Μια έκθεση έργων ενός Βραζιλιάνου γλύπτη του 18ου αιώνα με το παρατσούκλι "ο μικρός σακάτης".
Η ιερής τέχνη αποκτάει μια εντελώς νέα έννοια όταν δει κανείς το έργο του Aleijadinho, ενός γλύπτη της μπαρόκ και σύμβολο της βραζιλιάνικης τέχνης. Παρά την απώλεια των δακτύλων του, τα έργα ζωγραφικής, τα αγάλματα και τα γλυπτά του Aleijadinho είναι έργα μεγάλης μαεστρίας και θαυμασμού, μάρτυρες της δύναμης της θέλησης και της αφοσίωσης.
Ο Aleijadinho - πηγή
Ο καλλιτέχνης Antonio Francisco Lisboa έγινε γνωστός αργότερα με το παρατσούκλι του "Aleijadinho", που στα πορτογαλικά σημαίνει "μικρός σακάτης". Πιστεύεται ότι ο Aleijadinho υπέφερε από μια εκφυλισμένη ασθένεια που προκάλεσε την παραμόρφωση των άκρων του και την απώλεια των δακτύλων του. Ωστόσο, συνέχισε να σμιλεύει με μια σμίλη και ένα σφυρί δεμένα στα χέρια του, χωρίς δάχτυλα, εργαζόμενος συχνά με μεγάλη ταλαιπωρία και πόνο.
Σύμφωνα με μια βιογραφία του καλλιτέχνη (η οποία έχει επικριθεί ότι δραματοποιεί την κατάσταση), ο Aleijadinho συνέχισε να εργάζεται έντονα ακόμη και όταν η ασθένεια προχώρησε. Ασχολήθηκε με το σχεδιασμό και την κατασκευή εκκλησιών, με αγάλματα κανονικού μεγέθους στο εξωτερικό τους και με τις -εξαιρετικά- ζωγραφισμένες οροφές και τα έργα ζωγραφικής μέσα τους. Ο Aleijadinho έγινε ειδικός από μόνος του, δίνοντας ζωή στο ξύλο και την πέτρα, με δημιουργικές αναπαραστάσεις από τη Βίβλο, καθώς έσμιξε στο έργο του πολλά στυλ μπαρόκ και ροκοκό, ακόμη και κλασικά και γοτθικά στοιχεία.
Το Museu Aleijadinho, που βρίσκεται στο Ναό της Άμωμου Συλλήψεως της Παναγίας (Nossa Senhora da Conceição) στην πόλη Όρου Πρέτο, μια παλιά αποικιακή πόλη στη Βραζιλία, περιέχει πολλά παραδείγματα της τέχνης του. Το έργο του μπορεί να δει κανείς και σε τρεις ιστορικές εκκλησίες στο κέντρο της πόλης, στο Santuário do Bom Jesus de Matosinhos, το οποίο έχει αναγνωριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς -όπως και όλη η πόλη άλλωστε- από την UNESCO τι 1985, λόγω της μπαρόκ αρχιτεκτονικής της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου