Σε μια εποχή παρακμής και σήψης, επικρατεί η αμάθεια, ο θρησκευτικός φανατισμός, και ο άκρατος ραγιαδισμός. Ενδεικτικό είναι το απόσπασμα από ένα ξένο άρθρο, και η απάντηση του σχολιαστή.
"Διαβάζω στον β΄ τόμο των «Απάντων» του Γ. Τερτσέτη, σελ. 322, από ομιλία του στις 25 Μαρτίου 1869. «Κύριοι ακροαταί, εις τα 1822 πολεμιστής στρατιώτης περίφημος επήγε εις σεβάσμιον πνευματικόν να ξομολογηθεί, να μεταλάβει. Εξωμολογήθη, ο πνευματικός τον ευχήθη, τον εχάιδευεν, αλλά του είπε: δεν μπορώ να σε δώσω μεταλαβιά. -Διατί;- Χύνεις αίμα ανθρώπινον! Ωργίσθη ο στρατιώτης και έτρεξε παραπονούμενος εις τον επίσκοπον Μεθώνης. Την Κυριακήν, του λέγει, να είσαι εις την λειτουργίαν, να είσαι πλησίον μου. Ήλθε η Κυριακή, ψάλλεται η λειτουργία. Ο Δεσπότης εις την μεσινήν θύρα, εις την ώρα της μεταλαβιάς κρατώντας το δισκοπότηρο, φωνάζει τον στρατιώτη, έλα του λέγει, πάρε, κράτει το δισκοπότηρο∙ μετάλαβε με τα ίδια σου τα χέρια. Τα χέρια σου είναι πλέον αθώα και πλέον ευεργετικά εις την πατρίδα από το εδικά μας. Ημείς οι ιερείς δεόμεθα τον Ύψιστο με τη φωνή, εσύ σταίνοντας τα στήθη σου εις τα βόλια του εχθρού». (Αυτοί είναι επίσκοποι, καπεταναίοι του Γένους, που όταν οι περιστάσεις το απαιτούσαν, υψώνονταν σαν περιστέρια ψηλά από εντολές και εντάλματα ανθρώπων. Τέτοιοι μας απελευθέρωσαν, ενώ σήμερα ακούμε "ιερές μουρμούρες" κάποιων υποταγμένων στα σκύβαλα του κόσμου. Είναι προδοσία, κατά της αμωμήτου Πίστεώς μας, η υποχώρηση στις τσιρίδες των χριστομάχων)". Στην συνέχεια, έχουμε το σχόλιο του αναγνώστη :
" Καλέ μου δάσκαλε, πάψε να είσαι τόσο σίγουρος για την ορθότητά σου στα πάντα. Θυμήσου τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή : “Το απλώς λεγόμενον καλόν ου πάντως καλόν, άλλοτε μεν καλόν, τοτέ δε ου-καλόν. Ωσαύτως το απλώς λεγόμενον κακόν ου πάντως κακόν, άλλοτε μεν κακον, τοτέ δε ου κακόν. (από μνήμης). Πρόσεξες ; Το αντίθετο του καλού δεν είναι το κακό αλλά το ου-καλό, όπως και το αντίθετο του κακού είναι το ου-κακόν. Απόλυτο σ’ αυτόν τον αιώνα της γέεννας δεν υπάρχει. Απόλυτος μονον ο Θεός. Γι αυτό και η Ορθοδοξία, σε αντίθεση με την Κατόλικη Παπική Εκκλησια, διδάσκει όχι το αλάνθαστο αλλά το κατ’ οικονομίαν".
ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΗ ΑΜΥΝΑ ;
ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΜΥΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ;
Υπάρχουν λαοί οι οποίοι με κλάματα, παρακάλια και βλαστήμιες, καλούν τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό να τους βοηθήσει. Όμως οι Έλληνες, μόνον με έναν τρόπο ξέρουν να καλούν τον Χριστό να τους υποστηρίξει, πολεμώντας. Όλοι οι Έλληνες εφάρμοσαν πιστά την διδαχή του στυλοβάτη του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου.
Η χριστιανική πίστη θεωρεί τον πόλεμο και την χρήση των όπλων προς άμυνα βέβαια, ένα αναγκαίο κακό.
Επομένως, όταν κινδυνεύουν τα αγαθά της ζωής, η τιμή, η ελευθερία, η πατρίδα και η οικογένεια, οφείλουμε ως χριστιανοί να τα υπερασπιστούμε πολεμώντας ακόμη και μέχρι θανάτου εάν χρειαστεί. Ο Κύριος έλεγε: "Μείζονα ταύτης αγάπη ουδείς έχει ίνα τις θει την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού". Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από το να θυσιαστεί κανείς για αυτούς που αγαπάει. Όταν λοιπόν θυσιαστεί κανείς στον πόλεμο για να υπερασπίσει τη γυναίκα του, τα παιδιά του, τους δικούς του είναι επαινετή πράξη.
Βέβαια όλοι οι χριστιανοί πριν φτάσουν στην χρήση των όπλων οφείλουν να εξαντλήσουν κάθε ειρηνικό μέσο και μόνο σαν έσχατο όπλο να χρησιμοποιήσουν τον πόλεμο.
Ο Μέγας Αθανάσιος μας διδάσκει : "Ενώ η αφαίρεση της ζωής του άλλου ανθρώπου βιαίως (φόνος), είναι καθ’ εαυτόν παράνομος, το να πεθάνεις στον πόλεμο, άρα και το να φονεύσεις τους εχθρούς, και ορθό είναι και νόμιμο είναι και αξιέπαινο". Στις εθνικές εορτές τιμούμε τους αμυντικούς πολέμους του έθνους μας, καθώς και όσους θυσιάστηκαν για την πατρίδα. Όλες οι εθνικές εορτές συνδέονται με επίσημες δοξολογίες και με προσευχή. Αυτό μας δείχνει ότι η Εκκλησία-Ορθοδοξία ευλογεί τους δικαίους και αμυντικούς πολέμους. Ενδεικτικά σάς αναφέρω ότι την σημαία του 21’ κρατάει ένας δεσπότης. Είναι επίσης γνωστό ότι ο Άγιος Κωνσταντίνος στον κρίσιμο εκείνο πόλεμο μετά από τον οποίο έγινε μονοκράτορας πολέμησε με το λάβαρο, το οποίο είχε επάνω το Σταυρό και τη φράση «Εν τούτω Νίκα». Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και την θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ενεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν, έλεγε ο Στρατηγός I. Μακρυγιάννης. Κρείττων γαρ επαινετός πόλεμος ειρήνης χωριζούσης Θεού, μας δίδαξε με τις ευλογίες του Ιησού Χριστού, ο Άγιος Γρηγόριος. Μετάφραση : Προτιμώ και επαινώ τον πόλεμο, από μια "ειρήνη" η οποία θα με χωρίσει απο τον Χριστό. Ο Άγιος Γρηγόριος είπε ότι δεν γίνεται να κατηγορήσουμε έναν χριστιανό, που παίρνει το όπλο για να κατατροπώσει τον εχθρό. Όλα αυτά από την στιγμή που ο εχθρός έχει ως σκοπό να αφανίσει τον Έλληνα, την πίστη του και την πατρίδα του. Δεν γίνεται να αγαπάμε τους πάντες, ακόμη και τους εχθρούς μας. Δεν είναι ηθικό, λογικό και Χριστιανικό να τους επιτρέπουμε να μας σφάξουν, διότι τότε δεν θα είμαστε στην ζωή, για να διαδώσουμε το έργο του Χριστού, δεν θα μπορούμε να αγαπήσουμε, και να βοηθήσουμε ανθρώπους. Επίσης με αυτήν την νεοταξική-εωσφορική "λογική", θα είχε εξαφανιστεί από τον χάρτη πολλούς αιώνες πριν το Ελληνικό έθνος. Ο ίδιος ο Ιησούς επιτρέπει την νόμιμη άμυνα, διαφορετικά δεν θα ευλογούσε, τους προγόνους μας,να αμύνονται επί τόσους αιώνες και να έχουμε την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Ο ΑΡΓΑΛΕΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΩΝ ΣΑΡΑΚΗΝΩΝ
Για αυτόν τον λόγο επέτρεψε για πρώτη και μοναδική φορά σε όλο τον κόσμο να διακόπτουν την Θεία λειτουργία, το μνημόσυνο του, μέσα στον κορυφαίο ναό του Χριστιανισμού, την Αγία Σοφία και να ψάλλουν τον Βασιλιά Νικηφόρο, ως Αργαλέο θάνατο των Σαρακηνών. Ακόμη και τόσο γενναίος πολεμιστής και μεγάλος στρατηγός-αυτοκράτορας που ήταν, μπροστά στον Θεό, δεν ήταν παρά ένας απλός άνθρωπος μέχρι εκείνη την στιγμή, καθώς δεν είχε γίνει ακόμη Άγιος.
Όμως γιατί οι καταστροφές των Αράβων, ήταν αμέτρητες, επί πολλούς αιώνες, εις βάρος των αθώων Ελλήνων, έκανε ο Ιησούς, μια εξαίρεση. Τα μαρτύρια των Ελλήνων δεν είχαν τέλος όλους εκείνους τους αιώνες, από τους Αγαρηνούς, με σφαγές, κλοπές, εμπρησμούς, βιασμούς, σκλάβωμα γυναικών. Ο Σωτήρας Χριστός, ευλόγησε να διακόπτουν την δοξολογία του, μέσα στην Αγία Σοφία, και να υμνούν τον Νικηφόρο τον Β Φωκά. Είναι ο μοναδικός βασιλιάς στον οποίο έγινε η ύψιστη τιμή να διακόπτουν το μνημόσυνο του θεού, μέσα στην Αγία Σοφία τον κορυφαίο ναό της οικουμένης, και να ψάλλουν εκείνον ως Αργαλέο θάνατο των Σαρακηνών. Ουδέποτε στα παγκόσμια χρονικά έγινε μια τέτοια τιμή σε οποιοδήποτε άλλο βασιλιά. Ούτε στον κορυφαίο αυτοκράτορα όλων των εποχών τον Βασίλειο τον Β, δεν έγινε τέτοια τιμή, ούτε σε κανέναν άλλο βασιλιά. Αυτό ήταν ξεκάθαρα ένα δείγμα, ότι ο Νικηφόρος θα γινόταν Άγιος. Σχετικά με την νόμιμη άμυνα ήταν σύμφωνος και ο επίσκοπος Πλωμαρίου το 1913 μ.χ., ο οποίος σε σχετικό του βιβλίο, αναφέρει ότι ο χριστιανός θα πρέπει να εξαντλήσει όλα τα μέσα ώστε να αποφύγει τον φόνο. Εάν όμως αυτό δεν είναι εφικτό, τότε έχει κάθε δικαίωμα, όπως και ο κάθε άνθρωπος να υπερασπιστεί την ζωή του.
Ο ΜΕΓΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΟ
ΤΟΥΣ ΙΣΜΑΗΛΙΤΕΣ.
Ο αυτοκράτορας Νικηφόρος ο Β Φωκάς καταγόταν από την πιο ισχυρή οικογένεια της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τα μέλη της οικογένειας του, ήταν όλοι ανώτεροι στρατιωτικοί, και είχαν υπηρετήσει στον Ελληνικό-Ρωμαϊκό στρατό ενάντια στους Πέρσες και στους Aγαρηνούς. Ήταν ο προστάτης όλων των αδύνατων Ελλήνων Χρσιστιανών τους οποίους κατέστρεφαν, επί αιώνες οι Iσμαήλιτες. Βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος, ήξερε ότι είχε την θεϊκή συναίνεση, να πολεμήσει τους άπιστους Ισμαηλίτες. Πριν να γίνει Αύγουστος, αναδείχθηκε σε μεγάλο στρατηγό σε όλα τα πολεμικά μέτωπα. Ήταν γεννημένος στρατιώτης. Είχε την σωματική αντοχή και την διανοητική ικανότητα ενός μεγάλου στρατιωτικού ηγέτη. Ήταν μικρόσωμος, αλλά εξαιρετικά δυνατός. Η ζωή του ήταν αφιερωμένη στα στρατεύματα του, τα οποία αγαπούσε πολύ και τα προστάτευε με κάθε τρόπο. Οι στρατιώτες του ήταν πιστοί μέχρι θανάτου. Ο Έλληνας βασιλιάς Ν. Φωκάς, πολεμούσε πιο γενναία από όλους τους υπόλοιπους. Όποτε χρειαζόταν επιτεθόταν ολομόναχος εναντίον χιλιάδων αντιπάλων. Αυτό γινόταν για να πάρει θάρρος ο Ελληνικός-Ρωμαϊκός στρατός ώστε να κερδηθούν οι μάχες και οι πόλεμοι. Όταν ήταν ακόμη αρχιστράτηγος, όλες της πόλεις που κατακτούσε, είτε της ισοπέδωνε, είτε έσφαζε ομαδικά τους Αγαρηνούς. Όλα αυτά τα έκανε σε αντίποινα, για της σφαγές, τους βιασμούς, της κλοπές, τους εμπρησμούς, το σκλάβωμα γυναικών, που έκαναν οι Ισμαηλίτες εις βάρος των Ελλήνων, επί πολλούς αιώνες. Όλες αυτές οι ενέργειες γινόταν με σκοπό να αποτρέψει την καταστροφή του Ελληνικού έθνους, από την σίγουρη γενοκτονία. Όταν ανέβηκε στον θρόνο ο Νικηφόρος συνέχισε την ίδια ακριβώς πολεμική πολιτική, ενάντια στους Αγαρηνούς. Μην ξεχνάτε το σημαντικότερο όλων, ότι οι Έλληνες όλους εκείνους τους αιώνες μέχρι και σήμερα βρισκόταν σε απολύτως νόμιμη άμυνα. Ότι οι πρόγονοι μας πολεμούσαν μόνον σε αμυντικούς πολέμους. Οι εχθροί δεν σταματούσαν ποτέ τους πολέμους εκείνους τους αιώνες. Για αυτό κάθε χρόνο εισέβαλαν στην Ελλάδα, και προκαλούσαν τρομερές καταστροφές. Δεν ήταν λίγες οι φορές που έφταναν έξω από την Κωνσταντινούπολη, είτε πλησίαζαν αρκετά κοντά στην Ελληνική-Ρωμαϊκή πρωτεύουσα.
Οι σπουδαιότεροι άνθρωποι όλων των εποχών στην ιστορία του πλανήτη, οι ήρωες Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας υπολόγιζαν ως άνδρες και Έλληνες μόνον όσους πολεμούσαν. Όλους τους άνανδρους (θηλυπρεπείς) οι οποίοι δεν πολεμούσαν για την Ελλάδα τους σιχαινόταν και τους περιφρονούσαν. Aνάμεσα στα εκατομμύρια των αξιωματικών του μεσαίωνα είναι και ο στρατηγός-αυτοκράτορας Ρωμανός ο Δ Διογένης, ο οποίος περιφρονούσε τους δειλούς που περίμεναν βοήθεια από τον Χριστό, και δεν πολεμούσαν. Όποιος δεν πολεμούσε εκείνους τους αιώνες με το σπαθί στο χέρι δεν τον θεωρούσαν Έλληνα Χριστιανό και άνδρα αλλά γυναίκα. Δεν υπήρχε μεγαλύτερη ατίμωση και προσβολή για έναν γνήσιο Έλληνα άνδρα από το να τον διώξουν από τον Ελληνικό-Ρωμαϊκό στρατό για οποιαδήποτε αιτία. Αμέσως έχανε την κοινωνική του θέση και υπόσταση. Ο Ιωάννης Κουρκουάς-Τσιμισκής συναίνεσε στην δολοφονία του Αγίου Νικηφόρου Φωκά, ο οποίος ήταν και θείος του διότι όχι μόνον του αφαίρεσε όλα τα στρατιωτικά του αξιώματα, αλλά τον έκανε απλό πολίτη και τον έθεσε σε κατ οίκον περιορισμό. Δεν του επέτρεψε ο Άγιος Νικηφόρος να πολεμά ούτε ως απλός στρατιώτης. Εκείνους τους αιώνες δεν υπήρχε μεγαλύτερη προσβολή από το να μην πολεμάς για την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, τον Κύριο Ιησού Χριστό καθώς και για την προστασία του άμαχου Ελληνικού πληθυσμού.
Η Άννα καταγράφει τα ιστορικά γεγονότα και την δράση του Αυτοκράτορα Αλεξίου Α’, τις επιδρομές των Νορμανδών στα Βαλκάνια και των Τούρκων στην Μικρά Ασία. Κεντρική μορφή της Αλεξιάδας είναι ο πατέρας της, ο Αλέξιος Α’, για τον οποίον εκφράζεται με πολύ μεγάλο θαυμασμό. Από το ανεκτίμητης αξίας έργο της, διαπιστώνουμε την πνευματική συγκρότηση της Ελληνίδας πριγκίπισσας, την βαθιά γνώση των αρχαίων φιλοσόφων, την υψηλή παιδεία, αλλά και την ηθική της καλλιέργεια. Μέσα από την "Αλεξιάδα" βλέπουμε, ότι η Άννα ήταν άριστη γνώστης των αρχαίων σοφών, και πολύ μεγάλη θαυμάστρια των Ελλήνων στρατιωτικών, που πολεμούσαν στα πεδία των μαχών, σε καθημερινή βάση, για την ελευθερία, την επιβίωση της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ενδεικτική ήταν η ενέργεια της Άννας Κομνηνής, να παρακαλέσει τον αυτοκράτορα και πατέρα της, να μην τιμωρηθεί ο γενναίος Αρμένιος αξιωματικός, του Ελληνικού-Ρωμαϊκού στρατού, ο Αλέξιος Μωσηλέ. Όλες οι γυναίκες του μεσαίωνα σεβόταν και υποτασσόταν στους άνδρες τους, που πολέμησαν γενναία για την Ελλάδα και την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Οι Ελληνίδες Χριστιανές του μεσαίωνα, αναγνώριζαν ως άνδρες, μόνον όσους πολεμούσαν γενναία για την επιβίωση της αυτοκρατορίας και του έθνους. Με βάση όλα τα προαναφερόμενα εθνικά-ηθικά αξιώματα η Άννα Κομνηνή, προσπάθησε να αποσπάσει, τον θρόνο, από τον αδελφό της Ιωάννη τον Β Κομνηνό.
Επικρατέειν ή Απόλλυσθαι
Μετά τον θάνατο του Αλεξίου Α΄ το 1118 η Άννα και η μητέρα της Ειρήνη Δούκα, οργάνωσαν συνωμοσία εναντίον του νομίμου διαδόχου, Ιωάννη Β Κομνηνού. Για αυτό προσπάθησαν ανεπιτυχώς να ανεβάσουν στον θρόνο, τον πολύ γενναίο Στρατηγό-Καίσαρα, και σύζυγο της, τον Νικηφόρο Βρυέννιο. Οι δύο γυναίκες, η βασίλισσα Ειρήνη και η πριγκίπισσα Άννα, δικαίως θεωρούσαν ως ικανότερο και γενναιότερο, τον Νικηφόρο Βρυέννιο, ο οποίος είχε αποδείξει, επανειλλημένα, την γενναιότητα, του, στα πεδία των μαχών. Συνεπώς δεν ευσταθούν οι κατηγορίες, των εχθρών της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ότι το "Βυζάντιο" ήταν ένα κράτος, όπου γινόταν, συνέχεια, δολοφονίες, και συνομωσίες. Η Αυγούστα Ειρήνη Δούκα, και η πριγκίπισσα Άννα, κινήθηκαν με καλές προθέσεις, με βάση τα κοινωνικά πρότυπα και το ανώτερο ηθικό Ελληνικό αξίωμα της αρχαιότητας, και του μεσαίωνα. Άλλωστε η Άννα γνώριζε άριστα, την αρχαία Ελληνική γραμματεία. Ο Θησέας ήταν ο πρώτος παγκοσμίως, ο οποίος δίδαξε ότι οι Έλληνες βασιλιάδες επωμίζονται τα περισσότερα βάρη από όλους τους υπόλοιπους κατοίκους, ενώ τους καρπούς των προσπαθειών τους, πάντοτε τους μοιράζονται με όλους τους πολίτες. Ακόμη ο Θησέας δίδαξε ότι σε κάθε μάχη, σε κάθε πόλεμο, καθημερινά τις περισσότερες φορές από οποιονδήποτε άλλο στρατιώτη, βάζει την ζωή του σε κίνδυνο ο εκάστοτε Έλληνας Βασιλιάς. Για αυτό όλοι οι Έλληνες Βασιλείς, στρατηγοί κατά την αρχαία και μεσαιωνική εποχή, όπου οι πρόγονοι μας ήταν διοικητές της Ελληνικής- Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επιτεθόταν μονάχοι εναντίoν χιλιάδων αντιπάλων. Αυτό το έκαναν για να πάρουν θάρρος οι Έλληνες στρατιώτες για να κερδηθούν οι μάχες και οι πόλεμοι υπέρ της Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους. Το ίδιο έκαναν και όλες οι επόμενες γενιές Ελλήνων στρατιωτικών μέχρι και την σύγχρονη Ελληνική ιστορία (1821-1940).
Αυτά ήταν τα ηθικά, εθνικά και κοινωνικά αξιώματα, των Ελλήνων του μεσαίωνα, της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Η ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ.
Η φιλευσπλαχνία και η Φιλανθρωπία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού δεν έχει όρια. Αυτό είναι κάτι το οποίο έχει αποδειχτεί, από την δημιουργία του κόσμου, μέχρι και σήμερα, πολλές φορές. Ο Χριστός πάντοτε βοηθά τους ηθικούς ανθρώπους και προστατεύει το Ελληνικό έθνος.
Όταν το έθνος, βρέθηκε, στην πιο κρίσιμη καμπή, της ιστορίας του, ο Σωτήρας-Λυτρωτής Ιησούς, για να μην αφανιστούν άδικα, τόσα εκατομμύρια άνθρωποι, και για να μην χαθεί δια παντός η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, επέτρεψε, σε έναν πολύ αμαρτωλό, άνθρωπό, σε έναν αιμομίκτη, να ηγηθεί στην πιο κρίσιμη, ιστορική στιγμή για τον Ελληνισμό. Αυτό το έκανε ο Χριστός, διότι ήταν ο Ηράκλειος ήταν ο ικανότερος όλων. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, ήταν παντρεμένος με την Ευδοκία. Εκείνη, πέθανε νέα από επιληψία, καθώς, εκείνη την εποχή, δεν υπήρχε θεραπεία, για αυτήν την ασθένεια. Τότε ο Ηράκλειος, παντρεύτηκε την κόρη της αδελφής του, την ανιψιά του, την Μαρτίνα.
Ο πατριάρχης Σέργιος προσπάθησε να εμποδίσει τον γάμο του αυτοκράτορα Ηρακλείου με την ανιψιά του Μαρτίνα, με την οποία διατηρούσε αιμομικτικές σχέσεις. Όμως η σθεναρή αντίδραση του, δεν στάθηκε ικανή, να κάμψει τον Ηράκλειο. Αναγκάστηκε λοιπόν να στέψει τη Μαρτίνα αυτοκράτειρα.
Οι υπήκοοι της Κωνσταντινούπολης, γνωρίζοντας την παρανομία που διαπράχθηκε αντέδρασαν έντονα και στον Ιππόδρομο λοιδόρησαν το αυτοκρατορικό ζεύγος. Ενδεικτικό ήταν ότι τα δύο πρώτα παιδιά από αυτό τον αιμομικτικό γάμο του, που κράτησε πάνω από τριάντα χρόνια, γεννήθηκαν με σωματικές παραμορφώσεις:
Ο αδελφός του αυτοκράτορα αντιδρώντας στον αθέμιτο γάμο, έλεγε χαρακτηριστικά, όταν ο Ηράκλειος πήρε τη Μαρτίνα μαζί του στις εκστρατείες: «Θέλει να έχει την αμαρτία του διαρκώς μπροστά στα μάτια του». Εν τούτοις ο Χριστός για να σωθεί η Ελλάδα, επέτρεψε ακόμη και να την πάρει μαζί του στις εκστρατείες κατά των Περσών, και να συνεχίζει τις αιμομιξίες, για να σωθεί η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Η αγάπη του Θεού, δεν έχει όρια για τους δίκαιους και τους ηθικούς, για΄αυτό αξίωσε έναν αιμομίκτη, έναν αμαρτωλό, διότι ήταν ο ικανότερος όλων των Ελλήνων, να προστατέψει και να γλυτώσει το κράτος και τον λαό, από βέβαιη καταστροφή. Εξαιτίας των χρηστών ηθών, του χριστιανισμού και της αρχαιοελληνικής παιδείας, οι πρόγονοι μας οι Έλληνες του μεσαίωνα από σκλάβοι του Ρωμαϊκου κράτους έγιναν διοικητές του, χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν. Όλα αυτά διότι είχαν θρησκεία τον Χριστιανισμό (στην πράξη) και πολιτισμό τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, σοφιστές, ρήτορες, κλπ. Ο συνδυασμός αυτών των δύο έφερε τα χρηστά ήθη ζωής, χωρίς καθόλου σεξουαλική διαφθόρα. Η αμοιβή ήταν η ελευθερία της Ελλάδος τον μεσαίωνα, χωρίς να γίνει κανένας απολύτως πόλεμος. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, ξεπέρασε με την βοήθεια του Χριστού σε πολλούς τομείς τον Μέγα Αλέξανδρο.
Εάν δεν υπήρχε ο Ηράκλειος, παρά τα χρηστά ήθη των προγόνων μας η Ελλάδα θα είχε σκλαβωθεί στους Πέρσες. Η αρχαία Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών είχε αναστηθεί από την νέα δυναστεία των Σασσανιδών. Η Περσία βρισκόταν ξανά στο απόγειο της δύναμης της, και ήταν ανώτερη από την αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών. Όλα αυτά ακριβώς την ώρα που καθόταν ο πρώτος Έλληνας, στον Αυτοκρατορικό Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. Την χρονική στιγμή που η Σασσανιδική-Περσική αυτοκρατορία βρίσκεται στο απόγειο της δυνάμεως της από την ημέρα που δημιουργήθηκε, αντίστοιχα το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος βρισκόταν στο απόγειο της αδυναμίας του, εξαιτίας της μεγαλύτερης χρεοκοπίας στην ιστορία του έθνους μας. Ο εκ Καππαδοκίας βασιλιάς χωρίς καθόλου κρατικά έσοδα,με ένα χρεοκοπημένο κράτος, χωρίς στρατό, απελπισμένος είχε πάρει με πολύ βαριά καρδιά την απόφαση να μεταφέρει την πρωτεύουσα του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους και να την πάει στην Καρχηδόνα, παραδίδοντας με αυτόν τον τρόπο το 80% του κράτους αμαχητί, χωρίς πόλεμο, χωρίς καμία αντίσταση. Ενδεικτικό ήταν ότι όταν άνοιξε τους στρατιωτικούς καταλόγους, διαπίστωσε ότι από τις πολλές χιλιάδες στρατού που είχαν αναγορεύσει αυτοκράτορα τον συντοπίτη του από την Αγιοτόκο Καππαδοκία τον Μαυρίκιο, είχαν απομείνει μόνον δύο εν ενεργεία στρατιώτες. Οι ελάχιστοι στρατιώτες που υπήρχαν ήταν απλήρωτοι και σε άθλια κατάσταση.
Πολύ σημαντικότατο ρόλο σε αυτήν την οικονομική καταστροφή έπαιξαν, οι άσκοποι-επεκτατικοί πόλεμοι του Ιουστινιανού του Α.
Αυτά ήταν τα ηθικά, εθνικά και κοινωνικά αξιώματα, των Ελλήνων του μεσαίωνα, της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Η ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ.
Η φιλευσπλαχνία και η Φιλανθρωπία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού δεν έχει όρια. Αυτό είναι κάτι το οποίο έχει αποδειχτεί, από την δημιουργία του κόσμου, μέχρι και σήμερα, πολλές φορές. Ο Χριστός πάντοτε βοηθά τους ηθικούς ανθρώπους και προστατεύει το Ελληνικό έθνος.
Όταν το έθνος, βρέθηκε, στην πιο κρίσιμη καμπή, της ιστορίας του, ο Σωτήρας-Λυτρωτής Ιησούς, για να μην αφανιστούν άδικα, τόσα εκατομμύρια άνθρωποι, και για να μην χαθεί δια παντός η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, επέτρεψε, σε έναν πολύ αμαρτωλό, άνθρωπό, σε έναν αιμομίκτη, να ηγηθεί στην πιο κρίσιμη, ιστορική στιγμή για τον Ελληνισμό. Αυτό το έκανε ο Χριστός, διότι ήταν ο Ηράκλειος ήταν ο ικανότερος όλων. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, ήταν παντρεμένος με την Ευδοκία. Εκείνη, πέθανε νέα από επιληψία, καθώς, εκείνη την εποχή, δεν υπήρχε θεραπεία, για αυτήν την ασθένεια. Τότε ο Ηράκλειος, παντρεύτηκε την κόρη της αδελφής του, την ανιψιά του, την Μαρτίνα.
Ο πατριάρχης Σέργιος προσπάθησε να εμποδίσει τον γάμο του αυτοκράτορα Ηρακλείου με την ανιψιά του Μαρτίνα, με την οποία διατηρούσε αιμομικτικές σχέσεις. Όμως η σθεναρή αντίδραση του, δεν στάθηκε ικανή, να κάμψει τον Ηράκλειο. Αναγκάστηκε λοιπόν να στέψει τη Μαρτίνα αυτοκράτειρα.
Οι υπήκοοι της Κωνσταντινούπολης, γνωρίζοντας την παρανομία που διαπράχθηκε αντέδρασαν έντονα και στον Ιππόδρομο λοιδόρησαν το αυτοκρατορικό ζεύγος. Ενδεικτικό ήταν ότι τα δύο πρώτα παιδιά από αυτό τον αιμομικτικό γάμο του, που κράτησε πάνω από τριάντα χρόνια, γεννήθηκαν με σωματικές παραμορφώσεις:
Ο αδελφός του αυτοκράτορα αντιδρώντας στον αθέμιτο γάμο, έλεγε χαρακτηριστικά, όταν ο Ηράκλειος πήρε τη Μαρτίνα μαζί του στις εκστρατείες: «Θέλει να έχει την αμαρτία του διαρκώς μπροστά στα μάτια του». Εν τούτοις ο Χριστός για να σωθεί η Ελλάδα, επέτρεψε ακόμη και να την πάρει μαζί του στις εκστρατείες κατά των Περσών, και να συνεχίζει τις αιμομιξίες, για να σωθεί η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Η αγάπη του Θεού, δεν έχει όρια για τους δίκαιους και τους ηθικούς, για΄αυτό αξίωσε έναν αιμομίκτη, έναν αμαρτωλό, διότι ήταν ο ικανότερος όλων των Ελλήνων, να προστατέψει και να γλυτώσει το κράτος και τον λαό, από βέβαιη καταστροφή. Εξαιτίας των χρηστών ηθών, του χριστιανισμού και της αρχαιοελληνικής παιδείας, οι πρόγονοι μας οι Έλληνες του μεσαίωνα από σκλάβοι του Ρωμαϊκου κράτους έγιναν διοικητές του, χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν. Όλα αυτά διότι είχαν θρησκεία τον Χριστιανισμό (στην πράξη) και πολιτισμό τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, σοφιστές, ρήτορες, κλπ. Ο συνδυασμός αυτών των δύο έφερε τα χρηστά ήθη ζωής, χωρίς καθόλου σεξουαλική διαφθόρα. Η αμοιβή ήταν η ελευθερία της Ελλάδος τον μεσαίωνα, χωρίς να γίνει κανένας απολύτως πόλεμος. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, ξεπέρασε με την βοήθεια του Χριστού σε πολλούς τομείς τον Μέγα Αλέξανδρο.
Εάν δεν υπήρχε ο Ηράκλειος, παρά τα χρηστά ήθη των προγόνων μας η Ελλάδα θα είχε σκλαβωθεί στους Πέρσες. Η αρχαία Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών είχε αναστηθεί από την νέα δυναστεία των Σασσανιδών. Η Περσία βρισκόταν ξανά στο απόγειο της δύναμης της, και ήταν ανώτερη από την αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών. Όλα αυτά ακριβώς την ώρα που καθόταν ο πρώτος Έλληνας, στον Αυτοκρατορικό Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. Την χρονική στιγμή που η Σασσανιδική-Περσική αυτοκρατορία βρίσκεται στο απόγειο της δυνάμεως της από την ημέρα που δημιουργήθηκε, αντίστοιχα το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος βρισκόταν στο απόγειο της αδυναμίας του, εξαιτίας της μεγαλύτερης χρεοκοπίας στην ιστορία του έθνους μας. Ο εκ Καππαδοκίας βασιλιάς χωρίς καθόλου κρατικά έσοδα,με ένα χρεοκοπημένο κράτος, χωρίς στρατό, απελπισμένος είχε πάρει με πολύ βαριά καρδιά την απόφαση να μεταφέρει την πρωτεύουσα του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους και να την πάει στην Καρχηδόνα, παραδίδοντας με αυτόν τον τρόπο το 80% του κράτους αμαχητί, χωρίς πόλεμο, χωρίς καμία αντίσταση. Ενδεικτικό ήταν ότι όταν άνοιξε τους στρατιωτικούς καταλόγους, διαπίστωσε ότι από τις πολλές χιλιάδες στρατού που είχαν αναγορεύσει αυτοκράτορα τον συντοπίτη του από την Αγιοτόκο Καππαδοκία τον Μαυρίκιο, είχαν απομείνει μόνον δύο εν ενεργεία στρατιώτες. Οι ελάχιστοι στρατιώτες που υπήρχαν ήταν απλήρωτοι και σε άθλια κατάσταση.
Πολύ σημαντικότατο ρόλο σε αυτήν την οικονομική καταστροφή έπαιξαν, οι άσκοποι-επεκτατικοί πόλεμοι του Ιουστινιανού του Α.
ΟΙ ΑΣΚΟΠΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ
Δυστυχώς την πολύ μεγάλη επιθετικότητα των Μηδων ενίσχυσαν, οι απαράδεκτες ενέργειες των προηγούμενων αλλοδαπών αυτοκρατόρων και ειδικά εκείνες του Ιουστινιανού του Α. Με τις διώξεις που έκαναν σε όσους κατοίκους της αυτοκρατορίας δεν ήταν Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και ήταν παγανιστές, τους ανάγκασαν να καταφύγουν στην Περσική αυτοκρατορία, για να αποφύγουν τις συνέπειες. Οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που κατέφυγαν, στην Περσική αυτοκρατορία, δίδαξαν στους Μηδους πολιτισμό, τέχνες, βιοτεχνία, καθώς και πολεμικές τακτικές των προγόνων μας. Όλα αυτές τις συνέπειες, από τις άσκοπες και καταστροφικές ενέργειες θα τις αντιμετωπίσει, για πρώτη φορά, μισό αιώνα αργότερα ο Ηράκλειος. Ελλάδα θα κληθεί να αντιμετωπίσει την πιο θανάσιμη απειλή στην ιστορία της, χωρίς στρατό, και χρήματα.
Μέσα σε όλη αυτήν την απελπιστική οικονομική κατάσταση ήρθε ο μέγας πατριάρχης Σέργιος με την πανίσχυρη Ελληνική-Ορθόδοξη Εκκλησία η οποία βοήθησε τα μέγιστα σχετικά με την οικονομική ενίσχυση, το πτωχευμένο κράτος, καθώς έθεσε όλους τους υπερπολύτιμους Εκκλησιαστικούς θησαυρούς στην διάθεση του Ηράκλειου. Ο αυτοκράτορας επέτυχε σε συνδυασμό με τις πολύ σημαντικές οικονομικές-διοικητικές μεταρρυθμίσεις να είναι έτοιμη πλέον η Ελλάδα να περάσει στην Μ. Ασία για να δώσει την μεγαλύτερη μάχη ζωής και θανάτου, στην ιστορία του. Ο νικητής όπως αποδείχτηκε θα έμενε για πάντα κυρίαρχος, ενώ ο ηττημένος θα αφανιζόταν. Είχε έρθει πλέον η μέγιστη ιστορική στιγμή για το έθνος, έπειτα από την αρχαία Σπάρτη και την Αθήνα, ήταν η σειρά της Κωνσταντινουπόλεως να δώσει την μάχη ζωής και θανάτου εναντίον των Περσών, για να αποτρέψει το παγκόσμιο Περσικό κράτος.
Όταν ο Έλληνας Ηράκλειος από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, ανέβηκε στον Ελληνικό (Ρωμαϊκό) θρόνο, το κράτος ήταν τελείως χρεοκοπημένο.
Ταυτόχρονα για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, είχαμε την εισβολή και την κατάκτηση της μισής Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, από τους Πέρσες. Είχαμε πολλές χιλιάδες σφαγμένων Ελλήνων, είχαμε κλοπές, εμπρησμούς, βιασμούς, σκλάβωμα γυναικών κλπ. Επίσης για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά έγινε εισβολή από τους Πέρσες στα Ιεροσόλυμα, όπου εκεί έλαβαν χώρα άγριες σφαγές, κλοπές, εμπρησμοί, τους βιασμοί, και το σκλάβωμα χριστιανών. Μαζί με όλα αυτά έκαψαν τον ναό του Παναγίου τάφου, έκλεψαν τον Τίμιο Σταυρό, και πήραν μαζί τους αιχμάλωτο τον πατριάρχη Ζαχαρία. Εντούτοις με όπλο τα χρηστά ήθη και την σωστή παιδεία, μέσα σε επτά μόνον χρόνια,οι Έλληνες ανέκαμψαν, με αποτέλεσμα να πάρουν πίσω όλα τα κατακτημένα εδάφη από τους Πέρσες. Όμως οι προγονοί μας δεν σταμάτησαν εκεί αλλά πέρασαν στην αντεπίθεση, κατακτώντας ολόκληρη την Περσική αυτοκρατορία. Αυτό το έκανε ο Ηράκλειος με έναν τελείως απειροπόλεμο στρατό.
Έναν Ελληνικό στρατό τον οποίο δημιούργησε εκ του μηδενός μέσα σε δέκα μήνες. Είδατε τι επέτυχαν οι Ένδοξοι πρόγονοι εξαιτίας των χρηστών ηθών, και της σωστής παιδείας ; Ακόμη και ο Μ. Αλέξανδρος με πολύ έμπειρους και περισσότερους στρατιώτες, με ένα πανίσχυρο Ελληνικό Μακεδονικό βασίλειο πολιτικά-οικονομικά, και στρατιωτικά έκανε περισσότερο χρονικό διάστημα να κατακτήσει την Περσική αυτοκρατορία, σε σχέση με τον Ηράκλειο. Την εποχή του Μ. Αλέξανδρου δεν ήταν κατακτημένη η Ελλάδα και το Μακεδονικό βασίλειο. Στον αντίποδα κατά την βασιλεία του Ηράκλειου επικρατούσε χάος και όλεθρος. Την εποχή του Ιουστινιανού του Α, όπως και στην εποχή του Θεοδόσιου, του Αρκάδιου, του Θεοδόσιου του Β, του Ιουστίνου του Α, του Ιουστίνου του Β, είχαμε μόνον συνοριακούς πολέμους, και περιόδους ειρήνης με τους Πέρσες. Μόνον όταν ανέβηκε στον θρόνο, ο πρώτος Έλληνας Χριστιανός βασιλιάς, ο Ηράκλειος από την Καππαδοκία έκαναν οι Πέρσες όλα αυτά τα τρομερά πράγματα εις βάρος των Ελλήνων, τα οποία, δεν είχαν ξαναγίνει ποτέ από μέρος των Μηδων.
TΟ ΑΠΟΓΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Το απόγειον της Ελληνορθοδοξίας, ήταν όταν ο Έλληνας Αυτοκράτορας Ηράκλειος, πήρε πίσω από τους Πέρσες τον Τίμιο Σταυρό, τον οποίο πήγε ο ίδιος πίσω στα Ιεροσόλυμα. Ο θρίαμβος των Ελλήνων ήταν ολοκληρωτικός. Δεκατέσσερα χρόνια πριν, το 614 μ.Χ., το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος, είχε βρεθεί κατακτημένο κατά το ήμισυ από τους Πέρσες, ενώ παράλληλα ήταν και για πρώτη φορά στην ιστορία του σκόπιμα χρεοκοπημένο, εξαιτίας των αλλοδαπών βασιλέων-αυτοκρατόρων. Ήταν η εποχή που έδωσαν οι Πέρσες τελεσίγραφο στους προγόνους μας, ότι ή θα εγκαταλείψουν όλοι τον Ιησού Χριστό, η δεν θα ξαναδούν ποτέ τον ήλιο. Τελικά ο υπερόπτης εωσφοριστής Χοσρόης ο οποίος αποκαλούσε τον Ηράκλειο, δούλο του, έχασε την ζωή του, και ο γιός του έκανε κηδεμόνα-δούλο, το παιδί του στον Έλληνα αυτοκράτορα Ηράκλειο. Αυτό είναι το απόγειο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Ο Χριστός και η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχαν κερδίσει κατά κράτος τον Εωσφόρο και την αυτοκρατορία του. Η Περσική αυτοκρατορία επί 1228 χρόνια προσπαθούσε να αφανίσει δια παντός τον Ελληνισμό. Εξαιτίας της γενναιότητας, του ήθους, της πίστης, των χρηστών ηθών, και της βοήθειας του Ιησού Χριστού, οι πρόγονοι μας κατέβαλαν δια παντός τον προαιώνιο εχθρό του Ελληνικού έθνους. To Eλληνικό έθνος έφτασε στο στρατιωτικό απόγειο του με τις δύο κατακτήσεις της Περσικής αυτοκρατορίας (Μ. Αλέξανδρος, Μ. Ηράκλειος). Αυτά εiναι τα δυο μεγαλύτερα στρατιωτικά επιτεύγματα όλων των εποχών".
(1) Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που η άλλη πλευρά δεν συναινεί ; Είναι λοιπόν δίκαιο να καθίσουμε να αφανιστούμε όλοι οι Έλληνες χωρίς να έχουμε πειράξει κανέναν απολύτως ; Όλα αυτά διότι από τα αρχαία χρόνια ο πολιτισμός μας, και η ιδεολογία-θρησκεία μας, αποτελούν εμπόδιο στην δημιουργία του παγκόσμιου εωσφορικού κράτους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών- μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.
* Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ. OΧΙ ΑΛΛΑ
ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΤΡΟΧΑΙΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ :
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΗΘΗ. ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου