Αυθόρμητη Ανθρώπινη Καύση (SHC) (Αυτόματη Ανθρώπινη αυτανάφλεξη) άποψη σκεπτικιστών. Αναφορές του φαινομένου στον Εσωτερισμό

Το FBI και ο μύθος της αυθόρμητης καύσης

Για πολλούς αιώνες, οι άνθρωποι κάνουν εικασίες για το φαινόμενο της

Αυθόρμητης Ανθρώπινης Καύσης (SHC) 

 – ένα μυστηριώδες φυσικό φαινόμενο που λέγεται ότι μετατρέπει τα θύματά του σε φλεγόμενους πυρσούς χωρίς σπινθήρα να τα ανάψει και χωρίς να  ανιχνεύεται ζημιά στο περιβάλλον.

Ιστορίες θανάτου από μαγικές φλόγες υπάρχουν από την εποχή του Κάρολου Ντίκενς και έχουν περάσει από γενιές θαυματουργών. Αυτές οι φήμες είναι τόσο διαδεδομένες που γίνονται πλέον αποδεκτές ως γεγονός στο Διαδίκτυο, στην τηλεόραση και στο μυαλό πολλών ανθρώπων.

Αλλά σχεδόν πριν από 50 χρόνια, ανώτεροι ειδικοί του FBI κατέληξαν σε ένα πολύ διαφορετικό συμπέρασμα όταν διερεύνησαν την «αυθόρμητη αυθόρμητη καύση» μιας ηλικιωμένης γυναίκας στην Αγία Πετρούπολη της Φλόριντα. Δεν βρήκαν περίπτωση για τα X-Files, αλλά συνειδητοποίησαν - το αντίθετο - ότι δεν υπήρχε τίποτα στις ιστορίες του SHC.

«Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν», έγραψε το FBI στην ερευνητική του έκθεση, «πόσο έντονα μπορεί να καεί το ανθρώπινο σώμα μόλις αναφλεγεί. Παλαιότερα πίστευαν ότι τέτοιες περιπτώσεις οφείλονταν σε SHC ή σε υπερφυσικά αίτια. Αλλά δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις».

Προτού το FBI καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα, η υπόθεση της αυθόρμητης καύσης του 1951 της Mary Harder Reeser είχε προβληματίσει την τοπική αστυνομία. Την 1η Ιουλίου, η 67χρονη πήρε υπνωτικά χάπια επειδή ήταν αναστατωμένη που τα σχέδιά της να επιστρέψει στην Πενσυλβάνια καθυστερούσαν. Στη συνέχεια κάθισε σε μια πολυθρόνα για να καπνίσει ένα τσιγάρο. Συνήθως το έκανε και αυτό – αλλά εκείνο το βράδυ με τραγικές συνέπειες.

Τίποτα άλλο παρά στάχτη και ένα πόδι

Περίπου στις 8 π.μ. το επόμενο πρωί, η σπιτονοικοκυρά της Reeser, η Πάτσι Κάρπεντερ, έφτασε με ένα τηλεγράφημα. Καθώς άγγιξε το χερούλι της πόρτας, συνειδητοποίησε ότι ήταν ζεστό. Όταν μπήκε στο διαμέρισμα, είδε μια σκηνή που συγκλόνισε την Αγία Πετρούπολη και έδωσε μια ισχυρή ώθηση σε όλους τους λάτρεις των παραφυσικών: Σε μια γωνιά του σαλονιού κείτονταν οι στάχτες της Mary Reeser σε μια καμένη πολυθρόνα: δόντια, οστά και ένα μικρό κομμάτι αιθάλης, που κάποιοι παρατηρητές υπέθεσαν ότι ήταν το συρρικνωμένο κεφάλι της Reeser. Η Ρίζερ κάηκε τόσο άσχημα που η τοπική εφημερίδα την ονόμασε «η γυναίκα της στάχτης». Μόνο ο αριστερός αστράγαλος και το πόδι της, ακόμα μέσα στο παπούτσι, επέζησαν.

Επιπλέον, η φωτιά, αρκετά ισχυρή για να κάψει εντελώς έναν άνθρωπο, είχε αφήσει αβλαβή πολλά αντικείμενα σε απόσταση λίγων εκατοστών από το σώμα, μεταξύ των οποίων κάτι τόσο εύφλεκτο όσο μια στοίβα εφημερίδων. Και η μόνη ζημιά που είχε κάνει η φωτιά στο σπίτι ήταν ένα ελαφρώς καμένο χαλί και ένα στρώμα λίπους και αιθάλης στους τοίχους.

Ελπίζω σε απαντήσεις από το FBI

Η αστυνομία δεν ήξερε τι να κάνει. Πώς θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο; Μια πιθανότητα ήταν ότι η κα Reeser είχε πέσει σε βαθύ ύπνο από τα χάπια και το τσιγάρο της έπεσε πάνω στην πολύ εύφλεκτη πλαστική ρόμπα. Θα μπορούσε όμως ένα τσιγάρο να καταστρέψει ολόκληρο το σώμα; Δεν έπρεπε να προστεθεί βενζίνη ή άλλο επιταχυντικό πυρκαγιάς; Όμως δεν βρέθηκε στον τόπο του ατυχήματος. Μερικοί συγγραφείς της εποχής ανέφεραν τα λόγια ενός χειριστή του κρεματόριου που δήλωσε ότι ακόμη και 2000 βαθμοί Φαρενάιτ (περίπου 1100 βαθμοί Κελσίου) δεν κατέστρεψαν εντελώς ένα πτώμα - όπως είχε συμβεί με τη Mary Reeser.

Και ακόμα κι αν μια φωτιά από τσιγάρο μπορούσε να πάρει τόση φωτιά, πώς μπορείτε να εξηγήσετε ότι η φλόγα δεν έκαψε και τα εύφλεκτα αντικείμενα σε μικρή απόσταση; Και γιατί όχι όλο το σπίτι; Οι εικασίες αυτές άναψαν τα αίματα.
Ο αρχηγός της αστυνομίας της Αγίας Πετρούπολης JR Reichert ζήτησε βοήθεια από το FBI.

Στις 7 Ιουλίου 1951, ταχυδρομεί ένα κουτί με αποδεικτικά στοιχεία στον J. Edgar Hoover, Αρχηγό της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας. Το κουτί περιείχε κομμάτια γυαλιού που βρέθηκαν ανάμεσα στις στάχτες, έξι «μικρά αντικείμενα που πιστεύεται ότι ήταν δόντια», ένα κομμάτι από το χαλί, το σωζόμενο παπούτσι και διάφορα άλλα αντικείμενα που θα μπορούσαν να παρέχουν ενδείξεις για την αιτία της πυρκαγιάς. Επισυναπτόμενο σημείωμα έγραφε:

«Ζητάμε οποιαδήποτε πληροφορία ή θεωρία που εξηγεί πώς ένα πτώμα μπορεί να καταστραφεί τόσο πολύ όταν η φωτιά περιορίζεται σε μια τόσο μικρή περιοχή και δεν καίει ή προκαλεί ζημιά στο σπίτι ή στα έπιπλα».

Ένα ανθρώπινο φυτίλι κεριών

Η απάντηση του FBI ήταν απλή - αν και αντιφατική. Και τελικά κάποιοι αρνήθηκαν να την δεχτούν.
Το FBI κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος της Mary Reeser προκλήθηκε από αυτό που είναι γνωστό ως «φαινόμενο του κεριού». Κατά τη διαδικασία, μια μικρή φλόγα που σιγοκαίει, η οποία είναι π. χ.μπορεί να αναφλεγεί από ένα τσιγάρο, τόσο ζεστό που το λίπος του σώματος γίνεται καύσιμο. Το λίπος του σώματος μουλιάζεται στα ρούχα του θύματος και καίγεται σαν λάμπα κηροζίνης. Αυτό δημιουργεί πολλή θερμότητα στην άμεση περιοχή του θύματος, αλλά ανεβαίνει κάθετα προς τα πάνω και επομένως γλιτώνει τα αντικείμενα που βρίσκονται κοντά (όπως ένας κατασκηνωτής που κοιμάται ακριβώς δίπλα σε μια φωτιά).

"Μόλις το σώμα πάρει φωτιά", έγραψε το FBI στην έκθεσή του, "υπάρχει αρκετό λίπος και εύφλεκτο υλικό που οδηγεί στην καταστροφή. Μερικές φορές αυτή η καταστροφική φωτιά φτάνει σε ένταση που σχεδόν καταστρέφει ολόκληρο το σώμα"

Το σωματικό λίπος ως καύσιμο

Το FBI διαπίστωσε ότι ο θάνατος της Mary Reeser οφειλόταν στο ότι η ηλικιωμένη γυναίκα άναψε απρόσεκτα ένα τσιγάρο ενώ περίμενε να δράσει το υπνωτικό χάπι. Το τσιγάρο πιθανότατα έπεσε από το στόμα της στο στήθος της, όπου η εύφλεκτη ρόμπα πήρε φωτιά. Η φωτιά άρχισε να σιγοκαίει, η Mary Reeser υπέστη σοβαρά εγκαύματα. Καθώς βρισκόταν υπό την επίδραση ισχυρής φαρμακευτικής αγωγής, πιθανότατα δεν αντιλήφθηκε καν τι της συνέβαινε. Τότε πήρε φωτιά και το λίπος του σώματος της παχύσαρκης γυναίκας υγροποιήθηκε και χρησίμευσε ως καύσιμο για τις φλόγες.

Η Mary Reeser μετατράπηκε σε ένα τεράστιο κερί στη μέση του δωματίου της. Η ζέστη ανέβηκε και έκαψε το ταβάνι. Και όμως, η θερμότητα, η οποία ήταν εξαιρετικά έντονη απευθείας στο σώμα, δεν εξαπλώθηκε σχεδόν καθόλου στο δωμάτιο. Στη συνέχεια, τα καύσιμα καταναλώθηκαν. Αυτό το μακάβριο σενάριο, που περιγράφηκε από επιστήμονες του FBI πριν από σχεδόν 50 χρόνια, εξακολουθεί να θεωρείται από τους σκεπτικιστές ως η καλύτερη εξήγηση για τους περίπου δώδεκα γνωστούς θανάτους από υποτιθέμενη (αυθόρμητη, αυτόματη) αυτανάφλεξη.

Πειράματα με ένα γουρούνι

"Οι άνθρωποι δεν μπορούν να πιστέψουν ότι αυτό συμβαίνει", λέει ο Δρ John De Haan του Ινστιτούτου Εγκληματολογίας της Καλιφόρνιας. "Αλλά το υποδόριο λίπος των ζώων έχει αποδειχθεί ότι είναι ένα εξαιρετικό καύσιμο, με την ίδια περίπου θερμιδική αξία με το κερί κεριών" Για να ελέγξει τη θέση του, ο De Haan τύλιξε πρόσφατα ένα ολόκληρο σφάγιο χοίρου με μαλλί και το έβαλε φωτιά.

Η βενζίνη ως επιταχυντικό χρησιμοποιήθηκε για να μιμηθεί την έκρηξη που προκαλείται από τα τσιγάρα. Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, το χοιρινό λίπος διείσδυσε στο μαλλί και έκανε τη φωτιά να σιγοκαίει για ώρες μέχρι να καεί ολόκληρο το σώμα του χοίρου.

Το λίπος που καίγεται έφτασε στη θερμοκρασία των κρεματορίων περίπου 1000°C όπως ακριβώς η φωτιά έφτασε στα οστά και τους τένοντες. Μια τέτοια φωτιά προκαλεί στην πραγματικότητα μεγαλύτερη ζημιά από οποιαδήποτε φλόγα που φέρεται στο σώμα από έξω - για παράδειγμα, όταν ένα σπίτι καίγεται.

«Οι ηλικιωμένοι, οι άρρωστοι, μερικές φορές οι ψυχικά άρρωστοι είναι οι άνθρωποι που είναι πιο πιθανό να έχουν ένα ατύχημα όπου το κρεβάτι ή τα ρούχα τους παίρνει φωτιά... Είναι αβοήθητοι».

Από τα «Pyrotrons» "πυροτρόνια" στον Ντίκενς

Παρά τις προσπάθειες αυτές και τις εξηγήσεις των ειδικών, ο μύθος της αυτόματης αυτανάφλεξης παραμένει. Με την πάροδο των ετών, η SHC έχει αποδοθεί σε πολλές αιτίες: όπως οι σφαιρικές αστραπές (Ball Lightning) ή τα υποατομικά σωματίδια που ονομάζονται "πυροτρόνια", τα οποία, σύμφωνα με τους πιστούς της SHC, περιστρέφονται εκτός ελέγχου και προκαλούν την έκρηξη των ανθρώπων στις φλόγες.

[Ball Lightning Διάφοροι επιστήμονες θεωρούν ότι ο κεραυνός της μπάλας είναι η αιτία της αυθόρμητης καύσης. Πιστεύεται ότι η επαφή με τον κεραυνό μπάλας απελευθερώνει στιγμιαία την ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στο εσωτερικό του, η οποία στη συνέχεια προκαλεί έγκαυμα. Ωστόσο, αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί και παραμένει εικασία.
Ο κεραυνός μπάλας είναι ένα επιστημονικά παρατηρούμενο, φαινόμενο σφαιρικού φωτός κυρίως κοντά σε μια καταιγίδα]

Τον 19ο αιώνα, το κίνημα της εγκράτειας διέδωσε αυτόν τον μύθο, επειδή ήλπιζε ότι θα απέτρεπε τους ανθρώπους από την κατανάλωση αλκοόλ. Ισχυριζόταν ότι η μπύρα ή το σναπς μπορούσαν να διαποτίσουν τόσο πολύ το σώμα με αλκοόλ που οι άνθρωποι γίνονταν εύκολα εύφλεκτοι. Ο Κάρολος Ντίκενς, ο Άγγλος μυθιστοριογράφος, περιέγραψε ακριβώς αυτό το σενάριο στο μυθιστόρημά του "Bleak House".

Όμως, παρά όλες αυτές τις θεωρίες και παρά τον Ντίκενς, οι σκεπτικιστές υποστηρίζουν ότι οι περισσότερες περιπτώσεις ακολουθούν ένα παρόμοιο, αρκετά νηφάλιο μοτίβο:

"Το θέμα είναι", λέει ο Joe Nickell του CSICOP, "ότι πολλοί από τους ανθρώπους που προβάλλουν τη θέση του SHC αγαπούν το μυστήριο. Και συχνά ζουν από αυτό. Θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι επειδή δεν γνωρίζουμε τα αίτια, πρόκειται για κάτι υπερφυσικό. Αλλά αυτό είναι ένα λογικό βραχυκύκλωμα"

Ένσταση στο φαινόμενο candlewick

Ένας ερευνητής που θεωρούσε την υπόθεση Reeser μεγάλο μυστήριο - και μια πιθανή υπόθεση SHC - ήταν ο Δρ Wilton Krogman, ο οποίος έγραψε ένα ευρέως διαδεδομένο άρθρο στη δεκαετία του 1960, αμφισβητώντας τη λύση του FBI. Για τους σκεπτικιστές, το επιχείρημα του Krogman ήταν ακριβώς αυτό που χρησιμοποιούν πάντα οι υποστηρικτές της SHC: επειδή υπάρχουν πάντα κάποιες λεπτομέρειες που παραμένουν ανεξήγητες, και επειδή το "φαινόμενο candlewick" δεν μπορεί να αποδειχθεί εκατό τοις εκατό, επειδή κανείς δεν έχει ακόμη παρατηρήσει πώς συμβαίνει μια τέτοια πυρκαγιά, όλες οι εξηγήσεις είναι επιτρεπτές. Ακόμη και εκείνοι που μιλούν για υπερφυσικές αιτίες.

"Δυσκολεύομαι να πιστέψω", έγραψε ο Κρόγκμαν, "ότι ένα ανθρώπινο σώμα, μόλις αναφλεγεί, θα καεί μόνο του - θα καταναλωθεί εντελώς όπως ένα κερί, με το φυτίλι να λάμπει ακόμα στην τελευταία λακκούβα του κεριού που έχει απομείνει. Τι ακριβώς συνέβη τη νύχτα της 1ης Ιουλίου 1951 στο Σεντ Πίτερσμπουργκ της Φλόριντα; Ίσως να μην μάθουμε ποτέ, και όμως αυτή η υπόθεση με στοιχειώνει" Όμως το άρθρο του γιατρού δεν ήταν η μόνη προσπάθεια να εξηγηθεί ο θάνατος της "γυναίκας της στάχτης". Ο φάκελος του FBI, ο οποίος είναι προσβάσιμος στη διεύθυνση www.apbnews.com/media/gfiles/humancombust, περιέχει πολυάριθμες σημειώσεις και επιστολές από πολίτες που προτείνουν θεωρίες για το πώς μπορεί να πέθανε η Mary Reeser.

Προέρχονταν από μέρη τόσο μακριά από τον τόπο του εγκλήματος όσο η Οκλαχόμα Σίτι - από όπου ένας ηλεκτροσυγκολλητής έστειλε την πρόταση ότι μια λάμπα συγκόλλησης οξυγονοακετυλενίου μπορεί να ήταν το φονικό όπλο.

Ένας άνδρας από το Woodbury του New Jersey, υποψιάστηκε ότι ένας άγνωστος τύπος καρκίνου θα μπορούσε να είχε αυξήσει τη θερμοκρασία του σώματος της γυναίκας σε πάνω από 8.000 βαθμούς Κελσίου. Ο φάκελος περιέχει επίσης πολλές επιστολές από άλλα αστυνομικά τμήματα που αναφέρουν περιπτώσεις που θα μπορούσαν επίσης να είναι SHC.

Η οικογένεια δεν θέλει καμία σχέση με το υπερφυσικό

Ακόμη και μετά τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων της έρευνας του FBI στον Τύπο, η υπηρεσία συνέχισε να λαμβάνει επιστολές. Υπήρχαν απλώς πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν εμπιστεύονταν την εμπειρική έρευνα. Σε αυτό βοήθησε και ο αρχηγός της αστυνομίας της Αγίας Πετρούπολης, ο οποίος -ακόμη και όταν το FBI είχε προ πολλού βρει την απάντηση- τόνισε ότι επρόκειτο για "την πιο ασυνήθιστη υπόθεση" που είχε δει κατά τη διάρκεια των 25 χρόνων του ως αστυνομικός: "Έχουμε προτείνει αμέτρητες λύσεις, αλλά εξακολουθώ να κρατώ την υπόθεση ανοιχτή" Ακόμα και οι συγγενείς της Mary Reeser δεν έχουν ακόμη συμβιβαστεί με την υπόθεση μετά από πέντε δεκαετίες. Ποτέ δεν τους άρεσε ιδιαίτερα το μεγάλο ενδιαφέρον που είχε προκαλέσει ο ασυνήθιστος θάνατος.

Ο γιος της Reeser, ο Richard, πέθανε πριν από ενάμιση περίπου χρόνο. Ποτέ δεν είχε αμφισβητήσει την εξήγηση του FBI και πάντα αντιστεκόταν σε συμπεράσματα όπως αυτό του Κρόγκμαν. «Ο σύζυγός μου και εγώ το μισούσαμε πραγματικά αυτό», λέει η Ernestine Reeser, η 88χρονη νύφη της Mary Reeser. «Πάντα προσπαθούσε να κάνει τον κόσμο να καταλάβει ότι έκαιγε αργά και φυσικά. Ήταν ένας εντελώς φυσικός θάνατος, μόνο που η κατάσταση ήταν ασυνήθιστη. Δεν υπήρχε τίποτα υπερφυσικό σε αυτό».

συμπέρασμα

Η αυτόματη ανθρώπινη ανάφλεξη (SHC) είναι ένας σύγχρονος μύθος που βασίζεται στην παρερμηνεία ασυνήθιστων θανατηφόρων ατυχημάτων πυρκαγιάς. Σύμφωνα με αυτό, λέγεται ότι είναι δυνατόν τα ανθρώπινα σώματα να τυλίγονται στις φλόγες εξαιτίας ενός άγνωστου εσωτερικού μηχανισμού ή ενός μηχανισμού που υποστηρίζεται με βάση εσωτεριστικές ή ψευδοφυσικές υποθέσεις. Πράγματι, κατά καιρούς εντοπίζονται σχεδόν ολοκληρωτικά καμένα πτώματα σε εσωτερικούς χώρους, ενώ το πλησιέστερο περιβάλλον (π.χ. κρεβάτι ή πολυθρόνα) παρουσιάζει ελάχιστα σημάδια εγκαύματος. Σε πολλές περιπτώσεις, μόνο μεμονωμένα άκρα των θυμάτων είναι άθικτα, κυρίως τα πόδια.

Δεδομένου ότι καμία γνωστή χημική ή φυσική διεργασία δεν μπορεί να οδηγήσει στην αδιαμεσολάβητη ανάπτυξη της φωτιάς μέσα στο σώμα, έχουν γίνει διάφορες άκρως εικαστικές προσπάθειες να εξηγηθεί η υποτιθέμενη «αυθόρμητη αυτανάφλεξη», συμπεριλαμβανομένου του γεωμαγνητισμού, των ηλεκτροστατικών δυνάμεων και της εκρηκτικής ανάφλεξης του κυτταρικού υδρογόνου και του οξυγόνου στα κατεστραμμένα μιτοχόνδρια. Άλλες θεωρίες υποθέτουν νέα υποατομικά σωματίδια (πυροτόνια) ή αποδίδουν τη φωτιά στη δράση μιας γεννήτριας μικροκυμάτων (maser).

Ωστόσο, οι εντυπωσιακές φωτογραφίες των υποτιθέμενων τόπων πυρκαγιάς SHC μπορούν να εξηγηθούν πλήρως από τους γνωστούς μηχανισμούς. Σε όλες τις καταγεγραμμένες περιπτώσεις, μια πηγή φωτιάς, όπως ένα αναμμένο τσιγάρο, σπίρτα ή ένα ανοιχτό τζάκι, βρισκόταν σε κοντινή απόσταση. Τα θύματα ήταν σχεδόν πάντα ηλικιωμένοι ή άτομα με σωματική ή διανοητική αναπηρία, πολύ συχνά έπαιζαν ρόλο ασθένειες γήρατος (νόσος του Πάρκινσον, άνοια), αλκοόλ ή ναρκωτικά (υπνωτικά χάπια). Δεδομένου ότι αυτή η ομάδα ανθρώπων δεν είναι συνήθως σε θέση να σβήσει μικρές εστίες φωτιάς στα ρούχα τους, η φωτιά μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα.

Ο υποδόριος λιπώδης ιστός υγροποιείται σε θερμοκρασία 60 °C, το δέρμα σκίζεται και το υγρό λίπος διεισδύει στα ρούχα, όπου διατηρεί τη φλόγα αναμμένη για αρκετές ώρες (φαινόμενο φυτιλιού).

Η φωτιά και η ζέστη εξαπλώνονται κυρίως προς τα πάνω. Με αυτόν τον τρόπο, γίνεται σταδιακό κάψιμο των ντυμένων τμημάτων του σώματος, ενώ οι εκτεθειμένες περιοχές παραμένουν αλώβητες.

πηγή https://anti-matrix.com/2022/07/24/das-fbi-und-der-mythos-von-der-spontanen-selbstentzuendung/

https://www.gwup.org/component/content/article/107-sonstige-themen/837-x-akte-geloest-das-fbi-und-der-mythos-von-der-spontanen-selbstentzuendung

Αυτό το άρθρο εμφανίστηκε στο The Skeptical Inquirer, Τεύχος 4/2000 , και είναι μια ενημέρωση ενός άρθρου που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο The Skeptical Inquirer, Τεύχος 22/2 (1998).