Τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου ανακατασκευασμένα!

 

Τα επτά θαύματα της αρχαιότητας ήταν μια λίστα από αξιοθέατα που έπρεπε να επισκεφθεί κάθε αρχαίος

Έλληνας τουρίστας. Η λίστα, που δημιουργήθηκε από τον Αντίπατρο τον Σιδώνιο, ποιητή στην Ελλάδα του δευτέρου αιώνα π.Χ., και έχει έχει μεταγενέστερες επιρροές από πρόσωπα όπως ο μαθηματικός Φίλων ο Βυζάντιος, παραμένει και σήμερα ένα σημαντικό κομμάτι άυλης κληρονομιάς.

Δυστυχώς, μόνο ένα από εκείνα τα αρχαία θαύματα υπάρχει ακόμη. Έτσι, η εκπληκτική δουλειά που πρωτοδημοσιεύτηκε στο budgetdirect δίνει στους σύγχρονους λάτρεις της κουλτούρας την ευκαιρία να επισκεφτούν τα οικοδομήματα που ο Αντίπατρος είχε προτείνει. Σε αυτή τη νέα σειρά αναπαραστάσεων ανακατασκευάστηκαν τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, ώστε να μπορέσετε να δείτε πώς τα ερείπια έμοιαζαν τότε.

1. Ο Κολοσσός της Ρόδου

Ο Κολοσσός ύψους σχεδόν 33 μέτρων έστεκε με ανοιχτά τα πόδια πάνω στο λιμάνι Μανδράκι. Τα πόδια του ήταν γερά τοποθετημένα σε δύο βάσεις 15 σχεδόν μέτρων ώστε να μπορούν τα καράβια να περνούν ανάμεσα από τα πόδια του.

Ήταν ένας ξεκάθαρα ένας τρόπος να ενημερώνονται οι απ’ έξω ποιος ήταν το αφεντικό: στην πραγματικότητα, αυτό το γιγάντιο άγαλμα του θεού Ήλιου φτιάχτηκε από τα λιωμένα όπλα και τις ασπίδες του κυπριακού στρατού, τον οποίο οι Ροδίτες είχαν πρόσφατα κατατροπώσει. Ο Κολοσσός κατέρρευσε από έναν σεισμό μισό μόλις αιώνα αργότερα. Παρέμεινε πεσμένος για να τον θαυμάζουν οι επισκέπτες για περισσότερα από 800 χρόνια, μέχρι που ο Μουσουλμάνος χαλίφης Μωαβίας Α’ έλιωσε το άγαλμα και το πούλησε.

2. Η μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας

Χτισμένη πριν από περισσότερα από 4,500 χρόνια από πέτρες που ζύγιζαν από 2,5 έως 15 τόνους η καθεμιά, η μεγάλη πυραμίδα παρέμενε το ψηλότερο παγκοσμίως ανθρώπινο οικοδόμημα για σχεδόν 4,000 χρόνια.

Ανασκαφές κοντά στην πυραμίδα αποκάλυψαν πως είναι πιθανό μέχρι και 100,000 καταρτισμένοι εργάτες από όλη τη χώρα να ζούσαν προσωρινά σε μια πόλη καθώς κατασκεύαζαν τις εξωπραγματικές πυραμίδες της περιοχής.

3. Οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας

Υπήρξαν πράγματι ποτέ οι κρεμαστοί κήποι; Είναι το μοναδικό θαύμα της λίστας το οποίο μπορεί να αποτελεί αποκύημα της φαντασίας κάποιοι αρχαίου συγγραφέα που ταξίδευε.

Οι ιθαγενείς συγγραφείς της Βαβυλώνας- η οποία βρισκόταν 50 μίλια νότια της σημερινής Βαγδάτης- δεν έκαναν κάποια αναφορά στους κήπους. Αν,πάντως, υπήρξαν φαίνεται πως ήταν αξιοθαύμαστο επίτευγμα μηχανικής, με έναν πολύπλοκο μηχανισμό που τραβούσε νερό σε χτισμένες βεράντες των οποίων το ύψος έφταναν μέχρι και τα 20 μέτρα.

4. Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας

Ο φάρος με βάση τον οποίο όλοι οι μεταγενέστεροι φάροι συγκρίθηκαν, η κατασκευή του Σώστρατου του Κνιδίου, διέθετε μια φωτιά που έκαιγε πάνω σε ένα κυλινδρικό πύργο, που ήταν πάνω σε έναν οκτάγωνο πύργο, που ήταν πάνω σε μια τετράγωνη βάση.

Μια σπειροειδής σκάλα οδηγούσε στην κορυφή, όπου ίσως υπήρχε ένα άγαλμα του θεού Ήλιου. Το κτίριο περιήλθε σε ερείπωση μεταξύ του 12ου και του 15ου αιώνα, όταν ο σουλτάνος των Μαμελούκων Κάιτ Μπέι κατασκεύασε ένα φρούριο στη βάση του φάρου.

5. Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού

Ο τάφος που χτίστηκε για τον Μαύσωλο, τον ηγεμόνα της Καρίας, αρχαίας περιοχής της Μικράς Ασίας, ήταν τόσο εντυπωσιακός που το όνομα του βασιλιά αυτού έγινε η γενική λέξη που χρησιμοποιείται για να αναφερθούμε σε μεγάλα ταφικά μνημεία. Ο Μαύσωλος παράγγειλε πολλούς ναούς και αστικά κτίρια στη ζωή του και σχεδίασε το Μαυσωλείο από μόνος του.

Το οικοδόμημα ήταν μια μίξη από ελληνικές, αιγυπτιακές και σχεδιαστικές αρχές της εγγύς Ανατολής πάνω σε ανατολικό και πεντελικό μάρμαρο. Όταν έγινε η εκσκαφή του τάφου, απομεινάρια από θυσίες όπως βόδια, πρόβατα και πουλιά μαζεύτηκαν και έγιναν τα απομεινάρια μιας τελετής αποχαιρετισμού για τον μόνιμο ένοικο του Μαυσωλείου.

 

6.Το άγαλμα του Δία στην Ολυμπία

Το ύψους 12 μέτρων χρυσό και από ελεφαντόδοντο άγαλμα στήθηκε στον ναό του Δία από τους Ηλείους σε μια προσπάθεια να ξεπεράσουν σε λάμψη τους Αθηναίους.

Δυστυχώς, ο σκελετός και ο θρόνος ήταν φτιαγμένοι από ξύλο. Αν και φαίνεται πως άντεξε για μερικές εκατοντάδες χρόνια, το άγαλμα πιθανώς καταστράφηκε είτε όταν καταστράφηκε ο ναός το 426 μ.Χ. είτε λίγα χρόνια αργότερα σε μια φωτιά στην Κωνσταντινούπολη.

7. Ναός της Αρτέμιδος της Εφέσου

Οι αρχαίοι Έλληνες, οι Γότθοι του τρίτου αιώνα και οι πρώιμοι Χριστιανοί  φαίνεται να ένιωσαν κάποια πρόκληση από αυτόν τον τεράστιο ναό που ήταν αφιερωμένος στην Ελληνίδα θεά της αγνότητας, του κυνηγιού, των άγριων ζώων, των δασών και της γονιμότητας: το κτίριο χτίστηκε και καταστράφηκε τρεις φορές.

Ο πρώτος που τον κατέστρεψε ήταν ο Ηρόστρατος, ο οποίος τον έκαψε απλώς για να γίνει διάσημος. Μετά ήρθαν οι Γότθοι οι οποίοι κατέστρεψαν την πόλη καθώς πέρασαν για να ξεφύγουν από τους Ρωμαίους. Τέλος, ένα χριστιανικό πλήθος τον ισοπέδωσε το 401 μ.Χ. αφήνοντας πίσω τα θεμέλια και μία κολόνα- η οποία υπάρχει ακόμη και σήμερα.

Τα αυθεντικά θαύματα του κόσμου δεν επιλέχθηκαν απλώς για την ομορφιά τους, αλλά για τη φιλοδοξία, το εγχείρημα και τη μηχανική που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή τους. Ποια σύγχρονα κτίρια θα απάρτιζαν τη λίστα σου με τα νέα θαύματα του κόσμου;

Μεθοδολογία

Πώς όμως έγιναν αυτές οι ανακατασκευές; Το κλειδί ήταν να συλλεχθούν αρκετές αξιόπιστες πληροφορίες για το κάθε θαύμα. Οι ερευνητές βρήκαν εκτενείς οπτικές και γραπτές πληροφορίες για το κάθε θαύμα συμπεριλαμβανομένου του πότε χτίστηκε, ποιος πολιτισμός το έχτισε και για ποιον λόγο. Επίσης, συνέλεξαν τεχνικές πληροφορίες για τα θαύματα, όπως για παράδειγμα τις ακριβείς διαστάσεις και τα υλικά κατασκευής.

Έπειτα, φτιάχτηκαν διάφορες απεικονίσεις, σχέδια και χρησιμοποιήθηκαν διάφορες άλλες τεχνικές που θα μπορούσαν να απεικονίσουν το κάθε θαύμα. Όταν η έρευνα ολοκληρώθηκε, τα στοιχεία δόθηκαν στους σχεδιαστές Keremcan Kirilmaz και Erdem Batirbek οι οποίοι έτρεξαν το έργο. Καθώς τα στοιχεία για τα τεχνικά χαρακτηριστικά των κατασκευών δεν μπορούσαν πάντα να επιβεβαιωθούν, βασίζονταν σε αυτά που εμφανίζονταν περισσότερες φορές.

Στη συνέχεια, καταπιάστηκαν με το background το οποίο έπρεπε να ταιριάξουν καλά με τα θαύματα. Αφού το έκαναν το έργο δόθηκε στον γραφίστα Fractal Motion ο οποίος ήταν υπεύθυνος να δώσει ζωντάνια στο έργο.