Μητριαρχία

Ένας αρχάνθρωπος γυρίζει στον καταυλισμό και στην οικογενειακή του καλύβα.

«Γυναίκα! Κοίτα τι σκέφτηκα.»

Κρατάει ένα κυκλικό κομμάτι από κορμό.

Η γυναίκα του – με ένα μωρό κι' ένα τρίχρονο, να κρέμονται από τα στήθη της
και να θηλάζουν – βγαίνει έξω αναμαλλιασμένη.

«Τι είναι αυτό;»

«Ε, δεν ξέρω ακριβώς … Αλλά κοίτα τι πλάκα έχει.»

Βάζει το τροχό στο έδαφος και τον σπρώχνει. Τον παρακολουθεί γελώντας να κυλάει.

Η γυναίκα κάνει μια γκριμάτσα απόγνωσης και τον καλεί να μπεί στην καλύβα
τους.

«Κοίτα!» – του λέει – «Αυτός είναι τροχός κεραμικής. Χάρη σ' αυτόν
φτιάχνουμε τα αγγεία για να μπορείτε να πίνετε εκείνο το ξινισμένο πράγμα
από σταφύλια, όταν γυρνάτε από το κυνήγι. Έλα να δεις και κάτι άλλο…»

Τον βγάζει έξω και του δείχνει ένα καροτσάκι χειρός.

«Μ' αυτό κουβαλάμε τα στάρια.»

Ο άντρας ξύνει το κεφάλι του.

«Μα ποιός τα ‘φτιαξε αυτά;»

«Εγώ και οι άλλες γυναίκες. Όσο καιρό εσείς λείπετε στο κυνήγι και στον
πόλεμο · έπρεπε να βρώ τρόπους για να κάνω τη ζωή μου ευκολότερη.»

Ο άντρας θυμώνει ...

«Άκου να σου πω. Δε θα με κάνεις ρεζίλι στους φίλους μου, να λένε ότι
φτιάχνεις περισσότερα από μένα. Θα πούμε ότι εγώ τα έφτιαξα όλα! Κατάλαβες,
ή να σε αρχίσω στις σφαλιάρες;»

«Καλά, καλά, μην εξάπτεσαι και σου ανέβει η πίεση.»

«Όχι! Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε επιτέλους ποιος είναι ο αρχηγός της σκηνής.
Δεν είναι δυνατόν να έχουμε – μητριαρχία.»

«Εσύ είσαι, εσύ είσαι ! Πήγαινε τώρα να φας, γιατί κρυώνει το μαμούθ.»

«Πάλι μαμούθ έφτιαξες; Άι σιχτίρι, θα πάω στη μάνα μου, να φάω κάνα φαγητό
της προκοπής.»

Με εκτίμηση,
ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ STERGIOS PAPAIOANNOU | stergiosp3333@gmail.com