Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων -Τα δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν τους συγγραφείς.

Αυγούστου 25, 2020

Και οι Αυστραλοί παίρνουν χαμπάρι τους Τούρκους… άρθρο-κόλαφος στο “The Australian”

Ένα συγκλονιστικό άρθρο γνώμης δημοσίευσε ο ιστοχώρος The Australian και αφορά τις σχέσεις της Αυστραλίας με την Τουρκία. Φέρει την υπογραφή του Λου Σλέιτερι και φθάνει στο σημείο να ζητήσει επανεξέταση της συμμετοχής της Αυστραλίας στους εορτασμούς για την επέτειο της Μάχης της Καλλίπολης, προτείνοντας τη διοργάνωση μιας σεμνής τελετής στη Λήμνο. Καταγράφει δε προσωπική εμπειρία, νεαρού Τούρκου απέναντι από το Καστελλόριζο, ο οποίος παράστησε ότι είχε στα χέρια πολυβόλο και άνοιγε πυρ κατά των κατοίκων του νησιού! Ο νεαρός έχει ζωντανές τις μνήμες από τις σφαγές των Ελλήνων στη Μικρασιατική καταστροφή, αναφέρει ο αρθρογράφος, ενώ αναφέρεται με νούμερα και στο πλούσιο ιστορικό της Τουρκίας στις γενοκτονίες… Αρμένιοι, Ασσύριοι, Πόντιοι κ.λπ.
Προφανώς ο υπογράφων έχει αντιληφθεί, ότι το καθεστώς Ερντογάν προσεγγίζει με εντελώς διαφορετικό τρόπο από τους Αυστραλούς και επί της ουσίας του δίνεται ευκαιρία διαφήμισης της κατακτητικής διάθεσης που τον διακατέχει, του μεγαλοϊδεατισμού του και της περιφρόνησης όλων των υπολοίπων, καθώς είναι υπέρμαχος της… υπεροχής των Τούρκων έναντι όλων των υπόλοιπων!


“Γιατί στην ευχή χιλιάδες Αυστραλών πραγματοποιούν το προσκύνημα ANZAC κάθε χρόνο στην Καλλίπολη; Η χειρονομία αυτή, παρότι συγκινητική, εξυπηρετεί μονάχα στο να ενισχύσει το πρεστίζ ενός αυταρχικού καθεστώτος και κακόβουλου δρώντα (malignant actor) στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής”, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
“Η Τουρκία δεν είναι φίλος μας, ούτε φίλος της Δύσης”, συνεχίζει, αναφέροντας τις σχέσεις που έχει αναπτύξει με τη Ρωσία στη Μέση Ανατολή, μια σχέση με αντιδυτική στόχευση. Αναφέρει την καταδίκη από τους Τούρκους του συμφώνου εξομάλυνσης των σχέσεων με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.


Δεν λησμονεί να προσθέσει την εκτίμηση της ισραηλινής υπηρεσίας πληροφοριών, Mossad και του επικεφαλής της Γιόσι Κοέν, ότι η Τουρκία συνιστά μεγαλύτερη απειλή για την περιφερειακή ισορροπία -οπότε και την παγκόσμια, λόγω της περιοχής- συγκριτικά ακόμη και με το Ιράν.
Η Τουρκία απομακρύνεται διαρκώς από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αναφέρει καταγράφοντας τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αλλά και την ανησυχία του για τον σεβασμό στη νομιμότητα της εκλογικής διαδικασίας στην Τουρκία. Ελέγχει ασφυκτικά τα ΜΜΕ και φυλακίζει με το παραμικρό δημοσιογράφους… και όσο ανελεύθερο είναι το καθεστώς στο εσωτερικό, τόσο ψάχνεται για φασαρίες στο εξωτερικό.
Ο δημοσιογράφος χρησιμοποιεί στη συνέχεια το παράδειγμα των τουρκικών ερευνών για υδρογονάνθρακες στην περιοχή του Καστελλορίζου, για να δηλώσει ότι αυτό αποτελεί προειδοποίηση αφύπνισης για τις τουρκικές οικονομικές, στρατηγικές και εδαφικές φιλοδοξίες. Σε βάρος των γειτόνων… Στην ανατολική Μεσόγειο ακολουθεί μια επεκτατική ναυτική στρατηγική, με την επωνυμία “Γαλάζια Πατρίδα” (Mavi Vatan), η οποία παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με την επεκτατική στρατηγική της Κίνας στη Νότιο Σινική Θάλασσα.


Ο αρθρογράφος παρατηρεί στη συνέχεια, ότι ενώ για τους Αυστραλούς η τιμή στη μνήμη της Μάχης της Καλλίπολης χρησιμοποιείται για να καταδειχθεί η ματαιότητα του πολέμου, για την Τουρκία οι εορτασμοί έχουν χρώμα εθνικιστικό και μιλιταριστικό, κάτι που αντανακλάται και στην εξωτερική πολιτική της χώρας.
Για την Τουρκία, οι εορτασμοί χρησιμοποιούνται για να καταδειχθεί η σημασία του πολέμου ακόμα και σήμερα… Οπότε καλεί τους Αυστραλούς να ξανασκεφθούν τη συμμετοχή τους στην επόμενη επέτειο, όταν η κρίση της πανδημίας του κορονοϊού υποχωρήσει και το επιτρέψει. Μια σεμνή τελετή θα μπορούσε να διοργανωθεί στη Λήμνο, που χρησιμοποιήθηκε ως σημείο εκκίνησης για την απόβασης στην Καλλίπολη.
Εκεί όπου επέστρεψαν για να πεθάνουν Βρετανοί, Καναδοί, Γάλλοι, ακόμα και Ινδοί στρατιώτες που έλαβαν μέρος. Μια τελετή εκεί θα αποτελούσε μια “τοξική χειρονομία” που θα έστελνε στους Τούρκους το μήνυμα “κατά της ζωντανής παράδοσης της στρατιωτικής επιθετικότητας”… Και κλείνει το άρθρο: “Το καθεστώς της Τουρκίας αξίζει την καταδίκη μας όχι την υποστήριξή μας”.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου