Ξεκινούσαμε (η τσακαλοπαρέα )απογευματάκι Σαββάτου από το Τέρμα Πατησίων μια από τις γειτονιέςτων περιπλανούμενων Ιουδαίων...
της οικογένειας δηλαδή που δημιουργήθηκε
στον Βύθουλα ή Βούθουλα σε μια αυλή με πολλά ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ....
Τσακαλοπαρέα με λίγα κέρματα στην μπαλωμένη τσέπη....
Η βόλτα τελείωνε κάπου στην Πλατεία Αγάμων (Αμερικής αργότερα ) και τούμπαλιν
πίσω με κατάληξη στα σφαιριστήρια δίπλα στον κινηματόγραφο (διάλεκτος )
ΑΝΤΖΕΛΑ....
Μανία με το μηχάνημα με το μεταλλικό χέρι που προσπαθούσες ταϊζοντάς το
με κέρματα να βγάλεις κανένα πακέτο like strike ή palmall...σιγά που θα έβγαζες.
Ήταν η μαγκιά τότε το Αμερικάνικο τσιγάρο....το κάπνιζες στην ζούλα καθ΄ότι
γυμνασιόπαις και έτσι και σε έβλεπε ο Θεός ( ο γυμνασιάρχης ) που έμενε
στην περιοχή και κυκλοφορούσε σαν σε περιπολία...την αποβολή την έπαιρνες
επί τόπου!
Το σπίτι υπόγειο με θέα από το παράθυρο της κουζίνας το ρέμα που ξεκινούσε
από το Γαλάτσι και όταν έβρεχε έτρωγες και νόμιζες ότι είσαι σε πλοίο.
Το πρωϊ δεν χρειαζόσουν ξυπνητήρι βάραγε η σειρήνα της εριουργίας
απέναντι και καλούσε τους εργάτες που έτρεχαν με τις καστάνιες με τα φαγητά
τους να προλάβουν.
Μικρασιάτες οι περισσότεροι με την καταστροφή της Σμύρνης είχαν έρθει
πολλοί στην περιοχή ή καλύτερα τους μοιράσανε φυσικά και την οικογένεια
του παππού.
Πώς προχωρήσαμε στην ζωή σκέφτομαι τώρα σε αυτή την ηλικία και
χαμογελάω .
Άλλοι από την τσακαλοπαρέα των Πατησίων γλύτωσαν από όλα αυτά
που βιώνουμε και " έφυγαν "
οι υπόλοιποι περιμένουμε με ανυπομονησία να τους ξαναβρούμε
για να θυμηθούμε τα παλιά.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου