ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ;

Γράφει η Μαίρη Καρά *

Μια βόλτα στους δρόμους μιας Ελληνικής πόλης να κάνεις… καταλήγεις σε μια θλιβερή διαπίστωση. Οι συνοδοιπόροι σου περπατούν αδιάφοροι δίπλα σου, με πρόσωπα σκυθρωπά, με απλανές βλέμμα στο κενό και… μασκοφόροι. Στο πρόσωπό τους αντανακλά η απελπισία που ταλανίζει την ψυχή τους.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Οι «ειδικοί» αποφαίνονται πως είναι το συμπτώματα μιας καλπάζουσας κατάθλιψης, που είναι η ασθένεια της εποχής και θερίζει την κοινωνία. Ο καταθλιπτικός άνθρωπος στην ήπια μορφή της ασθένειας νιώθει αποδυνάμωση του εαυτού του, ενώ καταβάλλει προσπάθειες να καλύψει τις ανάγκες του, ακόμα κι αυτές που πριν, τον ευχαριστούσαν κι έτσι γίνεται αδιάφορος.





Οι σκέψεις, οι γνωστικές λειτουργίες, οι πρωτοβουλίες και οι αντιδράσεις του είναι διαταραγμένες και μειωμένες. Οι κινήσεις του είναι αργές και οι απαντήσεις του συνοπτικές. Η ιδέα πως απειλείται η ζωή του, κυριαρχεί στο υποσυνείδητο του κι ένα αίσθημα θλίψης, ακεφιάς και άγχους πλημμυρίζει την ψυχή του. Το προεξέχον συναίσθημά του είναι μεγάλος θυμός, που τον εκδηλώνει είτε ευθέως είτε εκδικητικά προς το περιβάλλον του.


Η σκέψη πως είναι αβοήθητος, πως δεν είναι και αγαπητός, τυραννά το υποσυνείδητό του, με αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχολογία του. Η αγωνία δίνει την θέση της στην απόγνωση και στην απάθεια, που τον σπρώχνουν προς την απομόνωση. Έτσι χάνει την αίσθηση του χιούμορ, το ενδιαφέρον και την ελπίδα του για καλύτερη ζωή και φυσικό είναι να τα βλέπει όλα μαύρα.


Στην κατάθλιψη μπορεί να οφείλονται σωματικές παθήσεις, όπως η αϋπνία, η κόπωση, η μείωση της όρεξης και οι πονοκέφαλοι. Τα συμπτώματα μπορεί να έχουν συμβολικό νόημα για τον ασθενή. Ίσως αναζητά την αγάπη από τους άλλους, δίχως να μπορεί να την ανταποδώσει και να μην μπορεί να ανταμείψει ή να ενισχύσει ψυχικά κάποια σχέση του.




Ο ασθενής σε κάποια δύσκολη φάση της ζωής του μπορεί να αισθανθεί ανίκανος να έχει παρέα ή με την συμπεριφορά του να προκαλέσει ο ίδιος την απορριψή του. Όσο δε η ασθένεια επιδεινώνεται, η ενέργεια, οι επιδιώξεις και τα ενδιαφέροντά του μειώνονται και νοιώθοντας ανίκανος να επιδιώξει συναντήσεις, απομονώνεται αναγκαστικά και γίνεται αντικοινωνικός.




Σ’ αυτή την κατάσταση βρίσκονται πλέον χιλιάδες Έλληνες, που βιώνουν το προσωπικό δράμα τους από τις συνέπειες της ψεύτικης πανδημίας. Μέσα στις δυσκολίες τους προστέθηκαν και οι απάνθρωπες αποφάσεις της ξενόδουλης Κυβέρνησης, που επιβαρύνουν την ψυχολογία τους. Η αναγκαστική χρήση φίμωτρου, ο περιορισμός της κυκλοφορίας, η υποχρεωτικότητα του μπολιάσματος δημιουργούν την πανδημία κατάθλιψης.



Με παράλογες απαγορεύσεις εις βάρος του λαού η αντεθνική Κυβέρνηση κατάφερε, να σπείρει την Διχόνοια ανάμεσα στους πολίτες, διαχωρίζοντάς τους σε δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις. Η κάθε μια στην προσπάθειά της να υποστηρίξει την επιλογή της να μπολιαστεί ή όχι, εκδηλώνει την αποστροφή της προς την άλλη με άδικο μίσος, ενώ είναι για όλους κοινός ο εχθρός.



Η διαίρεση σε «μπολιασμένους» και «ψεκασμένους» πολίτες όμως θα γίνει μπούμερακ για τους πολιτικούς, όταν οι φανατικοί ψηφοφόροι τους αντιληφθούν την απάτη τους. Τότε τα μιαρά πιόνια τι ανταμοιβή θα ευελπιστούν να εισπράξουν από τους εντολοδόχους τους; Σίγουρα όχι κρεμάλες, γιατί μέσα στην αλαζονεία της Εξουσίας, τούς διαφεύγει πως οι κατακτητές αγαπούν μεν την προδοσία, αλλά εκτελούν δε τους προδότες.


Περίεργο πως έγιναν υποτακτικοί οι Έλληνες, που ήταν πάντα ανεξάρτητοι, περήφανοι και μαχητές. Πως αφέθηκαν να τους χειραγωγούν γελοία και μηδενικά ανθρωπάρια; Στο χέρι μας είναι αγαπητοί πατριώτες να δείξουμε την Αλληλεγγύη μας για την κατάθλιψή τους και να τους δώσουμε χέρι βοήθειας, για να συνέλθουν από την πλάνη τους. Να αφυπνιστούν επιτέλους και να δουν το Φως της Αλήθειας. Να τους δώσουμε αυτά που μας στέρησαν οι σατανικοί εχθροί μας, την Αγάπη και την Ελπίδα, τις μαγικές λέξεις που θα επαναφέρουν τον σημερινό καταθλιπτικό στην σωστή θέση του ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΠΑΤΡΙΩΤΗ