Η Pan Am Flight 73 πριν αναχωρήσει από τη Βομβάη της Ινδίας για το Καράτσι του Πακιστάν
Στις πρώτες πρωινές ώρες της 5ης Σεπτεμβρίου του 1986, τέσσερις ένοπλοι Παλαιστίνιοι τρομοκράτες έκαναν αεροπειρατεία στην πτήση 73 της Pan Am στο Πακιστάν και ζήτησαν να περάσουν στο Ισραήλ, προκαλώντας τελικά εκατοντάδες θύματα.
Λίγο πριν την αυγή της 5ης Σεπτεμβρίου του 1986, περίπου 400 επιβάτες της πτήσης 73 της Pan Am αιχμαλωτίστηκαν από τέσσερις Παλαιστίνιοι τρομοκράτες. Το Boeing 747 μόλις είχε προσγειωθεί στο Καράτσι του Πακιστάν, όταν μέλη της παλαιστινιακής Οργάνωσης Abu Nidal μπήκαν στο αεροπλάνο, οπλισμένοι με ζώνες με εκρηκτικά, χειροβομβίδες και AK-47. Το σχέδιό τους ήταν το αεροσκάφος να πάει στην Κύπρο και το Ισραήλ, προκειμένου να απελευθερωθούν Παλαιστίνιοι κρατούμενοι, αλλά και εκτελέσουν Δυτικούς επιβάτες. Μέχρι το τέλος της 17ωρης δοκιμασίας, σκοτώθηκαν 20 από τους 379 επιβάτες, ενώ υπήρξαν και πάνω από 100 τραυματίες. Οι αεροπειρατές παραμένουν ασύλληπτοι μέχρι σήμερα.
Η αεροπειρατεία της πτήσης 73 της Pan Am
Το πλήρωμα της πτήσης 73 της Pan Am
Η Pan Am Flight 73, μετά την αναχώρησή της από τη Βομβάη της Ινδίας, μόλις είχε προσγειωθεί στο Καράτσι. Αρχικά, θα συνέχιζε για την Γερμανία με τελικό προορισμό την Νέα Υόρκη. Όμως, γύρω στις 6:00 π.μ., Παλαιστίνιοι ένοπλοι επέταξαν το αεροσκάφος και είχαν άλλα σχέδια.
Είχαν μεταμφιεστεί -έξυπνα- σε μέλη της Δύναμης Ασφάλειας Αεροδρομίων και ως εκ τούτου δεν είχαν κανένα πρόβλημα να διασχίσουν τον αεροδιάδρομο με ένα βανάκι με αναμμένες σειρήνες.
Μόλις ανέβηκαν στο αεροπλάνο, ένας από τους ένοπλους πυροβόλησε κοντά στα πόδια ενός μέλους του πληρώματος και φώναξε να κλειδώσει την πόρτα της καμπίνας. Ένας άλλος ανάγκασε την αεροσυνοδό Sunshine Vesuwala να τον οδηγήσει στον πιλότο.
Ωστόσο, μια άλλη αεροσυνοδός, η Sherene Pavan, που δεν την είχαν δει οι αεροπειρατές, ειδοποίησε το πιλοτήριο χρησιμοποιώντας τον κωδικό ενδοεπικοινωνίας για "πειρατεία". Σε μια απόφαση που χλευάζεται μέχρι σήμερα, οι πιλότοι έφυγαν από το αεροπλάνο μέσω της καταπακτής διαφυγής στην οροφή. Η Vesuwala και οι αεροπειρατές έμειναν έκπληκτοι βρίσκοντας το πιλοτήριο άδειο.
"Αμέσως παρατήρησα ότι οι συσκευές διαφυγής στο πιλοτήριο είχαν αναπτυχθεί", είπε η Vesuwala. "Αλλά προσποιήθηκα ότι δε συνέβαινε τίποτα. Ήθελα να δώσω στους πιλότους χρόνο να ξεφύγουν" και πρόσθεσε ότι ένιωσε ανακούφιση όταν είδε ότι οι τρεις πιλότοι είχαν διαφύγει, ελπίζοντας ότι θα επέστρεφαν με βοήθεια. Τότε, ο Viraf Doroga, διευθυντής της Pan Am στο Καράτσι, ήρθε σε επαφή με τους τρομοκράτες μέσω ενός μεγαφώνου. Τους υποσχέθηκε καινούργιους πιλότους για να πετάξουν, εντός μιας ώρας, όπου ήθελαν.
Οι πιλότοι όμως δεν εμφανίστηκαν ποτέ και η αεροπειρατεία κατέληξε θανατηφόρα.
20 επιβάτες εκτελούνται
Οι τέσσερις ασύλληπτοι τρομοκράτες (από τα αριστερά προς τα δεξιά): Jamal Saeed Abdul Rahim, Muhammad Ahmed al-Munawar, Muhammad Abdullah Khalil Hussain ar-Rahayyal και Wadoud Muhammad Hafiz al-Turki
Εξαγριωμένοι με την υπόσχεση που δεν υλοποιήθηκε ποτέ, οι αεροπειρατές ανάγκασαν τον 29χρονο Αμερικανό επιβάτη Rajesh Kumar να βγει στις ανοιχτές πόρτες του αεροσκάφους και τον πυροβόλησαν στο κεφάλι.
Τέσσερις ώρες αφότου πέταξαν το σώμα του από το αεροπλάνο, οι τρομοκράτες ανάγκασαν τις αεροσυνοδούς να μαζέψουν τα διαβατήρια όλων των επιβατών, για να αναγνωρίσουν όλους τους Αμερικανούς επιβάτες στο αεροπλάνο. Οι αεροσυνοδοί, ενεργώντας γενναία, έκρυψαν όσα αμερικανικά έγγραφα μπορούσαν.
Χωρίς κανένα διαβατήριο των ΗΠΑ, οι τρομοκράτες στράφηκαν στους Βρετανούς επιβάτες και τους διέταξαν να καθίσουν στο πάτωμα. Εν τω μεταξύ, ο επικεφαλής αεροπειρατής Zaid Hassan Abd Latif Safarini χρησιμοποίησε τις αεροσυνοδούς ως ανθρώπινη ασπίδα για να βλέπει μέσα από το παράθυρο του πιλοτηρίου και να αξιολογήσει την κατάσταση.
"Είπε ότι έψαχνε για αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη", ανέφερε μια αεροσυνοδός.
Καθώς οι ώρες περνούσαν, ο Safarini άρχισε να φλερτάρει με τη Vesuwala και την κάλεσε να πάει μαζί του στην Κύπρο πριν την δει να κοιτάζει το τσεκούρι έκτακτης ανάγκης που ήταν κοντά.
"Ούτε να το σκέφτεσαι", της είπε.
Η αεροσυνοδός Neerja Bhanot, ο οποίος σκοτώθηκε από τους πυροβολισμούς
Ο Safarini άρχισε να κουράζεται από τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και προειδοποίησε τους διαπραγματευτές ότι θα σκότωνε έναν επιβάτη κάθε 15 λεπτά μέχρι να φτάσει κάποιος πιλότος.
Η Neerja Bhanot έδινε νερό στους επιβάτες, καθώς μια άλλη συνάδελφός της έδινε σάντουιτς. Όταν ο ήλιος άρχισε να δύει και η τροφοδοσία σταμάτησε, η κατάσταση κλιμακώθηκε.
Τα φώτα στο αεροπλάνο έσβησαν. Τα τρομοκρατημένα μέλη του πληρώματος και οι επιβάτες μαζεύτηκαν στη μέση του αεροπλάνου καθώς ένας από τους αεροπειρατές πυροβόλησε έναν άλλο που φορούσε ζώνη με εκρηκτικά, ελπίζοντας να ανατινάξει ολόκληρο το αεροπλάνο.
Κάτι τέτοιο όμως δε συνέβη και οι ένοπλοι πυροβόλησαν στον κόσμο, αδιάφορα, και από τις δύο μεριές.
Η Bhanot άνοιξε τρεις πόρτες -με την βοήθεια ένας επιβάτη- και πολλοί άρχισαν να πηδούν έξω από το αεροσκάφος -από ύψος 20 ποδιών- για να σώσουν τη ζωή τους. Μεταξύ αυτών ήταν και τρεις από τους αεροπειρατές.
Οι τρομοκράτες παραμένουν ασύλληπτοι
Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν σε στρατιωτικό νοσοκομείο των ΗΠΑ στη Γερμανία
Όταν σταμάτησαν οι πυροβολισμοί, τα πιο θαρραλέα μέλη του πληρώματος, όπως η Sunshine, επέστρεψαν στο αεροπλάνο για να αναζητήσουν επιζώντες. Εκεί, βρήκαν την Neerja Bhanot, η οποία είχε πυροβοληθεί στο ισχίο, ενώ προστάτευε τρία παιδιά. Αργότερα, πέθανε στο νοσοκομείο του Καράτσι.
Αυτός ήταν ένας από τους 20 θανάτους εκείνης της ημέρας. Περισσότεροι από 100 από τους 379 επιβάτες τραυματίστηκαν.
Πακιστανοί στρατιώτες έσπευσαν στο αεροπλάνο για να συλλάβουν τους εναπομείναντες αεροπειρατές, ενώ οι τρεις που είχαν πηδήξει συνελήφθησαν από την ασφάλεια του αεροδρομίου.
Αν και, το 1988, οι τέσσερις αεροπειρατές και ένας πέμπτος συνεργός -οι Jamal Saeed Abdul Rahim, Muhammad Ahmed al-Munawar, Wadoud Muhammad Hafiz al-Turki, Muhammad Abdullah Khalil Hussain ar-Rahayyal και Safarini- καταδικάστηκαν σε θάνατο στο Πακιστάν, το 2001 ο Safarini αποφυλακίστηκε, ενώ οι υπόλοιποι το 2008.
Τα αιματοβαμμένα παπούτσια τραυματιών ή νεκρών επιβατών στο αεροδρόμιο του Καράτσι στις 7 Σεπτεμβρίου του 1986
Την ίδια χρονιά, το FBI συνέλαβε τον Safarini στην Μπανγκόκ και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 160 ετών -μετά από παραδοχή για 95 κατηγορίες- και παραμένει φυλακισμένος στην Φλωρεντία του Κολοράντο.
Οι άλλοι τέσσερις εξαφανίστηκαν. Το FBI πιστεύει ότι ζουν κάπου στη Μέση Ανατολή και προσφέρει ανταμοιβή 5 εκατομμυρίων δολαρίων για πληροφορίες που θα οδήγησαν στις συλλήψεις τους, ενώ έχει δώσει στη δημοσιότητα και φωτογραφίες ψηφιακά επεξεργασμένες για το πώς μπορεί να μοιάζουν σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου