Του Νίκου Μόττα *
Η ανακοίνωση των ποινών στη δίκη της εγκληματικής-ναζιστικής Χρυσής Αυγής είναι άλλος ένας «θρίαμβος»της αστικής δικαιοσύνης. Η ποινή κάθειρξης των 13 χρόνων, που επιβλήθηκε στα διευθυντικά στελέχη της ναζιστικής συμμορίας, όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στην λαϊκή απαίτηση για αυστηρή καταδίκη των χρυσαυγιτών, αλλά είναι χαμηλότερη και από την μέγιστη προβλεπόμενη από το νόμο.
Με λίγα λόγια οι Ναζί «έπεσαν στα μαλακά» και σε λίγα χρόνια θα σουλατσάρουν και πάλι ελεύθεροι στην κοινωνία. Με αφορμή αυτό θυμίζουμε ότι η αστική δικαιοσύνη, που φέρθηκε με περισσή ευγένεια στους υπόδικους χρυσαυγίτες, είναι η ίδια που πριν δύο χρόνια εξαντλούσε την αυστηρότητα της σε πρώην εργαζόμενη στον τομέα καθαριότητας του Δήμου Βόλου, την οποία καταδίκαζε σε 10 χρόνια φυλάκιση (!!!) επειδή είχε προσληφθεί στην υπηρεσία χρησιμοποιώντας πλαστό απολυτήριο Δημοτικού Σχολείου!
Σε άλλη περίπτωση το 2019, πολύτεκνη καθαρίστρια-εργαζόμενη στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 8 χρόνια φυλάκιση (!) επειδή είχε παραποιήσει κατά ένα χρόνο το έτος κτήσης του απολυτήριου Δημοτικού προκειμένου να λάβει μέρος σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ για μια θέση βοηθητικού προσωπικού. Αργότερα η ποινή της μειώθηκε στα τρία χρόνια με αναστολή λόγω ελαφρυντικών.
Εκατοντάδες είναι τα παραδείγματα που η αστική δικαιοσύνη – η «βούληση της αστικής τάξης που έχει αναχθεί σε νόμο» όπως σημείωναν οι Μαρξ και Ένγκελς – έχει αποδειχθεί πως αλληθωρίζει προς την πλευρά των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, όντας βασικό εργαλείο της. Η ίδια δικαιοσύνη που φυλακίζει «Ηριάννες» και αποφυλακίζει δολοφόνους, που σέρνει στα δικαστήρια απεργούς και εργαζόμενους και, απ’ την άλλη, απαλλάσει σκανδαλωδώς μεγαλοεπιχειρηματίες και εφοπλιστές. Που βάζει στο ίδιο «ζύγι» το πταίσμα μιας καθαρίστριας που παλεύει για το μεροκάματο με την αδιαμφισβήτητη εγκληματική δράση μιας ναζιστικής συμμορίας.
Γι’ αυτό θα το επαναλάβουμε όσες φορές κι’ αν χρειαστεί: Ο αγώνας για την συντριβή του φασισμού, του ναζισμού, του χρυσαυγιτισμού, όχι μόνο δεν τελειώνει με τη δίκη της Χρυσής Αυγής, αλλά συνεχίζεται ακόμη πιο εντατικά στην κοινωνία, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας και εκπαίδευσης. Και αυτόν τον ρόλο δεν θα τον αναλάβει κανένα αστικό δικαστήριο, παρα μονάχα οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο ίδιος ο λαός.
* Ο Νίκος Μόττας γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου