάδει με την πραγματικότητα αλλά παραβλέπει επιδεικτικά αναμφισβήτητα ιστορικά ντοκουμέντα.


Ο βίος των κιναίδων είναι βδελυρός, αίσχρός και άθλιος; "Πλάτων-Γοργίας",στο 494e .Οι αρχαίοι Έλληνες καταδίκαζαν την ομοφυλοφιλία.


Ενδεικτικά έχουμε επιλέξει μερικά αποσπάσματα απο την αρχαια Ελληνικη γραμματεια τα οποία καταρρίπτουν τις συκοφαντίες.


Ο βίος των κιναίδων είναι βδελυρός, αίσχρός και άθλιος; "Πλάτων-Γοργίας",στο 494e

Οι αρχαίοι Έλληνες καταδίκαζαν την ομοφυλοφιλία. Ενδεικτικά έχω επιλέξει μερικά αποσπάσματα απο την αρχαια ελληνικη γραμματεια τα οποία καταρρίπτουν τις συκοφαντίες εις βάρος των προγόνων μας. Πλάτωνος Νόμοι 636c

Εννοητέον ότι τη θηλεία και τη των αρρένων φύσει εις κοινωνίαν ιούση της γεννήσεως ή περί ταύτα ηδονή κατά φύσιν αποδεδόσθαι δοκεί, αρρένων δε προς άρρενας ή θηλέων προς θηλείας παρά φύσιν.

Είναι κατανοητό ότι η φύσις ωθεί τα θηλυκά να είναι σε επαφή με τα αρσενικά από την γέννησή τους,ενώ η επαφή των αρσενικών με τα αρσενικά και των θηλυκών με τα θηλυκά εiναι ενάντια στην φύση.


Οι νεοταξιτες συκοφαντούν τον Πλάτωνα,ως δηθεν υποστηρικτη της ομοφυλοφιλίας,.

Στο έργο του Νόμοι,ο Πλάτων κανει ειδiκη αναφορα σε αυτό το ζήτημα και η οποία είναι σαφώς αρνητική.


Πλάτωνας,Νόμοι 636c :


Εννοητέον ότι τη θηλεία και τη των αρρένων φύσει εις κοινωνίαν ιούση της γεννήσεως ή περί ταύτα ηδονή κατά φύσιν αποδεδόσθαι δοκεί, αρρένων δε προς άρρενας ή θηλέων προς θηλείας παρά φύσιν"


Είναι λοιπόν κατανοητό ότι η φύσις ωθεί τα θηλυκά να είναι σε επαφή με τα αρσενικά από την γέννησή τους, και η ηδονή σε αυτά είναι φανερό ότι έχει δοθεί σύμφωνα με την φύσιν, ενώ (η επαφή) των αρσενικών με τα αρσενικά και θηλυκών με τα θηλυκά ενάντια στην φύσιν (παρά φύσιν.


Για αυτο ο Πλάτων προτείνει πολύ αυστηρές ποινές για όσους σκοπεύουν να παρεκλίνουν από τους νόμους της Φύσεως.Ή μηδένα τολμάν μηδενός άπτεσθαι των γενναίων άμα και ελευθέρων πλην γαμέτης εαυτού γυναικός, άθυτα δε παλλακών σπέρματα και νόθα μη σπείρειν, μηδέ άγονα αρρένων παρά φύσιν ή το μέν των αρρένων πάμπαν αφελοίμθ’ άν...",

"Ή κανένας να μην τολμά να έρχεται σε επαφή με τους γενναίους και ελευθέρους εκτός από την ίδια τους την γυναίκα, ούτε να επιτρέπεται να σπείρουν νόθα σπέρματα στις παλλακίδες, είτε σε άνδρες άγονα παρά φύσιν ή μάλλον καλύτερα την μεταξύ ανδρών επαφή να την απαγορεύσουμε εντελώς".

Ενδεικτικo είναι και το απόσπασμα,από τον Πλουτάρχου στο "Περί Αλεξάνδρου Τύχης ή Αρετής Λόγος Α'12".

Εκεi εχουμε την εξής αναφορά: : "Αλέξανδρος δε, Φιλοξένου του της παραλίας υπάρχου γράψαντος, ότι παίς εν Ιωνία γέγονεν οίος ουκ άλλος ώραν και είδος, και πυνθανομένου δια των γραμμάτων ει αναπέμψη, πικρώς αντέγραψεν ω κάκιστ’ ανθρώπων, τι μοι πώποτε τοιούτο συνέγνως, ίνα τοιαύταις με κολακεύσης ηδοναίς;".

"Και ο Αλέξανδρος, όταν του έγραψε ο Φιλόξενος, ο κυβερνήτης της παραλίας ότι υπάρχει στην Ιωνία ένα παιδί που, όμοιο στην ομορφιά του δεν ξανάγινε ποτέ, και ζητούσε να πληροφορηθή με γράμμα, αν ήθελε να του το στείλη, ο Αλέξανδρος του έγραψε απαντώντας αυστηρά: "Ω πιο κακέ απ’ όλους τους ανθρώπους, με ξέρεις ανακατεμένο, ποτέ, με τέτοιες βρωμοδουλειές, για να με κολακεύσης με τέτοιου είδους απολαύσεις."




Η NOMOΘΕΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Οι νόμοι στην αρχαία Ελλάδα εiναι χαρακτηριστικοι.

Νόμοι Σόλωνος,Κεφάλαιο 5,άρθρο 332 :

Αν τις Αθηναίος εταιρήση, με έξεστω αυτω των εννέα αρχόντων γενέσθαι, μηδέ ιερωσύνην ιερώσασθαι, μηδέ συνδικήσαι τω δήμω, μηδέ αρχήν αρχέτω μηδεμιάν, μήτε ενδημον, μήτε υπερόριον, μήτε κληρωτήν, μήτε χειροτονητήν, μηδέ επικυρήκειαν αποστελλέσθω, μηδέ γνώμην λεγέτω, μηδέ εις τα δημοτελή ιερά εισίτω, μηδέ εν ταις κοιναίς σταφονοφορίες σταφανούσθω, μηδέ εντός των της αγοράς περιρραντηριων πορευέσθω.Εάν δε ταύτα τις ποιή, καταγνωσθέντως αυτού εταιρείν, θανάτω ζημιούσθω"},


Εαν κάποιος Αθηναίος γίνει σύντροφος (συνάψει ομόφυλη σεξουαλική σχέση) με άλλον θα έχει τις εξής κυρώσεις: Δεν του επιτρέπεται να γίνει μέλος των 9 αρχόντων,

Δεν του επιτρέπεται να εκλεγεί ιερέας, συνήγορος του λαού, να ασκεί εξουσία εντός ή εκτός της Αθήνας, να σταλεί ως κήρυκας πολέμου.


Επiσης δεν επιτρέπεται να εκθέσει γνώμη (ως άμουσος - ανισόρροπος), να μπει σε δημόσιους Ναούς, να στεφανωθεί στις στεφανοφορίες, να εισερχεται στον ιερό χώρο της αγοράς. Όποιος λοιπόν έχει καταδικαστεί ως Κίναιδος αλλά ενεργήσει αντίθετα των διατάξεων του νόμου θα τιμωρείται με Θάνατο!



Ακόμη ο Αιλιανός μας αναφέρει σχετικα :

"O Σπαρτιατικός έρωτας δεν είχε καμία σχέση με αισχρότητες.

Eάν ποτέ κάποιος έφηβος τολμούσε να ανεχθεί ασέλγεια εις βάρος του ή εάν κάποιος άλλος έφηβος επιχειρούσε να ασελγήσει εις βάρος κάποιου άλλου, δεν συνέφερε κανέναν απ' τους δύο να καταντροπιάσουν την Σπάρτη, αφού σε τέτοια περίπτωση ή εξοριζόντουσαν εφ' όρου ζωής από την Σπάρτη ή έχαναν την ζωή τους"

(Αιλιανού στο έργο του «Ποικίλη Ιστορία ΙΙΙΙ, 12)

Στο σημείο αυτό να περάσουμε να δούμε τι αναφέρει σχετικά ο κατά γενική ομολογία όλων των πατριωτών, κορυφαίος Έλληνας σε ηθική, παιδεία, θάρρος, αξιοπρεπεια, ευρηματικότητα-δημιουργικότητα, προσφορά την δεκαετία που διανύουμε ο Άγγελος Γιαννόπουλος :

Καταγγειλτε blog: ΠΕΡΙ ΚΙΝΑΙΔΩΝ (ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΓΕΙΤΟΝΑΣ)

kataggeilte.blogspot.com/2018/05/blog-post_7552.html

Με σκοπο τον αφανισμο του Ελληνικου εθνους διαδιδουν διαφορα πολυ αισχρα ψευδη για τους αρχαιους Ελληνες.

