ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
Aρχίζοντας βέβαια από την αρχαία ιστορία. Δείγμα της αρχαίας ιστορίας των Αθηνών είναι
τo μνημείο του Λυσικράτη. Είναι ένα χορηγικό μνημείο.
Οι χορηγοί ήταν πλούσιοι Αθηναίοι που χρηματοδοτούσαν παραστάσεις και αν κέρδιζε η παράσταση τους είχαν δικαίωμα να στήσουν ένα μνημείο για υπενθύμιση της νίκης.
Κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας το μνημείο το αγόρασε ένας Γάλλος μοναχός και το 1669 ενσωματώθηκε στο παρακείμενο μοναστήρι των καπουτσίνων που καταστράφηκε κατά τη γαλλική επανάσταση. Τελικά η γαλλική κυβέρνηση το επέστρεψε με αντάλλαγμα το οικόπεδο του γαλλικού Ινστιτούτου και την άδεια να πραγματοποιήσει ανασκαφές στον χώρο γύρω από το μνημείο.
Δείτε ένα κατατοπιστικό βιντεάκι για το μνημείο ΕΔΩ
Στα Ρωμαϊκά χρόνια
Ρωμαϊκή Αγορά
Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Ακρόπολης σε κοντινή απόσταση από την ανατολική πλευρά της αρχαίας αγοράς. Συνδεόταν μαζί της με ένα στενό πλακόστρωτο δρόμο.
Η είσοδος στα ανατολικά οδηγούσε στα δημόσια λουτρά και στον Πύργο των Ανέμων (ωρολόγιο του Κυρρήστου)
Ο Πύργος των Ανέμων, ένα οκταγωνικό κτίριο ύψους 12 μέτρων λειτουργούσε ως μετεωρολογικός σταθμός.
Κατασκευάστηκε με πεντελικό μάρμαρο από τον διάσημο αστρονόμο Ανδρόνικο. Τα ανάγλυφα αναπαριστούν τους 8 διαφορετικούς ανέμους.
Οι άνεμοι σε γραμματόσημα
Στα πρώιμα χριστιανικά χρόνια χρησιμοποιήθηκε ως το καμπαναριό μας γειτονικής εκκλησίας ενώ στα χρόνια της τουρκοκρατίας μετατράπηκε σε “τεκέ” για τους δερβίσηδες, ο τεκές του Μπραϊμη.
Το εσωτερικό από το κτίριο όταν λειτουργούσε ως τεκές
Δείτε μια τρισδιάστατη περιήγηση ΕΔΩ
Η Βιβλιοθήκη του Αδριανού
Δίπλα στο τζαμί Τζισδαράκη ήταν η είσοδος της Βιβλιοθήκης που έκτισε ο Αδριανός το 132 μ.χ. γνωστός και ως μικρός Έλληνας λόγω της αγάπης του για την ελληνική τέχνη και φιλοσοφία. Η Βιβλιοθήκη καταστράφηκε μετά την επίθεση των Ερούλων
Τον 5ο αιώνα ανεγείρεται στη μέση της αυλής χριστιανικός ναός, ο πρώτος μητροπολιτικός ναός της Αθήνας, που αποδίδεται στην Αθηναϊδα -Ευδοκία με υπέροχα ψηφιδωτά. Τον 11ο με 12ο αιώνα ο χώρος υπόκειται σε πολλές καταστροφές καθώς εκεί εγκαθίσταται μια συνοικία της πόλης με πολλά μαγαζιά και σπίτια.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας λειτουργεί εδώ το Πάνω Παζάρι και δημιουργείται εδώ το εμπορικό κέντρο της Αθήνας.
Σήμερα λίγα ερείπια μαρτυρούν το μεγαλείο του κτιρίου που είχε 100 κίονες κορινθιακού ρυθμού. Σώζονται 7 μόνο κίονες της πρόσοψης και ένας, ο βόρειος του πρόπυλου.
Ακόμα στο εσωτερικό υπάρχουν τα ερείπια από τρεις χριστιανικούς ναούς, που φτιάχτηκαν με υλικά από το αρχαίο οικοδόμημα.
Η πύλη της Αθηνάς της Αρχηγέτιδας
Στη Δυτική πλευρά της ρωμαϊκής αγοράς διασώζεται η μεγάλη πύλη με τους τέσσερις εναπομείναντες κίονες και αέτωμα όλα από πεντελικό μάρμαρο.
Έγινε από δωρεές του Ιούλιου Καίσαρα και του Αυγούστου και αφιερώθηκε από τον Δήμο Αθηναίων στην Αθηνά της Αρχηγέτιδα.
Στα Βυζαντινά Χρόνια
Βυζαντινές εκκλησίες
Το εκκλησάκι του Αγ. Ελισαίου
απέναντι από τη βιβλιοθήκη του Αδριανού.
Ήταν ιδιωτικός ναός της οικογένειας Χωματιανού-Λογοθέτη (δες παρακάτω).
Εδώ έψαλλε ο Παπαδιαμάντης αλλά, ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης και ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου
Καπνικαρέα
Η Καπνικαρέα χρονολογείται από τον 11ο αιώνα
Λέγεται ότι είχε κτιστεί πάνω στα ερείπια μιας άλλης εκκλησίας που είχε ανεγείρει η Ευδοκία, σύζυγος του Θεοδοσίου του Μικρού
Ο Φώτης Κόντογλου έχει εικονογραφήσει την εικόνα της Πλατυτέρας στο ιερό του ναού
Αγ. Νικόλαος Ραγκαβός
Χτίστηκε τον 11ο αιώνα περίπου σε μια περιοχή που τότε εθεωρείτο από τις πιο αριστοκρατικές. Φαίνεται ότι χτυπηθηκε από τις οβίδες του Μοροζίνι με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία μεγάλη τρύπα στην περιοχή του Ιερού Βήματος, πίσω από την Αγία Τράπεζα. Λέγεται ότι σε αυτήν την εκκλησία τοποθετήθηκε η πρώτη καμπάνα μετά την απελευθέρωση και είναι αυτή που σήμανε το Πάσχα του 1833
Παντάνασσα (Μοναστηράκι)
Αρχικά η εκκλησία αυτή ήταν ιδιόκτητος ναός του Νικολάου Μπονεφατζή και αργότερα έγινε καθολικό γυναικείου μοναστηριού.
Γύρω στα 1910 ο χώρος αναβαθμίζεται γύρω από την εκκλησία και δημιουργείται η πρώτη μικρή πλατεία. Ήταν το μέρος που συγκεντρώνονταν οι επαρχιώτες όταν κατέβαιναν στην Αθήνα και εδώ στάθμευαν οι άμαξες των μεταφορέων. Η περιοχή μαζί με του Ψυρρή συγκέντρωνε πολλούς από τους γραφικούς τύπους των Αθηνών. Ο ναός ήταν γνωστός ως Μεγάλο Μοναστήρι και αργότερα ως Μοναστηράκι απ’ όπου και το όνομα της περιοχής.
Αγ. Αικατερίνη
Βρίσκεται κοντά στο μνημείο του Λυσικράτη
και έχει χτιστεί στα ερείπια του ναού της Αρτέμιδος. Στην εκκλησία αυτή εκκλησιαζόταν ο στρατηγός Μακρυγιάννης, ο οποίος έμενε εκεί κοντά.
Μετόχι του Πανάγιου Τάφου (Άγιοι Ανάργυροι)
Πρυτανείου με Ερεχθέως μια από τις πιο γραφικές εκκλησίες στην Αθήνα
Από τον 18ο αιώνα αποτελεί μετόχι του Παναγίου Τάφου και είναι από τις πιο ωραίες εκκλησίες για Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα καθώς εδώ έρχεται πρώτα το φως
Αγ. Ιωάννης Θεολόγος
Ερωτοκρίτου και Ερεχθέως είναι ένα άλλο βυζαντινό εκκλησάκι που χρονολογείται από τις αρχές του 12ου αιώνα
Παναγία Γοργοεπήκοος
Είναι ακριβώς δίπλα στην Μητρόπολη Αθηνών
Kαι είναι αφιερωμένος στην Παναγιά την Γοργοεπήκοο.
Είναι χτισμένος στα ερείπια ναού της Ειλύθειας.
Η του Σωτείρα Κοτάκη στην οδό Κυδαθηναίων του 11ου αιώνα. Πιθανά ονομάστηκε έτσι από τον κτήτορα Κοτάκη και υπέστη πολλές ζημιές κατά την Επανάσταση τις οποίες απεκατάστησε η ρωσική κοινότητα στην οποία είχε παραχωρηθεί ο ναός για να τελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.
Να μην ξεχάσουμε και την εκκλησία των Αγίων Αποστόλων μέσα στον χώρο της Αρχαίας Αγοράς
Του Σολάκη όπως λέγονται.Μέσα στον χώρο της αγοράς στην περιοχή που λεγόταν Βρυσάκι από τις πολλές βρύσες που υπήρχαν στην περιοχή.
Η Πλάκα πήρε διάφορα τοπωνύμια που όλα κουβαλάνε ένα μέρος της ιστορίας της. Η περιοχή της “Γεράλάδας” αντανακλά μνήμες Φραγκοκρατίας. Προέρχεται από τη λέξη γιρλάντα και υποδηλώνει την περιοχή της Πάνω Πλάκας, που τριγύριζε την Ακρόπολη, το Κάστρο. Είναι η περιοχή που ονομάστηκε αργότερα Ριζόκαστρο.
.JPG)
Πολλές άλλες εκκλησίες που βρισκόταν στον ίδιο χώρο κατεδαφίστηκαν όταν άρχισαν οι εργασίες ανασκαφών από την Αμερικάνικη Σχολή Κλασικών Σπουδών και είναι η μόνη που διασώθηκε και αναστηλώθησε στην αρχική της μορφή
Οθωμανικά Μνημεία
Ο Οθωμανός περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή επισκέφθηκε την μικρή επαρχιακή πόλη της Αθήνας και κατέγραψε όλα τα μνημεία της , ελληνικά, ρωμαϊκά, τζαμιά, λουτρά, στο βιβλίο των ταξιδιών
Φετιχιέ Τζαμί ή Τζαμί του Πορθητή ή του Σταροπάζαρου
Είναι κτίριο του 15ου αιώνα και χτίσηκτε προς τιμή της επίσκεψης του Μωάμεθ του Β΄. Είναι το παλαιότερο σωζόμενο οθωμανικό μνημείο της Αθήνας. Κτισμένο στα ερείπια παλιάς εκκλησίας ενσωματώνει οικοδομικό υλικό από τα παλαιότερα κτίσματα και έχει μέχρι ιωνικά κιονόκρανα.
Ο Ενετός στρατηγός Μοροζίνι στους 5 μήνες της Ενετοκρατίας το μετέτρεψε σε καθολική εκκλησία του Αγίου Διονυσίου του Αεροπαγίτου ενώ χρησιμοποιήθηκε και ως αλληλοδιδακτικό σχολείο της Φιλομούσου Εταιρείας.
Από το 1834 χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτικός φούρνος.
Απέναντι από το Ωρολόγιο του Κυρρήστου (Αέρηδες) βρίσκεται ο Μεντρεσές, δηλαδή μουσουλμανικό ιεροσπουδαστήριο που ιδρύθηκε από τον Μεχμέτ Φαχρή.
Μετατράπηκε, άγνωστο γιατί, σε φυλακή και έτσι διατηρήθηκε και μετά την απελευθέρωση με την προσθήκη ενός ορόφου. Στην εσωτερική αυλή υπήρχε τεράστιο πλατάνι, στο οποίο όμως, δυστυχώς, το χρησιμοποιούσαν για απαγχονισμούς εξού και η έκφραση “χαιρέτα μου τον πλάτανο”
Το εσωτερικό του στο οποίο γινόταν και οι εκτελέσεις (χαρακτικό του 19ου αιώνα)
Το 1914, στα πλαίσια ανασκαφών σχεδόν καταστράφηκε όλο. Σώζεται σήμερα η πόρτα και ο περίβολος.
Το τζαμί Τζισδαράκη (θα το δείτε και στα μουσεία καθώς εκεί στεγάζεται παράρτημα του μουσείου λαϊκής τέχνης)
Στην πλατεία Μοναστηρακίου. Η κατασκευή του συνδέεται με έναν μεγάλο βανδαλισμό καθώς για τον ασβέστη που χρειάστηκαν χρησιμοποίησαν “μια από τις κολόνες του Αδριανού”.
Στην αρχή θεωρήθηκε ότι ήταν μια από τις κολόνες του Ολυμπίου Διος αλλά το πιθανότερο είναι ότι είναι από τις παρακείμενες από τη Βιβλιοθήκη του Αδριανού. Για το λόγο αυτό ο Τζισδαράκης, ο οθωμανός βοεβόδας που το έχτισε, διώχτηκε από την πόλη καθώς υπήρχε η δοξασία ότι οι καταστροφές αυτές προκαλούν θανατικά.
΄Ηταν γνωστό και ως τζαμί του κάτω παζαριού.
Κιουτσούκ Τζαμί (μικρό τζαμί)
Στα νότια της αρχαίας αγοράς, αλλά σώζονται μόνο τα θεμέλια και η βάση του μιναρέ (μεταξύ Πανός και Θρασυβούλου)
Στα νεώτερα χρόνια
Το Παλιό Πανεπιστήμιο (Οικία Κλεάνθη- Scaubert) (Θόλου και Κλεψύδρας)
Κτισμένο κάτω από την Ακρόπολη, το σπίτι που κατοίκησε ο Μακεδόνας αρχιτέκτων Σταμάτης Κλεάνθης μαζί με τον Βαυαρό συνάδελφό του Σάουμπερτ.
Από το δώμα του η θέα είναι εκπληκτική
Οικία Κουτζαλέξη (Μνησικλέους 18 και Διογένους 12)
Κτίριο από τα οθωμανικά χρόνια, το οποίο αγόρασαν οι αδελφοί Κουτσαλέξη προσθέτοντας και άλλο όροφο , μετατρέποντάς το στο νεοκλασικό κτίριο, που διασώζεται σήμερα. Το κτίριο στέγασε την Γραμματεία (Υπουργείο) των Ναυτικών (1839) και αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία. Αργότερα έγινε εκεί η μπουάτ Κατακόμβες ενώ στο ανώγειο ήταν τα “Ταβάνεια”
Καθώς το κτίριο διαθέτει πολύ ωραίες ταβανογραφίες.
Ξενοδοχείο Αίολος (Αιόλου 3 -Αδριανού 64)
Οικοδομήθηκε ανάμεσα στα 1835-6 σε σχέδια του Σταμάτη Κλεάνθη. Με 25 δωμάτια ήταν το πρώτο κτίριο που ανεγερθηκε με σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως ξενοδοχείο
Στο μεταλλικό υπέρυθρο της εισόδου επί της Αιόλου γράφεται η ημερομηνία αποπεράτωσής του. Σήμερα το κτίριο ετοιμάζεται να ξαναλειτουργήσει ως ξενοδοχείο.
Οικία Λασσάνη (Διογένους 1-3)
Διώροφη κατοικία δίπλα από τον Μεντρεσέ στους Αέρηδες.
Χτίστηκε μετά την απελευθέρωση και ανήκε στον Κοζανίτη Ιερολοχίτη Λασσάνη. Σήμερα στεγάζει το Μουσείο Μουσικών Οργάνων.
74ο Δημοτικό Σχολείο (Αδριανού 106-8)
Σε σχέδια του αρχιτέκτονα Παναγιώτη Κάλκου.
το κτίριο αυτό κτίστηκε το 1875-6 και έχει μια πολύ εντυπωσιακή πρόσοψη με δωρικούς κίονες και κλασικό αέτωμα
ενώ το κυρίως κτίριο είναι σχετικά μικρό .
Είναι το πρώτο δημόσιο αλληλοδιδακτικό σχολείο της Αθήνας.Χτίστηκε σε οικόπεδο που βρισκόταν το μουσουλμανικό τέμενος που ονομαζόταν τζαμί της κολόνας.
Το οίκημα κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις αρχές της αλληλοδιδακτικής μεθόδου του Κοκκώνη
Οικία Μπενιζέλων (Αδριανού 96)
Το πιο παλιό κτίριο της Αθήνας.
Σήμερα το κτίριο αποκαθίσταται για λογαριασμό της Αρχιεπισκοπής στην οποία ανήκει
Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών (Κυδαθηναίων 11)
Στεγάζεται σε ένα κτίριο του 1842 από τα πρώτα που έγιναν στην απελευθερωμένη Αθήνα. Απέναντι από τον ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ή Σωτήρα του Κοττάκη. Τέσσερις πρόκριτοι με οικονομική χορηγία Άγγλων φιλελλήνων και με την υποστήριξη του Άνθιμου Γαζή και του τότε ΥΠΕΞ της ρωσικής αυτοκρατορίας Ιωάννη Καποδίστρια ίδρυσαν την Φιλόμουσο Εταιρεία Αθηνάων και ο ίδιος πυρήνα αργότερα ίδρυσε και την αντίστοιχη εταιρεία στη Βιέννη. Και οι δύο έδρασαν στην προετοιμασία της ελληνικής επανάστασης
Ανακατασκευασμένο από τον Σταμάτη Κλεάνθη , περιήλθε στην ιδιοκτησία του Χατζηκυριάκειου Ορφανοτροφείου και αργότερα παραχωρήθηκε στο Κέντρο
Συνδεθείτε ΕΔΩ
Οικία Σεφεριάδη-Τσάτσου (Κυδαθηναίων 9)
Το σπίτι της Κυδαθηναίων όπου ζούσε ο Γεώργιος Σεφέρης, όταν ήταν στην Ελλάδα, και από πάνω ζούσε η αδελφή του Ιωάννα με τον σύζυγό της Κωνσταντίνο Τσάτσο.
Θα θαυμάσετε παλιές αρχοντικές οικίες που κρύβουν πτυχές της ιστορίας μας
Οικια Παπαρρηγοπούλου (Κυδαθηναίων 27)
Το σπίτι αυτό ανήκε στον Ναξιώτη Ιωάννη Παπαρρηγόπουλο, έναν από τους πρώτους Φιλικούς τον καιρό της Επανάστασης. Χτιστηκε το 1843 και είναι ένα από τα πρώτα σπίτια επί βασιλείας του Όθωνα. Μάλιστα και ο πατέρας του Όθωνα αλλά και ο ίδιος φιλοξενήθηκαν εδώ. Για πολλά χρόνια στέγασε και τη Ρωσική Πρεσβεία
Πολυταξιδεμένος καθώς ήταν ο Παπαρρηγόπουλος ήταν ο πρώτος που στόλισε χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Αθήνα και η θέα του στολισμένου δέντρου με κεράκια συζητήθηκε και διαδόθηκε γρήγορα στην Αθήνα. Λέγεται μάλιστα πως ένας από τους καλεσμένους του εκείνα τα Χριστούγεννα ήταν και ο στρατηγός Μακρυγιάννης.
Οικία Χατζημιχάλη
Το σπίτι αυτό χτίστηκα το 1924-1927 από τον αρχιτέκτονα Ζάχο. Είναι χαρακτηριστικό δείγμα εκλεκτικιστικού κτιρίου του μεσοπολέμου. Σήμερα στεγάζει το Κέντρο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης του Δήμου Αθηναίων
Οικία Φίνλεϋ (οδός Κέκροπος)
Το κτίριο κτίστηκε επί τουρκοκρατίας αλλά επισκευάστηκε το 1830 από τον Φίνλεϋ. Ο Φίνλεϋ ήταν Σκοτσέζος ιστορικός. Φιλέλληνας ο οποίος πήρε μέρος μάλιστα στην ελληνική επανάσταση και έζησε εδώ μέχρι τον θάνατό του.
Λέγεται ακόμα ότι και η Σωτηρία Μπέλου στεγάστηκε εδώ με την κομπανία της.
Οικία Δροσίνη (Αδριανού και Τριπόδων)
Αδριανού και Τριπόδων είναι το σπίτι που γεννήθηκε ο ποιητής Γεώργιος Δροσίνης και σύμφωνα με τις περιγραφές του ο δρόμος έσφυζε από ζωή και τότε. Μόνο που τότε το σπίτι είχε αυλή με οπωροφόρα δέντρα.
Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (Τριπόδων 28)
Το κτίριο κτίστηκε επί Όθωνα. Κατά την αποκατάσταση του κτιρίου ανακαλύφθηκαν σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, όπως τμήμα της αρχαίας οδού.
Η οδός Τριπόδων ήταν ένας αγαπημένος δρόμος περιπάτου για τους αρχαίους Αθηναίους κάτω από την σκια της Ακρόπολης. Ονομάστηκε έτσι εξαιτίας των χορηγικών μνημείων που ήταν αναρτημένα δεξιά και αριστερά του δρόμου, γεγονός που έδινε την ευκαιρία στους Αθηναίους να θαυμάζουν τα μνημεία
Στο ισόγειο του κτιρίου λειτουργούν πωλητήριο και εντευκτήριο.Οικία Church (οδός Σχολείου 5 και Επιχάρμου)
Κτίριο κτισμένο στην προεπαναστατική περίοδο που λειτούργησε και ως καρακόλι δηλαδή αστυνομικό φυλάκιο των Τούρκων.
Μετά την απελευθέρωση αγοράστηκε από τον ιστορικό Φίνλεϋ και επισκευάστηκε, και κατόπιν νοικιάστηκε στον Ιρλανδό Church, ο οποίος ήταν αρχιστράτηγος των ελληνικών δυνάμεων στην ελληνική επανάσταση. Μετά τον θάνατό του χρησιμοποιήθηκε ως ιδιωτικό και δημόσιο σχολείο.
H οικία αποτέλεσε και θέμα για έργο του ΤσαρούχηΟικία Γάσπαρη (Κυρρήστου 19 και Φλέσσα)
Κτίριο της τουρκοκρατίας, οικία του Προξένου της Γαλλίας στην Αθήνα.Γάσπαρη
Αποτελείται από δύο πτέρυγες την μία στην Κυρρήστου και την άλλη στη Φλέσσα. Το παλαιότερο κτίσμα της Κυρρήστου χρονολογείται από τον 18ο αιώνα και φέρει μαρμάρινη σκάλα, γνωστή ως σκάλα Γάσπαρη. Υπάρχει και σχετικό βιβλίο με ομώνυμο τίτλο.
Στο αρχοντικό αυτό είχε φιλοξενηθεί και ο ποιητής Λαμαρτίνος.
Οικία Φλέσσα και Σχολείου
Το πετρόκτιστο αυτό κτίριο είναι το κτίριο που έκτισε ο Αμερικανός Ιεαραπόστολος Ιωνάς Κιγκ με σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως Ευαγγελική εκκλησία.
Καθώς όμως ο Κιγκ πέθανε μόλις τελείωσε η κατασκευή το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως στρατηγείο του πρώτου ελληνικού τακτικού στρατού. Αργότερα έγινε δημοτικό σχολείο (από εκεί και το όνομα του δρόμου). Στο σχολείο μάλιστα αυτό φοίτησε και ο ποιητής Γεώργιος Δροσίνης.
Οικία Κωλλέτη (Πολυγνώτου 13)
Ένα από τα ωραιότερα κτίρια, δίπλα στο το οποίο φέρεται να ήταν η κατοικία του Πρωθυπουργού Ιωάννη Κωλλέτη. Σκαρφαλωμένο στην λεγόμενη περιοχή του Ριζόκαστρου. Το κτίριο ανεγέρθηκε το 1860
Περιτριγυρισμένο από αιωνόβια δέντρα, κυπαρίσσια, φοίνικες και νεραντζιές
Εξαιρετικός διάκοσμος που καταλήγει σε αέτωμα το οποίο διακοσμούσαν ακροκέραμα.
Δείτε σχετικό σύνδεσμο ΕΔΩ
Περιμένει την αποκατάστασή του, για να στεγαστεί εδώ το αρχείο Καβάφη.
Οικία Νικολαόυ Δραγούμη (Κλάδου 8)
Κτίστηκε το 1835 για λογαριασμό του Νικολάου Δραγούμη, ο οποίος έλαβε μέρος στην Επανάσταση και κατόπιν έτυχε πολλών αξιωμάτων όπως Υπουργός Εξωτερικών. Εξέδωσε “Ιστορικές Αναμνήσεις” καθώς και το περιοδική η Πανδώρα.
Πρόκειται για απλό κτίριο χωρίς ιδιαίτερο διάκοσμο πέρα από τα δύο αετώματα που φέρει.
Οικία Χωματιανού-Λογοθέτη
Από το αρχοντικό αυτό σήμερα διασώζεται μόνο η εξωτερική καμάρα, μία βρύση και μια πέτρινη σκάλα.
Η καμπάνα της εκκλησίας
Η αυλή των θαυμάτων όπως είναι γνωστό το κτιριακό συγκρότημα του αρχοντικού Χωματιανού-Λογοθέτη.
Πρόκειται να ξαναζωντανέψει και να στεγάσει συλλογές αλλά και δράσεις καθώς το Υπουργείο Πολιτισμού θα στεγάσει εδώ ένα πρότυπο πολιτιστικό κέντρο-μουσείο.
Εδώ θα ιδρυθεί το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης.
Στα σπιτάκια της αυλής θα στεγαστούν συλλογές αλλά θα δημιουργηθεί και ένα καφενείο ενώ στην αυλή θα φιλοξενούνται διάφορες εκδηλώσεις.
Οι χώροι, στους οποίους στεγαζόταν το αρχοντικό, με φούρνους, αποθήκες, πατητήρια, στάβλους αλλά και με στέρνα και δεξαμενή, όπως όλα τα αρχοντικά της εποχής θα φιλοξενήσουν τις συλλογές.
Λέγεται ότι στην αυλή αυτού του σπιτιού ο ΄Έλγιν συγκέντρωνε τα μάρμαρα από τον Παρθενώνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου