Η καλύτερη εκδίκηση, λέγεται αναμονή!

 

Η καλύτερη εκδίκηση, λέγεται αναμονή!

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης

Βάλε κρασί και άραξε.

Ξέρω πως τώρα έχεις πίεση 24 και βαράνε όλα σου τα νεύρα. Βλέπεις κόκκινο και φωτιά παντού.

Πάρε μια ανάσα, πάρε κι άλλη μια, ρίξε κι ό,τι μπινελίκι θες, βάλε και ένα κρασάκι, κι άκου με προσεκτικά.

Η πιο ανούσια πράξη που θα κάνεις στη ζωή σου, είναι η εκδίκηση. Ακόμα και την στιγμή που θα μπεις στην αρένα και θα κυνηγάς τον ταύρο, το δίκιο σου και όλα όσα σε πνίγουν, πάλι χαμένος θα είσαι.

Θα έχεις χάσει τον εαυτό σου, θα έχεις λερώσει τα χέρια σου και θα έχεις χάσει την γαλήνη και την ηρεμία του ύπνου σου.

Η ζωή έχει έναν δικό της τρόπο να τακτοποιεί τα πράγματα, λέει μια φίλη αγαπημένη. Και μετά μου αφιερώνει και το αγαπημένο της τραγούδι εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ.

Κι αν αργήσει ρε φίλη η ζωή; Αν έχει να τακτοποιήσει πολλά καθίκια, τι γίνεται;

Υπομονή.

Σιχαμένη λέξη, αλλά πολύτιμη. Κάτσε πίσω λοιπόν και περίμενε. Η ζωή, θα φροντίσει γι’αυτό που πρέπει να ισορροπήσει. Η ζωή θα φροντίσει τα ανθρωπάκια, να μείνουν ανθρωπάκια. Να μην γίνουν άνθρωποι ποτέ. Να μην αγαπηθούν, να μην ερωτευθούν. Να μην νιώσουν και να μην τους νιώσει κανείς.

Η εκδίκηση σου, είναι ο χρόνος που θα περάσει. Εσύ θα πας παρακάτω και το ανθρωπάκι, θα γυρνά γύρω από τον εαυτό του, κάνοντας μια τρύπα στο νερό.

Γιατί ξέρεις, όλοι αυτοί, την τιμωρία τους, την ζουν από την πρώτη τους ανάσα μέχρι την τελευταία. Πρέπει να αντέξουν τον εαυτό τους! Πρέπει να αντέξουν το πετσί τους. Πρέπει να κοιτάζονται κάθε πρωί στον καθρέφτη.

Γι’αυτό σε λέω καρντάσι μου, άσε την ζωή να τα τακτοποιήσει, κι άντε ζήσε τη ζωή σου! Είναι πολύ μικρή, για να την σπαταλήσεις σε ανθρωπάκια!

ΠΗΓΗ