Σαμουελ Χανεμαν Ας Γνωρισουμε τον πατερα της Ομοιοπαθητικης

 Γερμανος γιατρος, δημιουργος του θεραπευτικου συστηματος εναλλακτικης ιατρικης, που το ονομασε Ομοιοπαθητικη.

Ο Κριστιαν Φριντριχ Σαμουελ Χανεμαν (Christian Friedrich Samuel Hahnemann), γεννηθηκε στις 10 Απριλιου 1755 στο Μαϊσεν της Σαξωνιας, πολη κοντα στη Δρεσδη. Γιος ενος ζωγραφου πορσελανης, αρχισε τις σπουδες του στην ιατρικη αντιμετωπιζοντας σοβαρες οικονομικες δυσκολιες και αναγκαστηκε να εργαστει ως μεταφραστης. Ηταν πολυγλωσσος, αφου γνωριζε Αγγλικα, Γαλλικα, Ιταλικα, Λατινικα, Ελληνικα, Αραβικα, Συροχαλδαϊκα και Εβραϊκα.

Αποφοιτωντας απο το Πανεπιστημιο του Ερλανγκεν το 1779, αρχισε να ασκει την ιατρικη και λιγο αργοτερα νυμφευθηκε. Ωστοσο, οι κυριες πηγες εισοδηματων του παρεμειναν οι μεταφρασεις και η πωληση ορισμενων επιτυχημενων δικων του χημικων παρασκευασματων, αφου δεν κατορθωσε να εξασφαλισει πελατεια ως γιατρος. Αργοτερα ισχυριστηκε οτι ειχε εγκαταλειψει συνειδητα την ιατρικη, επειδη αμφεβαλλε για την καταλληλοτητα των φαρμακων που υπηρχαν τοτε, αλλα ο ισχυρισμος αυτος δεν τεκμηριωνεται απο το συγγραφικο του εργο εκεινης της εποχης, στο οποιο περιλαμβανοταν μια μελετη για τη συφιλη (1789).

Το 1790, ενω μετεφραζε το εργο του Γουιλιαμ Καλεν «Μαθηματα φαρμακολογιας» («Lectures on the materia medica», 1789), παρατηρησε οτι οι επιδρασεις της κινινης στον υγιη οργανισμο ηταν παρομοιες με τα συμπτωματα των νοσων, οι οποιες θεραπευονταν με το φαρμακο αυτο. Η παρατηρηση αυτη τον οδηγησε στη διατυπωση της αρχης «similia similibus curantur» («τα ομοια θεραπευονται με τα ομοια»), την οποια παρουσιασε για πρωτη φορα σε δημοσιευμα το 1796.

Στο βασικο εργο του «Οργανο της ορθολογικης θεραπευτικης τεχνης» («Organon der rationellen Heilkunst, 1810), ανεπτυξε με βαση την αρχη αυτη ενα ολοκληρο θεραπευτικο συστημα, το οποιο ονομασε «Ομοιοπαθητικη», απο τις ελληνικες λεξεις «ομοιος» και «παθος» («Homöopathie» στα γερμανικα). Το βιβλιο αυτο περιεχει 294 αφορισμους, μεσα απο τους οποιους αναπτυσσει τις βασικες αρχες του ιατρικου του συστηματος.

Μερικα απο τα ουσιωδη σημεια της ομοιοπαθητικης που συμπληρωνουν το νομο των ομοιων ειναι:

Δεν υπαρχουν ασθενειες, αλλα μονο ασθενεις. Η θεραπευτικη αγωγη θα πρεπει να αποσκοπει στην ιαση του ατομου μαλλον παρα της νοσου. Η εξατομικευση ειναι μια σημαντικη ιδεα που εισηγαγε ο Χανεμαν και η οποια διαφοροποιει την ομοιοπαθητικη απο την επισημη ιατρικη.

Το φαρμακο που ενδεικνυται πρεπει να ταιριαζει με ολα τα επι μερους συμπτωματα του ασθενους και οχι μονο με τη νοσο.

Η αναγκαια ποσοτητα του φαρμακου που χρειαζεται για να επιτευχθει μια θεραπεια ειναι απειροελαχιστη, εφοσον εχει βρεθει το σωστο φαρμακο.

Τα συμπτωματα της νοσου, κατα τη διαρκεια της διαδικασιας της θεραπειας, εξαφανιζονται με την αντιστροφη φορα της εμφανισης τους.

Ακολουθησε το εξατομο εργο «Καθαρη Ιατρικη Υλη» («Materia Medica Pura», 1811 και 1827), που αποτελουσε εναν καταλογο ομοιοπαθητικων φαρμακων με τις επιδρασεις της χρησης τους σε υγιη ατομα.

Αντιμετωπιζοντας την εχθροτητα των φαρμακοποιων, ο Σαμουελ Χανεμαν αναγκαστηκε, το 1821, να εγκαταλειψει τη Λειψια, οπου ζουσε απο το 1789. Στη συνεχεια εζησε στο Κετεν κι υστερα απο 14 χρονια εγκατασταθηκε στο Παρισι, οπου ασκησε με μεγαλη επιτυχια την ιατρικη, εως τον θανατο του, που επισυνεβη στις 2 Ιουλιου 1843.