Η απογοήτευση ορίζει το φινάλε!

Γράφει η Λία Ευαγγελίδου

Όταν απογοητεύσεις την γυναίκα που σε αγάπησε,
δεν θα καταλάβεις ούτε το φευγιό της.

Θα φύγει τόσο αθόρυβα, θα αδιαφορήσει τόσο, που θα απορείς αν υπάρχεις.
Είναι το χειρότερο που μπορείς να κάνεις σε μια γυναίκα.
Να την ξενερώσεις.
Κι εκεί έρχεται και η απόλυτη διαγραφή των συναισθημάτων της.
Γιατί η απογοήτευση ορίζει το δικό της φινάλε.
Δεν θα είναι επεισοδιακό.
Δεν θα φύγει με φωνές και κλάματα!
Μια λέξη θα σου πει μόνο και θα εξαφανιστεί.

«Δεν αξίζεις μία ρε φίλε»!

Και όσες επιστροφές κι αν έκανε στο παρελθόν επειδή ήλπιζε σε μια αλλαγή, πάντα συνοδεύοταν με ισόποσες καταστροφές.
Λάθη απανωτά με φθηνές δικαιολογίες.
Αισχρές πράξεις με την αιτιολογία μιας αρρωστημένης αγάπης.
Το αποτέλεσμα παρέμενε το ίδιο.

Γιατί ο άνθρωπος βλέπεις δεν αλλάζει.
Όλα φαίνονται τελικά,
αρκεί να ανοίξεις τα μάτια σου.
Επίπονο μεν, αναγκαίο δε!

Και τότε όσα καταχώνιαζε κάτω από το χαλάκι της ψυχής της, να μην τα βλέπει, ξεπρόβαλλαν μπροστά της,
χορεύοντας στο ρυθμό της αλήθειας,
που κάλυπτε με το πέπλο της ελπίδας.

Και τότε ήρθε η απόλυτη απογοήτευση!

Κι αυτή η απογοήτευση φίλε μου,
την οδήγησε στην οριστική φυγή της.