Το φωτοστέφανο "Halo (optical phenomenon), που μοιάζει με ουράνιο τόξο γύρω από τον ήλιο, εμφανίζεται στην Ανταρκτική

 Σπάνιες φωτογραφίες που κοινοποίησαν δυο από τους συμμετέχοντες στην 25η αποστολή της

Ουκρανίας, στην Ανταρκτική

Φωτογραφίες από ένα ατμοσφαιρικό οπτικό φαινόμενο που μοιάζει με ουράνιο τόξο γύρω από τον ΄Ηλιο, κοινοποίησαν οι συμμετέχοντες στην 25η Ουκρανική Αποστολή στην Ανταρκτική, Anna Soina και Eugene Prokopchuk ( στην ερευνητική βάση Βερνάντσκι (Vernadsky research base) που ανήκει στην Ουκρανία.

Το σπάνιο οπτικό φαινόμενο "Halo (optical phenomenon) από τα Ελληνικά ἅλως , halōs"  είναι το όνομα μιας οικογένειας οπτικών φαινομένων που παράγονται από το φως (συνήθως από τον Ήλιο ή τη Σελήνη) που αλληλεπιδρά με κρύσταλλα πάγου που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα.
Το σπάνιο αυτό οπτικό φαινόμενο εμφανίζεται λόγω της διάθλασης και της ανάκλασης του φωτός, σε κρύσταλλα πάγου, σε σύννεφα cirrus.
Τα φωτοστέφανα μπορούν να έχουν πολλές μορφές, από χρωματιστά ή άσπρα δαχτυλίδια έως τόξα και κηλίδες στον ουρανό. Τα περισσότερα παρατηρούνται  γύρω από το φεγγάρι, τον ήλιο και  μερικές φορές γύρω από άλλες ισχυρές πηγές φωτός, όπως τα φώτα του δρόμου. Ο πιο γνωστός τύπος Halo, είναι το κυκλικό φωτοστέφανο των 22 °.
πηγή 16-10-20

https://www.facebook.com/Ukrinform/posts/4580358115339464

==============

Ο ουρανός αλλάζει συνεχώς και εμφανίζονται οπτικά φαινόμενα που ποικίλλουν. Αλλά πόσο συχνά στρέφουμε την προσοχή μας στον ουρανό?

Συνήθως δεν παρατηρούμε και δεν ενδιαφερόμαστε για το τι συμβαίνει στον ουρανό, παρά μόνο όταν συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα.
ένα από αυτά τα ασυνήθιστα φυσικά φαινόμενα είναι ένα φωτοστέφανο ή  φωτεινά τόξα γύρω από τον ήλιο ή το φεγγάρι.
Αλλά από που προέρχονται και γιατί εξαφανίζονται  τόσο ξαφνικά όσο εμφανίζονται?
=================================

Οι κρύσταλλοι πάγου που είναι υπεύθυνοι για τα φωτοστέφανα αιωρούνται συνήθως σε σύννεφα cirrus ή cirrostratus στην άνω τροπόσφαιρα (5–10 km (3.1–6.2 mi)), αλλά σε κρύο καιρό μπορούν επίσης να επιπλέουν κοντά στο έδαφος, οπότε αναφέρονται ως σκόνη διαμαντιών

Το ιδιαίτερο σχήμα και ο προσανατολισμός των κρυστάλλων είναι υπεύθυνοι για τον τύπο του φωτοστέφανου που παρατηρείται. Φως που ανακλάται και διαθλάται από τους κρυστάλλους πάγου και μπορεί χωριστεί σε χρώματα λόγω της διασποράς . Οι κρύσταλλοι συμπεριφέρονται σαν πρίσματα και καθρέφτες, διάθλαση και ανάκλαση του φωτός πάνω τους, στέλνει ακτίνες φωτός σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Τα ατμοσφαιρικά οπτικά φαινόμενα, όπως τα φωτοστέφανα, χρησιμοποιήθηκαν ως μέρος της μετεωρολογικής γνώσης, το οποίο ήταν ένα εμπειρικό μέσο πρόγνωσης καιρού πριν από την ανάπτυξη της μετεωρολογίας . Συχνά υποδηλώνουν ότι  θα πέσει βροχή μέσα στις επόμενες 24 ώρες, καθώς τα νεφελώδη σύννεφα που τα προκαλούν μπορούν να σηματοδοτήσουν μια μπόρα  που πλησιάζει.
πηγή
https://en.wikipedia.org/wiki/Halo_(optical_phenomenon)
======================

Στη Μετεωρολογία Άλως ονομάζεται το οπτικό φαινόμενο που προκαλείται από τη διάθλαση και ανάκλαση του ηλιακού ή σεληνιακού φωτός πάνω στους παγοκρυστάλλους των νεφών. Συνεπώς απαντώνται δύο είδη άλω, οι ηλιακές και οι σεληνιακές. Επειδή βασική προϋπόθεση είναι η ύπαρξη παγοκρυστάλλων, τα νέφη που μπορούν να προκαλέσουν το φαινόμενο αυτό βρίσκονται σε ύψος πάνω από 6.000μ. Τέτοια νέφη είναι τα λεγόμενα ανώτερα ή θυσανοστρώματα (Cirrostratus).

Με τον όρο «άλως» παρατηρούνται πολλά φαινόμενα ατελή, κύρια όμως εικόνα της άλω είναι εκείνη που παρατηρείται ως μέγας κύκλος σε απόσταση (ακτίνα) 22° έως 46° από το κέντρο της πηγής (Ηλίου ή Σελήνης). Στη πρώτη περίπτωση ο κύκλος έχει χρώμα λευκό, όταν όμως είναι έντονο το φαινόμενο το εσωτερικό είναι ερυθρό με διάφορες χρωματικές ζώνες (πορτοκαλί, κίτρινη και σπανίως πράσινη) προς το εσωτερικό. Πολύ σπάνια παρατηρείται και κυανή εξωτερική άλως.

Το μέρος του Ουρανού που περικλείει η άλως είναι πάντα ασθενέστερα φωτιζόμενο σε σχέση με την υπόλοιπη έκταση. Στη περίπτωση της ακτίνας των 46° οι παραπάνω χρωματισμοί είναι έντονα ευδιάκριτοι. Αλλά συνήθως η άλως αυτή δεν διακρίνεται ολόκληρη, παρά μόνο μέρος της πάνω από τον ορίζοντα. Σε σπάνια περίπτωση απέχει 90°, οπότε και παρατηρούνται δύο τόξα.

Ανάλογα όμως της θέσης του Ήλιου ή της Σελήνης, το φαινόμενο της άλω μπορεί να συνοδεύεται και με άλλα συναφή φαινόμενα όπως στήλες φωτός, φωτεινός σταυρός, περιζενιθιακό τόξο κ.ά.

Στη Μετεωρολογία η μεν "άλως η ηλιακή" συμβολίζεται με κύκλο στον οποίο φέρεται κάθετος και οριζόντια διάμετρος ως σταυρός, ενώ η "σεληνιακή άλως" με άνω ημικύκλιο με οριζόντια διάμετρο και κάθετη ακτίνα (δηλαδή το μισό του συμβόλου της ηλιακής).

Γενικά το φαινόμενο αυτό ανήκει στι «υφεσιακές» καταστάσεις δηλαδή όταν ακολουθεί ύφεση χωρίς αυτό όμως να αποτελεί και ασφαλές προγνωστικό κριτήριο καιρού, παρότι συνήθως το ακολουθούν θύελλες.

================

Το πιο συνηθισμένο φωτοστέφανο "Halo (optical phenomenon), εμφανίζεται  στην Ανταρκτική στον θόλο του πάγου και στις πλαγιές που βρίσκονται σε υψόμετρο 2700-3500 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας. Εκεί μπορούν να παρατηρηθούν όλη την ημέρα, ενώ το σχήμα και το χρώμα τους μπορεί να αλλάξουν. Οι σταθεροί ισχυροί άνεμοι σηκώνουν σύννεφα ελαφρού χιονιού στον αέρα, που έχουν κρυσταλλική δομή. Το κατώτερο όριο τέτοιων σύννεφων χιονιού κατεβαίνει στο έδαφος, δημιουργώντας ιδανικές συνθήκες για το σχηματισμό φωτοστέφανων. Εάν δεν υπάρχουν σύννεφα χιονιού και έντονο ηλιακό φως, υπάρχουν πολλά χρωματιστά και λευκά φωτοστέφανα με ακτίνα 22 ° και 46 °, καθώς και πιο σπάνια άλλα φαινόμενα.

--------------------------------

Στα γεωγραφικά πλάτη όπως της Ελλάδας, περίπου 35° - 41° το φαινόμενο "Halo (optical phenomenon)"  κρίνεται μάλλον ασύνηθες αλλά όχι και σπάνιο, ιδίως το καλοκαίρι και το μήνα Φεβρουάριο.

πηγή
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%BB%CF%89%CF%82_(%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)

=========================

το φαινόμενο του φωτοστέφανου είναι πιθανώς πιο εύκολο να παρατηρηθεί στην ηπειρωτική χώρα από ό, τι κοντά στην ακτή.

Παλαιότερα η εμφάνιση ενός φωτοστέφανου στον ουρανό, προκαλούσε φόβο και πανικό στους ανθρώπους και την ερμήνευαν σαν σημάδι μιας μεγάλης καταστροφής - ή αρχή του πολέμου, του λιμού, των επιδημιών κλπ.

Από την άλλη πλευρά, οι αλλαγές στον καιρό, που ξεκινούν με φωτοστέφανα στον ουρανό  είναι επίσης δυσάρεστες, ειδικά όταν πρόκειται για φυσικές καταστροφές

πηγή
https://farbitis.ru/uk/the-atmosphere/what-is-halo-briefly-halo-in-the-sky-as-a-natural-phenomenon-description-forms-and-photos/

================================

Το φωτοστέφανο είναι πιο συχνά ορατό με τη μορφή ενός κύκλου ζωγραφισμένου γύρω από τον ήλιο, με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου,   γύρω από τον ήλιο με γωνιακή ακτίνα 22 °.
Ελαφρώς λιγότερο κοινό φωτοστέφανο με τη μορφή ομόκεντρων κύκλων   μαζί του ο δεύτερος κύκλος με γωνιακή ακτίνα 22 ° και 46 °.
Και πολύ σπάνιο είναι το φωτοστέφανο του Hevelius   - περίπου 90 °.

Μερικές φορές μπορεί να δούμε  έναν λευκό κύκλο   (Pargelicheskiy circle), παράλληλο με το επίπεδο του ορίζοντα και να περνά μέσα από τον ήλιο. Στη διασταύρωση αυτού του κύκλου με τους κύκλους του φωτοστέφανου 22 ° και 46 ° εμφανίζονται φωτεινά σημεία ουράνιου τόξου - ψευδείς ήλιοι ( pargelium ), καθώς και ψεύτικα φεγγάρια ( parcelins ).

Συμβαίνει επίσης να είναι μόνο τα κάτω μισά του φωτοστέφανου  ορατά , ενώ εμφανίζονται και ελλειπτικά φωτοστέφανα 

Μερικές φορές σε παγωνιά, ένα φωτοστέφανο σχηματίζεται κοντά στην επιφάνεια της γης και οι κρύσταλλοι πάγου στον αέρα λάμπουν σαν πολύτιμοι λίθοι, ενισχύοντας τη λάμψη του φωτοστέφανου. Εάν ο ήλιος είναι χαμηλός πάνω από τον ορίζοντα, το κάτω μέρος του φωτοστέφανου μπορεί μερικές φορές να φανεί με φόντο το περιβάλλον τοπίο.