Συμφωνα με τους νεοταξιτες ολοι οι αρχαιοι Ελληνες ηταν κιναιδοι. Ομως δεν ηταν μονον οι Ελληνες της αρχαιότητος "κίναιδοι", αλλα ηταν και οι Ελληνες της Ελληνικης-ρωμαικης αυτοκρατοριας. Εντούτοις οι νομοι που ειχαν οι προγονοι μας κατα την αρχαια και την μεσαιωνικη εποχη εναντια στους αισχρους κίναιδους τους διαψευδουν.

Εάν ηταν υπερ των κίναιδων και ηταν και οι ιδιοι, δεν θα ειχαν τετοιους νομους τους οποιους μαλιστα εφαρμοζαν
με αυστηροτητα ολους εκεινους τους αιωνες, εναντια στις παρα φυσιν πραξεις. Ο Μ. Κωνσταντινος διεταξε το γκρέμισμα ενός δαιμονικου εβραικου ναου της Αφροδίτης, στα Ιεροσόλυμα, διοτι εκει δεν εκδιδοταν μονο κορίτσια, οπους στους υπολοιπους εωσφορικούς ναους της Αφροδίτης, αλλα εκδιδοταν και αγορια ως παθητικοι ομοφυλοφιλοι.


Ο Μεγας Θεοδόσιος ηταν ο αυτοκρατορας ο οποιος καθιερωσε τον Χριστιανισμο ως επισημη θρησκεια της Ελληνικης- Ρωμαικης αυτοκρατοριας. Επισης το 390, ένα διάταγμα του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄ προέβλεπε τη θανατικη ποινη για τον πειθαναγκασμο η το εμποριο ανδρων για πορνεια.


Το 533 ο Ιουστινιανός έθεσε όλες τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις κάτω από την ίδια κατηγορία με τη μοιχεία προέβλεψε και για τα δύο αδικήματα την θανατική ποινή.


Ολα αυτά σε συνεχεια των αξιωματων των αρχαιων Ελλήνων φιλοσοφων-σοφων και αξιωματουχων της αρχαιότητος, οι οποιοι στους στερουσαν στους κίναιδους όλα τους τα πολιτικα δικαιώματα.


Ειχαμε μεχρι και την θανατικη ποινή αναλογα με την βαρυτητα του παραπτώματος. Κατα την αρχαια κλασικη περιοδο οι κιναιδοι, δεν ειχαν δικαιωμα να γινουν ιερεις, κηρυκες, να καταλαβουν μια θεση στην εκκλησια του δημου.


Επισης δεν ειχαν δικαωμα να κανουν μηνυσεις και να ειναι μαρτυρες κατηγοριας κλπ. Γενικοτερα δεν ειχαν καμια θεση στην δημοσια ζωη στην αρχαια Ελλαδα.

Πολυ ενδεικτικο ειναι το παραδειγμα του Αισχυνη στον οποιο εκανε μηνυση ενας κιναιδος. Ο Αισχύνης απεδειξε οτι ο τιμαρχος ηταν κιναιδος και οτι με βαση τους νομους της Αθηναικης πολιτειας δεν ειχε κανενα απολυτως δικαιωμα να κανει μηνυση,

Αμεσως η κατηγορια εναντια στον ρητορα Αισχυνη κατεπεσε και ο τιμαρχος οπως αναφερετε σε καποιες πηγες αυτοκτονησε λιγο αργοτερα.

Ο τρόπος ζωής των αρχαιων Ελληνών και η περί ηθικής αντιλήψεις τους είχαν παντοτε ως αρχη τα χρηστα ηθη και την εγκράτεια.

Για αυτό καυτηριαζόταν με πολύ σκληρό τρόπο η αρωστη ψυχικα πραξη της παιδεραστίας και της ομοφυλοφιλίας, την οποία δικαιως θεωρούσαν εωσφορικη και την πιο αισχρη απο ολες τις πραξεις.

Τα είδη της αρσενοκοιτίας, ήταν τρία: το πρώτο ήταν «το παρ’ άλλων παθεί, το δεύτερο ηταν το ποιήσαι εις έτερον, και το τρίτο και αισχροτερο, το παθείν παρ’ ετέρου και ποιήσαι εις έτερον.

Μεταξυ αλλων οι προγονοι μας ειχαν την πεποιθεση, ότι αν συναντούσαν καποιο κίναιδο το πρωί στον δρόμο, αυτό ήταν κακός οιωνός.

Το σημαντικοτερο ολων ειναι οτι εαν οι αρχαιοι Ελληνες ηταν κιναιδοι δεν θα ειχαν την γεναιοτητα να πολεμουν επι τοσους αιωνες και να κερδιζουν τοσες πολες μαχες και πολεμους. Οι κιναιδοι ως θηλυπρεπεις ειναι δειλοι για αυτο δεν εχουν την δυναμη την ψυχικη και την ηθικη για να πολεμησουν.

Ο τραγικος ποιητης Σοφοκλης, στις τραγωδιες του μας αναφερει για τον Λαιο.

Ο Λαιος, ο Φοινικας δωδεκαθειστης απο την αρχαια Θηβα ηταν προσκεκλημενος του βασιλια Πελοπα. Κατα την διαρκεια της φιλοξενιας αυτης ως γνησιος εωσφοριστης του δωδεκαθεου, ερωτευτηκε τον γιο του βασιλια Πελοπα, τον Χρυσιππο.


Για αυτο παρα την θεληση του Χρυσιππου ο Λαιος θα τον βιασει. Ο Πριγκιπας Χρυσιππος αντιλαμβανομενος πλεον την ανεπανορθωτη βλαβη που του προξενησε ο παρανοικος εωσφοριστης Λαιος θα αυτοκτονησει απο ντροπη.


Στην συνεχεια ο Βαιλιας Πελοπας θα δωσει την εντολη να συλλαβουν τον Λαιο, ομως εκεινος θα επιτυχει να
διαφυγει. Οταν επεστρεψε ο Λαιος στην Θηβα εξαιτιας αυτης της ανωμαλης πραξης θα ξεκινησουν μια σειρα απο δεινα για τον ιδιο, για την οικογενεια του, αλλα και για ολοκληρη την πολη των Θηβων η οποια δεν ειχε καμια συμμετοχη σε αυτο το απανθρωπο εγκλημα.


Αρχικα τον Λαιο θα τον σκοτωσει ο γιος του ο Οιδιποδας.

Στην συνεχεια ο Οιδιποδας θα παντρευτει την μητερα του, με την οποια θα κανει τεσσερα παιδια. Μετα ο Οιδιποδας θα τυφλωθει και η μητερα του θα αυτοκτονησει.

Παραλληλα θα αρχισουν και τα πολυ φοβερα δεινα για ολοκληρη την πολη της Θηβας,της οποιας οι κατοικοι σας επαναλαμβανω δεν ειχε καμια απολυτως συμμετοχη στις ανωμαλιες του Λαιου.


Εαν η αρχαια Ελληνικη κοινωνια των Αθηνων αλλα και ολης της Ελλαδος ηταν υπερ των κιναιδων, τοτε σε καμια των περιπτωσεων δεν θα τα εγραφε ολα αυτα ο μεγαλος τραγικος ποιητης ο Σοφοκλης. Αντιθετος θα εγραφε οτι ο Λαιος με τον Χρυσιππο εγιναν ζευγαρι, εζησαν ευτυχισμενοι και κυλησαν ολα ομαλα.

Ενα ακομη χαρακτηριστικο γεγονος ηταν οτι οταν πηγαν και συμμετειχαν οι Αρμοδιος και Αριστογειτονας μαζι με την αδερφη του Αρμοδιου στα Παναθηναια. Οι γνησιοι Ελληνες τους απομακρυναν διοτι ηταν κιναιδοι, αλλοδαποι και το κοριτσι ηταν ελευθερων ηθων.

Σε περιπτωση κατα την οποιαν ηταν αποδεκτοι οι κιναιδοι και οι πορνες δεν θα τους απομακρυναν απο τα Παναθηναια.


Παγια αρχη μου είναι ότι ολοι οι λαοι, ολοι οι ανθρωποι, εχουν δικαιωμα να πιστευουν οπου θελουν. Όλα αυτά με την απαραιτητη προυποθεση να μην επιβαλλουν τα πιστευω τους σε τριτους, ειτε δια της βιας, ειτε με πλαγιους τροπους.

Τι γινεται όμως στην περιπτωση που η άλλη πλευρα δεν συναινει ;


Ειναι λοιπον δικαιο να καθησουμε να αφανιστουμε ολοι οι Ελληνες χωρις να εχουμε πειραξει κανεναν απολυτως ;

Όλα αυτά διοτι από τα αρχαια χρονια ο πολιτισμος μας, και η ιδεολογια μας , είναι εμποδιο στην δημιουργια παγκοσμιου εωσφορικου κρατους.


Αναφέρομαι παντοτε στο τμημα του εβραικου λαου που από τα αρχαια χρονια εγκατλειψε τον θεο και τους προφήτες της παλαιας διαθηκης και να ενταχθουν στον εωσφορισμο και στους δαιμονες του φοινικικου δωδεκαθεου και όχι σε ολους τους εβραιους.

Ολα αυτα με βαση τις συνεντευξεις και τις δηλωσεις του Σεραφειμ Πειραιως. Από ολους τους προαναφερομενους, εξαιρείται, ένα μικρο μερος βαση των παγκοσμιων μαθηματικων σταθερων, μετρον αριστον και μηδεν αγαν.




*Η Κίττυ Παπαδοπούλου και η Μαρία Κομνηνού ειναι απόφοιτες φιλοσοφίας, παιδαγωγικής, ψυχολογίας και γυμνάστριες-αθλήτριες





(1) Στην Αρχαια Ελλαδα υπηρχε νομικη απαγορευση της ομοφυλοφιλιας. Με μια σειρα νομων που επεβαλλαν αυστηρες ποινες (ακομα και την θανατικη),. Ολες ανεξαιρετως οι πολεις-κρατη στηλιτευαν και απαγορευαν την ομοφυλοφιλια, ως παρανομη, αφυσικη, αισχρη και ανηθικη.

Οι νομοι αυτοι αναφερονται λεπτομερως στον λογο του Αισχινη "Κατα Τιμαρχου". Αν καποιος ασελγουσε σε παιδα η δουλο καταδικαζοταν απο το δικαστηριο και παραδινοταν αυθημερον στους Ενδεκα για θανατωση. Επισης οι ομοφυλοφιλοι δεν ειχαν το δικαιωμα να εκλεγονται, να αναλαμβανουν δημοσια αξιωματα, να παριστανται ως δικηγοροι η μαρτυρες σε δικες, να εισερχονται σε ιερους χωρους και να παιρνουν μερος σε θρησκευτικες τελετες. Οποιος παρεβαινε αυτους τους κανονισμους τιμωρουνταν με θανατο.

Στον λογο του Δημοσθενη "Κατα Μειδιου", αναφερεται ο νομος του Σολωνα, συμφωνα με τον οποιο, οποιος παρακινει αντρα η παιδα σε ακολασια οδηγειται σε δικη εντος 30 ημερων και αναλογα με το μεγεθος της ενοχης καταδικαζεται σε χρηματικη ποινη η θανατο. Στον λογο του ιδιου "Κατα Ανδροτιωνος" βρισκουμε αλλον εναν Σολωνειο νομο, κατα τον οποιο οι κιναιδοι στερουνταν το δικαιωμα να ομιλουν στην Αγορα.


Το περιφημο "τις αγορευειν βουλεται" ,με το οποιο ο κηρυκας καλουσε στο βημα της Πνυκας οποιον ηθελε να μιλησει, δεν ισχυε για τους κιναιδους. Σε αυτους απαγορευοταν να αγορευουν επι ποινη θανατου. Μαλιστα προβλεποταν η "γραφη εταιρησεως" για οποιον κιναιδο ανελαμβανε καποια εξουσια στην πολη. Οι καταδικαζομενοι κηρυσσονταν ατιμοι και εχαναν τα αστικα και ποινικα τους δικαιωματα .

Αυτα οσον αφορα στο αττικο δικαιο. Το τραγικο ομως ειναι οτι εχουν φτασει να δυσφημουνται και οι κατ' εξοχην αντρες, οι Σπαρτιατες. Κατα τα γραφομενα του Πλουταρχου ομως, ο Λυκουργος καταπολεμησε με νομου τη θηλυπρεπεια αναγκαζοντας μεχρι και τις νεανιδες να τρεχουν, να γυμναζονται και να παλευουν για να γινουν ρωμαλεες. Δυστυχως, οι συγχρονοι προστυχοι παραποιουν τους ορους εισπνηλας (=διαπαιδαγωγος) και αϊτας (=υπακουος στις νουθεσιες του διαπαιδαγωγου). Η σχεση τους ηταν, κατα τον Πλουταρχο, "αγνη και αμεμπτος, την δε διαφθοραν ενομιζον αισχιστην και την ετιμωρουν αυστηρως".