Οι σημερινοί ραγιάδες, είναι εντελώς ανάξιοι να φορούν τα φουστάνια της Ηρώς Κωνσταντοπούλου

Γράφει η Αντωνέλλα-Ειρήνη Κομνηνού*

Με αφορμή, την επέτειο της 28ης Οκωβρίου, θυμήθηκα την μεγάλη Ελληνίδα, η οποία αντιστάθηκε στις κατοχικές δυνάμεις.


Με παράδειγμα τις Ηρωιδες, του Σουλίου, της Μάνης, και του Μεσολογγίου, έδρασε και μία Ελληνίδα, στην Αθήνα, κατά την διάρκεια της Γερμανικής, Ιταλικής και της Βουλγαρικής κατοχής. Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου, εκτελέστηκε με 17 σφαίρες, όσα ήταν και τα χρόνια της, ανάμεσα σε 50 Έλληνες δίνοντας τη ζωή της για τη πατρίδα. Μέχρι την τελευταία στιγμή η δεκαεφτάχρονη ηρωίδα της κατοχής αντιμετώπισε με περιφρόνηση τις κάννες του Γερμανικού αποσπάσματος.

Η Ηρώ γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16 Ιουλίου του 1927, από ευκατάστατους γονείς καταγόμενους από τη Σπάρτη. Μαθήτρια ακόμη του Αρσακείου, οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και ανέπτυξε αντιστασιακή δράση. Ήταν άριστη μαθήτρια και μιλούσε τέσσερις γλώσσες. Πολύ γρήγορα αναδείχθηκε σε ένα από τα πιο αγωνιστικά στελέχη. Έκρυβε όπλα και προκηρύξεις κάτω από την σχολική της ποδιά, έγραφε συνθήματα στους τοίχους και κολλούσε αφίσες, προκαλώντας τους Γερμανούς.

Στις 16 Ιουλίου του 1944, την ημέρα των γενεθλίων της, μία ομάδα των Ταγμάτων Ασφαλείας εισέβαλε στο σπίτι της οικογένειάς της στην οδό Βεΐκου 57 στο Κουκάκι και την συνέλαβε. Την μετέφεραν στο αρχηγείο όπου βασανίστηκε αλύπητα από τον "Αγήνορα", τον διαβόητο συνεργάτη των Γερμανών. Μετά από λίγες μέρες οι βασανιστές της δεν κατάφεραν να της αποσπάσουν καμιά πληροφορία. Οι γονείς της χρησιμοποίησαν τις γνωριμίες τους και κατόρθωσαν να την απελευθερώσουν.

Η Ηρώ συνέχισε τη δράση της, ως τις 31 Ιουλίου, οπότε συνελήφθη και πάλι από άνδρες των Ες- Ες, ύστερα από ένα σαμποτάζ σε τρένο που μετέφερε πυρομαχικά. Την μετέφεραν στα κρατητήρια της Κομαντατού» στην οδό Μέρλιν, όπου με κτηνώδη βασανιστήρια προσπαθούσαν ματαίως επί τρεις εβδομάδες να της αποσπάσουν πληροφορίες για τις δραστηριότητες των αντιστασιακών οργανώσεων. Ωστόσο εκείνη δεν λύγισε και οι Γερμανοί δεν κατάφεραν να της αποσπάσουν κουβέντα. Οι προσπάθειες των δικών της να τη σώσουν, αυτή τη φορά δυστυχώς απέτυχαν. Οι Γερμανοί την μετέφεραν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου, στο θάλαμο των μελλοθανάτων. Ακόμα κι εκεί στην απομόνωση του στρατοπέδου, στο περιβόητο Μπλοκ 15 συνέχιζε τον αγώνα της. Κάποιες γυναίκες θα επιλέγονταν για τα στρατόπεδα της Γερμανίας και μερικές το είδαν ως λυτρωμό στο μαρτύριο τους.


Η Ηρώ τότε φώναξε: "Ντροπή σας. Δεν είστε Ελληνίδες, μα δεν ντρέπεστε ; Καμιά δεν πρέπει να πάει στη Γερμανία, μα τι φοβάστε ; Μην σας τουφεκίσουν ; Καλύτερα να μας τουφεκίσουν παρά να υποστούμε εξευτελισμούς". Εκεί η Ηρώ γνώρισε την Λέλα Καραγιάννη, που έγινε δεύτερη μάνα της. Κοιμόταν κάθε βράδυ στην αγκαλιά της. Στις 5 Σεπτεμβρίου 1944, η Ηρώ οδηγήθηκε μαζί με άλλους 49 κρατουμένους στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.

Εκεί οι Ναζοί έστησαν στον τοίχο την έφηβη που δεν είχε καν δικαστεί και την γάζωσαν με 17 σφαίρες- όσα ήταν και τα χρόνια της , για«παραδειγματισμό, όπως είπαν. Η ίδια λίγο πριν οι εκτελεστές της ανοίξουν πυρ έσκισε το φόρεμά της και φώναξε: "Χτυπάτε κτήνη". Όταν ρώτησαν έναν Γερμανό στρατηγό «γιατί την σκοτώσατε; Ήταν μόλις 17 χρονών, εκείνος απάντησε: "Γιατί τέτοιοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι για εμάς". Η Ηρώ έπεσε για τη λευτεριά τής πατρίδας, 37 ημέρες προτού απελευθερωθεί η Ελλάδα. Στις 29 Δεκεμβρίου του 1977 η Ακαδημία Αθηνών, με εισήγηση του καθηγητή της Φιλοσοφίας, Ιωάννη Θεοδωρακόπουλου, τίμησε την ηρωίδα με μεταθανάτιο βραβείο για την υπέρτατη θυσία της. Η Ελλάδα υπήρξε ο ευλογημένος τόπος, ο οποίος, επί πολλούς αιώνες, γεννούσε ήρωες και φιλοσόφους.

Εκατομμύρια Άνδρες θυσίασαν τίς ζωές τους γιά την πατρίδα. Ο Κωνσταντίνος Κρηνίτης αποτελεί μέχρι και σήμερα τον μεγάλο έρωτα αρκετών ερωτευμένων Ελληνίδων γυναικών. Τρεις γενιές γυναικών ερωτευμένων με τον ήρωα Κρηνίτη, ενώ είναι απολύτως βέβαιον ότι πηγαίνουμε ολοταχώς στην τέταρτη γενεά.

Η προτίμηση αυτή προέρχεται εξαιτίας του κορυφάιου έργου της Πηνελόπης Δέλτα. Όμως δεν είναι μόνον ο Κωνσταντίνος Κρηνίτης, ο οποίος βρίσκεται τόσο υψηλά στίς προτιμήσεις των σύγχρονων γυναικών, αλλα είναι και ο Ρωμάνος Διογένης, μαζί με τον Νικηφόρο Βρυέννιο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΡΗΝΙΤΗΣ, ΑΛΕΞΙΑ ΑΡΓΥΡΟΥ ΚΑΙ ΜΙΧΑΗΛ ΙΓΕΡΙΝΟΣ

Ήταν τρείς νέοι, οι οποίοι έζησαν στην εποχή της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (Imperium Rōmānum), επί εποχής Βασιλείου του Β´.

Ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β, μεγάλωσε με δική του μέριμνα όλα τα ορφανά των σκοτωμένων Ελλήνων στρατιωτών στους πολέμους, κατά την διάρκεια της βασιλείας του. Ένα από αυτά τα παιδιά ήταν η Αλεξία Αργυρού. Τον Δεκαπενταύγουστο του 1004 μ.Χ., o ηλικιωμένος Παγράτης, φτάνει στην Αδριανούπολη μαζί με την μικρή και ορφανή πλέον Αλεξία Αργυρού, κόρη του στρατηγού Αλέξιου και της Θέκλας, Το ίδιο βράδυ του Δεκαπενταύγουστου (1004 μ,Χ.) η Αδριανούπολη πυρπολείται από τους Βούλγαρους και ολόκληρος ο άμαχος πληθυσμός της εξοντώνεται ή αιχμαλωτίζεται.

