Η αληθινή ιστορία της πρώτης κούκλας Annabelle ξεκίνησε το 1970, όταν τρομοκράτησε την πρώτη ιδιοκτήτριά της, αναγκάζοντας τον Ed και τη Lorraine Warren να την μεταφέρουν στο Μουσείο Αποκρυφισμού.
Η κούκλα, με τα κόκκινα μαλλιά, βρίσκεται μέσα σε μια γυάλινη προθήκη, που φέρει μια χειροποίητη επιγραφή της Κυριακής Προσευχής (Πάτερ Ημών), ενώ το πρόσωπό της έχει ένα ευχάριστο χαμόγελο. Όμως, κάτω από την προθήκη υπάρχει μια ένδειξη, "Προειδοποίηση, μην ανοιχτεί".
Για τους επισκέπτες του Μουσείου Αποκρυφισμού των Warrens στο Monroe του Κονέκτικατ που δεν ξέρουν τι συμβαίνει, μοιάζει με μια οποιαδήποτε άλλη κούκλα που κυκλοφόρησε στα μέσα του 20ού αιώνα. Όμως, η πρώτη Annabelle μόνο συνηθισμένη δεν είναι.
Από το πρώτο της υποτιθέμενο στοίχειωμα το 1970, η φερόμενη ως κακή κούκλα κατηγορήθηκε για δαιμονική κατοχή, πλήθος βίαιων επιθέσεων και τουλάχιστον δύο εμπειρίες κοντά στο θάνατο. Τα τελευταία χρόνια, οι αληθινές ιστορίες της Annabelle έχουν εμπνεύσει μια σειρά από ταινίες τρόμου.
Όμως, πόσα από την ιστορία της Annabelle είναι αληθινά; Είναι πραγματικά δαιμονική ή είναι απλώς ένα παιδικό παιχνίδι που χρησιμοποιείται για κερδοφόρες ιστορίες φαντασμάτων;
Η αληθινή ιστορία της αληθινής κούκλας
Αν και η πραγματική κούκλα δεν έχει τα ίδια χαρακτηριστικά, ούτε είναι πορσελάνινη όπως η κινηματογραφική, και η οποία βρίσκεται στο Μουσείο Αποκρυφισμού των διάσημων ερευνητών του παραφυσικού Ed και Lorraine Warren, το ζευγάρι που δούλεψε στην υπόθεση, γίνεται όλο και πιο ανατριχιαστική λόγω της συχνότητας με την οποία εμφανίζεται.
Τα χαρακτηριστικά της Annabelle, όπως το μειδίαμά της και η λαμπερή, πορτοκαλί, τριγωνική μύτη της, προκαλούν αναμνήσεις παιδικών παιχνιδιών από πιο απλές εποχές. Αν ο Ed και η Lorraine Warren ζούσαν σήμερα (ο Ed πέθανε το 2006 και ο Lorraine στις αρχές του 2019), θα έλεγαν ότι η αυστηρή προειδοποίηση στην γυάλινη προθήκη της Annabelle είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Σύμφωνα με το διάσημο ζευγάρι δαιμονολόγων, η κούκλα είναι υπεύθυνη για δύο εμπειρίες κοντά στο θάνατο, ένα θανατηφόρο ατύχημα και μια σειρά δαιμονικών δραστηριοτήτων που διήρκεσαν περίπου 30 χρόνια.
Το πρώτο από αυτά τα περίφημα στοιχειώματα εντοπίζεται στο 1970, όταν η Annabelle ήταν ακόμα ολοκαίνουργια. Η ιστορία ειπώθηκε στους Warrens από δύο νεαρές γυναίκες και από τότε έχει ειπωθεί ξανά, για πολλά χρόνια, από τους ίδιους τους Warrens.
Όπως λέει η ιστορία, η Annabelle ήταν δώρο σε μια νεαρή νοσοκόμα, την Donna (ή Deirdre, ανάλογα με την πηγή) από τη μητέρα της για τα 28α γενέθλιά της. Η Donna, προφανώς ενθουσιασμένη με το δώρο, την πήρε μαζί της στο διαμέρισμά της το οποίο μοιραζόταν με μια άλλη νεαρή νοσοκόμα, την Angie. Αρχικά, η κούκλα ήταν ένα αξιολάτρευτο αξεσουάρ. Την είχαν βάλει σε έναν καναπέ στο σαλόνι. Όμως, σύντομα, οι δύο γυναίκες άρχισαν να παρατηρούν ότι η Annabelle φαινόταν να κινείται μέσα στο δωμάτιο από μόνη της. Για παράδειγμα, η Donna, πριν φύγει για την δουλειά, την έβαζε στον καναπέ του σαλονιού και όταν γυρνούσε το απόγευμα την έβρισκε στο υπνοδωμάτιο και με την πόρτα κλειστή. Έπειτα, οι δύο κοπέλες άρχισαν να βρίσκουν διάφορα σημειώματα στο διαμέρισμα που έγραφαν "Βοήθεια". Σύμφωνα με τις γυναίκες, τα σημειώματα ήταν γραμμένα σε περγαμηνή, ένα υλικό που δεν είχαν στο σπίτι τους.
