Ελλάς-Ελλήνων-Εργοδοτών

 

Πώς η χώρα γίνεται Ειδική Οικονομική Ζώνη

Του Δημήτρη Κωστάκου

Δούρειος Ίππος για την εξυπηρέτηση εργοδοτικών συμφερόντων και την δραστική μείωση του κόστους της εργασίας, με… εσάνς μνημονίου, αποδεικνύεται το νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις, το οποίο θα δημοσιοποιηθεί προς διαβούλευση (;) αύριο.

Υπό τον, κατά τα άλλα, ελπιδοφόρο τίτλο “Εκσυγχρονισμός της Εργασιακής Νομοθεσίας – Κύρωση της Διεθνούς Συμφωνίας 190 ILO για την εξάλειψη της βίας και παρενόχλησης στον χώρο της εργασίας – Ενσωμάτωση της Οδηγίας (Ε.Ε.) 2019/1158 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019”, η κυβέρνηση κατάφερε με τρόπο μαγικό να παρατάξει σειρά διατάξεων, οι οποίες ανατρέπουν στοιχειώδη εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Ρέκβιεμ για τις κλαδικές συμβάσεις

Με πέντε διαφορετικούς τρόπους, οι διατάξεις του νομοσχεδίου ανατρέπουν ολόκληρο το πλέγμα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αφήνοντας ακάλυπτους τους εργαζόμενους, ανοίγοντας παράθυρο για δραστική συμπίεση μισθών και τελικά μετατρέποντας ολόκληρη τη χώρα σε Ειδική Οικονομική Ζώνη:

• Παρέχεται η δυνατότητα υπογραφής “υποκλαδικών συμβάσεων εργασίας” από επιχειρήσεις ενός κλάδου που παρουσιάζουν ιδιαίτερα κοινά χαρακτηριστικά και δεν θα δεσμεύονται από την κλαδική σύμβαση.
• Ενισχύονται οι κανονισμοί εργασίας των επιχειρήσεων, οι οποίοι αφενός θα έχουν μορφή σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου (σε αντίθεση με τις κλαδικές συμβάσεις), αφετέρου θα επιβάλλονται ακόμη και μονομερώς από τον εργοδότη, αν δεν υπάρξει συμφωνία με τους εκπροσώπους των εργαζομένων.
• Οι συνδικαλιστικές και εργοδοτικές οργανώσεις οφείλουν να εγγράφονται στα ηλεκτρονικά μητρώα, ώστε οι συλλογικές διαπραγματεύσεις να γίνονται με τα αντιπροσωπευτικά σωματεία για να δεσμεύουν χωρίς αμφισβήτηση κάθε κλάδο. Με βάση αυτή την πρόβλεψη, οι εργοδοτικές οργανώσεις μπορούν εφόσον δεν εγγραφούν, να μην συμμετάσχουν στις διαπραγματεύσεις…
• Η διευθέτηση (δηλαδή, η προκαθορισμένη αυξομείωση) του χρόνου εργασίας θα μπορεί να γίνει με ατομική συμφωνία μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη, χωρίς επιπλέον αμοιβή αλλά με την παροχή χρόνου ανάπαυσης.
• Περιορίζεται ο ρόλος του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας, ενώ καταργείται ο δεύτερος βαθμός διαιτησίας.

Παράλληλα, επεκτείνονται οι ώρες και οι μέρες εργασίας, ακόμη και τις αργίες, καθώς:

• Προβλέπεται η δυνατότητα επιπλέον εργασίας από τους μερικώς απασχολούμενους ακόμη και σε χρόνο, που δεν είναι συνεχόμενος σε σχέση με το ωράριο τους, ενώ
• Αυξάνονται οι επιχειρήσεις, οι οποίες μπορούν να λειτουργούν Κυριακές και αργίες: Παραγωγή-αποθήκευση-μεταφορά-διανομή φαρμάκων και παραϊατρικού υλικού, εφοδιαστική αλυσίδα (“logistics”), κέντρα κοινών υπηρεσιών (“shared services centers”) ομίλων επιχειρήσεων, κέντρα δεδομένων (“data centers”) και εν γένει μηχανογραφικών κέντρων ομίλων επιχειρήσεων, ψηφιοποίηση έγχαρτου αρχείου, παροχή υπηρεσιών τηλεφωνικού κέντρου εξυπηρέτησης και τεχνικής υποστήριξης πελατών, παραγωγή έτοιμου σκυροδέματος.

Νόμος είναι το δίκιο του απεργοσπάστη

Και αν αντιδράσεις; Αν απεργήσεις;Το νομοσχέδιο παρέχει τη δυνατότητα στον εργοδότη να ζητήσει την μη προσέλευση του εργαζόμενου στον χώρο εργασίας σε περιπτώσεις απόλυσης με προειδοποίηση, έως ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία απομάκρυνσης του.

Επίσης, δίδεται η δυνατότητα χορήγησης επιπλέον αποζημίωσης σε εργαζόμενους οι οποίοι δικαιώθηκαν δικαστικώς για παράνομη απόλυση, απαλλάσσοντας ταυτόχρονα τον εργοδότη από την υποχρέωση επαναπρόσληψης του μισθωτού και φυσικά από την καταβολή μισθών με τόκο υπερημερίας.

Επιπλέον, παρέχεται η δυνατότητα εξ αποστάσεως ψηφοφορίας για την κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων, ενώ:

• Απαγορεύεται “η παρεμπόδιση εργαζομένων, οι οποίοι κατά την διάρκεια απεργίας επιθυμούν να εργαστούν”, ενώ
• Προβλέπεται προσωπικό ελάχιστης εγγυημένης λειτουργίας κατά την διάρκεια απεργίας σε επιχειρήσεις των οποίων η λειτουργία έχει ζωτική σημασία για το κοινωνικό σύνολο.

Πηγή: ΚΟΣΜΟΔΡΟΜΙΟ