όλα αυτά που συμβαίνουν. Όταν όμως κάποιοι αναφέρουν πως η βία και η εγκληματικότητα που μαστίζουν πλέον τη χώρα έχουν σχέση με τη μαζική μετανάστευση των τελευταίων ετών, κατηγορούνται ως ρατσιστές. Όπως φαίνεται πάντως οι συνθήκες στη Σουηδία επιδεινώνονται ραγδαία, με κίνδυνο να μετατραπεί σε μία αποτυχημένη, ισλαμική χώρα. Η Δανία και η Νορβηγία έχουν κλείσει τα σύνορα τους, ενώ όλο και περισσότεροι Σουηδοί εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, τρομοκρατημένοι από αυτά που συμβαίνουν. Πόσο μακριά είναι αλήθεια η Ελλάδα από τέτοιες καταστάσεις; Με κριτήριο το ότι στη Μυτιλήνη γεννήθηκε στις αρχές του 2020 ένας Έλληνας και οκτώ μετανάστες, καθώς επίσης το είδος των ανθρώπων που γιόρτασαν την παραμονή της πρωτοχρονιάς στο Σύνταγμα (άνδρες και κυρίως μετανάστες), όχι και τόσο.
Επικαιρότητα
Η Στοκχόλμη και το Μάμε βιώνουν συνθήκες πολέμου. Μόνο στο Αφγανιστάν οι εκρήξεις βομβών είναι περισσότερες, σε συνθήκες ειρήνης. Στις απαγορευμένες ζώνες που υπερβαίνουν προ πολλού τις 50, οι εκρήξεις βομβών και χειροβομβίδων είναι σχεδόν καθημερινές. Εννέα στους δέκα δράστες συμμοριών είναι μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς. Απαγορεύεται όμως να αναφέρει κανείς δημόσια αυτά που συμβαίνουν στη χώρα, είναι ταμπού.
Φυσικά οι αθώοι πολίτες πληρώνουν όλο και πιο συχνά με τη ζωή τους, σύμφωνα με το Spectator (πηγή), το οποίο γράφει ξεκάθαρα πως οι βομβιστικές επιθέσεις θεωρούνται φυσιολογικό μέρος της ζωής στη Σουηδία! Εν τούτοις, η κρατική τηλεόραση αποφεύγει συστηματικά να αναφερθεί στο θέμα, προτιμώντας συζητήσεις όπως το εάν είναι σωστό να αποκαλεί κανείς μία γυναίκα ως «γυναίκα» ή ως ένα «θηλυκό» σώμα, για να μη χαρακτηριστεί ρατσιστής.
Μόνο το 2018 δηλώθηκαν επίσημα 160 επιθέσεις με βόμβες και 45 θανατηφόρες ανταλλαγές πυροβολισμών. Ανεπίσημα είναι πολύ περισσότερες. Από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο του 2019 αναφέρθηκαν 100 επιθέσεις, με εστίες πυρκαγιάς τη Στοκχόλμη, στην οποία υπάρχουν 50 εγκληματικές συμμορίες με 1.500 μέλη και το Μάλμε. Το 40% των μελών των συμμοριών στη Στοκχόλμη είναι ξένοι μετανάστες, ενώ το 80% έχει γεννηθεί στο εξωτερικό, κυρίως στο Ιράκ, στη Βοσνία, στο Λίβανο, στη Συρία και στην Τουρκία.
Στο Μάλμε, όπου σχεδόν το 50% του πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι μετανάστες, έχουν δολοφονηθεί από το 2015 πάνω από 32 άτομα σε 30 διαφορετικές περιπτώσεις. Πρόκειται για νέα παιδιά κυρίως, οι γονείς των οποίων προέρχονται από τη Μέση Ανατολή ή την Αφρική, πολλοί από τους οποίους ήταν ήδη εγκληματίες όταν έφτασαν στη Σουηδία. Οι συμμορίες δραστηριοποιούνται ως επί το πλείστον στις φτωχές μεταναστευτικές περιοχές (γκέτο), ενώ οι μέθοδοι τους είναι ο εκφοβισμός και η βία. Έτσι διευρύνουν σταδιακά τα μέρη που κυριαρχούν, οι μάρτυρες απειλούνται και οι απλοί πολίτες υποτάσσονται στους δικούς τους νόμους.
Ήδη η Σουηδία συγκαταλέγεται στις χώρες με τη μεγαλύτερη εγκληματικότητα στην Ευρώπη, ενώ σε κανένα κράτος του κόσμου, το οποίο δεν είναι σε εμπόλεμη κατάσταση, δεν συμβαίνουν τόσες εκρήξεις βομβών. Σχετικά πρόσφατα σημειώθηκε μία βομβιστική επίθεση στην πανεπιστημιούπολη του Lund, ενώ προηγουμένως μία νεαρή γιατρός με το μωρό στην αγκαλιά της εκτελέσθηκε σε δημόσιο δρόμο, με έναν πυροβολισμό στο κεφάλι. Λίγες ημέρες πριν μία άλλη νεαρή γυναίκα δολοφονήθηκε στο διαμέρισμα της στη Στοκχόλμη με αυτόματο όπλο, ενώ αμέσως μετά ένας αθώος ταξιτζής και ένας γείτονας που προσπάθησαν να σταματήσουν το δολοφόνο.
Λογικά λοιπόν η σουηδική αστυνομία είναι πέραν του δέοντος επιβαρυμένη, αδυνατώντας να ανταπεξέλθει με όλα αυτά που συμβαίνουν. Όταν όμως κάποιοι αναφέρουν πως η βία που μαστίζει πλέον τη χώρα έχει σχέση με τη μαζική μετανάστευση των τελευταίων ετών, κατηγορούνται ως ρατσιστές. Ακόμη χειρότερα, η αριστερή κυβέρνηση προσπάθησε να περάσει τον τελευταίο χρόνο ένα νόμο που θα έδινε αμνηστία στους κατόχους βομβών, ευτυχώς χωρίς να τα καταφέρει.
Όπως φαίνεται πάντως οι συνθήκες στη Σουηδία επιδεινώνονται ραγδαία, με κίνδυνο να μετατραπεί σε μία αποτυχημένη, ισλαμική χώρα. Η Δανία και η Νορβηγία έχουν κλείσει τα σύνορα τους για να αποφύγουν την εισαγωγή της εγκληματικότητας, ενώ όλο και περισσότεροι Σουηδοί εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, τρομοκρατημένοι από αυτά που συμβαίνουν.
Πόσο μακριά είναι αλήθεια η Ελλάδα από τέτοιες καταστάσεις; Με κριτήριο το ότι στη Μυτιλήνη γεννήθηκε στις αρχές του 2020 ένας Έλληνας και οκτώ μετανάστες, καθώς επίσης το είδος των ανθρώπων που γιόρτασαν την παραμονή της πρωτοχρονιάς στο Σύνταγμα (άνδρες και κυρίως μετανάστες), όχι και τόσο.
Σερένα Νομικού
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου