Από το απόγευμα αλλά και νωρίς το πρωί
μαζεύαμε τον καπνό.
Μετά το μάζεμα άρχιζε το αρμαθιασμα γύρω από ένα σορό που ο ένας δεν έβλεπε τον άλλο και με το πέρασμα της μέρας κατέβαινε βασανιστικά αργά.
Το Ραδιόφωνο μας κρατούσε συντροφιά όλη τη μέρα Από το κάθε πρωί που κιναγα να παω στη δουλειά ως το νύχτωσε χωρίς φεγγάρι ήταν το όλο ρεπερτόριο. Ακούσματα ποικίλα που ως σήμερα θυμίζουν εκείνη την εποχή.Το βράδυ πέφταμε για ύπνο ξεροι από την κούραση.Περιμέναμε την Κυριακή για λίγη ξεκούραση και αντάμωμα με τους λιγοστούς γείτονες.. Θυμάμαι να προσέχουμε τον καπνό σαν το πολύτιμο αγαθό μας.και ήταν πολύτιμο για την επιβίωση μας. Βιώματα που έχουν αφήσει ανεξίτηλα σημάδια στη ζωή και στην ψυχή !
Χρυσάνθη Κουτσομπίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου