Ο μύθος γύρω από την δημιουργία της Μήλου

 

Ένα από τα πιο ιδιαίτερα νησιά των Κυκλάδων, η Μήλος, είναι γνωστή ευρέως για τις ονειρικές και αμέτρητες παραλίες της -ο αριθμός τους ξεπερνά τις 70- καθώς και για το διάσημο και μοναδικό στο είδος του Σαρακήνικο, με το σεληνιακό τοπίο που το χαρακτηρίζει να αποτελεί και το σημείο αναφοράς για ολόκληρο το νησί. Εκτός, όμως, από τις εικόνες που συναντά κανείς εδώ, εντύπωση προκαλεί και ο μύθος που περιστρέφεται γύρω από το νησί, αναφορικά με την δημιουργία του.

Στην ιστορία, η οποία θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι κάπως περίπλοκη, εμπλέκονται η θέα του έρωτα και της ομορφιάς, Αφροδίτη, ο Άρης, θεός του πολέμου και σύζυγος της Αφροδίτης, καθώς και ο γοητευτικός ημίθεος Άδωνις.


Σύμφωνα με το μύθο, λοιπόν, ο Άρης ανακάλυψε ότι η γυναίκα του Αφροδίτη ερωτεύτηκε σφόδρα και διατηρούσε σχέση με τον Άδωνη, και έτσι σκότωσε το νεαρό ημίθεο κατά την διάρκεια του κυνηγιού ενός γιγάντιου κάπρου. Μάλιστα, λέγεται ότι στο αίμα του ημίθεου οφείλονται τα πρώτα τριαντάφυλλα που φύτρωσαν και στα δάκρυα της Αφροδίτης για το χαμό του αγαπημένου της οι ανεμώνες.


Ακριβώς μετά την δολοφονία του Άδωνη, ωστόσο, χάθηκε ακόμη μία ψυχή. Εκείνη του Μήλου, του επιστήθιου φίλου του αποθανόντος, ο οποίος μην μπορώντας να αντέξει τον ξαφνικό χαμό του φίλου του κρεμάστηκε από ένα δέντρο -μετέπειτα πήρε το όνομά του και ονομάστηκε μηλιά- δίνοντας τραγικό τέλος στην ζωή του.


Η σύζυγος του Μήλου, συγκλονισμένη τόσο από τον χαμό του άντρα της, όσο και από εκείνον του Άδωνη, ακολούθησε τα βήματα του πρώτου και κρεμάστηκε και η ίδια σε ένα δέντρο.


Η θεά Αφροδίτη, τότε, ανέλαβε το παιδί του ζευγαριού ονόματι Μήλος, από το όνομα του πατέρα του, και αποφάσισε να το στείλει τη Δήλο, τόπο καταγωγής του πατέρα του. Αυτός είναι ο Μήλος, λοιπόν, που θεωρείται ως ο πρώτος οικιστής της Μήλου, στον οποίο οφείλεται και το όνομα του νησιού. Ως δείγμα ευγνωμοσύνης προς την «θεία» του Αφροδίτη, ο Μήλος μετέφερε στο νησί και τη λατρεία της, όπου το 1820 ανακαλύφθηκε και το διάσημο άγαλμα της «Αφροδίτης της Μήλου» που εκτίθεται στο μουσείο του Λούβρου.