Ένα απόγευμα, ο φίλος της Angie -κάποιος Lou- βρισκόταν στο διαμέρισμα, ενώ η Donna έλειπε. Κάποια στιγμή άκουσε θροΐσματα από το δωμάτιό της, σαν κάποιος να είχε μπει. Όταν πήγε να δει τι συνέβαινε, δεν βρήκε κανένα σημάδι παραβίασης, αλλά βρήκε την Annabelle ξαπλωμένη κάτω -κάποιες εκδοχές της ιστορίας λένε ότι ο Lou δέχθηκε επίθεση μόλις ξύπνησε. Ξαφνικά, ένιωσε έναν πόνο στο στήθος του και είδε αιματοβαμμένα σημάδια νυχιών πάνω του. Δύο ημέρες αργότερα, τα σημάδια εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν ίχνος. Μετά την τραυματική εμπειρία του Lou, οι γυναίκες κάλεσαν ένα μέντιουμ για να λύσουν το φαινομενικά παραφυσικό πρόβλημά τους. Το μέντιουμ έκανε μια συνεδρία (σεάνς) και τους είπε ότι η κούκλα κατεχόταν από το πνεύμα της επτάχρονης νεκρής Annabelle Higgins, της οποίας το σώμα είχε βρεθεί πριν από κάτι χρόνια εκεί που κτίστηκε η πολυκατοικία τους. Το μέντιουμ ισχυρίστηκε ότι το πνεύμα ήταν καλό και απλά ήθελε να το αγαπούν και να το φροντίζουν. Οι δύο νεαρές λέγεται ότι αισθάνθηκαν άσχημα για το πνεύμα και συμφώνησαν να επιτρέψουν στην κούκλα να μείνει μόνιμα.
Ο Ed και η Lorraine Warren
Κάποια στιγμή, οι δύο κοπέλες ήθελαν να απαλλάξουν το σπίτι τους από το πνεύμα της κούκλας της Annabelle, οπότε κάλεσαν έναν επισκοπικό ιερέα, γνωστό ως πάτερ Hegan. Ο Hegan επικοινώνησε με τον προϊστάμενό του, τον πάστορα Cooke, ο οποίος ειδοποίησε τον Ed και τη Lorraine Warren.
Οι Warren πίστευαν ότι το πρόβλημα των δύο γυναικών ξεκίνησε πραγματικά όταν άρχισαν να πιστεύουν ότι η κούκλα άξιζε τη συμπάθειά τους. Πίστευαν ότι, μέσα στην Annabelle, υπήρχε όντως μια δαιμονική δύναμη που έψαχνε έναν ανθρώπινο ξενιστή και όχι μια καλοκάγαθη ψυχή.
Αμέσως με το που ασχολήθηκαν με την υπόθεση, οι Warren σημείωσαν ό,τι πίστευαν ότι ήταν σημάδια δαιμονικής κατοχής, συμπεριλαμβανομένης της τηλεμεταφοράς (η κούκλα κινούνταν μόνη της), την υλοποίηση (τα σημειώματα στην περγαμηνή) και το "σημάδι του θηρίου" (τα σημάδια από τα νύχια στο στήθος του Lou). Το ζευγάρι των ερευνητών ζήτησαν από τον Cooke να εξορκίσει το διαμέρισμα. Έπειτα, πήραν την Annabelle από το διαμέρισμα και την πήγαν στο Μουσείο Αποκρυφισμού που διατηρούσαν οι ίδιοι, με την ελπίδα ότι η δαιμονική κατοχή θα τελείωνε.
Άλλα στοιχειώματα που αποδίδονται στην κούκλα
Μετά την απομάκρυνσή της από το διαμέρισμα των δύο γυναικών, οι Warren κατέγραψαν και άλλες παραφυσικές εμπειρίες σχετικά με την κούκλα -την πρώτη λίγα μόλις λεπτά αφότου την πήραν.
