Το κάμπινγκ Los Alfaques, στην ανατολική άκρη της Ισπανίας, βρίσκεται κοντά στην Ταραγόνα,
ανάμεσα στη Βαρκελώνη και τη Βαλένθια και βλέπει την Ιβηρική θάλασσα στην λεκάνη της Μεσογείου. Καλωσορίζει περισσότερους από 800 τουρίστες, από όλη την Ευρώπη, κυρίως από Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία και Ολλανδία.
Όμως, αν επισκεφθείτε την περιοχή και είστε ευαίσθητοι στην ενέργεια, ή στο αποτύπωμα που αφήνει η ενέργεια, μπορεί να “δείτε” και να “βιώσετε” πράγματα που δεν θα σας αρέσουν καθόλου, μα καθόλου.
Πολλοί μάρτυρες δηλώνουν αυτά που “έζησαν”. Πράγματα που φαντάζουν αδύνατα να συμβαίνουν. Δεκάδες οδηγοί έχουν αναφερθεί σε ανεξήγητα οράματα που είδαν ενώ οδηγούσαν στον δρόμο Ν-340 του Los Alfaques. Αξιόπιστοι μάρτυρες, όπως δικηγόροι και γιατροί περιγράφουν ασύλληπτα πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να προέρχονταν μέσα από ένα καλοσκηνοθετημένο θρίλερ που κρατάει τον θεατή καθηλωμένο.
Τα περίεργα φαινόμενα, πάντα συμβαίνουν την αυγή: φιγούρες οικογενειών στη μέση του δρόμου, με μαγιό ή με καλοκαιρινά ρούχα, παιδιά με σκουριασμένους κουβάδες στην παραλία, καλλίγραμμες γυναίκες που, όμως, όλοι τρέχουν, όλοι έχουν καπνισμένα ή καμμένα ρούχα, χωρίς πρόσωπα, χωρίς μάτια, χωρίς στόμα, χωρίς μύτη. Άλλοι βλέπουν παρόμοιες φιγούρες, αλλά με τα πρόσωπα καμμένα, το ίδιο τα χέρια ή το σώμα.
Οι παραφυσικές εμφανίσεις, έχουν να κάνουν με πολλές δεκάδες οντοτήτων που, ενδεχομένως, αποτελούν τα φαντάσματα του κάμπινγκ Los Alfaques, τα οποία προέκυψαν από ένα τραγικό δυστύχημα.
Στις 11 Ιουλίου 1978, ένα φορτηγό φορτωμένο με προπυλένιο εξερράγη καθώς περνούσε από το Camping de Los Alfaques. Ήταν μια πραγματική κόλαση στους 2.000ºC, για τον κόσμο που είχε έρθει να περάσει τις θερινές διακοπές του, με τις οικογένειές τους, ή την παρέα τους, σε σκηνές ή τροχόσπιτα.
Ένα φορτηγό μεταφέρει υγρό προπυλένιο, ένα πολύ εύφλεκτο υλικό. Ξαφνικά, καθώς περνάει από το Alcanar, εκρήγνυται δίπλα στο Camping Los Alfaques. Λίγο το αέριο, λίγο κάποιες σπίθες από κάποια αναμμένη ψησταριά… και το κακό δεν άργησε να γίνει.
Το τραγικό αποτέλεσμα ήταν 215 θάνατοι και περισσότεροι από 300 σοβαροί τραυματισμοί. Πολύ αργότερα, στο πέρασμα των χρόνων, όλοι πίστευαν ότι η μνήμη του αποκαρδιωτικού συμβάντος θα έμενε μόνο στις οικογένειες των θυμάτων. Ωστόσο, “κάτι” τελείως απροσδιόριστο και ανεξήγητο, “κρατάει τη μνήμη ζωντανή”.
