Σμαρούλα Γιούλη

Ηθοποιός και τραγουδίστρια, που διέπρεψε στο μιούζικαλ. Η Σμαρούλα Γιούλη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη

στις 27 Ιανουαρίου 1934. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη και συνέχισε με χορό και τραγούδι.

Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο σε ηλικία 9 ετών, το 1943, στη «Φωνή της καρδιάς», πλάι στον Αιμίλιο Βεάκη. Ακολούθησαν οι ταινίες «Χαμένοι άγγελοι», «Τελευταία αποστολή», «Το σωφεράκι», «Το οργανάκι» και δεκάδες ακόμα.

Στο θεατρικό σανίδι εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1948, στην επιθεώρηση των Αλέκου Σακελλάριου - Χρήστου Γιαννακόπουλου «Άνθρωποι, άνθρωποι» και στη συνέχεια συνεργάστηκε με την Κατερίνα Ανδρεάδη και το Μάνο Κατράκη στο έργο «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται».

Το 1957 γνωρίστηκε με τον έφεδρο αξιωματικό και μετέπειτα επιτυχημένο θεατρικό επιχειρηματία Βαγγέλη Λειβαδά. Παντρεύτηκαν ένα χρόνο μετά, με κουμπάρους τον Ντίνο Ηλιόπουλο και τον Μίμη Φωτόπουλο, και αποτέλεσαν ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια του καλλιτεχνικού χώρου.

Το 1958 συγκρότησε δικό της θίασο και άρχισε να περιοδεύει, ενώ συνεργάστηκε με πολλούς από τους κινηματογραφικούς της παρτενέρ, όπως τον Μίμη Φωτόπουλο και τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, σε ξένες, αλλά κυρίως σε ελληνικές κωμωδίες, πολλές από τις οποίες μεταφέρθηκαν με επιτυχία και στη μεγάλη οθόνη.

Το 1960 απέκτησε δική της θεατρική στέγη και μαζί με το σύζυγό της ανέβασαν πολλά έργα ελλήνων συγγραφέων (Γεωργίου Σουρή, Παύλου Παλαιολόγου, Σπύρου Μελά, Δημήτρη Γιανουκάκη, Δημήτρη Ψαθά, Γεωργίου Ρούσσου, Γιώργου Τζαβέλλα, Κώστα Μουρσελά κ.ά.), αλλά και ξένων (Εντουάρντο ντε Φίλιπο, Άλντο Νικολάι, Ντάριο Φο, Άλμπερτ Χάκετ κ.ά.). Συνεργάστηκε σχεδόν με όλους τους έλληνες σκηνοθέτες, ενώ η ίδια σκηνοθέτησε πρόζες και μουσικά θεάματα, όπως το μιούζικαλ «20 χρόνια Θεοδωράκης», «Καφενείον η Ελλάς» κ.ά.

Τη δεκαετία του '80 η Σμαρούλα Γιούλη, σε συνεργασία πάντα με τον σύζυγό της, παρουσίασε και πρωταγωνίστησε σε πολλά μιούζικαλ, όπως το «Σικάγο», «Η γυναίκα της χρονιάς», «Μάγκες και Κούκλες», «Hello, Dolly!» και αργότερα το «Sweet Charity». Πρωτότυπες για την εποχή, πλούσιες και πολυδάπανες οι μουσικοθεατρικές αυτές παραγωγές, για τις οποίες μετακαλούσε ξένους σκηνοθέτες του είδους, άφησαν να ξεδιπλωθεί το ταλέντο της στο τραγούδι και τον χορό.

Από τη δεκαετία του '90 και μετά έπαιζε όλο και λιγότερο στο θέατρο. 

Πέθανε στις 7 Μαρτίου του 2012, σε ηλικία 78 ετών, τρεις μήνες μετά τον χαμό του συζύγου της, Βαγγέλη Λειβαδά.

Φιλμογραφία

Η φωνή της καρδιάς (1942) [Ζιζή]

Χαμένοι άγγελοι (1948) [Έλλη]

Έλα στο θείο... (1950) [Ρούλα Γιορέ]

Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν (1951) [Καίτη Φλωρά]

Ο πύργος των ιπποτών (1952) [Μαρίνα Δελαρόσσα]

Το σωφεράκι (1953) [Λέλα]

Άνεμος του μίσους (1954)

Γλέντι - λεφτά κι αγάπη (1955) [Μυρτώ]

Το οργανάκι του Αττίκ (1955) [Μέλπω]

Η καφετζού (1956) [Καίτη Γιαβάση-Τσαρδή]

Θυσία της μάνας (1956) [Αλίκη Τεγά - Δημητρίου]

Ο γυναικάς (1957) [Άλκη Μποράνη]

Ο πειρασμός (1957)

Ραντεβού με τον έρωτα (1957) [Λιλή]

Της νύχτας τα καμώματα (1957) [Ρούλα Χατζηθεοδωρή]

4 νύφες 1 γαμπρός (1958) [Φούλη Προκόπη]

Κάθ' εμπόδιο για καλό (1958) [Σμαρή (Σμαράγδα)]

Ο λεφτάς (1958) [Μαίρη Ντέρμα]

Φτώχεια και αριστοκρατία / Στουρνάρα 288 (1959) [Ντουντού Βράιλα]

Νύχτες στο Μιραμάρε (1960) [Ασράφ / Λένα]

Φτωχαδάκια και λεφτάδες (1961) [Μίλη Ντεκρίση]

Ο Θόδωρος και το δίκανο (1962) [Χριστίνα]

Μόνο για σένα (1965) [Στέλλα Περωτή]