Μετά τον εξορκισμό του διαμερίσματος των νοσοκόμων, έδεσαν την Annabelle στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου τους και υποσχέθηκαν να μην χρησιμοποιήσουν τον αυτοκινητόδρομο, σε περίπτωση που είχε κάποια επιρροή πάνω τους και προκαλούσε ατύχημα. Ωστόσο, ακόμη και ο εναλλακτικός δρόμος αποδείχθηκε πολύ επικίνδυνος για το ζευγάρι. Ενώ οδηγούσε, η Lorraine ισχυρίστηκε ότι τα φρένα είτε δεν έπιαναν είτε κολλούσαν αρκετές φορές, με αποτέλεσμα να έχουν σχεδόν καταστροφικές συγκρούσεις. Η ίδια ισχυρίστηκε ότι μόλις ο Ed έβγαλε Αγιασμό από την τσάντα του και ράντισε την κούκλα, το πρόβλημα με τα φρένα εξαφανίστηκε. Φτάνοντας στο σπίτι, το ζευγάρι έβαλε την κούκλα στο γραφείο του Ed. Εκεί, ανέφεραν ότι η κούκλα αιωρήθηκε και μετακινήθηκε μέσα στο σπίτι. Ακόμα και όταν την έβαλαν σε κλειδωμένο γραφείο σε άλλο κτίριο, οι Warren ισχυρίστηκαν ότι αργότερα, εκείνη εμφανιστεί μέσα στο σπίτι. Τελικά, αποφάσισαν να την κλειδώσουν για τα καλά. Κατασκεύασαν μια ειδική θήκη από γυαλί και ξύλο, στην οποία έγραψαν την Κυριακή Προσευχή και την -Καθολική- Προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Για το υπόλοιπο της ζωής του, ο Ed, περιοδικά, έλεγε μια προσευχή, διασφαλίζοντας ότι το κακό πνεύμα -και η κούκλα- παρέμεναν καλά δεσμευμένο.
Από τότε που η Annabelle είναι κλειδωμένη δεν έχει μετακινηθεί ξανά, αλλά πιστεύεται ότι το πνεύμα που την κατέχει έχει βρει τρόπους να βγει στον επίγειο κόσμο. Κάποτε, ένας ιερέας που επισκέφτηκε το μουσείο των Warren πήρε την Annabelle και αγνόησε τις δαιμονικές ικανότητές της. Ο Ed τον προειδοποίησε να μην κοροϊδεύει τη δαιμονική δύναμή της, αλλά ο νεαρός ιερέας γέλασε μαζί του. Κατά την επιστροφή στο σπίτι του, ο ιερέας ενεπλάκη σε ένα σχεδόν μοιραίο ατύχημα που διέλυσε ολοσχερώς το νέο του αυτοκίνητο. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι, πριν από το ατύχημα, είδε την Annabelle στον καθρέφτη του αυτοκινήτου.
Χρόνια αργότερα, ένας άλλος επισκέπτης χτύπησε το τζάμι της προθήκης της κούκλας και γέλασε με το πόσο ανόητοι είναι οι άνθρωποι που πίστευαν την δαιμονική της κατοχή. Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά την επιστροφή του στο σπίτι, έχασε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας του και έπεσε πάνω σε ένα δέντρο. Σκοτώθηκε αμέσως ενώ η κοπέλα του ίσα που σώθηκε. Η ίδια ανέφερε ότι τη στιγμή του ατυχήματος, το ζευγάρι γέλασε για την κούκλα.
Με τα χρόνια, οι Warren συνέχισαν να διηγούνται αυτές τις ιστορίες ως απόδειξη της κακής δύναμης της κούκλας, αν και καμία από αυτές δεν μπόρεσε να επιβεβαιωθεί. Τα ονόματα του νεαρού ιερέα και του ζευγαριού δεν αποκαλύφθηκαν ποτέ. Ούτε οι δύο νοσοκόμες, τα πρώτα θύματα της Annabelle, παρουσίασαν ποτέ την ιστορία τους. Ούτε ο πάτερ Cooke και ο πάτερ Hegan ανέφεραν ξανά τους εξορκισμούς της. Φαίνεται ότι, το μόνο που έχουμε είναι τα όσα έχουν πει οι Warren.
Πώς οι πραγματικές ιστορίες της κούκλας της Annabelle έγιναν franchise ταινιών
Είτε κάποιο από αυτά τα στοιχειώματα συνέβη, είτε όχι, οι ιστορίες που άφησαν ήταν όλα όσα ο σκηνοθέτης και παραγωγός Τζέιμς Γουάν έπρεπε να συγκεντρώσει για ένα μακροχρόνιο και προσοδοφόρο σύμπαν τρόμου.
Ξεκινώντας το 2014, ο Γουάν έγραψε την ιστορία της Annabelle, μιας στοιχειωμένης πορσελάνινης κούκλας, σε μέγεθος παιδιού, με ζωηρά χαρακτηριστικά και μια τάση για βία, χρησιμοποιώντας την πραγματική κούκλα ως έμπνευση. Όπως είναι φυσικό, υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ των δύο κούκλων. Η πιο προφανής διαφορά είναι η ίδια η κούκλα. Ενώ η πραγματική Annabelle είναι ένα παιδικό παιχνίδι, η κούκλα στην ταινία είναι εμπνευσμένη από vintage, χειροποίητες πορσελάνινες κούκλες, με αληθινά πλεκτά μαλλιά και γυάλινα μάτια.
Η Annabelle της ταινίας, αντί να τρομοκρατήσει δύο συγκάτοικους και έναν φίλο, μετακινείται από σπίτι σε σπίτι, επιτίθεται σε οικογένειες, κατέχει μέλη σατανικών λατρειών, σκοτώνει παιδιά, ποζάρει ως καλόγρια και προκαλεί χάος στο σπίτι των Warren. Παρά το γεγονός ότι η πραγματική Annabelle φέρεται να είναι υπεύθυνη μόνο για μια δολοφονία, ο Γουάν έχει σκεφτεί αρκετή καταστροφή για τρεις επιτυχημένες ταινίες -και συνεχίζει.
Μέσα στο μουσείο που ζει η πραγματική Annabelle
Αν και ο Ed και η Lorraine Warren έχουν πεθάνει, η κληρονομιά τους συνεχίστηκε από την κόρη τους Judy και τον σύζυγό της Tony Spera. Μέχρι το θάνατό του το 2006, ο Ed θεωρούσε τον Spera τον προστατευόμενο δαιμονολόγο του και του εμπιστεύτηκε να συνεχίσει το έργο του, που περιελάμβανε τη φροντίδα των αποκρυφιστικών αντικειμένων του. Ανάμεσά τους είναι και η κούκλα Annabelle και η προθήκη της. Ακούγοντας τις προειδοποιήσεις των προκατόχων του, ο Spera προειδοποιεί τους επισκέπτες του Μουσείου των Warren για τις δυνάμεις της.
"Είναι επικίνδυνη;", έχει πει ο Spera για την κούκλα. "Ναι. Είναι το πιο επικίνδυνο αντικείμενο σε αυτό το μουσείο; Ναι." Ωστόσο, παρά τους ισχυρισμούς, οι Warren έχουν μια περίπλοκη σχέση με την αλήθεια. Αν και ουσιαστικά έγιναν γνωστοί λόγω της συμμετοχής τους στην υπόθεση "Amityville Horror" που ενέπνευσαν το The Conjuring, η δουλειά τους έχει σχεδόν καταρριφθεί.
Μια έρευνα της Skeptical Society της Νέας Αγγλίας απέδειξε ότι τα τεχνουργήματα στο Μουσείο Αποκρυφισμού των Warren ήταν ως επί το πλείστων απατεωνιές, επικαλούνταν πειραγμένες φωτογραφίες και υπερβολική αφήγηση. Όμως, για εκείνους που εξακολουθούν να αμφισβητούν τις δυνάμεις της κούκλας Annabelle, ο Spera λέει ότι αυτή η αμφισβήτηση είναι σαν ρωσική ρουλέτα: Ίσως να υπάρχει μόνο μια σφαίρα στο όπλο. Θα τραβούσες τη σκανδάλη ή απλώς θα άφηνες το όπλο κάτω και δε θα έμπαινες σε κίνδυνο;
Οι πραγματικοί φόβοι που περιβάλλουν την κούκλα αναζωπυρώθηκαν ακόμη περισσότερο τον Αύγουστο του 2020, όταν εμφανίστηκαν αναφορές ότι είχε δραπετεύσει από το Μουσείο Αποκρυφισμού (το οποίο έκλεισε προσωρινά το 2019). Αν και οι φήμες εξαπλώθηκαν γρήγορα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γρήγορα οι αναφορές αποδείχτηκαν ανακριβείς. Ο ίδιος ο Spera δημοσίευσε ένα βίντεο με την πραγματική κούκλα Annabelle του μουσείου. "Η Annabelle είναι ζωντανή. Δεν πρέπει να πω ζωντανή. Η Annabelle είναι εδώ, με όλη την περίφημη δόξα της. Δεν έφυγε ποτέ από το μουσείο", δήλωνε.
Και κατέληξε λέγοντας, "Θα ανησυχούσα αν η Annabelle έφευγε πραγματικά επειδή δε θα είχε κάτι να παίξει".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου