Αν πιστέψουμε την ομολογία του πριν από την βίαιη εκτέλεσή του, τότε ο Peter Niers έσφαξε 544 άτομα, 24 από τα οποία ήταν έγκυες γυναίκες που τις σκότωσε για τα έμβρυά τους.
Ο θρύλος του Peter Niers μπορεί να είναι λιγότερο γνωστός από εκείνους του Βλαντ Γ' Τσέπες, του γνωστού Βλαντ Παλουκωτή ή Κόμη Δράκουλα, ή της Ελισάβετ Μπάτορι, αλλά δεν είναι λιγότερο τρομακτικός. Λεγόταν ότι ο Niers ήταν μετρ της μαύρης μαγείας και μπορούσε να γίνει αόρατος και να μεταμορφωθεί σε γάτα, σκύλο ή κατσίκα. Αυτές τις δυνάμεις, έλεγαν, τις απέκτησε μέσω του κανιβαλισμού εμβρύων, των οποίων τα χέρια και πόδια φύλαγε σε μια δερμάτινη θήκη κάθε στιγμή. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που ο Γερμανός ληστής θεωρήθηκε ως ένας από τους χειρότερους κατά συρροή δολοφόνους της ιστορίας.
Αυτή είναι η ιστορία του Μπαμπούλα του Μεσαίωνα.
Τα πρώτα χρόνια
Η εξέγερση των αγροτών στην Γερμανία, που ξεκίνησε το 1525, οδήγησε σε μια μακρά περίοδο αναταραχής και χάους
Ο Niers γεννήθηκε σε μια οικογένεια αγροτών στην Γερμανία τον 16ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια του απόγειου της σκλαβιάς, ο Niers είδε από πρώτο χέρι τις δυσκολίες της ανεξέλεγκτης ταξικής προκατάληψης. Χωρίς αμφιβολία, οι απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και η μεταχείριση της αγροτικής τάξης ήταν καταλύτης για την μετέπειτα κοινωνιοπάθειά του.
Το παραλήρημα των δολοφονιών του Niers συνέβη μετά από μια εξέγερση των αγροτών που ξεκίνησε το 1525 σε όλη τη χώρα. Η εξέγερση, που είναι γνωστή ως Πόλεμος των Χωρικών, ήταν η μεγαλύτερη εξέγερση στην Ευρώπη μέχρι τη Γαλλική Επανάσταση. Στρατιές αγροτών κατέλαβαν τα κάστρα των πλούσιων γαιοκτημόνων, τα μοναστήρια και τις πόλεις. Αποτέλεσμα της εξέγερσης ήταν να αυξηθούν τα ποσοστά εγκληματικότητας στη Γερμανία. Από αρχεία που σώθηκαν, φαίνεται ότι, μεταξύ των δεκαετιών του 1570 και του '90, οι δολοφονίες αποτελούσαν το 11 με 15% των εγκλημάτων στην χώρα.
Από αυτό το σκηνικό βίας και χάους ξεπρόβαλε ο Peter Niers.
Τα εγκλήματα των ληστών
Οι συμμορίες ληστών, πολλοί από τους οποίους ήταν εξεγερμένοι χωρικοί, είχαν σαν αρχηγούς από αντι-ήρωες, όπως ο Ρομπέν των Δασών, μέχρι σατανικούς, κατά συρροή δολοφόνους, όπως ο Peter Niers
Όπως είναι φυσικό, η εξέγερση δημιούργησε ένα εχθρικό περιβάλλον στο οποίο περιπλανιόντουσαν ομάδες ληστών.
Ο Niers δημιούργησε την δική του συμμορία στην πόλη της Αλσατίας στην Γαλλία (τότε ανήκε στην Γερμανία), μια πόλη που ήταν στο επίκεντρο της σύγκρουσης. Πιστεύεται ότι ο Niers εμπνεύστηκε από τον επίσης δολοφόνο Martin Stier, έναν βοσκό και δολοφόνο που οργάνωσε 48 βοσκούς σε συμμορία. Ο Stier και η συμμορία του έλεγαν ότι είχαν φτάσει μέχρι την Ολλανδία. Μετά από μια εγκληματική καριέρα 22 χρόνων, ο Stier εκτελέστηκε το 1572, όχι όμως πριν γίνει ο μέντορας του Niers.
Ο Niers και η συμμορία του τρομοκρατούσαν την ύπαιθρο της Ευρώπης για πολλά χρόνια κλέβοντας και δολοφονώντας ταξιδιώτες σε απομακρυσμένες οδούς. Η συμμορία χωρίστηκε για να κάνει μικρότερες επιθέσεις ή συσπειρώνονταν για να κάνουν μεγαλύτερες. Τελικά, η συμμορία αποθρασύνθηκε και άρχισε να μπαίνει σε πόλεις και χωριά για να δολοφονήσει, να βιάσει και να επιτεθεί στους πολίτες για τα αγαθά τους. Η συμμορία ταξίδεψε εκατοντάδες χιλιόμετρα στη νότια Γερμανία, στη δυτική Γαλλία, στη Ρηνανία και στη Βαυαρία. Το εκτεταμένο δίκτυο της συμμορίας επέκτεινε τις ιστορίες των επιθέσεων της σε ολόκληρη την Ευρώπη και δημιούργησε τον θρύλο του Peter Niers και των εγκλημάτων του, τα οποία είναι γνωστά μέχρι και σήμερα.
Πρώτη σύλληψη και κατηγορίες για κανιβαλισμό και μαύρη μαγεία
Το εξώφυλλο της έβδομης έκδοσης του Malleus Maleficarum, η οποία τυπώθηκε στην Κολωνία το 1520. Η "Σφύρα Κακοποιών", το "Σφυρί Μαγισσών" ή "Hexenhammer" είναι η πιο γνωστή και σημαντική πραγματεία σχετικά με τον διωγμό των μαγισσών που προήλθε από την υστερία κατά των μαγισσών στη διάρκεια της Αναγέννησης. Αποτελεί ένα περιεκτικό εγχειρίδιο κυνηγού μαγισσών, το οποίο εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Γερμανία το 1487 και γνώρισε επανειλημμένες επανεκδόσεις σε όλη την Ευρώπη. Έπαιξε βασικό ρόλο στις δίκες μαγισσών στην Ευρώπη για πάνω από 200 χρόνια. - πηγή
Το 1577, ο Niers και μέλη της συμμορίας του συνελήφθησαν για πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια εγκλημάτων. Τους είχε καταδώσει ένα από τα μέλη της συμμορίας, οπότε ο Niers συνελήφθη και βασανίστηκε. Σύμφωνα με πληροφορίες, ομολόγησε 75 φόνους, μερικοί από τους οποίους εξηγούσαν αρκετές αγνοούμενες γυναίκες. Με κάποιον τρόπο, ο Niers κατόρθωσε να ξεφύγει από την πρώτη του φυλάκιση και να αποφύγει την εκτέλεση. Σύντομα, οι ιστορίες του έφθασαν στα λαϊκά επίπεδα του τρομακτικού. Άρχισαν να κυκλοφορούν φυλλάδια, βιβλία και τραγούδια γι' αυτόν που περιείχαν ιστορίες κανιβαλισμού, τελετουργίες μαύρης μαγείας και υπερφυσικές ικανότητες. Σύμφωνα με μια συλλογή φυλλαδίων του Johann Wick -ενδεχομένως του πρώτου δημοσιογράφου του εγκληματολογικού-, ο δολοφόνος κάλεσε τον διάβολο στο δάσος κοντά στην πόλη Pflazburg στην Λορένη της Γαλλίας, και απέκτησε τις δυνάμεις του για να ολοκληρώσει τα εγκλήματά του. Οι ίδιες ιστορίες υποστήριζαν ότι πριν από την εκτέλεση του, ο Stier εκπαίδευσε τον Niers στην τέχνη της μαύρης μαγείας. Ο Wick, ο οποίος ακολουθούσε στενά τα εγκλήματα των Niers και Stier, μεταξύ του 1577 και του 1583, δημοσίευσε τρία φυλλάδια για τον Niers που αποκάλυψαν την ανηθικότητά του.
Οι ιστορικοί ανέφεραν ότι όσοι Γερμανοί ασχολούνταν με την μαύρη μαγεία εκείνη την εποχή πίστευαν ότι τα κεριά από δέρμα και λίπος εμβρύων τους έκαναν αόρατους και αποκτούσαν άλλες υπερφυσικές δυνάμεις. Επίσης, ο μύθος έλεγε ότι ο κανιβαλισμός εμβρύων μπορούσε να δώσει σε κάποιον τη δυνατότητα να μεταμορφωθεί σε κορμό, πέτρα ή ζώο. Πιστεύεται ότι, όντας μαύρος μάγος, ο Niers απέκτησε την ορμή για παιδοκτονία. Λέγεται ότι χρησιμοποίησε το δέρμα βρεφών για να φτιάξει κεριά που του επέτρεψαν να μπαίνει σε σπίτια χωρίς να τον καταλαβαίνουν. Πίστευαν ότι έχει κόψει τα χέρια και τα πόδια των βρεφών, έβγαζε τις καρδιές τους και τις έτρωγε. Επίσης, λέγεται ότι ο ίδιος είχε παραδεχτεί ότι είχε κόψει τα στήθη νεαρών κοριτσιών που είχε σκοτώσει.
Στη διάρκεια της καριέρας του, λέγεται ότι ο Niers συχνά άλλαζε εμφάνιση για να μην τον πιάσουν. Μεταξύ αυτών των μεταμφιέσεων ήταν ως λεπρός, ως κατσίκα και ως στρατιώτης. Όσο όμως και αν μεταμορφωνόταν, ποτέ δεν άφηνε κάποια πράγματα. Ήταν γνωστό ότι πάντα έφερε μαζί του "χρήματα, δύο οπλισμένα πιστόλια και ένα μεγάλο σπαθί". Στο ένταλμα σύλληψής του το 1579, περιγράφεται ως "μάλλον γέρος", με κυρτά δάχτυλα και μια ουλή στο πηγούνι του.
Τελικά, το 1581, η καριέρα του Niers ως κατά συρροή δολοφόνος θα έφτανε σε ένα αποτρόπαιο τέλος.
Ο κατάλληλος θάνατος μιας αχρείας ζωής
Μέχρι τη στιγμή της σύλληψής του, ο Niers ήταν διάσημος σε ολόκληρη τη χώρα. Προσπάθησε να κρυφτεί σε κοινή θέα. Σταμάτησε σε ένα κατάλυμα στο Νόιμαρκτ και ζήτησε από έναν ντόπιο πανδοχέα να φυλάξει την δερμάτινη θήκη του για να μπορέσει να πάει σε ένα λουτρό.
Αυτό αποδείχθηκε η ανατροπή του.
Καθώς ο Niers απολάμβανε το μπάνιο του, οι κάτοικοι της πόλης προκάλεσαν τον πανδοχέα να ανοίξει την δερμάτινη θήκη. Μέσα της βρήκαν στεγνές καρδιές και χέρια εμβρύων. Συνειδητοποιώντας ότι αυτά ήταν αντικείμενα ενός μαύρου μάγου, οι κάτοικοι γνώριζαν σε ποιον ανήκαν. Ο Niers πιάστηκε εύκολα στο λουτρό -προς έκπληξη των αρχών. Πολλοί πίστεψαν ότι ο Niers συνελήφθη τόσο εύκολα επειδή δεν είχε μαζί του τα μαγικά του αντικείμενα, τα οποία πίστευαν ότι τον έκαναν αόρατο. Ο Niers παραδόθηκε και ομολόγησε 544 δολοφονίες, μεταξύ των οποίων και 24 έγκυες γυναίκες.
Οι εκτελεστές του Νόιμαρκτ έδωσαν στον Niers μια γεύση των πράξεών του θανατώνοντας τον πολύ βίαια.
Επί τρεις ημέρες, ο Niers βασανίστηκε. Την πρώτη ημέρα, έγδαραν την σάρκα του και έριξαν καυτό λάδι στις πληγές του. Την δεύτερη ημέρα, άλειψαν με λίπος τα πόδια του και τον κρέμασαν πάνω από αναμμένα κάρβουνα, σε μια προσπάθεια να τον ψήσουν ζωντανό. Τέλος, την τρίτη μέρα, τον έδεσαν στο τροχό των βασανιστηρίων, την περίφημη μεσαιωνική συσκευή βασανιστηρίων, έναν μεγάλο τροχό που σχεδιάστηκε για να σπάσει τα κόκαλα και/ ή να συνθλίβει τον καταδικασμένο.
Με κάποιο τρόπο, ακόμα και όταν ο τροχός συνέθλιψε το σώμα του, ο Niers δεν είχε πεθάνει. Τελικά, για να πεθάνει, χρειάστηκε ο εκτελεστής του να του κόψει τα άκρα.
Πραγματικότητα ή λαογραφία;
Εικονογράφηση του 15ου αιώνα, που απεικονίζει έναν λυκάνθρωπο να τρώει ένα παιδί
Ο συνδυασμός λαϊκής, σύγχρονης λαογραφίας και το πέρασμα του χρόνου έχουν καταστήσει μερικώς αναξιόπιστες τις λεπτομέρειες της ζωής και των εγκλημάτων του Niers.
Τα εγκλήματά του και ο θάνατός του θα μπορούσαν να είναι υπερβολικά. Ο διαχωρισμός των γεγονότων από τον μύθο στην ιστορία του Niers είναι ακόμη πιο περίπλοκος λόγω των αναφορών δύο συγχρόνων του, κατά συρροή δολοφόνων, των Christman Genipperteinga και Peter Stumpp. Λέγεται ότι ο Genipperteinga σκότωσε 964 ανθρώπους και εκτελέστηκε στον τροχό. Ο Stumpp πίστευε ότι ήταν λυκάνθρωπος και λέγεται ότι έφαγε 14 παιδιά. Όπως και ο Niers, ήταν γνωστός ότι είχε κάνει συμφωνία με τον διάβολο. Με βάση τον παραφουσκωμένο αριθμό θυμάτων, οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο Genipperteinga είναι ένας φανταστικός συνδυασμός του Niers και παρόμοιων δολοφόνων της εποχής.
Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν λογαριασμοί που να υποστηρίζουν ότι ο Niers ήταν ψεύτικος και επειδή ο αριθμός των θυμάτων του φαίνεται αποδεκτός, αυτός ο μπαμπούλας του Μεσαίωνα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένας από τους πιο παραγωγικούς κατά συρροή δολοφόνους όλων των εποχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου