Ο άντρας που φύτεψε μόνος του ένα ολόκληρο δάσος

 


Ο Jadav "Molai" Payeng
Στις μέρες μας, βλέπουμε συνεχώς ειδήσεις που αφορούν περιβαλλοντολογικές καταστροφές. Όμως, η ιστορία του

Jadav "Molai" Payeng είναι ακριβώς το αντίθετο.



Ο Payeng, κατάγεται από την φυλή Mishing -που σημαίνει "ικανός άνθρωπος"- από την περιοχή Jorhat στην βορειοανατολική ινδική πολιτεία Assam. Η αξιοθαύμαστη ιστορία του άρχισε όταν ήταν 16 ετών, το 1979, μετά από τις ετήσιες πλημμύρες των μουσώνων.

Οι πλημμύρες απομάκρυναν γη και κατέστρεψαν τις περιοχές που ζούσαν άγρια ζώα. Μετά το συγκεκριμένο έτος, ο Payeng διαπίστωσε ότι ένας μεγάλος αριθμός φιδιών ξεβράστηκε σε μια αμμουδιά του κοντινού ποταμού Βραχαμαπούτρα και πρόσεξε ότι πέθαιναν αργά χωρίς να υπάρχει μια σκιά να καλυφτούν.

Αμέσως κατάλαβε ότι τα φίδια χρειάζονταν τον ίσκιο των δέντρων. Η χρόνια αποδάσωση στην περιοχή είχε αφήσει μεγάλες εκτάσεις με άγονο έδαφος, ευάλωτο στη διάβρωση. Έψαξα να βρει βοήθεια από την τοπική δασική υπηρεσία αλλά απέτυχε, καθώς του είπαν ότι σε εκείνο το έδαφος δε θα φύτρωνε κανένα δέντρο. Αντ' αυτού του πρότειναν να καλλιεργήσει μπαμπού.

Και τότε ξεκίνησαν όλα.

Σύντομα φύτεψε τα πρώτα του μπαμπού. Ένας νεαρός άντρας, δουλεύοντας μόνος, μέρα με τη μέρα και χρόνο με το χρόνο, μετέτρεψε το νεκρό τοπίο σε ένα ένα ακμάζον, σύνθετο οικοσύστημα ζούγκλας που σήμερα καλύπτει περίπου 5,5 τετ χλμ.

Στην αρχή, για να βοηθήσει τα νέα φυτά να αναπτυχθούν και παρά τα οδυνηρά τσιμπήματά τους, ο Payeng μάζεψε κόκκινα μυρμήγκια που γνώριζε ότι θα βελτίωναν το έδαφος. Η σκιά των μπαμπού άρχισε να προσελκύει περισσότερα έντομα, και καθώς μεγάλωναν, και μικρά ζώα. Το να φυτεύει ένα νέο δέντρο κάθε μέρα έγινε γρήγορα η καθημερινή ρουτίνα του. Συνέχισε να κάνει το ίδιο πράγμα για τις επόμενες τρεις δεκαετίες. Και συνεχίζει.

"Το νησί είναι κοντά στο σπίτι μου και άρχισα να φυτεύω μπαμπού και ντόπια ή μη πολύτιμα φυτά. Μετά από 15 χρόνια άρχισα να φυτεύω δέντρα αξίας όπως τικ", έχει δηλώσει ο Payeng. Η παρουσία ώριμων δέντρων στην περιοχή προσέλκυσε περισσότερη άγρια ζωή, μεταξύ των οποίων αποδημητικά πουλιά, ελέφαντες, τίγρεις και άλλα ζώα τις περιοχής.

Όταν ο Payeng ξεκίνησε τη δουλειά του, οι περισσότεροι άνθρωποι τον έσπευσαν να τον απορρίψει ως γελοίο. Εντούτοις, υποστηρίχθηκε από τους πρεσβυτέρους της κοινότητας του, οι οποίοι αναγνώρισαν τις απειλές που προκλήθηκαν από την παρακμή των δασών. Οι πρεσβύτεροι παρείχαν το Payeng με μερικά από τα πρώτα φυτά μπαμπού. Σήμερα, το δάσος Molai, όπως ονομάστηκε από τον Payeng, φιλοξενεί τίγρεις της Βεγγάλης, ινδικούς ρινόκερους, πάνω από 100 ελάφια και λαγούς, πιθήκους και αρκετές ποικιλίες πουλιών, συμπεριλαμβανομένου ενός μεγάλου αριθμού από γύπες, ενώ υπάρχουν και αρκετές χιλιάδες δέντρα. Τα δε μπαμπού καλύπτουν έκταση πάνω από 3 τετ χλμ. Κάθε χρόνο επισκέπτεται το δάσος ένα κοπάδι από περίπου 100 ελέφαντες, το οποίο παραμένει εκεί για περίπου έξι μήνες. Αυτό το κοπάδι έχει γεννήσει εκεί 10 νεαρούς ελέφαντες όλα αυτά τα χρόνια.

Όταν ο Payeng ξεκίνησε το έργο του, οι περισσότεροι έσπευσαν να τον χαρακτηρίσουν γελοίο. Εντούτοις, τον υποστήριξαν οι γηραιότεροι της κοινότητας, οι οποίοι κατάλαβαν τους κινδύνους που έφερνε η καταστροφή των δασών. Μάλιστα, τα πρώτα φυτά μπαμπού που φύτεψε ο Payeng του τα έδωσαν αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι.

Στην αρχή, ένα σημαντικό ζήτημα ήταν το πότισμα των νεοφυτευμένων δέντρων. Καθώς το έργο του μεγάλωνε και κάλυπτε μια όλο και μεγαλύτερη περιοχή, ο Payeng έπρεπε να επινοήσει ένα σύστημα άρδευσης. Χρησιμοποίησε πήλινα δοχεία με μικροσκοπικές τρύπες τα οποία τοποθετούσε πάνω από κάθε φυτό σε ειδικά διαμορφωμένες πλατφόρμες από μπαμπού. Αυτά έσταζαν νερό για αρκετές ημέρες, επιτρέποντας στον Payeng να διαχειριστεί το δάσος που όλο και μεγάλωνε.

"Το εκπαιδευτικό μας σύστημα πρέπει να ζητάει από κάθε παιδί να φυτεύει δύο δέντρα", έχει δηλώσει ο ίδιος.

Παρ' όλο που ιστορία του ακούγεται ουτοπική, δεν κύλησαν τα πάντα ομαλά. Οι αξιόλογες προσπάθειές του είχαν περάσει απαρατήρητες από τις αρχές, αλλά το 2008 συνέβη ένα περιστατικό με ένα κοπάδι ελεφάντων και μερικούς θυμωμένους χωρικούς. Οι ελέφαντες, καθώς περνούσαν από διάφορους οικισμούς αναζητώντας φαγητό, προκάλεσαν ζημιές. Όταν το κοπάδι κατέφυγε στο δάσος του Payeng, πολλοί ντόπιοι ήθελαν να το καταστρέψουν, ώστε να φύγουν οι ελέφαντες. Τότε κλήθηκαν να παρέμβουν οι τοπικοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι και από τότε, ο Payeng συνεργάζεται με το δασικό τμήμα της πολιτείας Assam. Μερικοί από τους χωρικούς εξακολουθούν να είναι δυσαρεστημένοι. Τα ελάφια και τα βοοειδή που έρχονται να βοσκήσουν στην πλούσια βλάστηση έχουν προσελκύσει μεγάλο αριθμό αρπακτικών, όπως οι τίγρεις.

Το ινδικό πανεπιστήμιο Jawaharlal Nehru έχει ανακηρύξει τον Payeng "άνθρωπο του δάσους της Ινδίας" και η τοπική κυβέρνηση της Assam ονόμασε το δάσος προς τιμήν του. Το 2015 τιμήθηκε με το βραβείο Padma Shri, το τέταρτο υψηλότερο πολιτικό βραβείο στην Ινδία.