Απλοί καθημερινοί πολίτες, ντόπιοι και ξένοι, άνθρωποι από την Πολιτική Φρουρά, αστυνόμοι σε αστυνομικές επιχειρήσεις – κατά την αυγή – βλέπουν και νιώθουν το αδύνατο που είναι μερικές φορές πιθανό και φαίνεται αληθινό. Βλέπουν φαντασμαγορικά οράματα. Αυτοκίνητα χωρίς φώτα, περίεργες μορφές χωρίς πρόσωπο στο δρόμο, απαίσιοι χαρακτήρες που φέρουν δυσοίωνες προειδοποιήσεις. Παρουσίες και εμφανίσεις που, αν και χωρίς πρόσωπο, φέρνουν ή στέλνουν φανερά μηνύματα από πέρα, από το υπερπέραν. Είναι τα φαντάσματα της τραγωδίας. Αυτό υποθέτουν όλοι.
Είναι σαν ο θάνατος, ο βίαιος θάνατος, να αφήνει ένα ισχυρό αποτύπωμα ενέργειας στο έδαφος, στον αέρα ενός τόπου όπου συνέβη. Πόσο, μάλλον, όταν αναφερόμαστε σε δεκάδες ακαριαίους θανάτους. Σαν να υπάρχει ένας “εμποτισμός” του τόπου, όπου αφήνεται μία “ηχώ” του συμβάντος η οποία εκπέμπει ασταμάτητα. Είναι δε, τόσο έντονη που άτομα με λίγο περισσότερη ευαισθησία στην ενέργεια, μπορούν να έχουν “πρόσβαση” στην “ηχώ της τραγωδίας”, όπως αναφέρεται και στο βιβλίο “Los ecos de la tragedia” με τον ομώνυμο τίτλο, όπου ο δημοσιογράφος Javier Pérez Campos, έχει συγκεντρώσει αυτά τα φαινόμενα ύστερα από σχετική έρευνα, όπως ισχυρίζεται.
Οι μάρτυρες είναι αρκετοί. Θα μπορούσαν να είναι περισσότεροι, όμως, ο φόβος της γελοιοποίησης και της ειρωνείας, από σκεπτικιστές και άλλους, έχει αποθαρρύνει πολλούς να πουν την ιστορία τους.
Μία αναπαράσταση του τραγικού δυστυχήματος, για το πως είναι πιθανό να συνέβη, μπορείτε να δείτε στο πρώτο βίντεο, ενώ στο δεύτερο θα μάθετε σχετικά με τις έρευνες που αφορούν το συμβάν:
πηγη
ανάμεσα στη Βαρκελώνη και τη Βαλένθια και βλέπει την Ιβηρική θάλασσα στην λεκάνη της Μεσογείου. Καλωσορίζει περισσότερους από 800 τουρίστες, από όλη την Ευρώπη, κυρίως από Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία και Ολλανδία.
Όμως, αν επισκεφθείτε την περιοχή και είστε ευαίσθητοι στην ενέργεια, ή στο αποτύπωμα που αφήνει η ενέργεια, μπορεί να “δείτε” και να “βιώσετε” πράγματα που δεν θα σας αρέσουν καθόλου, μα καθόλου.
Πολλοί μάρτυρες δηλώνουν αυτά που “έζησαν”. Πράγματα που φαντάζουν αδύνατα να συμβαίνουν. Δεκάδες οδηγοί έχουν αναφερθεί σε ανεξήγητα οράματα που είδαν ενώ οδηγούσαν στον δρόμο Ν-340 του Los Alfaques. Αξιόπιστοι μάρτυρες, όπως δικηγόροι και γιατροί περιγράφουν ασύλληπτα πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να προέρχονταν μέσα από ένα καλοσκηνοθετημένο θρίλερ που κρατάει τον θεατή καθηλωμένο.
Τα περίεργα φαινόμενα, πάντα συμβαίνουν την αυγή: φιγούρες οικογενειών στη μέση του δρόμου, με μαγιό ή με καλοκαιρινά ρούχα, παιδιά με σκουριασμένους κουβάδες στην παραλία, καλλίγραμμες γυναίκες που, όμως, όλοι τρέχουν, όλοι έχουν καπνισμένα ή καμμένα ρούχα, χωρίς πρόσωπα, χωρίς μάτια, χωρίς στόμα, χωρίς μύτη. Άλλοι βλέπουν παρόμοιες φιγούρες, αλλά με τα πρόσωπα καμμένα, το ίδιο τα χέρια ή το σώμα.
Οι παραφυσικές εμφανίσεις, έχουν να κάνουν με πολλές δεκάδες οντοτήτων που, ενδεχομένως, αποτελούν τα φαντάσματα του κάμπινγκ Los Alfaques, τα οποία προέκυψαν από ένα τραγικό δυστύχημα.
Στις 11 Ιουλίου 1978, ένα φορτηγό φορτωμένο με προπυλένιο εξερράγη καθώς περνούσε από το Camping de Los Alfaques. Ήταν μια πραγματική κόλαση στους 2.000ºC, για τον κόσμο που είχε έρθει να περάσει τις θερινές διακοπές του, με τις οικογένειές τους, ή την παρέα τους, σε σκηνές ή τροχόσπιτα.
Ένα φορτηγό μεταφέρει υγρό προπυλένιο, ένα πολύ εύφλεκτο υλικό. Ξαφνικά, καθώς περνάει από το Alcanar, εκρήγνυται δίπλα στο Camping Los Alfaques. Λίγο το αέριο, λίγο κάποιες σπίθες από κάποια αναμμένη ψησταριά… και το κακό δεν άργησε να γίνει.
Το τραγικό αποτέλεσμα ήταν 215 θάνατοι και περισσότεροι από 300 σοβαροί τραυματισμοί. Πολύ αργότερα, στο πέρασμα των χρόνων, όλοι πίστευαν ότι η μνήμη του αποκαρδιωτικού συμβάντος θα έμενε μόνο στις οικογένειες των θυμάτων. Ωστόσο, “κάτι” τελείως απροσδιόριστο και ανεξήγητο, “κρατάει τη μνήμη ζωντανή”.
Απλοί καθημερινοί πολίτες, ντόπιοι και ξένοι, άνθρωποι από την Πολιτική Φρουρά, αστυνόμοι σε αστυνομικές επιχειρήσεις – κατά την αυγή – βλέπουν και νιώθουν το αδύνατο που είναι μερικές φορές πιθανό και φαίνεται αληθινό. Βλέπουν φαντασμαγορικά οράματα. Αυτοκίνητα χωρίς φώτα, περίεργες μορφές χωρίς πρόσωπο στο δρόμο, απαίσιοι χαρακτήρες που φέρουν δυσοίωνες προειδοποιήσεις. Παρουσίες και εμφανίσεις που, αν και χωρίς πρόσωπο, φέρνουν ή στέλνουν φανερά μηνύματα από πέρα, από το υπερπέραν. Είναι τα φαντάσματα της τραγωδίας. Αυτό υποθέτουν όλοι.
Είναι σαν ο θάνατος, ο βίαιος θάνατος, να αφήνει ένα ισχυρό αποτύπωμα ενέργειας στο έδαφος, στον αέρα ενός τόπου όπου συνέβη. Πόσο, μάλλον, όταν αναφερόμαστε σε δεκάδες ακαριαίους θανάτους. Σαν να υπάρχει ένας “εμποτισμός” του τόπου, όπου αφήνεται μία “ηχώ” του συμβάντος η οποία εκπέμπει ασταμάτητα. Είναι δε, τόσο έντονη που άτομα με λίγο περισσότερη ευαισθησία στην ενέργεια, μπορούν να έχουν “πρόσβαση” στην “ηχώ της τραγωδίας”, όπως αναφέρεται και στο βιβλίο “Los ecos de la tragedia” με τον ομώνυμο τίτλο, όπου ο δημοσιογράφος Javier Pérez Campos, έχει συγκεντρώσει αυτά τα φαινόμενα ύστερα από σχετική έρευνα, όπως ισχυρίζεται.
Οι μάρτυρες είναι αρκετοί. Θα μπορούσαν να είναι περισσότεροι, όμως, ο φόβος της γελοιοποίησης και της ειρωνείας, από σκεπτικιστές και άλλους, έχει αποθαρρύνει πολλούς να πουν την ιστορία τους.
Μία αναπαράσταση του τραγικού δυστυχήματος, για το πως είναι πιθανό να συνέβη, μπορείτε να δείτε στο πρώτο βίντεο, ενώ στο δεύτερο θα μάθετε σχετικά με τις έρευνες που αφορούν το συμβάν:
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου