Μεγάλη εμπειρία, φτωχές γνώσεις ( Η επιτελική ένδεια της Στρατιάς Μικράς Ασίας και οι αρνητικές της επιπτώσεις στην ελληνική επίθεση του Μαρτίου του 1921)

 

Ο αρχιστράτηγος Αναστάσιος Παπούλας δεν είχε υποστεί  εκπαίδευση επιτελούς, ούτε καν είχε φοιτήσει σε παραγωγική σχολή.

γράφει ο Κωνσταντίνος Βλάσσης (Σημ. Φιλίστωρος: 

Για την πρώτη δημοσίευση του άρθρου αυτού κονταροχτυπήθηκε στα ίσια το ιστολόγιο μας με την Καθημερινή της Κυριακής. Ο κ. Βλάσσης προτίμησε την σιγουρία της κορυφαίας εφημερίδας της Χώρας και όχι εμάς που έχουμε κάνει τόσα για αυτόν. Ως αντίποινα αλλάξαμε λίγο τον τίτλο γιατί ο αρχικός θύμιζε γυμνασιακό σχολικό προσανατολισμό. Οκ δεν πειράζει για το γράψιμο, την επόμενη φορά Κώστα...)



To ελληνικό κράτος ουδέποτε ασχολήθηκε σοβαρά με την εκπόνηση συνεπούς αμυντικής πολιτικής. Ο στρατός του 19ου αιώνα ήταν ένας καχεκτικός και με πτωχή εκπαίδευση οργανισμός. Καθώς η πολεμική τέχνη με τη βοήθεια της τεχνολογίας εξελισσόταν σε περισσότερο επιστημονική βάση, η διοίκηση ενός στρατεύματος κατέστη πολύπλοκη, απαιτώντας τη μελέτη πλήθους παραμέτρων και τεχνικών ζητημάτων που έπρεπε να λυθούν. Προέκυψε συνεπώς για τις ανώτερες διοικήσεις η ανάγκη ειδικά καταρτισμένων στελεχών με ανώτερη εκπαίδευση σε θέματα τακτικής, οργάνωσης και διοίκησης. Ο Ελληνικός Στρατός επέδειξε και σε αυτόν τον τομέα μεγάλη καθυστέρηση.

Διαβάστε περισσότερα