Ο Arne Cheyenne Johnson εισερχόμενος στο δικαστήριο στις 19 Μαρτίου του 1981
Στις 16 Φεβρουαρίου του 1981, ο Arne Cheyenne Johnson μαχαίρωσε θανάσιμα τον σπιτονοικοκύρη του, τον Alan Bono. Στη συνέχεια, είπε ότι τον έβαλε ο διάβολος να το κάνει.
Αρχικά, η δολοφονία του Alan Bono το 1981 φαινόταν μια απλή υπόθεση στο Brookfield του Κονέκτικατ. Για την αστυνομία, ήταν σαφές ότι τον 40χρονο είχε σκοτώσει ο ενοικιαστής του, ο Arne Cheyenne Johnson κατά τη διάρκεια μιας βίαιας διαμάχης.
Όμως, μετά τη σύλληψή του, ο Johnson έκανε έναν απίστευτο ισχυρισμό: Τον έβαλε ο διάβολος να το κάνει. Με τη βοήθεια δύο ερευνητών του παραφυσικού, οι δικηγόροι του 19χρονου παρουσίασαν την αξίωση της δαιμονικής κατοχής ως την πιθανή υπεράσπιση για τη δολοφονία του Bono.
"Τα δικαστήρια έχουν ασχοληθεί με την ύπαρξη του Θεού", δήλωσε ο δικηγόρος του Johnson, Martin Minnella. "Τώρα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την ύπαρξη του διαβόλου".
Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που χρησιμοποιήθηκε τέτοια υπερασπιστική γραμμή σε μια αμερικανική δικαστική αίθουσα. Σχεδόν 40 χρόνια αργότερα, η υπόθεση εξακολουθεί να καλύπτεται από διαμάχες, ανησυχητικές εικασίες και αποτελεί έμπνευση για την ταινία The Conjuring: The Devil Made Me Do It.
Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που χρησιμοποιήθηκε τέτοια υπερασπιστική γραμμή σε μια αμερικανική δικαστική αίθουσα. Σχεδόν 40 χρόνια αργότερα, η υπόθεση εξακολουθεί να καλύπτεται από διαμάχες, ανησυχητικές εικασίες και αποτελεί έμπνευση για την ταινία The Conjuring: The Devil Made Me Do It.
Τι συνέβη στον Arne Cheyenne Johnson;
Οι διάσημοι ερευνητές του παραφυσικού Ed και Lorraine Warren στο δικαστήριο στις 19 Μαρτίου του 1981
Στις 16 Φεβρουαρίου του 1981, ο Arne Cheyenne Johnson μαχαίρωσε τον ιδιοκτήτη του σπιτιού που νοίκιαζε, τον Alan Bono, μέχρι θανάτου με ένα σουγιά, διαπράττοντας τον πρώτο φόνο που καταγράφηκε ποτέ στην ιστορία των 193 χρόνων στο Brookfield. Πριν από τη δολοφονία, ο Johnson ήταν για όλους ένας κανονικός έφηβος χωρίς ποινικό μητρώο.
Όμως, τα περίεργα γεγονότα που οδήγησαν στη δολοφονία φέρεται να ξεκίνησαν μήνες νωρίτερα. Στην υπεράσπισή του, ο Johnson, ισχυρίστηκε ότι η πηγή όλων αυτών των δεινών ξεκίνησε με τον 11χρονο αδελφό της αρραβωνιαστικιάς του, Debbie Glatzel.
Το καλοκαίρι του 1980, ο αδελφός της Glatzel, David, ισχυρίστηκε ότι είχε συναντήσει πολλές φορές έναν γέρο που τον χλεύαζε. Αρχικά, το ζευγάρι πίστεψε ότι ο David απλώς προσπαθούσε να γλυτώσει τις δουλειές και απέρριψε την ιστορία. Ωστόσο, οι συναντήσεις συνεχίστηκαν, έγιναν πιο συχνές αλλά και πιο βίαιες.
Ο David ξυπνούσε κλαίγοντας υστερικά, περιέγραφε οράματα ενός "άνδρα με μεγάλα μαύρα μάτια, λεπτό πρόσωπο με χαρακτηριστικά ζώου και οδοντωτά δόντια, μυτερά αυτιά, κέρατα και οπλές". Η οικογένεια ζήτησε από έναν ιερέα από μια κοντινή εκκλησία να ευλογήσει το σπίτι τους -χωρίς αποτέλεσμα.
Έτσι, αποτάνθηκαν στους διάσημους ερευνητές του παραφυσικού Ed και Lorraine Warren, τους οποίους πίστευαν ότι θα μπορούσαν να βοηθήσουν.
Το καλοκαίρι του 1980, ο αδελφός της Glatzel, David, ισχυρίστηκε ότι είχε συναντήσει πολλές φορές έναν γέρο που τον χλεύαζε. Αρχικά, το ζευγάρι πίστεψε ότι ο David απλώς προσπαθούσε να γλυτώσει τις δουλειές και απέρριψε την ιστορία. Ωστόσο, οι συναντήσεις συνεχίστηκαν, έγιναν πιο συχνές αλλά και πιο βίαιες.
Ο David ξυπνούσε κλαίγοντας υστερικά, περιέγραφε οράματα ενός "άνδρα με μεγάλα μαύρα μάτια, λεπτό πρόσωπο με χαρακτηριστικά ζώου και οδοντωτά δόντια, μυτερά αυτιά, κέρατα και οπλές". Η οικογένεια ζήτησε από έναν ιερέα από μια κοντινή εκκλησία να ευλογήσει το σπίτι τους -χωρίς αποτέλεσμα.
Έτσι, αποτάνθηκαν στους διάσημους ερευνητές του παραφυσικού Ed και Lorraine Warren, τους οποίους πίστευαν ότι θα μπορούσαν να βοηθήσουν.
"Κλωτσούσε, δάγκωνε, έφτυνε, ξεστόμιζε τρομερά λόγια", είπαν τα μέλη της οικογένειας του David για την κατοχή του. "Βίωσε προσπάθειες στραγγαλισμού από αόρατα χέρια, τα οποία προσπαθούσε να τραβήξει από το λαιμό του, και ισχυρές δυνάμεις τον αναποδογύριζαν γρήγορα σαν κούκλα".
Ο Johnson έμεινε με την οικογένεια για να βοηθήσει. Όμως, οι νυχτερινοί τρόμοι του παιδιού άρχισαν να εμφανίζονται και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ο David περιέγραψε ότι έβλεπε "έναν γέρο με λευκή γενειάδα, ντυμένο με μια φανέλα και τζιν". Και καθώς συνεχίστηκαν τα οράματα του παιδιού, άρχισαν να ακούγονται παράξενοι θόρυβοι από τη σοφίτα.
Εν τω μεταξύ, ο David άρχισε να μουγκρίζει, να έχει επιληπτικές κρίσεις, να μιλάει με περίεργες φωνές και να παραθέτει εδάφια από το Paradise Lost του John Milton και την Βίβλο.
Εξετάζοντας την υπόθεση, οι Warrens κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν σαφέστατα δαιμονική κατοχή. Ωστόσο, οι ψυχίατροι που διερεύνησαν την υπόθεση ισχυρίστηκαν ότι ο David είχε απλώς μαθησιακή αναπηρία.
Ο Johnson έμεινε με την οικογένεια για να βοηθήσει. Όμως, οι νυχτερινοί τρόμοι του παιδιού άρχισαν να εμφανίζονται και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ο David περιέγραψε ότι έβλεπε "έναν γέρο με λευκή γενειάδα, ντυμένο με μια φανέλα και τζιν". Και καθώς συνεχίστηκαν τα οράματα του παιδιού, άρχισαν να ακούγονται παράξενοι θόρυβοι από τη σοφίτα.
Εν τω μεταξύ, ο David άρχισε να μουγκρίζει, να έχει επιληπτικές κρίσεις, να μιλάει με περίεργες φωνές και να παραθέτει εδάφια από το Paradise Lost του John Milton και την Βίβλο.
Εξετάζοντας την υπόθεση, οι Warrens κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν σαφέστατα δαιμονική κατοχή. Ωστόσο, οι ψυχίατροι που διερεύνησαν την υπόθεση ισχυρίστηκαν ότι ο David είχε απλώς μαθησιακή αναπηρία.
Οι Warren ισχυρίστηκαν ότι κατά τη διάρκεια τριών εξορκισμών -που επέβλεψαν ιερείς- ο David ανυψώθηκε, καταριόταν και σταμάτησε να αναπνέει. Τέλος, φέρεται να προέβλεψε τη δολοφονία που θα διέπραττε τελικά ο Johnson.
Μέχρι τον Οκτώβριο του 1980, ο Johnson άρχισε να χλευάζει τη δαιμονική παρουσία, λέγοντάς του να σταματήσει να ενοχλεί τον αδελφό της αρραβωνιαστικιάς του. "Πάρε εμένα, άφησε τον μικρό μου φίλο ήσυχο", φώναζε.
Μέχρι τον Οκτώβριο του 1980, ο Johnson άρχισε να χλευάζει τη δαιμονική παρουσία, λέγοντάς του να σταματήσει να ενοχλεί τον αδελφό της αρραβωνιαστικιάς του. "Πάρε εμένα, άφησε τον μικρό μου φίλο ήσυχο", φώναζε.
Ήταν φονιάς ο Arne Cheyenne Johnson;
Ο Johnson βγαίνει από το βανάκι στης αστυνομίας στο δικαστήριο. Η υπόθεσή του θα εμπνεύσει το The Conjuring: The Devil Made Me Do It Do
Για να βγάζει τα προς το ζην, ο Johnson δούλευε σε έναν δενδροκόμο, ενώ ο Bono διεύθυνε ένα ξενοδοχείο σκύλων. Σύμφωνα με αναφορές, οι δύο ήταν φιλικοί και συναντιόντουσαν συχνά στην δουλειά του Bono.
Όμως, στις 16 Φεβρουαρίου του 1981 ξέσπασε μια διαμάχη μεταξύ τους. Περίπου στις 6.30 μ.μ., ξαφνικά, ο Johnson έβγαλε έναν σουγιά και το γύρισε στον Bono.
Όμως, στις 16 Φεβρουαρίου του 1981 ξέσπασε μια διαμάχη μεταξύ τους. Περίπου στις 6.30 μ.μ., ξαφνικά, ο Johnson έβγαλε έναν σουγιά και το γύρισε στον Bono.
Ο Bono μαχαιρώθηκε πολλές φορές στο στήθος και το στομάχι και στη συνέχεια αφέθηκε να αιμορραγεί μέχρι θανάτου. Μια ώρα αργότερα, η αστυνομία συνέλαβε τον Johnson και είπαν ότι οι δύο τους μάλωναν για την Debbie. Όμως, οι Warren επέμειναν ότι η ιστορία δεν ήταν τόσο απλή.
Ο Johnson, κάποια στιγμή πριν από τη δολοφονία, λέγεται ότι ερεύνησε ένα πηγάδι στην ίδια περιοχή όπου ο αδελφός της αρραβωνιαστικιάς του ισχυρίστηκε ότι βίωσε την πρώτη του συνάντηση με την κακόβουλη παρουσία που του κατέστρεψε την ζωή.
Οι Warren προειδοποίησαν τον Johnson να μην πλησιάσει το πηγάδι, αλλά εκείνος το έκανε, ίσως για να δει αν όντως δαίμονες θα κατείχαν το σώμα του μιας και τους χλεύαζε. Αργότερα ισχυρίστηκε ότι είδε έναν δαίμονα να κρύβεται μέσα στο πηγάδι, ο οποίος τον κατέλαβε μέχρι το φόνο.
Αν και οι αρχές διερεύνησαν τους ισχυρισμούς των Warren, έμεινα προσηλωμένοι στην εκδοχή ότι ο Bono σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας διαμάχης με τον Johnson για την αρραβωνιαστικιά του.
Ο Johnson, κάποια στιγμή πριν από τη δολοφονία, λέγεται ότι ερεύνησε ένα πηγάδι στην ίδια περιοχή όπου ο αδελφός της αρραβωνιαστικιάς του ισχυρίστηκε ότι βίωσε την πρώτη του συνάντηση με την κακόβουλη παρουσία που του κατέστρεψε την ζωή.
Οι Warren προειδοποίησαν τον Johnson να μην πλησιάσει το πηγάδι, αλλά εκείνος το έκανε, ίσως για να δει αν όντως δαίμονες θα κατείχαν το σώμα του μιας και τους χλεύαζε. Αργότερα ισχυρίστηκε ότι είδε έναν δαίμονα να κρύβεται μέσα στο πηγάδι, ο οποίος τον κατέλαβε μέχρι το φόνο.
Αν και οι αρχές διερεύνησαν τους ισχυρισμούς των Warren, έμεινα προσηλωμένοι στην εκδοχή ότι ο Bono σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας διαμάχης με τον Johnson για την αρραβωνιαστικιά του.
Η δίκη
Σκίτσο του Johnson από την δίκη
Ο δικηγόρος του Johnson, Martin Minnella, προσπάθησε να υποβάλλει ένσταση για "μη ενοχή λόγω δαιμονικής κατοχής". Μάλιστα, είχε προγραμματίσει να κλητεύσει τους ιερείς που λέγεται ότι ήταν παρόντες στους εξορκισμούς, προτρέποντάς τους να σπάσουν την παράδοση μιλώντας για τις αμφιλεγόμενες τελετές τους.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Minnella και οι Warren έγιναν αντικείμενα χλευασμού από τους ομότιμούς τους.
Τελικά, ο δικαστής Robert Callahan απέρριψε την έφεση του Minnella, υποστήριξε δε ότι μια τέτοια υπεράσπιση θα ήταν αδύνατο να αποδειχθεί και ότι οποιαδήποτε μαρτυρία επί του θέματος δεν ήταν επιστημονική και άρα άσχετη.
Η συνεργασία τεσσάρων ιερέων κατά τη διάρκεια τριών εξορκισμών δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, αλλά η Επισκοπή του Bridgeport αναγνώρισε ότι οι ιερείς προσπάθησαν να βοηθήσουν τον David Glatzel εκείνη την δύσκολη περίοδο. Εν τω μεταξύ, εκείνοι οι ιερείς διατάχθηκαν να μην μιλήσουν δημόσια για το θέμα.
Οι δικηγόροι του Johnson είχαν το δικαίωμα να εξετάσουν τα ρούχα του Bono. Η έλλειψη αίματος και σκισίματος, υποστήριξαν, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην γραμμή της υπεράσπιση της κατοχής από δαίμονα. Ωστόσο, κανείς στο δικαστήριο δεν ήταν πεπεισμένος.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Minnella και οι Warren έγιναν αντικείμενα χλευασμού από τους ομότιμούς τους.
Τελικά, ο δικαστής Robert Callahan απέρριψε την έφεση του Minnella, υποστήριξε δε ότι μια τέτοια υπεράσπιση θα ήταν αδύνατο να αποδειχθεί και ότι οποιαδήποτε μαρτυρία επί του θέματος δεν ήταν επιστημονική και άρα άσχετη.
Η συνεργασία τεσσάρων ιερέων κατά τη διάρκεια τριών εξορκισμών δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, αλλά η Επισκοπή του Bridgeport αναγνώρισε ότι οι ιερείς προσπάθησαν να βοηθήσουν τον David Glatzel εκείνη την δύσκολη περίοδο. Εν τω μεταξύ, εκείνοι οι ιερείς διατάχθηκαν να μην μιλήσουν δημόσια για το θέμα.
Οι δικηγόροι του Johnson είχαν το δικαίωμα να εξετάσουν τα ρούχα του Bono. Η έλλειψη αίματος και σκισίματος, υποστήριξαν, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην γραμμή της υπεράσπιση της κατοχής από δαίμονα. Ωστόσο, κανείς στο δικαστήριο δεν ήταν πεπεισμένος.
Έτσι, η νομική ομάδα του Johnson επέλεξε την αυτοάμυνα ως λόγο του φονικού. Στις 24 Νοεμβρίου 1981, ο Arne Cheyenne Johnson καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία πρώτου βαθμού και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 έως 20 ετών. Εξέτισε μόνο πέντε.
Εμπνέοντας το Conjuring: The Devil Made Me Do It
Ενώ ο Johnson ήταν στην φυλακή, κυκλοφόρησε το βιβλίο του Gerald Brittle για το περιστατικό με τίτλο The Devil in Connecticut, το οποίο εκδόθηκε με τη βοήθεια της Lorraine Warren. Επίσης, η δίκη ενέπνευσε την παραγωγή μιας τηλεοπτικής ταινίας με τίτλο The Demon Murder Case.
Αυτό δεν άρεσε στον αδελφό του David Glatzel, τον Carl, οποίος μήνυσε τον Brittle και την Warren για το βιβλίο, ισχυριζόμενος ότι παραβίασε το δικαίωμά του στην ιδιωτικότητα. Επιπλέον, ισχυρίστηκε ότι η αφήγηση ήταν μια παρωδία που φαντάστηκαν οι Warren, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν την ψυχική υγεία του αδερφού του για τα χρήματα.
Το 1986, μετά από ποινή φυλάκισης περίπου πέντε ετών, ο Johnson αποφυλακίστηκε. Ενώ ήταν ακόμα στην φυλακή, παντρεύτηκε την αρραβωνιαστικιά του. Όσο για την Debbie, διατηρεί το ενδιαφέρον της για το υπερφυσικό και ισχυρίζεται ότι το μεγαλύτερο λάθος του Arne ήταν να προκαλέσει το "θηρίο" που κατείχε τον μικρό αδερφός της.
"Δεν προκαλείς ποτέ τον Διάβολο. Ο Arne άρχισε να δείχνει τα ίδια σημάδια που είχε ο αδερφός μου όταν ήταν υπό κατοχή", είπε.
Αυτό δεν άρεσε στον αδελφό του David Glatzel, τον Carl, οποίος μήνυσε τον Brittle και την Warren για το βιβλίο, ισχυριζόμενος ότι παραβίασε το δικαίωμά του στην ιδιωτικότητα. Επιπλέον, ισχυρίστηκε ότι η αφήγηση ήταν μια παρωδία που φαντάστηκαν οι Warren, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν την ψυχική υγεία του αδερφού του για τα χρήματα.
Το 1986, μετά από ποινή φυλάκισης περίπου πέντε ετών, ο Johnson αποφυλακίστηκε. Ενώ ήταν ακόμα στην φυλακή, παντρεύτηκε την αρραβωνιαστικιά του. Όσο για την Debbie, διατηρεί το ενδιαφέρον της για το υπερφυσικό και ισχυρίζεται ότι το μεγαλύτερο λάθος του Arne ήταν να προκαλέσει το "θηρίο" που κατείχε τον μικρό αδερφός της.
"Δεν προκαλείς ποτέ τον Διάβολο. Ο Arne άρχισε να δείχνει τα ίδια σημάδια που είχε ο αδερφός μου όταν ήταν υπό κατοχή", είπε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου