Υπάρχουν τα «Εφτά Θανάσιμα Αμαρτήματα»;

Η απάντηση της Αγίας Γραφής


Η Αγία Γραφή δεν αναφέρεται συγκεκριμένα σε κάποια ομάδα από «εφτά θανάσιμα
αμαρτήματα». Ωστόσο, αυτό που διδάσκει είναι ότι το να πράττει κάποιος σοβαρές αμαρτίες θα τον εμποδίσει να αποκτήσει σωτηρία. Λόγου χάρη, η Γραφή αναφέρεται σε σοβαρές αμαρτίες όπως η σεξουαλική ανηθικότητα, η ειδωλολατρία, ο πνευματισμός, τα ξεσπάσματα θυμού και η μέθη ως τα «έργα της σάρκας». Κατόπιν, δηλώνει: «Αυτοί που πράττουν τέτοια πράγματα δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού».—Γαλάτες 5:19-21. *
Δεν απαριθμεί η Αγία Γραφή “εφτά πράγματα που είναι αδύνατο να τ’ ανεχθεί ο Κύριος”;

Πράγματι, αυτό είναι αλήθεια. Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα, το εδάφιο Παροιμίες 6:16 λέει: «Είν’ έξι τα πράγματα που τα μισεί ο Κύριος, μάλιστα εφτά που είναι αδύνατο να τ’ ανεχθεί». Ο κατάλογος, όμως, που ακολουθεί στα εδάφια Παροιμίες 6:17-19 δεν αποτελεί μια πλήρη καταγραφή όλων των αμαρτημάτων. Αντιθέτως, περιγράφει βασικές κατηγορίες οι οποίες αντιπροσωπεύουν όλα τα είδη εσφαλμένων ενεργειών, περιλαμβανομένων των εσφαλμένων σκέψεων, λόγων και πράξεων. *
Σε τι αναφέρεται η φράση «θανάσιμη αμαρτία»;

Ορισμένες μεταφράσεις χρησιμοποιούν αυτή την απόδοση για το εδάφιο 1 Ιωάννη 5:16. Για παράδειγμα, Η Καινή Διαθήκη «των Τεσσάρων Καθηγητών» αναφέρει: «Υπάρχει αμαρτία θανάσιμη». Η φράση που αποδίδεται «αμαρτία θανάσιμη» μπορεί επίσης να μεταφραστεί ως «αμαρτία που επισύρει θάνατο». Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην «αμαρτία που επισύρει θάνατο» και στην «αμαρτία που δεν επισύρει θάνατο»;—1 Ιωάννη 5:16.


Η Γραφή καθιστά σαφές ότι όλες οι αμαρτίες οδηγούν στον θάνατο. Εντούτοις, μπορούμε να σωθούμε από την αμαρτία και τον θάνατο μέσω της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού Χριστού. (Ρωμαίους 5:12·6:23) Συνεπώς, η «αμαρτία που επισύρει θάνατο» είναι η αμαρτία που δεν καλύπτεται από το λύτρο του Χριστού. Ένα άτομο που διαπράττει αμαρτία τέτοιου είδους είναι τόσο προσκολλημένο στην αμαρτωλή του πορεία ώστε δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει τη στάση του ή τη διαγωγή του. Η Γραφή αναφέρεται επίσης σε αυτό το είδος αμαρτίας ως εκείνο το οποίο «δεν θα συγχωρηθεί».—Ματθαίος 12:31· Λουκάς 12:10.


Από πού προήλθε ο κατάλογος με τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα;

Η βάση των «εφτά θανάσιμων αμαρτημάτων» ήταν ο κατάλογος των οκτώ λογισμών της κακίας. Ο κατάλογος αυτός συντάχθηκε τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ. από τον μυστικιστή Ευάγριο Ποντικό, και αποτέλεσε την έμπνευση για τα συγγράμματα του μοναχού και ασκητή Ιωάννη Κασσιανού. Τον έκτο αιώνα, ο Πάπας Γρηγόριος Α΄ μετέτρεψε τον κατάλογο του Κασσιανού με τους οκτώ λογισμούς της κακίας στον κατάλογο με τα εφτά θανάσιμα, ή κύρια, αμαρτήματα της ρωμαιοκαθολικής θεολογίας: υπερηφάνεια, πλεονεξία, σαρκικός πόθος, φθόνος, λαιμαργία, θυμός και οκνηρία. Ο Γρηγόριος θεωρούσε ότι αυτά ήταν τα βασικά ή θεμελιώδη αμαρτήματα λόγω του ότι από αυτά προέρχονταν πολλές άλλες αμαρτίες.

πηγή