Τρούμαν Καπότε

 Διάσημος αμερικανός συγγραφέας με παγκόσμια απήχηση και επίδραση τόσο σε λογοτεχνικό όσο και σε δημοσιογραφικό επίπεδο. Ο Τρούμαν Καπότε είναι ένας από τους πιο πολυσυζητημένους συγγραφείς του 20ου αιώνα, στην φήμη του οποίου συνέβαλε και ο φρενήρης βίος του. Είναι γνωστός για το μυθιστόρημα του «Εν Ψυχρώ» («In Cold Blood»), που είναι ένας συνδυασμός δημοσιογραφικού λόγου και μυθοπλασίας, που εγκαινίασε ένα νέο λογοτεχνικό είδος, το «μη μυθοπλαστικό μυθιστόρημα», όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος.

Ο Τρούμαν Στρέκφας Πέρσονς γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1924 στην Νέα Ορλεάνη. Παιδί χωρισμένων γονέων, πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς αναγκάστηκε να ζήσει με διάφορους ηλικιωμένους συγγενείς του σε μικρές πόλεις στη Λουιζιάνα και την Αλαμπάμα. Δύο μικρά αυτοβιογραφικά του κείμενα αναφέρονται σε εκείνην την περίοδο: «Α Christmas Memory» («Μια Χριστουγεννιάτικη Ανάμνηση», 1965) και «Thanksgiving Visitor» («Επισκέπτης της Ημέρας των Ευχαριστιών», 1968). Αργότερα πήγε να μείνει με τη μητέρα του και τον πατριό του Τζόζεφ Γκαρσία Καπότε (από τον οποίο ο συγγραφέας υιοθέτησε το επώνυμό του) στο Μίλμπρουκ του Κονέκτικατ και εκεί συμπλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του.

Από μικρός άρχισε να γράφει διηγήματα και από το 1943 έως το 1946 δημοσίευσε αρκετά από αυτά σε περιοδικά (λογοτεχνικά και μη). Το 1948, του απονεμήθηκε το βραβείο Ο. Henry για το διήγημά του «Shut a Final Door» («Κλείσε μια τελευταία πόρτα», που όπως και πολλά άλλα αυτής της περιόδου αναφέρονται σε μοναχικούς και στερημένους από αγάπη ανθρώπους.

Την ίδια χρονιά δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο « Άλλες Φωνές, Άλλα Δωμάτια» («Other Voices, Other Rooms», 1948), που έγινε δεκτό από την κριτική ως το έργο ενός πολλά υποσχόμενου συγγραφέα. Αφηγείται την ιστορία ενός 13χρονου αγοριού, που αναζητά την ταυτότητά του και τον πατέρα του,μέσα στην εφιαλτική κατάπτωση του κόσμου του Νότου.

Η «Άρπα της Χλόης» («The Grass Harp»), που ακολούθησε το 1951, είναι η ιστορία ασυμβίβαστων και αθώων ανθρώπων οι οποίοι αποσύρονται προσωρινά από τη ζωή και ζουν σε ένα σπίτι πάνω σε ένα δέντρο, για να ξαναγυρίσουν αργότερα, ανανεωμένοι,στον πραγματικό κόσμο. Το μυθιστόρημα αυτό τό διασκεύασε αργότερα για το θέατρο.

Ο Τρούμαν Καπότε ακολούθησε στη Σοβιετική Ένωση την περιοδεία του «Porgy and Bess», εμπειρία η οποία κατέληξε σε μια σειρά άρθρων στο περιοδικό The New Yorker, τα οποία, το 1956, κυκλοφόρησαν σε βιβλίο υπό τον τίτλο «Οι Μούσες Ακούονται» (The Muses are Heard).

Τον Ιούνιο του 1958, ο Τρούμαν Καπότε μαζί με τον σύντροφό του Τζακ Ντάνφι βρέθηκε στην Πάρο για αναψυχή και δουλειά. Ο Ντάνφι άρχισε να γράφει ένα θεατρικό έργο και ο Καπότε ετοίμασε το προσχέδιο για ένα μυθιστόρημα πολύ φιλόδοξο, ένα κοινωνικό δράμα στα πρότυπα του «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» του Προυστ.Το μυθιστόρημα αυτό δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς δημοσίευσε την νουβέλα «Πρόγευμα στο Τίφανις» («Breakfast at Tiffany’s», ένα σύντομο μυθιστόρημα με ηρωίδα την Χόλι Γκολάιτλι, ένα κολ-γκερλ, που κατάγεται από τα βάθη της αμερικανικής επαρχίας και ξεφαντώνει στην Νέα Υόρκη απολαμβάνοντας την ανωνυμία. Η πρόζα του Καπότε ανάγκασε τον Νόρμαν Μέιλερ να παραδεχθεί ότι «ο Καπότε είναι ο πιο τέλειος συγγραφέας της γενιάς μου». Στη δημοφιλία του έργου οφείλεται και στην μεταφορά του στον κινηματογράφο, το 1961, από τον Μπλέικ Έντουαρντς με πρωταγωνίστρια την Όντρεϊ Χέμπορν.

Το 1966, ο Τρούμαν Καπότε δημιούργησε αίσθηση με το μυθιστόρημα «Εν Ψυχρώ» («In Cold Blood»), το οποίο βασίζεται σε πραγματικό γεγονός και στο οποίο περιγράφει ένα πολλαπλό έγκλημα, που διέπραξαν δύο ψυχοπαθείς με κοινωνικά κίνητρα στο Κάνσας. Το ονόμασε «μυθιστόρημα χωρίς μυθοπλασία» και λειτούργησε ως πρότυπο για ένα καινούργιο είδος ρεπορτάζ, το οποίο αποκλήθηκε «νέα δημοσιογραφία». Σε αυτό το είδος θα διέπρεψαν στη συνέχεια κάποιοι από τους αιχμηρότερους αμερικανούς συγγραφείς και δημοσιογράφους της δεκαετίας του '60, όπως ο Τομ Γουλφ, ο Νόρμαν Μέιλερ και η Τζόαν Ντίντιον.

Πίσω στην δεκαετία του ’50, ο Καπότε έγραψε το λιμπρέτο για το μιούζικαλ του Χάρολντ Άρλεν «The House of Flowers» («Το Σπίτι των Λουλουδιών», 1954), που βασίζεται σε δικό του διήγημα και εκτυλίσσεται σε ένα μπορντέλο των Δυτικών Ινδιών. Ο Καπότε έγραψε επίσης το σενάριο για την ταινία του Τζον Χιούστον «Πιο δυνατός από τον Διάβολο» («Beat the Devil», 1953) και την κινηματογραφική προσαρμογή του εμβληματικού μυθιστορήματος του Χένρι Τζέιμς «Το Στρίψιμο της Βίδας»,που γύρισε ο σκηνοθέτης Τζακ Κλέιτον με τον τίτλο «Μια Μορφή στο Παράθυρο» («The Innocents» 1961).

Ο Τρούμαν Καπότε βρέθηκε νεκρός στο σπίτι της φίλης του Τζόαν Κάρσον στο Μπελ Αιρ του Λος Άντζελες, στις 25 Αυγούστου 1984, ένα μήνα πριν από τα 60ά του γενέθλια. Η νεκροψία έδειξε ότι ο θάνατός του προκλήθηκε από ηπατική νόσο σε συνδυασμό με την χρήση ναρκωτικών ουσιών.