Ανάμεσα τους ο γιος του διοικητή της Αδριανούπολης, ο Κωνσταντίνος Κρηνίτης, ο φίλος του Μιχαήλ Ιγερινός μαζί με τον Παγράτη και την Αλεξία αιχμαλωτίζονται.Τα δύο αγόρια μεγάλωσαν μέσα στην αιχμαλωσία. Η παγκόσμια Ελληνική-Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Imperium Rōmānum) είχε μακράν τον πιό οργανωμένο στρατό στον κόσμο, σε όλους τους τομείς.Μεταξύ άλλων και στην κατασκοπεία. Ο Νικήτας ήταν παιδικός φίλος με τον γιο του Παγράτη. Ο Νικήτας ήταν, κατάσκοπος των Ελλήνων-Ρωμαiων, με τον οποίο γνωρίζονται, τους στρατολογεί στο μυστικό τάγμα των κατασκόπων και έκτοτε συνεργάζονται. Ο Νικήτας ήταν προσεκτικός, έμπειρος, ικανός, έξυπνος,γενναίος, προστατευτικός, αλλά και ριψοκίνδυνος όταν το απαιτούσαν οι περιστάσεις.

Στην πορεία τα δύο αγόρια συναντούν ξανά την Αλεξία Αργυρού, η οποία λίγα χρόνια μετά τα γεγονότα της Αδριανούπολης, ηταν γνωστή ως μουγκή, η οποiα περιφέρεται στα βουνά και επικοινωνεί με νοήματα, μεταφέροντας κρυφά μηνύματα από τους Βούλγαρους στους Έλληνες. Κωνσταντίνος, Μιχαήλ και Αλεξία πορεύονται μέσα σε κινδύνους και αναπτύσσεται μεταξύ τους μια δυνατή φιλία που θα εξελιχθεί σε παράφορο αγνό έρωτα. Έναν έρωτα που τα δυο αγόρια προσπάθησαν να απαρνηθούν για να μην προδώσουν την Ελλάδα και για να μην ματαιώσουν τούς σκοπούς που ήταν ο αγώνας για το έθνος και τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β.

Εδώ βλέπουμε γιά πολλόστη φορα την φιλοπατρία και την διαφύλαξη των εθνικών ιδανικών που διέπει τους Έλληνες του μεσαίωνα. Όλους εκείνους τους αιώνες οι πρόγονοι μας έδιναν σκληρούς αγώνες, προκειμένου να διαφυλαχθούν η ακεραιότητα και η συνέχεια της πατρίδας μας. Γιά αυτό υποτάσουν κάθε ατομικό δικαίωμα και επιλογή στην ιστορική αναγκαιότητα της προστασίας του Ελληνικού έθνους από τους εξωτερικούς εχθρούς. Κάθε μέσο ή επιδίωξη που υπηρετεί αυτόν τον μεγάλο σκοπό καθαγιάζεται. Ακόμη και η έννοια της φιλίας, που αναγνωρίζεται ως αξία και ιδανικό, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Ο Κωνσταντίνος και ο Μιχαήλ, οι δυο φίλοι είναι ήρωες. Αχώριστοι, έξυπνοι, αγαπημένοι, γενναίοι, παραμένουν ενωμένοι ως το τέλος αγωνιζόμενοι για την Ελλάδα, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους στον αυτοκράτορα. Δύο είναι τα μεγάλα αξιώματα στα οποία τα δυο παιδιά παραμένουν αφοσιωμένα. Αυτά είναι η Ελλάδα και Ορθοδοξία, για τα οποία αξίζει κάθε θυσία, και μεταξύ άλλων αξίζει κάποιος να καταπνίξει τις προσωπικές του ανάγκες και φιλοδοξίες. Για την αγάπη στην πατρίδα ο Κωνσταντίνος θυσιάζει τη ζωή του. Για την Ορθοδοξία και το έθνος, ο Κωνσταντίνος και ο Μιχαήλ απαρνιούνται τον έρωτά τους για την Αλεξία.


Η Πατρίδα και η θρησκεία είναι οι υπέρτατες αξίες .

Οι ήρωες υπηρετούν την πατρίδα, τολμούν, κινδυνεύουν υπόκεινται σε βασανιστήρια βάζοντας τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα. Η αυτοθυσία. η αγάπη, η πίστη σε ανώτερες αξίες και ιδανικά είναι τα όπλα του ανθρώπου για να αντιμετωπίσει την πνευματική αθλιότητα, την βαρβαρότητα, την ισοπέδωση και την σκλαβιά.

Βρισκόμαστε μπροστά στην μεγαλύτερη εθνική τραγωδία, από την ημέρα που δημιουργήθηκε το Ελληνικό έθνος. Ως Ελληνίδες έχουμε την ιστορική ευθύνη, να επιλέγουμε γνήσιους Έλληνες άνδρες, με βάση τα κριτήρια των μεγάλων γυναικών, των μεσαιωνικών χρόνων.

Δύο ηθικές και με πολύ υψηλή παιδεία γυναίκες, οι οποίες αποτελούν πρότυπό, για κάθε πραγματική Ελληνίδα, είχαν συγκεκριμένες προτιμήσεις στους άνδρες. Τις ίδιες πεποιθήσεις εiχαν όλες οι Ελληνίδες τού μεσαίωνα.

Η ΕΥΔΟΚΙΑ ΜΑΚΡΕΜΒΟΛΙΤΙΣΣΑ

Η Ευδοκία ήταν μiα πολύ μορφωμένη γυναίκα, έγραψε την ‘Ιωνία’, μία ανθολογία, ένα κράμα ιστορικών και μυθολογικών στοιχείων, παρόμοια με τις "Μεταμορφώσεις" του Ρωμαίου Οβίδιου.

Ο γνωστός ιστορικός-φιλόσοφος Νικηφόρος Γρηγοράς την αναφέρει ως μία δεύτερη Υπατία !!! Η Ευδοκiα έγραψε ακομη τα έργα, ο πλόκαμος της Αριάδνης, τι δει τας βασιλίδας ασκείν, Περί διαίτης μοναζουσών και αλλα. Ήταν ανιψιά του πατριάρχη Μιχαήλ Κηρουλαρίου. Βασίλεψε επί επτά μήνες ως αυτοκράτειρα. Ασκούσε την αντιβασιλεία στην θεση του γιού της. Η Αυγούστα είχε απομείνει πλέον μόνη και πολυ ανασφαλής, για να κυβερνήσει μία τεράστια Αυτοκρατορία της οποίας οι επαρχίες μαστίζονταν από εχθρικές επιδρομές.

Παράλληλα ήταν περιστοιχισμένη από δολοπλόκους πολιτικούς. Στο πρόσωπο του πολύ αρρενωπού Ρωμανού Διογένη, η Ευδοκία βρήκε έναν ιδανικό Αυτοκράτορα ο οποίος ανέλαβε με πυγμή τα διοικητικά, στρατιωτικά και παράλληλα τα συζυγικά καθήκοντα. Ψηλός, ξανθός, εύρωστος, με φωτεινό, βλέμμα και αριστοκρατικό παρουσιαστικό. Ο Ρωμανός ήταν ένας ιδιαίτερα γοητευτικός άνδρας, σύμφωνα με έναν Έλληνα της εποχής. Από νεαρή ηλικία ξεχώρισε για την ανδρεία και την γενναιότητα του. Κατά την διάρκεια του πολέμου κατά των Πετσενέγων το 1053 μ.Χ., ειχε διακρίθει ιδιαιτέρως.


Το 1064 μ.Χ. επί Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Ι' Δούκα, διατελών στρατηγός της Σαρδικής-Σόφιας είχε διαπρέψει εκ νέου κατά τον αγώνα κατά των Πετσενέγων, τιμηθείς για αυτό με το αξίωμα του Βεστάρχη. Ο Ρωμανός Διογένης υπήρξε ως άνθρωπος φιλόπατρις, ευθύς, δραστήριος, γενναίος, φιλόδοξος, αλαζόνας, αγέρωχος, αδάμαστος και χρηστός. Είχε αυξημένη την αίσθηση της προσωπικής του αξίας. Όπως όλοι oι Έλληνες αξιωματικοί περιφρονούσε όσους δεν είχαν πιάσει ξίφος στα χέρια τους και δεν πολεμούσαν για την πατρίδα. Ο Αυτοκρατορικός στρατός λάτρευε τον Ρωμανό, διότι πολεμούσε γενναία στην πρώτη γραμμή της κάθε μάχης-πολέμου.

Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι σε μια μάχη περικυκλώθηκε από δεκάδες στρατιώτες του εχθρού. Εκείνη την χρονική στιγμή έσπευσε σε βοήθεια ο στρατηγός Νικηφόρος Βρυέννιος, ο οποίος έσωσε την ζωή του Ρωμανού , καθώς ήταν σοβαρά τραυματισμένος. Στους ώμους του μετέφερε τον Ρωμανό, ο στρατηγός Νικηφόρος Βρυέννιος. Όλοι οι Έλληνες αυτοκράτορες-στρατηγοί και οι αξιωματικοί πολεμούσαν στην πρώτη γραμμή του μετώπου σε κάθε μάχη και πόλεμο.

ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΑΝΝΑ ΚΟΜΝΗΝΗ

Η Πορφυρογέννητη πριγκίπισσα Άννα Κομνηνή. Η Άννα Κομνηνή είχε μεγάλη αγάπη για τα γράμματα, και κυρίως για τα έργα των Αρχαίων. Η πριγκίπισσα έμαθε όλα όσα ήταν εφικτό να μαθευτούν. Ρητορική, φιλοσοφία, μουσική, γεωμετρία, ιατρική, κλπ

Διάβασε Αριστοτέλη και τους διαλόγους του υπάτου των φιλοσόφων, του Πλάτωνα. Μέσα από τις γνώσεις της για τους αρχαίους διδάχθηκε την τέχνη της σωστής έκφρασης καθώς και τα πιό τέλεια επιτεύγματα του Ελληνικού πολιτισμού. Η Άννα Κομνηνή ήταν θέση να απαγγείλει με άνεση Ορφέα, Τιμόθεο, Σαπφώ, Πίνδαρο, Πορφύριο και Πρόκλο κλπ. Επίσης μελέτησε τους μεγάλους ποιητές της αρχαιότητας, τον 'Ομηρο,τους λυρικούς, τους τραγικούς, τους ιστορικούς, τους ρήτορες όπως τον Ισοκράτη και τον Δημοσθένη. Εδώ βλέπουμε για πολλοστή φορά το πόσο αγαπούσαν οι Έλληνες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό. Ήταν τόσο υπερβολική η αγάπη τους για τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, ώστε να μην εξελιχθούν πολιτιστικά όσο θα έπρεπε με βάση τις δυνατότητες τους. Η πριγκίπισσα είχε υψηλή ηθική. Σε καθημερινή βάση σε καθορισμένες ώρες ψάλλονταν μέσα στο παλάτι έψελναν εκκλησιαστικούς ύμνους. Σε όλη της την ζωή παρέμεινε μονογαμική, ηθική, εκκλησιαζόταν συνεχώς και έκανε σημαντικό φιλανθρωπικό έργο.


Ενδεικτικό του ήθους της, εiναι ότι τον σύζυγο της, τον μεγάλο Καίσαρα-στρατηγό Νικηφόρο Βρυέννιο, τον αποκαλούσε Κύρη και Αφέντη της.

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΥΕΝΝΙΟΣ

Το 1091 η Άννα μνηστεύθηκε τον Κωνσταντίνο Δούκα, γιο του αυτοκράτορα Μιχαήλ Ζ'. Μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Δούκα, το 1097, παντρεύτηκε τον Νικηφόρο Βρυέννιο. Ο Νικηφόρος Βρυέννιος ο Νεότερος γεννήθηκε το 1062 στην Ορεστιάδα της Αδριανούπολης και ήταν γιος του ομωνύμου του στρατηγού. Σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν λόγιος άνδρας, ικανός διπλωμάτης, σπουδαίος ρήτορας και πάρα πολύ γενναίος στρατιώτης-στρατηγός.

Ο αυτοκράτωρ Αλέξιος Κομνηνός, εκτιμώντας την
μόρφωση, την φυσική ωραιότητά και την γενναιότητα του Βρυέννιου, του έδωσε ως σύζυγο την κόρη του Άννα Κομνηνή και τον τίμησε με το αξίωμα του καίσαρος.

Επίσης του εμπιστεύτηκε σημαντικές στρατιωτικές αποστολές. Ο Νικηφόρος διηύθυνε την άμυνα της Κωνσταντινουπόλεως εναντίον του στρατού του Γοδεφρείδου της Μπουιγιόν κατά την διάρκεια της πρώτης Σταυροφορίας το 1097, ενώ το 1116 ηγήθηκε της εκστρατείας των Ρωμαίων-"Βυζαντινών" εναντίον του Σελτζούκου σουλτάνου του Ικονίου. Έγραψε ιστορικό έργο για τον Αλέξιο Κομνηνό, καθώς και φιλοσοφικές και ρητορικές πραγματείες. Κυριότερο έργο του είναι η Ύλη Ιστορίας, χωρισμένη σε τέσσερα βιβλία. Κατ’ ουσίαν πρόκειται περί απομνημονευματικού χαρακτήρος σύγγραμμα.

'Η Άννα Κομνηνη, η Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα και η Αλεξία Αργυρού σεβόταν και υποτασσόταν στους συζύγους τους διότι ήταν ήρωες πολέμου. Όλες οι γυναίκες του μεσαίωνα σεβόταν και υποτασσόταν στους άνδρες τους, που πολέμησαν γενναία για την Ελλάδα και την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Οι Ελληνίδες Χριστιανές του μεσαίωνα, αναγνώριζαν ως άνδρες, μόνον όσους πολεμούσαν γενναία για την επιβίωση της αυτοκρατορίας.

ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΑΝ
ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ. ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΣΑΝ.

Όπως μας αναφέρει αναφέρει σχετικά, ο κατά γενική ομολογία όλων των πατριωτών, κορυφαίος Έλληνας σε ηθική, παιδεία, θάρρος, αξιοπρέπεια, ευρηματικότητα-δημιουργικότητα, προσφορά την δεκαετία που διανύουμε ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος : " Ενδεικτική είναι η ενέργεια της Άννας να παρακαλέσει τον αυτοκράτορα και πατέρα της, να μην τιμωρηθεί ο γενναίος Αρμένιος αξιωματικός, Ἀλέξιος Μωσηλέ".


Όλους εκείνους τους αιώνες η αυτοκρατορία μας ήταν σε συνεχόμενους αμυντικούς πολέμους. Η πολιτιστική πενία της εποχής μας επιβάλλει να στραφούμε στις πνευματικές πηγές των προγόνων μας, να ενστερνιστούμε τις διαχρονικές αξiες τους, όπως αυτές καλλιεργήθηκαν μέσα στην Ελληνορθόδοξη παράδοσή μας, ώστε να μπορέσουμε να ξεφυγούμε από το πνευματικό τέλμα που μας εγκλώβισε η σύγχρονη εποχή.

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΡΑΓΙΑΔΕΣ-ΓΑΡΙΔΑΚΙΑ

Από καταβολής του Ελληνικού έθνους, ουδέποτε είχαν παρουσιαστεί, τόσο έντονα και μαζικά φαινόμενα έντονης θηλυπρέπειας των "ανδρών¨. Είναι γεγονός κοινώς αποδεκτό, ότι ζούμε σε μια καθαρά μητριαρχική εποχή, όπου οι θηλυπρεπείς "άνδρες", σέρνονται κυριολεκτικά στα πόδια μας. Την επέλαση της νέας μητριαρχίας ως μια κοινωνική πραγματικότητα ήρθε να τεκμηριώσει μεταξύ άλλων και το βιβλίο "Women Αfter Αll – Sex, Evolution, and the End of Male Supremacy" (εκδοσεις Norton) του Αμερικανού Μέλβιν Κόνερ, καθηγητή Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Εμορι στην Ατλάντα των ΗΠΑ.

Εκεί αναφέρει ότι η «Wall Street Journal», είναι η πρώτη που συνδυάζει ταυτόχρονα την φεμινιστική θεωρία και τα δικαιώματα των γυναικών με την εξελικτική βιολογία.

Ο Κόνερ δεν αρκείται στο να μιλήσει με βιολογικούς όρους για την κατάρρευση της αρρενωπότητας, όπως έκανε προ ετών ο Βρετανός γενετιστής Στιβ Τζόουνς, διαβόητος για την περισυλλογή ατράνταχτων βιολογικών αποδείξεων για την ελεύθερη πτώση του ανδρικού χρωμοσώματος Υ.


Ο Αμερικανός ανθρωπολόγος απέδεξε ότι οι γυναίκες είμαστε ανώτερες από τους άνδρες σε όλα σχεδόν τα καίρια πεδία, αλλά ότι αυτή η ανωτερότητα γίνεται επιτέλους αντιληπτή στις σύγχρονες κοινωνίες.

Για να στηρίξει την επιχειρηματολογία του ο Κόνερ μετέρχεται επιστημονικά μέσα, από την εξελικτική βιολογία, την ηθολογία, τη νευροβιολογία και την εμβρυολογία, μέχρι την ανθρωπολογία και την ιστορία, χωρίς βέβαια να λείπουν και οι εκτενείς αναφορές στον ρόλο μας στην οικονομiα και την πολιτική. Ο Κόνερ αναφερει : "Στην ανωτερότητα των γυναικών ως προς την ικανότητα ορθής εκτίμησης γεγονότων και καταστάσεων προστίθενται η φερεγγυότητα, η αξιοπιστία και η εντιμότητά τους, η ικανότητά τους για αγαστή συνεργασία στην δουλειά και στο παιχνίδι, η σχετική ελευθερία τους από τις διασπαστικές για την προσοχή σεξουαλικές παρορμήσεις και τα χαμηλότερα επίπεδα προκατάληψης, θρησκοληψίας και βίας που τις καθιστούν βιολογικά ανώτερες.
Εμείς οι γυναίκες ζούμε περισσότερο, έχουμε χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας σε όλες τις ηλικίες, είμαστε πιο ανθεκτικές απέναντι στις περισσότερες ασθένειες και έχουμε πολύ λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουμε εγκεφαλικές διαταραχές που οδηγούν σε αντικανονική, ακόμη και σε επιθετική, συμπεριφορά.

Φυσικά, το πλέον θεμελιώδες, είναι οτι είμαστε ικανές να φέρουμε στον κόσμο νέα ζωή μέσα από το ίδιο μας το σώμα, ένα στρεσογόνο και δαπανηρό με βιολογικούς όρους καθήκον, στο οποίο οι άνδρες συνεισφέρουν κυριολεκτικά ελάχιστα με την βιολογική συμβολή, η οποία στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον είναι πιθανό να καταργηθεί παντελώς. Ακόμη και τα τρωτά για τον μεταφεμινισμό σημεία μετατρέπονται τώρα σε θηλυκά assets.

Η νέα μητριαρχία είναι τελικά η λύση γιά την σωτηρiα του πλανήτη. Όχι για να καταργηθεί διά παντός το ασθενές-θηλυπρεπές, ανδρικό χρωμόσωμα Υ, αλλά για να διασωθεί. Ακόμη και στο προαναφερθέν «Women Αfter Αll», ο δόκτωρ Κόνερ δεν προαναγγέλλει ούτε ευαγγελίζεται το τέλος των ανδρών. Όμως θεωρεί ότι, βελτιώνοντας την θέση των γυναικών, ο κόσμος θα γίνει πιο βιώσιμος και για τους ίδιους τους "άνδρες" που θα σταματήσουν και αυτοί να υφίστανται την καταδυνάστευση από το δικό τους φύλο.

Ο Αμερικανός ανθρωπολόγος ατενίζει το μέλλον με ελπίδα: "Καθώς οι γυναίκες κερδίζουμε σε επιρροή, ο κόσμος θα γίνει πολύ πιο δημοκρατικός, συμπονετικός, με ίσες ευκαιρίες, με λιγότερες διακρίσεις, λιγότερο σεξουαλικά ελευθεριάζων και λιγότερο πορνογραφικός".


Το απόγειον του γυναικείου φύλου, είναι ότι αυτήν την εποχή οι γυναίκες πολεμούν στην Συρία, για την ελευθερία, την ίδια ώρα, που οι θλιβεροί και τραγικοί ραγιάδες, με μικρό ανδρισμό, παραμένουν παθητικοί θεατές, στην υποδούλωση και τον αφανισμό της πατρίδας μας.


Σε προσωπικό επίπεδο, ήμουν, είμαι και θα είμαι ερωτευμένη, με αυτούς τους τρείς υπέροχους άνδρες, όπως συμβαίνει με χιλιάδες Ελληνίδες.


* Η Αντωνέλλα-Ειρήνη Κομνηνού είναι δασκάλα-γυμνάστρια

Οι Έλληνες τα «γαριδάκια» της Ευρώπης – Newsbeast

https://www.newsbeast.gr › ΕΛΛΑΔΑ › Οι Έλληνες τα «γαριδάκια» της Ευρώπης

Μικρότερο όλων το πέος των Ελλήνων | ΖΩΗ | iefimerida.gr

https://www.iefimerida.gr/news/42688/μικρότερο-όλων-το-πέος-των-ελλήνων

Μέγεθος πέους: Διαδραστικός χάρτης ανά χώρα! Βρείτε τους Έλληνες…

blueskytv.gr › News